Þjóðólfur - 28.02.1857, Síða 1

uglýs(n<rar Off lýsíngar uin
ein.slakl«g málefni, eru teknar i
blaiiið fyrir 4sk. i liverja »má-
leturslinu; kaupendur blaðs-
ins fá lielmings afslátt.
Sendur kaupendiiin kostnaðarlausl; verð: árg., 20 ark. 7 niörk; hvcrt cinstakt nr. 8 sk.; sölulaun 8. hvcr.
9. ár. “ 28. febrú. 16.
Skrirstofa „þjóðólfs“ cr í Aðal—
stræti nr. 6.
þJÓÐÓLFUR.
1857.
— Fjárklábinn. (Nifeurl.). þab kynniaí) virbast,seni
Reglugjörb stiptaintsins væri hvaí) skipulegust og
greinilegust um þab atribi, ab verja afréttiua fyrir
klábafénu, — þar í móti hefir stiptamtinu alveg yfir
sézt þab, ab fyrirskipa ekkert til ab fyrirbyggja sam-
gaungur á heilbrygbu og sjúku fé, heima í búfjár-
högum; einkum eru í Reglugjörbinni verulegar á-
kvarbanir, ab engi bóndi megi til afrétta reka ef
merki til klábans hafa sézt í fé hans á hinum síb-
ustu 14 dögunt þar á undan, og ab engi einstakur
búandi megi út af fyrir sig reka le til afrétta, ef
klábi hefir gengib í hreppnum, heldur skuli aliir
hreppsbúar skyldir til ab reka sameiginlega, eptir
ab féb liefir ábur verib nákvæmlega rannsakab; en
þab atribi hefbi og átt ab taka fram, ab engir mætti
á afrétti reka fyr en þann og þann daginn er væri
til tekinn, eba þar eptir, svo ab almennri og ná-
kvæmri rannsókn yrbi ábur vib komib; en ekki er
gott ab skilja, hvernig „Afréttarbændur" eigi ab
hafa eptirlit á, hvort sýkin sýnir sig í fénu þegar
til afréttar er komib, og livorki getur neinn ein-
stakur mabur liaft fullar gætur á þessu elni, né
lieldur verbur neinum manni gjört þab ab skyldu
fvrr þab, þó hann búi næstur afrétti.
En þab varbar mestu eptirlitib meb, ab
öllum þessum rábstöfunum og íyrirskipunum sé ná-
kvæmlega hlýdt og eptir þeim breytt. Ef ekki er
tilhlýbilega og vel fyrir því 6éb, ab lögunum og
rábstöfunum yfirvaldánna verbi fullnægt, þá verba
úr þcim eintóm vindhögg og markleysa, og væri þá
betur bæbi fyrir yfirvöldin og lýbinn, ab skipanirnar
heibi aldrei út gengib, heldur en ab farib sé aptur
og aptur í kríngum þær, þeim sé trabkab, og lítill
sein enginn gaumur gefinn. l>ab tjáir samt ekki
ab dyljast vib, ab skipunum stiptamtsins í ijár-
klábamálinu hefir ekki verib hlýdt né framfylgt í
framkvæmdunum, eins og leidd eru rök ab hér ab
framan, hvab sem svo hreppstjórar hafi skrifab
sýslumanni sínum og sýslumenn aptur stiptamtinu,
og er þetta ab nokkru leyti ab kenna frágánginum
á skipunuuum sjálfum, en þó mest því, ab öll
framkvæmdin er lögb á lierbar sýslumönnum og
lireppstjórum einumsaman; en mega þó ekki
allir sjá sem hér þekkja nokkub til, ab einum eba
2 hreppstjórum er ekki mögulegt ab komast yfir alla
þá rannsókn og afkasta öllu því öbru erstiptamts-
skipanirnar hafa Iagt þeim á herbar? og til hvers
er þá ab vera ab skipa þab sem ekki er neinn
vegur ab gegna. þab er vafalaust og aubsætt, ab
amtmaburinn fyrir norban heíir tekib miklu réttari
stefnu og eptir því sem hér stendur á hina einu
nbferb sem hér mun reynast tiltækileg: ab setja
nibur abalnefnd 3 hinna beztu manna í
hverri sýslu, og síban aptur 3 manna
nel'nd í hverjum hreppi, er standi undir abal-
nefndinni í sýslunni og fram fylgdu rábstöfunum
hennar. Vér höfum sannar fregnir af, ab nefndir
þessar hafi í Húnavatnssýslu haft fram skipulega
og nákvæma rannsókn fjárins yfir gjörvalla sýsluna,
enda eru erindisbréf nefndanna bæbi frá kammerrábi
Arnesen og amtmanninum skynsamleg og skipuleg.
Einúngis ein slík nefnd liefir, ab því vér viturn til?
myndazt sjálfkrafa hér sybra, sumsé á Vatnsleysu-
strönd, og henni tókst ab eyba klábanuin þar í sveit
svo, ab nú gætir hans þar ekki. þab er sagt, ab
landlæknirinn hafi stúngib upp á vib stiptamtmann,
ab setja slíkar nefndir hér sybra og hafi stiptamt-
mabur borib þab undir rábherrann en þó verib í
móti því; rábherranum þókti tiltækilegast ab leita
álits dýralækníngarábsins í Höfn einnig um þetta
atribi, og rábib segir á þá leib, ab þetta sé hreinn
óþaríi, Teitur Finnbogason nægi, og á þab fellst
síban rábherrann; vér höfum fyr sýnt og tekib fram,
ab dýralækníngarábib getur ekki borib neitt skyn-
bragb á þetta efni málsins, og er áliti þess um þab
efnib því enginn gaumur gefandi. En vissi stipt-
amtmaburinn, þegar hann lagbi á móti ab setja
nefndirnar, ab skipunum lians þeim í vor og haust
er var hafbi svo ab segja hvergi verib almennt
fram fylgt nema ab nafninu til, ebur alls ekki, og
ef liann vissi þab, skýrbi hanu þá rábherranum l'rá
því? — þab er hin verulegasta ástæba er vér höf-
um lieyrt til færba á móti nefndum, ab þab þurti
ab launa þeim: látum svo vera! þab er l'yllilega
til vinnandi ef þar nieb gæti aptrazt útbreibsla fjár-
klábans til liinna heilbrygbu héraba, og ef honum
- 01 -