Þjóðólfur - 05.02.1854, Síða 6

fYiitii slsrifk'g jipjjáíksúngiiy frá ljrUj! j»slu|i(]i E yljcljitigii
|jeMi. cfnjs: iid .Kiin^iírviillji-.sý.slii liufði slúrnn olnig iil.
iiif Jiiilii fkki venV;i"sslírii úliif fyrir >i*r, því Reykjij-
vik og vesiíirsýsliírnnr liækknffii vcrðíiijjiiV, svo ík'Vrsfrtii
Ihi Jressnri sysYii gii'lli' ekki, og'inínl livlfll ekki, lieÍHiir
entrÍska|MiífeRiíýsIii: kanpiún itinartn sinilá tiikinankíi; þvi
jtó verrtlJijt vært Ji^r og í .Skajili)fell*sýshi miku) likl
innliyriVis á llesluiii yöj'iltejjimiliiiii, |j;i {lýrliu Jio jni
í ár Rángytj'Jlírigiir 5 skk. , nieira í Ivvert 2 álna virði,,
sem liorgað er ineð |ieiiíngiini. Fmiiliirinii var sain-
þvkkiir 'iipjiííslöngfiiiiii Ji;ir i, áð sýslan jtyrfii að fíi
sérsfírkii verðlagskkrá. 'Knii tiin Jtað greinilii finnlar-
óiertli ;i, liVort teggja áe-Hf. Iiíenarskrá• fynir Jiíngið hér
uin, J>vi nokkrir aklti, ;ið siiplsylirviililin niiellu veila
Jiella ejilir lög^jölinni af lt>. ju11 fö17, og væri jiví
réltast, að rila þeiin liér iiin, og á Jiað féllusl fundait-
inenii og fólti þínguijmniiímii á lienilur, að Irain uera
jiá ba-n { ‘nafni 'og iunlloðí fuiulárins.
Jiessii níésf koimi eþlirfýlgjandi nfíVIefiii lil imira'ðli:
proirtsiniðjii JáinlsiiiN; voru' tleslii' á Jiví, að Jiað miuiiii
Jieal ineði l'yrir norðlendingíi pg lanilsrtienn íiIJii, pð
prenlijniiðjan í ReykjaviU va'ii jniunðliyort selil, eða J)á
á einliyerii liált liiell nr því alineiiníiigi óljosa aslandi
liennar mí, og báðár prénVsiúiðjurnar fengju jafiian relt
til iiigálii lióka ;
; Oinhol á s'íieilásijórn álitii memi nauðsýiiléga; ien
nráleJnið Jiókti svu . VandHsiimt nig( uinfáiigsinikið, að
inepn Jfeyslusl, ekki-aS| gjörii iuli það. Ireiiiar uppá-
sliijvg!ir að þessii sipnj; þii Jjókli Jrað jntrflegl fyrir
(ýslubiía, að lialda árlega bæði lireppalundi og sýslufundi,
þyi Jiað væri liið fyrsla spor lil sanilaka og friimfára,
áð Irditfii fuiuftj'Vil áo ræða'Inárefhi þaii, cr aniíiiðhviúl
við kæmu sýsfti Jressaii‘Serslfiklegá, ■ svo senl jaiðá-
lneiur, vegabælilr o< s. frv.,, eða þá snerli lanilsnlenn í
sameiningu, og leidtli hér af að meim ræildii að lokuin
piii sýsl|ifmularsl;ið. Uuilonfarin ár liöfðu Inedi kosn-;
ingiu -og aðrir sýslufunilir r erið biilifnír i Slóroifslivols
kjikju, penia livað Jrjóðfuiularkosniiigarnar fóru fraíii i
lírí'lðabólsfíiðár 'kii'k ju. EJtih' fit'i bafði eigamli II VOls
kirkjii riláð landselá sfimm, er ■kirkjritihal'/'4 áð'gæta,
á þá idið. að, liann tskyldi bntma .itlla tipiuliera ug
yerald|egii£!iianiitundj, í kjrkjn(ij»i, ,pg til (ærði |t;mn
.þessi oið i ituíngayiiiiiar — „mi.tt. bý^ e(l(|jsenabú«. p. s,
frv-“. Jiað sýnis‘t að visti ekki ótiállúrlegl, þó jnir
ineiih; sein ei'ii 'smdlegir í vernlcgilm skiliiíngi, áliii
Jrað saurga lielgi klrkjlinnar. að itiéíín rirði þít'r á riVili-
bdlglthi (lögnni siðsiirtllei»n, iini landsins gagn og
.natrðsynjar, þó veraldlcga sinuuðmii mönnmri' sýnisl
.itnriað, þyí þpflýeý vonandi, að fundi þepsacæki ekki
spillvirkjar einir. J>nð var ekki lieldur ln'itt mn, að
nokkrir Imeikshiðiist á því; að eigandinn. hal'ðj fáum
döguui fyrir sýslufundinn veilt inóttökii gjöfduin landsela
sinna kkirkjunni; jiví þtini þóklí vnfásiiml; livort sá
fnndtir ætli að kallasl kirkjulegur eða veialdlegúr. En
viðríkjandi fiimlarstaðiiom, þá Itéhlu nieml, aöá liiámn
fortm þingstað sýslunnar, J> í n g s a k I ti in, niurnli mt
ekki verða hciiíugtir fundarsiaður fenginn jij fratuliúðar,
þvi þar sla ði.nú lia rinn. þjngskálar, Sjiíngu Jia iipkkrir
U|i|t á Yikingslæk, livaðaii þingskálaþær er flúflHr, cn
iiðrir lilnefudu jnfnfriinit íiðra stá'ðí; eii af pví íiiértii á-
! lilli, að bér urn ýrði ékki ftillrælt áð þcsxtt sitmij' vhr
ftiiitli siitWö
P. S.
ittlfi
i' I.V áJ ftitri '£»(1191% .■it./rUj’jÍÚVf! ,/
Frantlialil fi't tta, árféýt) o. 0. ,,
— I’óstsJvjþið, srin nú hnióí að færa’ frá Kngliiujií:
'salt, olnkol, kaffc og síkur, og 'íiokkiið af lci'cptáv'éfh-
aði, fæiði nukkur bi éf og ým'sár li egnir, að nókkrji
greirillegri en þær, seln liárust ineð kornskipimi,
—i ðíeliidin sú, sem Oesjeij, sptti, tik* að tamisaka ;j.t>-
arlegay veizluiiarmál Isfendíuga, áður. en það gcilgii}! Ú
Kíkisþjngið á ný, lialði lokiö þcini störfuin siiiuiii sköiiimu
fyrir jólin, og fliltt n cfndaVnicnn hérríi 0 d d g e i r i k t e -
pliensen að senija álilsskjálið fyríí' Íiohd áJíi'ií' þéifí-k;
! nefndin hafði ráðizt 'liethV én áliorfðist mcð stihia Jiá,
j sem í henni sáta, og komizt aá lokumim að llkri niðnr-
j stöðu i nðalutriðiinmn, seiu þjúðftindiiriiui 1801, vístuni,
að Iqiðarbréliii yrðu fáanlcg t aðiilkaupstöðumjij!, og
svo tim iippsigiíiigu allra kaupstaðu n laudinu, þegar
liintr útlcndit væri búnir að konia við í Jieim 6 itrtnl-
kanpstöðuni: Keýkjávík, Vestniaiínéyjúni, Soyðis'fhdi,
Akúrcyi'i, Ísaíiiðr og SJykkisliólnii. Kn sagtéf, að lielild
þessa tiali sauvt greint nokkuð á uia leslagjaldið; Itali
suúiir ncfudaniicnn viljað aþ Jiað væii jal'ui aj. ötiuin,
lausakaupniönnuni sem öðruiii, og 2 rbdd. g’juld ly.rir
hvciija lcst, cn iiieiti hlutipu (?) liáli vjljað,. áð gjaldið
væn nokkuð frekára af latisakatipniöniiuni, — og Jiá
sjálfsagt éiiiiiig af lillendum, — heirltir cnú áf þeint
kaúpmóhitimi, sem tctlú liér fastá VeizUni- Kíkisþíngib
ieiigdi samt cptir afgrctðslu ucfndarimtar,' því ank Jiess,
sem Krölund hrcifði inalimi og gjör.rti .mn |iiiö beiua
iippástúngu í þjóðþiuginu, cins og fyr ,er getiö, jU var
því eipnig hreift fyrri (iim oktúbcr-lokj i lamlsþjngimi,
og vaið 'lil þcs's- Kirck frá llélíngjacýii; lýsti hitnn
þvf yfir, að íncðlCrðin á Íálcudíngum' i þcssti ináli væri
dæmalaus og- ckki líðánrii, og 'Væi i þcir Jiönlt<'i*ð':Véin
iicizt1.tii of lejigt undiy! „þræidóoisuki I>aiia“;;' að það
væri oskiljandi, li'eriiigrOrsted leylðt séj' að tcJjá þanu-
ig fyrir. þes^w újáli, syjn Kani) ^efð.i sjálfitr lýst ylir (
sumar, að vciferð landsins va-ri uudir koniin; Orsteð
kvaðst l’yrst vcrða að sjá 'hváð „Conimissionin11 sfn segði
úin Jietta má'l, áður cit há'rin færi að flana hit'ð þáð
fiyrir dönslut þingin,' þar ártm flestir væri því ókunmig-
ir; i neíndinni sæti cintúmis dugátidis,- og nákuiinugjv
I inenn;. þessi otð ýrsleðs 'jstuildi Biii'dtíhfleth, scin
l.ikn situr i Laiidsþinginu, og sagdi, að þáð virri s.yonjt
mátulcga hollt fyrif Íslendínga, ef þeir kæmist að þvf, að
sjálfir Ifanir 'yrðu til’-þcss',’áð háfa 'þau orð þar á þingí,
sem Iíirek hafði: „að Istcndfiigac v®ti mttilir þrældóms-
óki“, cnda Væri'þáð ekki áátt, -þvi aldrei hefði'VCrið á
þá lagðor ptriim vcrzluiHirtQllnr, síðan l,7úö (!2): því
svai'pði KiiClt á þá le«ð,,ítð af ofðtjm jBardcnflyítlts, v-.eri
auðráðið, að ekki hefði Örsteð hcppnazt að fá þai i
nefndina uaktiumigap maun Islandi og höguiri [ies,s, þar