Reykjavíkurpósturinn - 01.10.1848, Síða 15

15
villt „alinenníno“ á því, að segja upphæðina heilum 14dölum
minni enn hún var; eg vona því hann bæti þeim 14 dölumvið
hið bráðasta. 5arnæst eg hvereinn sjái, að það var
eínmitt hans skylda, en einkis annars, að ávísa mér þessa
penínga, eða sýna að eg ætti þá ekki.
jbað sýnist svo, sem forsetinn hafi viljað vefengja það
sem eg hefi liorið fyrir mig úr aiþíngis - tiiskipuninni. J>að er
vænt að það lítur svo út, sem hann sé að verða æ kunnugri
alþíngis - tilskipuninni, og skiiníngur hans á henni að hvessast,
þvi þess þarf forsetadæmið við, en skaði er það fyrir landið,
að honum hefir ekki dottið í hug fyrri að rengja mig úr þíng-
inu, einsog skylda hans hauð sem alþíngismanns, ef eg væri
ólöglega kosinn; þó hefði verið allra hezt, ef hann hefði gætt
að því, þegar hann var með að semja tilskipunina, að sjá svo
um að enginn yrði kosinn annarstaðar að, þá hefði hann ekki
þurft að hugga sig og landið með eins visinni rúsínu, einsog
þeirri, sem hann hefir troðið í endann á grein sinni, eða að
eyða eins mikiu fyrirvafi, þar sem ekki er meiri „uppistaða“.
Ef það væri ekki of-lángt frá efninn, þá iángaði mig til
að spyrja: hvernig álitsskjalinu í læknaskipunarmálinu mundi
liða í vasa forsetans?
Kaupmannahöfn 28. Águst 1848.
Jón Siffurðsson.
^þflttn 28. þ. mánabflr »ar þítt m)a Sflcpfjaoífitr bcm=>
ftrfja öígb af 23vf?upi þerra ICftórbarfen t stbttmjf mtf=
tlé fjelmenníá. Sftrfjan er öeglegt muþert, cg ab sndu þtb
öegtegafta fem öertb þefur eba er |ér á lanbt. ^írfjan fcab
þafa fojfab 40 þúfttnb rífíébalt, fcm golbntr eru úr fcitúttgá
fjcbt.
9Web cþnu hréft frá 21. 2lttg. þ. á. þefur fonúngur ceítt
þrínj Gþríftjáit af (Stþleécíg * ^olfteín^löonbcrborg - ©lucféborg
títílínn „þáþeít", og er jlíptamtmanní oorum jlrífab þab og
hobtb ab gjora þab jteprunt funnugt í umburbarbreft frá log*
gactjlu jtjórnarþerranunt frá 28. f. m.