Morgunblaðið - 17.01.1999, Qupperneq 14

14 B SUNNUDAGUR 17. JANÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
Útsala
Allar vörur á útsölu
Allt að 60% afsláttur
SILFURBÚÐIN
Kringlunni, sími 568 9066.
EINSTAKUR BILL
■: i< !■ -
4> A
GRAND CHEROKEE LTD.
V6, ÁRG ’96 ^
Ekinn aðeins 16.000 km, einn eigandi Bry!mvíKiiD
frá upphafi, keyptur nýr af umboði, Bndshöfða 10
reyklaus, toppeintak. sitni 587 æsa
Á vegum Lffsskólans verður
haldið viku námskeið um
meóferð ilmkjarnaolía
til lækninga
Aromatherapy. Kennari námskeiðsins verður Marqrét
Demleitner, Hún er einn af stofnendum þýsku arom-
atherapy-samtakanna F0RUM EXXENZIA, sem merkir
dómstóll i óeiginlegri merkingu um kjarna eða kraft úr
safa aldins eða jurtar.
Hún er aðstoðarforstjóri samtakanna. Þau reka meðat
annars efnafræðirannsóknarstofu og vinna að gæðavott-
un otianna. Margrét starfar sem itmkjarnaoliufræðingur
og kennari. Hún er frumkvöðutl i itmkjarnaotíulækning-
um á sjúkrahúsi i Þýskatandi.
Á námskeiði nú verður við htið Margrétar læknirinn dr.
Erwin Haringer.
Námskeiðið verður haldið hetgina 6.-7. feb. frá kl. 9-16 og mán. 8. feb. tiL fös.
12. feb. frá kt. 18-22. (Námskeiðið fer fram á ensku en tútkur verður til hjátpar).
Upplýsingar um námskeiðið er í Lífsskótanum, s. 557 7070 eftir kt. 19 atla daga
og fax er allan daginn i s. 557 7011.
Nýjung! Þýsk gæðavara
Ekta augnahára- og augnabrúnalit-
ur, er samanstendur af litakremi og
geli sem blandast saman, allt í ein-
um pakka. Mjög auðveldur í notk-
un, fæst í þremur litum og gefur
frábæran árangur.
Útsölustaðir: Apótek og
snyrtivöruverslanir
ATH. nú! Frá Tana Maskara Stone. Þessi (svarti) gamli góði með stóra
_______burstanum. Uppl. í smáblaði sem fylgir augnbrúnalitnum.
TANA Cosmetics Einkaumbod: S. Gunnbjömsson ehf., s. 565 6317
MANNLIFSSTRAUMAR
MATARLIST/yí/'hverju geymastperur svona vel?
Perur í ársbytjun
ALDINKJÖT perannar er
afar sykursnautt, auðmelt-
anlegt, fitusnautt, en ssunt
ótrúlega seðjandi. Þetta eru
nægar ástæður fyrir því að
skapa perunni fastan sess í
máltíð allra sem vilja koma
sér í gott form á ný eftir
jólaveislurnar.
Perur eru einnig mjög
ódýrar og alltaf fáanleg-
ar. Það er nefnilega þannig
með perur að séu þær tíndar
mátulega óþroskaðar og síð-
an geymdar við sérstakar
aðstæður (í
dimmum geymslu-
klefum þar sem
fylgst er vandlega
með hitastigi og
loftslagsbreyting-
um) er hægt að
hægja á þroska
þeirra. Þegar per-
urnar eru síðan
teknar út úr geymsluklefunum, allt
að fjórum mánuðum síðar, taka þær
upp þroskaþráðinn þar sem frá var
horfið, líkt og þær hafi verið tíndar
daginn áður. Næringarinnihald
þeirra helst einnig óbreytt svo og
efnasamsetningin, þrátt íyrir
geymsluna. Þess vegna er alltaf
hægt að fá ferskar perur. Einstaka
tegundir þola þó ekki alla þessa
geymslu, Williamsperan er ein
þeirra og hana er ekki hægt að fá
nema á tímabilinu ágúst-nóvember.
Ef við víkjum aftur að næringar-
hliðinni, þá inniheldur peran eins og
ég sagði mjög lítinn sykur, þrátt
íyrr sætleika bragðsins, og er því
afar hentug fyrir ungböm, þar sem
hún er líka mjög auðmeltanleg og
næringarrík. Fyrir fullorðna er per-
an góð fyrir þá sem vilja passa lín-
eftir Álfheiði Hönnu
Friðriksdóttur
Rauðvíns-
karamelluhúð-
aðar perur
uppskrift fyrir 4
1 rauðvínsflaska
10 msk. sykur
3 msk. hunang
safi af hálfri sítrónu
I vanillustöng
1 kanelstöng
rifinn börkur af V5 appelsínu
1 múskathneta
urnar, því hún er mjög kalor-
íusnauð. Hún er góð gegn ýmsum
kvillum, s.s. gigt, og gegn þreytu er
gott að fá sér glas af hreinum
perusafa fyrir aðalmáltíðir dagsins.
Perana er líka hægt að nota útvort-
is, sem andlitsmaska. Það er mjög
gott, sérstaklega fyrir feita húð, að
maka stöppuðu perukjöti á andlitið
og láta bíða í um 30 mín., skola það
síðan af með volgu vat ni og láta svo
líða a.m.k. hálftíma áður en annað
krem eða snyrtivara er borin á and-
litið. Hvað megrun viðkemur skal
ávallt fara varlega í sakirnar, engar
öfgar. Það þótti nú aldeilis vera
konu til framdráttar (útlitslega)
fyrr á öldum ef hún hafði þetta
perulag, sem sjá má á málverkum
gömlu meistaranna. Það er altént
fallegt og kvenlegt að hafa einhverj-
ar mjaðmir. Hér kemur svo upp-
skrift að ljúffengum eftirrétti, sem
færir okkur næringu og sykur-
snauðan sætleika perunnar beint í
æð, en viðheldur mátulega perulag-
inu á okkur konum engu að síður,
því í fylgd með perunum er rjómi,
rauðvín, hunang, sykur og fleira
góðgæti.
1 svart piparkorn
4 perur
þeyttur rjómi (eða sýrður)
Setjið allt nema perumar í djúp-
an frekar þröngan pott (nægilega
víðan fyrir fjórar perur) og hitið
upp við vægan hita, þar til sykurinn
er bráðinn. Afhýðið perurnar á
meðan og skiljið stöngulinn eftir
þannig að þær geti staðið upp á
endann við suðuna og á diskinum og
auðvelt sé að reisa þær við. Setjið
perurnar út í pottinn og látið malla í
20-35 mín. (fer eftir stærð ávaxt-
anna); látið malla þar til aldinkjötið
er orðið vel mjúkt en perurnar samt
enn stinnar. Takið því næst perurn-
ar varlega upp úr pottinum og látið
þær á disk, en látið rauðvínskara-
melluna malla þar til hún hefur
skroppið saman um svona helming.
Hellið henni þá yfir perurnar og lát-
ið bíða í ísskáp í um þrjá tíma. Setj-
ið hverja peru á flatan lítinn disk og
hellið rauðvínssírópinu yfir þær á
ný. Berið fram með ögn af þeyttum
rjóma (gott er að bæta ögn af
sítrónusafa út í hann).
ÞfÓÐLÍFSÞANKARÆrflokkunarnáttúran orðin að áráttu?
Flokkaðfólk
MANNFÓLKIÐ virðist haldið
fiokkunarnáttúru - mismikilli þó.
Sumir eru svo langt leiddir af þessu
að næstum má jafna því við áráttu.
Ef litið er yfir þjóðlífið - svona eins
og við sæjum af því „loftmynd", þá
má sjá að búið er að grófflokka
mannflóruna hér mjög rækilega og
á síðari árum hafa menn verið önn-
um kafnir við að undirflokka. Nátt-
úran sér að vísu sjálf um að flokka
mannkynið í karla og konur. Hvor
flokkurinn um sig hefur svo bætt
um betur, skilgreint sig og flokkað í
alls kyns undirflokka - einstæður
konur, giftar konur, mennaðar kon-
ur, ómenntaðar konur, o.s.frv. og
eins er þetta með karla. Ekki er öll
sagan sögð með þessu - síður en
svo.
vi mannsins er löngu búið að
flokka niður í nokkur ævi-
skeið. Stundum velti ég því fyrir
mér hvort ekki sé óþarfi og jafnvel
til óþurftar að gera svona mikið úr
einkennum hvers flokks fyrir sig.
Þegar málið er
skoðað þá eiga
manneskjur mjög
mikið sameiginlegt
á hvaða aldurs-
skeiði sem þær
eru. Fólk á öllum
eftir Guðrúnu aldri Þarf mat>
Guðlaugsdóttur drykk> hlýju> fatn‘
að, rúm, meðul ef
það er veikt, vini til að halla sér að
og þannig mætti lengi telja. Það er
sem sé svo miklu fleira sem fólk á
sameiginlegt á hvaða aldri sem það
er, heldur en hitt sem aðskilur það.
Oft er talað um unglinga og aldraða
eins og þeir séu af allt öðru tagi en
annað mannfólk. Ég held að æski-
legra sé í mannlegu samfélagi að að
leggja áherslu á það sem sameinar
fólk heldur en það sem sundrar.
Unglingar eru ekkert öðruvísi en
annað fólk - síður en svo. Þegar ég
t.d. lít aftur finnst mér ég lítið hafa
breyst í grundvallaratriðum frá því
ég var á unglingsaldri. Þá eins og
nú horfði ég á umhverfi mitt, hlust-
aði á það sem var sagt í kringum
mig, fann lykt og bragð af hinum
daglega fiski eða kjöti sem var í
matinn, vakti eða svaf eftir því sem
við átti, ræktaði samband við ætt-
ingja og vini og þannig mætti lengi
telja. Og ég sé ekki betur en fólk
sem orðið er aldrað samkvæmt
hinni opinberu skilgreiningu hafi
alveg nákvæmlega sömu þarfir og
þeir sem yngi-i eru. Munurinn er í
grandvallaratriðum lítill. Svo lítill
að þarna er um stigsmun að ræða
en ekki eðlismun - sem mætti þó
halda að væri, ef taka ætti alvar-
lega allt það sem sagt hefur vérið
um þessa aldursflokka. Ef komið er
fram við fólk eins og það sé eitt-
hvað öðruvísi en aðrir þá fer það að
halda að svo sé. Það er að mínu viti
misskilningur að tala við unglinga
eða aldraða á einhvern annan hátt
en fólk á öðrum aldursskeiðum.
Slík tal veldur sundrung en ekki
sameingu og stuðlar að firringu
sem ekki er heppilegt fyrirbæri í
samfélagi manna.
Þótt ég hafi talað mest um ald-
ursflokkun hér á finnst mér að
mörgu leyti hið sama eiga við um
ýmislega aðra flokkun manna.
Stofnuð hafa verið alls kyns félög,
sjúkra, sorgmæddra, áhugasamra
um alls kyns hluti og þannig gæti ég
haldið áfram. Ég er ekki viss um að
það sé alltaf heppilegt að flokka fólk
svona rækilega niður eftir því
hvernig aðstæður þess eru. Þótt
fólk hafi einhvern sjúkdóm er ekki
þar með sagt að það sé best geymt í
samfélagi við þá sem era með sama
sjúkdóm. Eins er með þá sorg-
mæddu, það er hreint ekki víst að
þeir séu best komnir innan um aðra
sem líkt er ástatt með. Ég er ekki
að segja að fólk geti ekki haft neitt
gagn af svona samtökum. Ég er að-
eins að segja að það er ekki heppi-
legt að fólk fari að skilgreina sig
svona til langframa. Einhvern veg-
inn tókst forfeðrum okkar að
þrauka í þessu harðbýla landi án
þess að vera í kvenfélögum, íþrótta-
félögum, samtökum langveikra,
matarklúbbum, saumaklúbbum,
sorgarfélögum og svo framvegis.
Hins vegar tilheyrði þetta löngu
liðna fólk fjölskyldum og heimilum.
Þar var hver með sínu móti. Sumir
voru ungir, aðrir gamlir, sumir
sjúkir aðrir heilbrigðir. En allt
þetta fólk gat mætavel tálað saman
og hafði félagsskap hvað af öðru. Af
gömlum heimildum má sjá að vin-
átta manna og kvenna fyrr á tímum
var hreint ekki bundin aldursflokk-
um, heilsufari, kynferði, gleði eða
sorg. Manneskjan sjálf brúar allt
slíkt ef hún fær tækifæri til þess.
Hin mikla flokkun á fólki sem við
búum við, t.d. í skólum og víða ann-
ars staðar hefur ábyggilega orðið til
þess að fólk er að vissu leyti fá-
tækara en ella. Ég held að tími sé til
kominn að staldra við og skoða
þessa flokkunaráráttu með gagn-
rýnu hugarfari. Of mikið má af öllu
gera.