Morgunblaðið - 29.01.1999, Side 6

6 B FÖSTUDAGUR 29. JANÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
ÐWGITEGT LIF
Kfefeto-----:'-^r7sáméí«ingu lf'
the co"ec,,"r;r í fyrsU a ^
sýndur vei vision-
Knbenhavn CRH
Stöðnun
er andstæða
tiskunnar
Hjá Gunnari
Hilmarssyni og Kol-
brúnu Petreu Gunn-
arsdóttur í GK hef-
ur tískan víðtæka
merkingu. Þau
sögðu Valgerði Þ. Jónsdóttur að hugtakið einskorðaðist ekki við
w
herrafataverslun sinni á Laugaveginum leitast þau við að endur-
AHAUSTDÖGUM komust
vegfarendur í miðborginni
vart hjá því að beija aug-
um risastóra auglýsingu á
framhlið Nýja bíó-hússins, sem þá
var og hét: „GK ... seinni hluti 4.
september." Rétt fyrir jólin birtist
opnuauglýsing í Morgunblaðinu með
mynd af brotnum kaffibolla, merkt-
um GK, neðst til hægri á hægri síð-
unni. Engar útskýringar og ekkert
sem benti til að herrafataverslun
ætti í hlut fremur en í öðrum auglýs-
ingum og kynningarefni,
sem hjónin Gunnar
Hilmarsson og Kolbrún
Petrea Gunnarsdóttir láta
hanna samkvæmt hug-
myndum sínum um nýstár-
lega og árangursríka mark-
aðssetningu. Pau opnuðu
GK - fyrri hlutann - fyrir
tæpu einu og hálfu ári og
seinni hlutann 4. september
síðastliðinn þegar þau
stækkuðu verslunina úr 130
fm í 250 fm. Samhliða versl-
unarrekstrinum hafa Gunnar
og Kolbrún í sameiningu
hannað herrafatnað undir
vörumei'kinu the collection
REYKJAVÍK, sem sýndur
verður í fyrsta skipti á kaup-
stefnunni Kobenbavn CPH Vision í
febrúar næstkomandi. Innan tíðar
hyggjast þau einnig kynna kvenfatn-
að og ýmislegt fleii-a er á döfinni,
sem þau vilja ekki gera uppskátt að
sinni, en segjast aldrei skorta hug-
myndir, sem lúti að tísku í einhverri
mynd.
Þau eru tæplega þrítug, en þurfa
þó að fara allmörg ár aftur í tímann
til að rekja aðdraganda þess að þau
réðust í atvinnurekstur af þessu tagi.
„Við höfum alltaf haft mikinn
áhuga á tískufatnaði og draumur
okkar beggja var að eiga og reka
tískuverslun,“ segir Gunnar og rifjar
upp hvemig allt snerist um föt sum-
arið þegar hann var tólf ára og vet-
urinn á eftir. „Þá voru íþróttagallar í
tísku og utan yfir buxurnar þóttu
legghlífar alveg ómissandi. Ég linnti
ekki látum fyiT en mamma saumaði
slíkan galla á mig og var óskaplega
hamingjusamur þegar ég gat loks
7.tN ta skrauts ogUtohandaþyrstum vfö
VATN tu gidptavmum.
spókað mig í múnderingunni. Um
veturinn tók ég og einn vinur minn
námið í handmennt mjög alvarlega,
enda ætluðum við að sauma á okkur
buxur og vesti fyrir skólalok. Það
gekk eftir og þótt mig hrylli núna við
tilhugsuninni um útganginn á okkur
vorum við vinimir hinir ánægðustu,
alveg eins klæddir í eigin hand-
verki.“
Kolbrún segist líka hafa haft
áhuga á fötum og tísku frá unga
aldri og stundum saumað á sig fö:
undir handleiðslu ömmu sinnar, sei
vann við að sauma karlmannaföt
Últímu. „Ég tók snið upp úr blöðu:
og breytti þeim á allra handa mái
þar tO ég var ánægð og gat hafisi
handa við saumaskapinn,“ segir Kol
brún, sem var aðeins sextán ára,
nemi í FB, þegar hún fékk vinnu
herrafatadeUd Hagkaups og leið
beindi körlum á öllum aldri við fata
valið.
Leit verslunarstjóra
hýru auga
Hins vegar var Gunnar
árinu eldri þegar hann tók
sér ferð á hendur í Kringl-
una gagngert tU að sækja
um vinnu í Hanz, sem hon-
um þótti bera af öðrum
tískubúðum í þá daga. Þar
vann hann í mörg ár sam-
hliða námi í MH og var
orðinn verslunar- og inn-
kaupastjóri þegar hann
fór að líta verslunarstjór-
ann í búðinni á móti hýru
auga. Þetta var í ársbyrj-
un 1992 og Kolbrún orðin
verslunarstjóri í Sautján
eftir margra ára starf í
tískuverslunum.
„Samfélag starfsmanna í Kringl-
unni er svolítið lokað, allir þekkja
alla og fólk fer lítið út fyrir í mat og
kaffi,“ segja Gunnar, sem smám
saman fór að gera sér far um að
hitta Kolbrúnu í matar- og kaffitím-
um. „Ég mundi eftir Gunnari frá því
hann var kosinn best klæddi maður-
inn á skemmtistaðnum Casablanca
árið 1991,“ skýtur Kolbrún inn í. Slík
vegtylla virtist Gunnari þó lítt hafa
hrifið hana í byrjun og segist hafa
RÓLEGT fjölskyldufólk - Kolbrún Petrea Gunnarsdóttir og Gunnar
Hilmarsson ásamt börnunum, Alexander Hugó og óskírðri dóttur.
þurft að hafa mikið fyrir að ná í verð-
andi eiginkonu sína. Þó leynir sér
ekki að hún er stolt af bónda sínum
þegar hún upplýsir að árið 1997 hafi
tímaritið Nýtt líf valið hann, ásamt
Friðriki Sophussyni, best klædda
mann ársins.
Kaffitímarnir í Kringlunni urðu
afdrifaríkir því ekki leið á löngu þar
til þau fóru að vera saman öllum
stundum og giftu sig síðan með
pompi og pragt í september 1994.
„Tíska og föt er áhugamál beggja og
frá því við kynntumst höfum við velt
fyrir okkur að opna eigin verslun.
Við töldum okkur búa að haldgóðri
reynslu og þekkingu og ákváðum að
láta til skarar skríða,“ segh- Gunnar.
I millitíðinni, eða þegar eigin
verslun var ennþá bara fjarlægur
draumur, ákvað Kolbrún að snúa við
blaðinu og hefja lögfræðinám í HI.
,Afi var lögfræðingur og það blund-
aði svolítið í mér að feta í fótspor
hans. Þótt ég hafi legið yfir hæsta-
réttardómum frá því ég man eftir
mér, fann ég fljótlega að námið átti
ekki allskostar við mig. Ég hætti,
fékk vinnu hjá Samskipum og síðan
hjá dótturfyrh'tækinu BM Flutning-
um, sem hafði með innflutning, toll-
skýrslur og þess háttar að gera.
Þarna kynntist ég hinni hliðinni á
viðskiptalífinu. Slík þekking kemur
að góðum notum, enda hef ég alla
ski-iffinnsku á minni könnu núna.“
Ekki bara föt á slá
Gunnar og Kolbrún eiga 50% hlut
í GK, sem er hlutafélag að öðru leyti
í eigu nokkurra fjárfesta. Þótt þau
hafi lagt nánast allt undh- eru þau
bjartsýn og víla ekki fyrir sér að fai-a
ótroðnai- slóðir. „Við höfum færan
endurskoðanda, sem ræður okkur
heilt í fjármálum og verslunin geng-
ur mjög vel. Við vissum að ekki væri
nóg að fá húsnæði, hengja föt á slá
og bíða eftir að fólk kæmi og keypti.
Til að skapa aðlaðandi andrúmsloft
þurfa innréttingar, lýsing, auglýs-
ingar, framkoma og klæðnaður
spegla stemmninguna og það sama er upp á teningnum þegar þau|
föt heldur væri menning samtímans og alls staðar í umhverfínu. I
hanna föt, sem senn fara á erlendan markað.
„EKKI nóg að
hengja föt á slá og
bíða eftir að fólk
komi og kaupi.“