Þjóðólfur - 09.05.1857, Side 1
Skrifstofa „þjóðólfs“ cr í Aðal-
stræti nr. 6.
þJÓÐÓLFUR.
1857.
Auglýsfngar og lýsíngar mn
einslakleg tnálcfni, eru tcknar í
blaðið fyrir 4sk. á livcrja smá-
lctursllnu; kaupenilur blaðs-
ins l'a heliníngs afslátt.
Sendur kaupendum kostnaðarlauít; verð: árg., 20 ark. 7mörk; hvert einstakt nr. 8 sk.; sölulaun 8. hver.
9. ár.
— Eptir uppástúngu rektors vib lærbaskólann
lierra B. Johnsen3, og fyrir góSar mefentælíngar
stiptsyfirvalda vorra, eru skólaölmusurnar nú hækk-
afear, hver um 20 rdl., svo aÖ ölmusan verímr hib
næsta skólaár og framvegis 100 rdl. handa hverjum
skólasveini sent veitt veröur heil ölmusa.
— Á nteöan dýralæknir T. Finnbogason feröast
nú svo aö segja yfir þvert og endilángt suöuramtiö
á opinberan kostnaö, og eptir því sem segir íbrefi
írá einum hinum reyndasta og merkasta manni hér
í arntinu, frá 14. f. m.: „þylur bændum hér og hvar
lángar rollur upp úr dagbók sinni, skodar lauslega
hér og hvar fáeinar kindur, sem hann hefir nógar nær
sér (á Seltjarnarnesi og í Mosfellssveit), út nefnir nteð-
hjálpara við hina væntanlegu kláðalaug í vor, en cin-
initt þá, sem hreppstjórar til uefndu, því engann þekkir
hann. — Hann reyndi kröptúglega, — það var hans
mesta verk, — að innprenta mönnum þá trú að þessi
veiki væri ekki rétt nefndur fjárkláði, en einkum
og allra helzt, að hún væri ekki næm (smittandi)“‘
- á meöan, dýralæknirinn þýtur þannig um kríng, eins
og logi yfir akur, stefnu- og fyrirhyggjulaust, upp
á sitt eindæmi, og sínar spítur, án alls aÖhalds,
eptirlits og erindisbréfs, ritar í dagbók sína nokk-
uö, þaö sent honum sjálfum lízt, segist mikiö frá,
og þaö nú, aö ntiklu leyti, gagnstætt því sent hann
©g Dr. Iljaltalín hafa báöir gefiö út á prenti, —
því þeir hafa nefnt þaö f j á r k 1 á ö a, veikina sem
nú gengur yfir féö; þeir hafa fyrir skrifaö rneÖöl og
ráöleggíngar viö f j á r k 1 á Ö a n u m, og „ReglugjörÖ"
stiptamtsins höndlar um fjárkláöann, og þaö
mun víst, aö þeir Dr. J. II. og T. F. hafi átt mest-
an þátt í aö semja þann hluta reglugjörÖarinnar,
sem aö lækníngatilraununum lýtur, og þeir sögöu
báöir í vetur, eptir aö þeir höföu krufiÖ og skoöaö
eina kind meö þeirri veiki, aÖ ullarlos- eöa þvala-
iitukláÖinn væri ekkert annaö en inn sleginn
fjárkláÖi, — á meöan T. F. kemur þannig í
helbera mótsögn bæöi viÖ sjálfan sig og reglugjörö
stiptamsins, skoöar aÖ allflestra rómi féö, þar sem
hann fer um, lauslega og ónóglega, en alstaöar meö
tvær hendur tómar, meÖalalaus meÖ öllu, g j ö r i r
því ekkert en talar mikiÖ, og dregur þannig úr
þeirri litlu tiltrú er menn kynni til hans aö liafa
24.
og drepur svo aÖ segja niöur alla trú á læknínga-
tilraununum og almenna og einlæga viÖleitni í þá
stefnu, — ámeöan á þessu gengur hér til sveitanna,
og þó helzt í hinum fjarlægari, því liér eru ýmsir
bæirmeö fjárkláöaá Seltjarnamesi, Mosfellssveit og
Kjalarnesi sem T. F. hefir ekki komiö á, ekkert
skoöaö og ekkert gjört eöa ráÖlagt, — þá dró aö
þeirn tímanum, nú um næstliÖin mánaÖamót, aö
amtmennirnir kæmi hér saman, til þess aö af
ráöa einhverjar almennar ráöstafanir til þess aö
varna frekari útbreiÖslu fjárkláöans. AmtmaÖur
Havstein hafÖi sumsé skrifaö amtmanninum fyrir
vestan, aÖ hann ætlaÖi aÖ vera kominn hér suöur
nálægt mánaöamótunum, þetta ritaÖi amtmaÖur Mel-
steÖ sýslumanni B. Thorarensen, en hann dagsetur
manntalsþíng sín til miös þ. mán. og þar eptir, í
því trausti, aÖ þaö standi sem amtm. Ilavst. haföi
þannig ákveöiö, og fundurinn gæti veriö af genginn
og hann aptur heim kominn héöan til aö þínga.
En noröanlandspósturinn kom hér 4 þ. mán., og
meÖ honum fréttist, aö amtmaöur Ilavstein leggi
ekki af staö aö norÖan fyr en um 6. þ. mán., og
getur hans því ekki veriö híngaö von fyr en í fyrsta
lagi 11. —13. þ. mán. Sýslumaöur B. Th. brá nú
fljótt viö, þegar hann fékk þessa fregn, og kom
hér einnig 4. þ. mán., en auöráöiö er, aö hann hafi
oröiÖ ásáttir um neitt fast eöa skipulegt fyrirkomulag
eÖa almennar ráöstafanir meÖ svo felldu; enda mun
sýslumaÖur B. Th. ekki hafa gjört þessa ferö híng-
aö í því skyni. En úr því sem nú er komiö, þá
er vonandi, aö hann sjái einhver ráÖ til aö koma
hér aptur til fundarins meÖ amtmanni II., og þá
aö hafa meö sér 2 eöur 3 hina merkustu og greind-
ustu leikmenn vestan yflr Hvítá. Amtmaöur II.
kvaö ætla aÖ hafa meö sér á fundinn einn mann
úr hverri sýslu: úr Húnavatnssýslu Erl. hreppstjóri
Pálmason í Túngunesi, úr Skagafjaröarsýslu stúdcnt
Ara Arason á Flugumýri, úr Eyjafjaröarsýslu Stefán
alþíngism. Jónsson frá Reistará og úr þíngeyjar-
sýslu einn, en hann höfum vér ekki lieyrt nafn-
greindan.
Þaö hefir ekki lieyrzt, hvort stiptamtmaöur vor
- 97 -
9. maí