Reykjavíkurpósturinn - 01.08.1848, Síða 10

170
sar frmnanaf mtfíb áfef og manttffab, ctt fegar |ún #ar á*
fefufl, fpftufl 900 tnannð á brgt ^öcrjttm i borgt'nnt, og Itfbi
cfft af fteím nema ftefmtngur. ©óttín oar ab feeraft oejtur
á bógtttn, og á fft)>í, fem fom fmnn n gúft tíl ©toffftólmí
frá Srónftab t Stúfétanbí, ooru 3 öetftr af fóttínní; f>afa ftot
btebt Sotar og J5atttr mtftnn oíbbúnab t mótí ftennt, ef foo
f|>nní ab fara ab f)ún ncebt lottbitm fjeirra, fem ójfanbí oceri
ab effí ^rbí, Jóoí mífíll oobagefhtr er fótt fefoi, og bt'mgt ab
bt'ta ttnbír benni.
SJDf eb feittajla ffipí, fem fom til ^rarhaffa frá 5!auj)tnannaf)ofn
báruft tíbínbí um góba árferb; og lifinbi til ab fornjfurbur munbí
Oerba góbttr bccbi i ®anmorfu og annarfiabar. ©fíj) oortt fomín
noffur frá 3ðlattbí, bcebi norban og oeftanab, cn litíb er látíb
9ftr oerblagi á íolenjfitnt Oormn; fjanntg foab boít norblenjf
ull fjafa Oertb felb á 65 rbb. ©f®, ftffttr af begtu tegunb á
18 eba I9rbb. og abrar oorur ab fjoi jfapi, en fetta getur,
breptfl tíl batnabar á ftuttum tima, og öccrí óffattbí ab foo
t)rbt.
Ftmtlur á Jittgvelli 5 Augúst, 1848.
Frá f)ví aö fyrst fréttist í vor af stjórnar breytíngunni, sem til
stendur í Danmörku og sem nú ftegar er innleidd að nokkru leyti,
var eg einn meðal þeirra er fannst nauðsyn í að helztu og skyn-
sömustu menn hér í landi, einkum úr miðhiki landsins, ætli
fund nteð sér til að ráðgast nokkuð sjálfir um málefni vor; eg
taldi ftví meiri nauðsyn á þessu, sem ntér, einsog flestum, gat
ekki annað fundízt, en stjórnin gjöra Islendínga mjög svo ut-
anaf skinni, er hún áskildi sér sjálfri að kjósa héðan 5 menn,
til hinnar almennu ríkissamkotnu, erleggja skal ráð á um stjórn-
arlögunina framvegis, jafnframt og hún leifðl Dönum að kjósa
sjálfutn fulltrúa sina til samkomunnar eptir hinuin frjálsustu
kosníngarlögum. Eg gat ekki horfið frá jiessari sannfæríngu
f>ó herra Coaferenzráð J>- Sveinbjörnsson teldist undan að
gángast fyrir fundinum; sú var að minsta kosti aldrei mín mein-
íng, að f>að væri skylda hans af f>vi harin væri alf)íng-
isforseti, en eg hélt að f>að væriverðugt eínum hinum helzta
og inerkasta emhættismanni hér, sem fulltrúar f>jóðarinnar f>ar-