Þjóðólfur - 14.08.1856, Blaðsíða 4

— 132 —
mjög slæmt, at slíkar meiníngarleysur skuli sjást
á prenti. P. Pjetursson.
táT Knn fremur heflr domkirkiiipresturinn, prdfastur
herra Ólafur Pálsson beíiií) at) anglýsaeptirfýlgjandi prent-
villur, er hann segir iíh si'u í ræíjumii eptir sig í téí)ri útfar-
arminm'ngu Dr. Jóns Thorstensens:
Bls. 2721, serf. sem; 284, ónnu f. ónnur; 314, eptir„aí)“,
vantar í vér; 3310, ljóssins f. hússins; 4011, þar f. þaíi.
— Til minnisvaríia yflr Dr. Jón Thor6tensen hafa
enn fremur geflí): kaupm. Carl F. Siemsen 20 rdl, og danne-
brogsm. Eyjólfur Einarssou í Svefneyjum 4 rdl.. Samtais nú
inu komií) 147 rdi. 56 skl.
— Sómu brezku hrossakaupm. komu hér aptur í gær, og fara
austur í Bángárþ. — Gnfuskipiþ „Tasm.“ lagti liéþan í gærkvöld.
— Maírnr heitir Bj arni þ>ór 1 augarson, vestur í Djraflrli
og er nú formaþur fyrir þiljuhát. Hann sigldi inn í sumar
úr eiuni legu sinni, og liaftji þá lítit: afla%; en þegar inu í
fjörþinn dró vart) hann þar var frauskrar flskiduggu, var hún
þar nýkomin úr legu, eþur á innsiglíngu, virtist Bjama sem
hún mundi hafa vél aflaþ, og rær báti sínuui út aí) henui viii
3. mann til þess ai komast fyrir, hvar þeir liafl loitaÍ og
dregiÍ bezt; hann 6té einu upp, en hinir 2 urbu eptir í bátn-
um. Frakkar svöruÍu honum engu til þess cr hauu spurii,
en lögiu fölur á hinii iitla bát haus, því þeir væri ferjulausir.
Bjarni kvaist eigi vilja láta; Frakkar kváiust þá mundu taka
bátinh hvai sem hann segii, og sýndu sig í ai> gjöra svo, en
þá jókst orí) af orii, ogtóku þá allir skipverjar aþ sækja aí)
Bjarna «inum; en hanu verst vel og drengiiega, tekur „hand-
spaga“ (nál. 3 álna staur) og verst meí), en skipar jafnframt
fylgjurum sínum aþ koma upp á skipiþ til hjálpar sér, eu þeir
þora ekki; þá skipar Bjarni þeim aí> róa sem snarast í land
og sækja maun einn er hann nefnir, og muui sá duga sér;
þeir gjöra svo og róa frá skipi, en þá stóþ slagurinn sem
harþast og hopaþi Bjarui hvorgi, heldur bart)i á þeim óhlífllb.
En þegar þeir komu út aptur, þá var allt meS friísi og spekt,
sat þá Bjarni fram á spili og studdist fra:n á barefli sitt,
þjakaþur nokkuþ og móíiur, en svo virtist löndum, sem þeir
væri ekki síþur þjakaþir, skipverjamir. Létu þeir þá Bjarna
fara naiurlausau ofan í bát sinn, og í laud. jieir landar tóku
þá aí) spyrja B. um slaginu, en hann vildi sem fæst um tala,
þó kvaíist hann halda, „aþ eugan hefþi hann drepií)0. Litlu
síþar en þetta var, slæddu Hollendíngar upp um þetta sviþ
dauíian mann frakkneskan, en sá var stúnginn efc-
ur lagi)ur, iluttu hann á land og sögbu Frökkum af, eu þai)
var um hríb, at) þeir hirtu ckki um aí) grafa hann, og skop-
uþust Hollendíngar at því.
Auglýsíngar.
Suhuramtsins húss- og bústjórnarfélag heflr á fundi, 5.
júlí 1854 heitií) verþlaunum. 6 fyrir þúfnasléttun og garía-
hleíislu og 2 fyrir jaroeplarækt. þeir sem vilja beiilast verþ-
launa þessara eru hér mei) be%nir, ai> hafa skilaþ bónarbréf-
um sínum, ásamt tilhlýbilegri álitsgjör’fc félagsfulltrúa, til und-
irskrifaþs aukaforseta, innan þessa árs loka. Verfclaununum er
eingaungu heitifc fyrir verk þau sem unuin eru á tímabilinu
frá 5. júlí 1854 til sömu tífcar 1856; en þó ræfcur ao lík-
iudum, aí komi ekki jafnmargar verfclaunabeiþslur, og mörg-
um ver&launum er heitifc, fyrir hin tilteknu lerk er unnin
hafa verifc á þessum ákvefcna tíma, þá verfci einnig tekin til
greina nú, eins og aí) undanförnu, áreiíianlegar skýrslur um
jarfcabætur og önnur verk er lúta afc framúrskarandi jarTirækt
og dugnaibi í búskap, og fyrir slík verk, ef mikifc kveour afc
þeim, veitt uokkur þóknun, enda þótt unnin væri á lengri
tímabili, heldur en 2 næstlifcnum árum, ef afc eins nokkur
efca meiri hluti þeirra eru unnin á þeim árunjim
Reykjavík, 2. Augúst 1856.
0. Pálsson.
Auglýsíng frá deild hins íslenzka bókmenntafélags
í Reykjavík.
þiafc eru tilmæli hins íslonzka bókmenntafélags til alira
landsmanna og einkum allra hinna heiíruþu félagsmanna, ai>
þeir vildu vera félaginu úti um og senda því handrit forn og
ný, t. a. m. annála, kvæfci, dómabækur, máldaga og önnur
fornskjöl, sem afc líkiudum eru til hér og hvar út um land,
þvílík handrit munu verþa geymd vandlega í söfnum félagsins,
og nöfn gjafaranna og innihald ritanna tilgreind f „Skírni1".
J>eir sem vilja styrkja .felagifc í þessu efni, eru betnir afc
senda handritin forseta bókmenntafélagsdeildarinnar í Reykja-
vik, Prófessor Dr. P. Pjeturssyni.
— Herra prófastur Ó. Sivcrtseu í Flatey heflr sent mér 10
rdl. til prestaskólasjófcsins „frá ónefndum mannií
Br eit)afj ar í) areyjum“; fyrirhverja gjöf eg hér mcí) presta-
skólans vegua votta mitt inniiegt þakklæti.
Reykjavfk, %—56.
P. Pjetursson.
— Jarpur óskilahestnr, mei) hvít hár í enni, vel mic;-
aldra, heflr þrekinn mefcalvöxt, óaffextur, met) mark: stand-
Qöfcur aptan yinstra, seldur fyrir nokkrum árum frá Helluvabi,
austur í Skaptafellssýslu, kom hér í vor, og er enn óútgeng-
inn, iná því eigandinn vitja hans híngat), mót sanngjarnri
þókuuu fyrir hirfcíugu, og borgun fyrir þessa auglýsíngu.
Varmadal á Rángárvöllum þann 20. júlí 1856.
F. Stephánsson.
— Raufestjörnóttur hestur, 10 vetra, klárgengur en
þó þýfcgengur, heldur lítill, affextur og aljárnaour, mark:
tvær fjafcrir framan bægra, livarf frá mér í Reykjavík, í f. máu.
llver, sem kymii afc hitta þenna liest og handsama hann, vildi
gjöra svo vel afc gjöra mér vísbendíngu af, efca koma' honum
til míu, og skal eg fúslega borga sanngjarnan kostnafc.
Gunnarsholti á Rángárvöllum, 11. júlí l856.
Gubmundnr Gubmundsson.
Prestaköll:
Veitt: 31. f. mán. Stokkseyri mefc K ai d ab arn esi í
Flóa, háskólakandíd.'Magnúsi Eiríkssyni í Kanpm.höfn.
— S. d. Gáulverjabær mefc Villíngaholti í Flóa, afc-
stobarpresti síra Páli íngimundssyni í Ganlverjabæ.
Auk þessara, sem hlutu, sóktu, um bæfci braufcin:
séra Daníel Jónssoi* á K.víjabckk, séra þorkell Eyjólfsson í
Asum, séra Jón Bjarnason í Mefcallaudi; — Um Stokks-
eyri: séra Bened. Kristjánsson abstobarpr. á Mtíla, og séra
Steff. Thorarensen abstobarpr. f Hraungerþi; — um GAu 1-
verjabæ: séra Arngr. Bjarnason í Súgandaflrbi.
Útgef. og ábyrgflarmaftur: Jón Gvömnndsson.
Prcntabur í prentsmiþjn Islands, hjá E. þórbarsvui.