Skírnir - 01.04.1906, Qupperneq 12

108
J apan.
Skírniiv
skip o. íi. Þetta leiddi til þess, að koma á fót afar-
mikilli járnsteypu, stóreflis verksmiðjum o. fl., en miklum
erfiðleikum var hvert skref bundiö, þvi sífelt skorti þekk-
ingu á nýjum atriðum og varð þá ýmist að senda inn-
lenda menn út um heim til náms eða fá útlendinga, sem
starflnu voru vaxnir. Reyndust og margir misjafnlega.
Svo bætti það ekki úr skák, að árlega tók hernaðarlistin
stórkostlegum framförum, svo hyssurnar, skipin og flest
annað varð úrelt á fáum árum áður en nokkurn varði og
nærfelt einskis virði.
Alt þetta hefir eflaust reynt á þolinmæði og þraut-
seigju stjórnarinnar, en svo er að sjá, sem hún hafi harðn-
að við hverja plágu. Aldrei var gefist upp. Þegar eitt-
hvert nytsemdarfyrirtæki ætlaði að stranda, var óðara
byrjað á nýjan leik, og færi engu betur í næsta sinni, var
tekið til í þriðja sinn með sömu ákefð, þangað til björninn
var unninn.
Eg skal að eins nefna eitt dæmi þessa. Eins og fyr
er getið eru allmiklar kola- og járnnámur í Japan. Nú
þurfti stjórnin öll undur af stáli til hersins, járnbrauta o. fl.,
svo og einstakir menn og félög, en alt varð að kaupa frá
útlöndum og flytja langar leiðir. Nú skifti það miklu, að
geta lært stálgjörð til fullnustu og notað námurnar innan-
lands, en aftur er það ekkert smáræði að setja á fót stál-
steypu, sem smíðað geti járnbrautarteina, stálplötur og
bjálka til stórskipasmíða o. þvíl.
Stjórnin reið nú á vaðið og setti á fót stálsteypu i
smærri stíl með ráði og umsjón svo góðra manna sem
kostur var á. Fyrir einhverra hluta sakir mishepnaðist
fyrirtækið svo að hætt var við það.
Nú var leitað að fá einstaka menn eða félög til þess að
gjöra næstu tilraun, og var rífiegum styrk heitið af landsfé
til þessa. Engir treystust til þess og féll þessi tilraun
svo niður.
Þá tók stjórnin til sinna ráða enn á ný, því ekki
skyldi málið fá að falla niður. Nefnd fróðustu manna var
fengin til þess að rannsaka málið frá rótum. Óðara.