Þjóðólfur - 28.05.1853, Side 2

86
inenn prentverksnis1 muni segja, að svona sé
prentuð Sálmabókin danska. Já, blessaðir
verið þið! skírskotið þið til þess sem verst, er.
Skoðið þið Sálmabókina og aðrar guðsorða-
bækur Englendinga og berið j>ær saman við
Sálmabókina íslenzku. Menn ættu beldur að
líta á j)að sem bezt er lieldur enn j)að sem
verst er. Englendíngar prenta allar bækur
með latinuletri og hvað þá heldur Sálmabók-
ina sína, en Íslendíngar ineð slitnu letri gotn-
esku, — letri sem þaraðauki er mikill kostn-
aðarauki fyrir prentsmiðjuna að afla sér, úr
því bún prentaj.svo að segja allt annað rneð
latínuleti'iífu, !bg verður því — í stað þess að
þetta letur nægði —* að vera byrg af livoru-
tveggja letrinu. Englendíngar láta liverja
hendíngu vera línu, en Islendíngar prenta allt
í belg, og, til þess að benda mönnuin á hvar
liver hendíng byrji, er hver hendíng byrjuð
með stórum staf, og allir sjá þó, hversu vel
það kemur við á stundum, þegar hendingin
byrjar á einhverju smáorði, og það í niiðri
málsgrein2.
Pappírinn í þessari útgáfunn.i er mesta
óhræsi, enda snöggt um verri enn í næstu út-
gáfu á undan, og hver sá maður sem léti sér
nokkuð annt um verk síu, m^mdi segja að
hann væri lítt nýt.ur í tíðíndablöð, eða ein-
Iiverja fánýta bók, hvað j>a heldur í sálma-
bókina; og til að spara sem rnest og gjöra
bókina almenníngi sern ódýrasta!!! þá er papp-
írinn hafður svo lítill og spázíurnar svo litlar,
að nreð mesta lagi og bezta plóg verður skor-
ið után af í fyrsta sinn, án jiess aö skera inn í
letrið, en af og frá aptur þó upp þyrfti að binda.
;{>að er nú sjálfsagt, að viöbœtirinn gamli
ér, —eptir þessi undir 30 ár — cnn pá við-
’) Trampe grcili inun nú reyndar ,l(tið skipla sér
af útgáfii Sálmabúkarinnar eða hinna andlegu bokanna,
enda vírðist oss að lmnum sé það fjærskildara enn
biskupinum. Möf.
2) Sálmabók þessi er ekki enn þá farin að gánga
út í almenníng, og því verður ekkert sagt um prent-
villurnar. Oss liefir af hendíngu og snöggsinnís orðið
litið, í prentsmiðjunni, á bls. 24. þar sáum vér strax
þcssa byrjun á versi: „Alrei min sála guði geym“
(á að vera: aldrei mín sála guði gleym); svona rétt I
er á þessnm eina stað sem vér litum á. Sagt er, að
þcssar prentvlllur séu teknar fram, meðal 12 annara,
aptan við bókina; það prcntvillublað kvað fylgja 6-
keypis! Ábm.
bœtir, og stendúr óhaggíður aptnn við. l>að
var ofmikil fyrirhöfn að hleypa sálmunum fram
í bókina þar sem þeir eiga heima eptir inni-
haldinu, enda þótt ekki þvrfti annað en segja
prentaranum frá því, og þeim sem las próf-
arkirnar.
5að hefir verið sýnt frarn á það í „Lanz-
tíðindunum", að bæta þyrfti urn kveðskapinn
á sálmunum sumum, og víst er það, að liort-
um er viða ábótavant, en það er eins víst, að
það er víða lafhægt að bæta um það, — þar
sem eigi þarf nema að víkja við orði, og þarf
eigi skáld tll; en að hugsa um slíkt, geta
menn ætlað það þeim marmi senr lætur hand-
bók presta prenta 1850, óbreytta frá því sem
liún var áður, og eigi hirðir um að láta laga
málið ept.ir þvi sem stendur í útleggíngu Nýja-
testamentisins, þeirri sem almenníngur nú beíir
í höndum? Er það ætlandi þeirn rnanni sern
lætur prenta barnalærdúmskverið 1850, án þess
að láta laga málið á því, frá því sem það var
upphaflega, enda þótt hverjum manni sé það
Ijóst að bráða nauðsyn beri til þess, og eigi
svo rnikið, að hann láti laga ritriíngargreinirn-
ar eptir jiví sern þær standa í siðustú útlegg-
íngu Nýja-testamentisins; en hvernin á sá
maður að finnat.il þess að áríðanda sé að vanda
málið á bókinní, senr eigi hirðir um þótt fyr-
irsagnirnar séu ýmist afbakaðar eins og fyrir
fyrsta kapítularium, eða vanti algjörlega, eins
og fyrir öðrurn kapítulanum í útgáfunni 1850.
jþað má segja, að guðfræðisbækurnar sem
gefnar eru út á kostnað prentsmiðjunnar síðan
1845, hafa haft af að segja forstöðu biskups-
ins yfir íslandi II. G. Thordersens; og jiað er
eigi ofdjúpt tekið í árinni þó sagt sé að á
þeim sé hroða frágángur.
Jkiö er svo sem anðviuið, að stiptsyfirvöldmnuii
á að þykja, og sjálfsagt þykir inikilis varðandi, að
Sálmahókin sé í sein flestra höndum, enda hafa þeir
sett niður verð bennar frá því sem áður var. Aður
kostaði lnin I rbd., en nú að eíns 72 sk. En cr þetta
mikið goeðaverð? Hver örk á 4 sk. af þeirri bók sem
selsl full 300 af á ári, sem handritið varí upphaii feng-
ii) til ókeypis, sem iuiið er að leggja npp 10 sinnitpj
og prentsmiðjan og þeir sem liaria liafa haft á leigu
eru húnir að græða á víst 10,000rhd. Bókin er nn 18
arkir að slærð í litlu 12 blaðahroti. npplagið höfuni
vér heyrt að liali nú verið 1600. Gjöruin nú ráö
fyrir að prentun og profarkalestur hverrar arkar kosti