Þjóðólfur - 24.06.1853, Blaðsíða 4

104
hvernig sem á stæði, njóta 20 af 100, og aldrei
minni tollhlynninda í öllum innflutníngi hverrar vöru
sem væri, frammyfir flögg allra annara Jjjóða.
1. að stjórnin mætti á kvcða {>enna tollmismun meiri,
á þeirn vörutegundum, sem mætti einkum álíta að hin-
um innlendu (spánsku) skipum væri arðsamt að 11 yIja
lil landsins.
Samkvæmt þessum þjóðþíngisályktunum, sein hvorki
drottníngin á Spáni né stjórn hennar má víkja frá, né
á með að raska, cru eptirfylgjandi tollákvarðanir þar í
lögum:
S al t fi sk ur o g h a r ðu r fi s k u r, sem cr inn fluttur
h e i n 1 í n i s frá veiðislöðununi, — en meðal þeirra er talið
Kýfundnaland, Björgvinar - og þrándheims-
stifti 1 Noregi , Ujaltland og ísland, — með
spönskum skipum, 31 real. 80 cent. hvert qvintal,
eður....................................10 rbd. „ sk.
fyrir hvert skpd.
— heinlínis frá liinum sömu stöðum, með
öllum útlenzkum skipum, bæði enskum
svcnskum, norskum og dönskum, 42 real
40 cent. qvint., eður...................13 — 48 —
— óbcinlínis frá öllum öðrum löndum
t. a. m. Englandi, Danmörk, Portúgal og
Erakklandi, — ef fluttur er fiskurinn með
spönskum skipum 47 Real. 70 ct. qvint. eður 15 — „ —
— frá hinum sömu löndum með ölluin út-
lenduin skiputn, eins þó að fiskúrinn sé
íluttur landvcg, t. a. m. frá Portúgal eða
Frakklandi, 58 Real. 30 ct. qvint. eður . 18 — 32 —
þar að auki eru lagðar í Spaníu aðrar kvaðir á
fiskinn, sem þángað er fluttur:
Neyzlugjald, um . . . „ rbd. 32 sk. fyrir hvert skpd.
„Carretéras“ eða gjald til
vegabóta .... 1 — 80 — — — —
Kemur þetta gjald hvorttvcggja jafnt niður á allan fisk,
hvaðan sem hann er, og hvaða þjóð sem hann flytur;
og eins er um skipagjöldin, þau eru jafnmikil á öllum.
Aþekkur ójafnaðartollur þcim, scm vér nú hölum
getið á flskinum, á sér stað í hinum spánsku tolllög-
um um allar aðrar vörutegnndir: t. d.
Enskt miltajárn ósmíðað,
inn flutt með spánskum skipum . 42 real. 40 ct. qvint.
mcð útlendum skipum .... 50 — 90 —
enskar viðarullarvoðir með spánsk.
sikpum........................ 22 — 25 pundið
með útlendum skipum .... 26 — 70 —
franskt brennivín með spánsk. skip. 30 — „ fyjir 22 pt.
mcð útlcndum skipuui .... 36 — ,, —
Á meðan Frakkar mega til að greiða þenna og
annan ójafnaðartoll, sem svarar frá 20—30 af 100, af
öllu, sem þeir fiytja annaðhvort mcð frakkneskum ski|i-
um eða landveg inn í Spaníu, og á meðan hinir vold-
ugu og auðugu Bretar sjá þann einn kost, að nota skip
Spánverja sjálfra til þess að færa þeim viðarullarvoðir
sínar og miltajárn, þá mundi og þcgnum Danakonúngs
eogi lægíng í að gjöra slíkt hið sama, né þeir geta fremur
sýnt Spánverjum í tvo heima fyrir ójafnaðartollinn, enn
þeir cíga kost á ef vildi, Frakkar og Bretar. En þcss-
um þjóðum er það fullljóst, að verzlun Spánverja á Norður-
lönduin er þeim mjög erfið og útdragsöm; þetta hal'a
og stjórnvitríngarnir spánsku jafnan fundið, og því hal'a
þeir ekkí séð annað úrræða, enn hafa við þenna ójafnað-
artoll, i hag þegnum landsins og siglíngum þeirra. Enda
er það ekki neitt lítilræði, sem dregst árlega útúr Spáni
fyrir aðkeyptan fisk og hrogn, því það nemur tíu roilli-
ónum Keala, eður nálægt 937,500 rbd.
Getur nú nokkrum manni þókt það tiltökumál, þá
spánskir stjórnvitríngar gjöri sér far um að hlynna að
því, að skip sjálfra þeirra sitji lielzt fyrir arðinum af
aðflutníngi þeirrar vöru, sem er þeim svo útdragsöm ár-
Iega? Og þegnum Danakonúngs verður vart, þegai
svona stendur á, annað hollara, cn fara að dæmum
Noregsmanna og Breta, og meina ekki Spánverjum, ef
þeir vilja það, að sækja sjálfir fisk til íslands, né Iáta
fátæka landsmenn búa lengur undir þeim afarkostum,
sem híngað til hafa fylgt sölu og útflutníngi á fiskinum
licðan; og þó það hali mcð fram komið af miður ský-
lausum lögum, þá liggur nú nær að skýra þau og gjöra
vafalaus i þessu efni, heldur enn að gjöra þau svo
þraung, eins og Hafnarkaupmenn nú vilja: að enginu
Spánverji geti né megi koma hér frainar.
(Niðurl. i næsta bl.),
Veðrátta og verzlun.
— Rosatíðin, sem hefir gengið hér syðra, og svo
mjög hefir bagað fiskverkun og þurk á ullu og eldivið
til þessa, virðist nú á enda og góðviðri komið í staðinii.
Væri nú vonandi, að allir landsmcnn gerði sér hið ítr-
asta far um að vanda saltfisk sinn og ullina; því
út lítur fyrir, að hvorutveggi varan verði í hinu bezta
verði í suinar, sem nokkru sinni heíir verið. það mun
t. a. m. víst, aðíYestmanneyjum og á Eyrar-
bakka séu kaupmenn búnir að kveða upp úr með 2 8
sk. fyrir hvert pund af hvítri uli; en ekld þorum vér
að segja að meiru sé heitið hór í höfuðstaðnum.
það mun og víst, að Uaupmcnn hér hafa heitið
I 6 rbd. fyrir hvert skpd. af góðum saltfiski, eða jafnvcl
meiru. það er og vonandi að kauptnenn vorir leitist
við svo sem uniit er, að líta eptir vöruverkuninni
og gjöra þann mun hennar í verði, sem livcr sá á skilið
sem hefir að færa góða vöru, hvort scm það er
inikið eða lítið; þar með mundu þcir bæta ómetan-
lega bæði fyrir verzlun sjálfra sln og allra landsbúa;
en gagnstætt því er það, ef menn komast upp á, að
selja í höfuðstaðnum þá vöru við fullu verði og
viðstöðulaust, sem t. a. m. kaupmaðúrinn á Eyrarbakka
vill ekki taka, fyrir það hvað hún er óvönduð.
Ábyrgftarmaður: Jón (Indrmmdsson.
Frentaður í prcntsmiðiu íslands, hjá E. þórðarsyni.