Þjóðólfur - 09.01.1858, Blaðsíða 3

- 31 -
á tííi einn dropa vatns —) sem er sá skamtr, er
Homöopaþarnir brúka sem læknismebal, er svo ó-
venjulega lítill hlutr, a& hugr manns getr varla
skynjah, eins og höf. hefir meö ýmsum dæmum sýnt,
og enga verulega verkun haft. Vér leyfurti oss
hér ab færa til dæmi, sem höf. hefir komiö meö til
aö sýna, hversu fráleit er regla Homöopaþanna, sú
nefnilega: aö mebaliÖ hjálpi þeim mun fljótar, sem
gefinn verÖr af því minni skamtr, og hversu heimsku-
leg kenníng þaÖ er, aÖ menn geti nákvæmlega séö
áhrifin og verkunina af „decillion-partinum af einu
„grani". Svo segir á 40. bls. „þaÖ er án efa ekki
hægöarleikr fyrir mannlega hugsun, aö fást viö slík-
ar stærÖir og slíka sundurskiptíngu, og þær veröa
fyrst skiljanlegar, meö því aö búa sér til þá og þá
ímyndun í huganun eöa hugarsmíÖ, ef menn vilja
svo kalla. þær minstu skepnnr sem vér þekkjum
eru „Infúsionsdýrin" er svo heita; nú hafa nátt-
úrufræöíngar reiknaö meö tilhjálp stækkunarglera,
sem stækka tíu þúsundfalt, aö í einum dropa vatns
geti lifaö á sömu stundu ein millíón af þeirri dýra-
tegund, og getr hugr manns naumast fengizt viö
eör eygt þvílíkan ótölulegan grúa — og þó væri
hér einúngis máli aÖ skipta um stærÖ, sem sýndi
mönnum aö eins „Billionasta" partinn af einum
dropa. En Hahnemann lætr sér nú ekki slík skipti
nœgja. þessum hiliónparti eins „grans" verör aö
skipta, ekki einúngis í 100, 1000 eÖa 1,000000
parta heldur í „Octillion" parta, til þess hann verÖi
svo lítill, aÖ hann sé hæfilegr til læknínga! Getr
nokkurs manns heili gripiÖ slíka sundrskiptíngu,
eöa skyldi heilinn í höfÖum Homöopaþanna vera
ööruvísi enn í öörum mönnum?“
„þ>essi kenníng snertir svo beinlínis undirstööu
Homöopathíunnar, aö menn verÖa aÖ skoÖa hana
enn betr, og vér viljum fyrir þá sök taka til fleiri
dæmi. Setjum aö Eystrasalt sé 10,000 [] míl-
ur, og alstaöar 100 feta dýpi, þá væri hann
1152,000,000,000,000 teníngsfet, væri nú þetta rúm
fullt af vínanda, og ef vér gjörum, aö hvert ten-
íngsfet taki 1,000,000 dropa, þá ætti allt Eystra-
salt aÖ innihalda hér um bil 6000 Trilliónir dropa.
Tækim vér nú eitt „gran“ af hverju læknisdóms-
efni, sem vera vill, og létim þaö í þenna ímydaÖa
vínandasjó, og gæfim því tíma til aÖ uppleysast og
samlagast sem bezt hinu sem fyrir er, þá yröi þó
einn dropi af blöndu þessari stundum lángtum of
megn eptir kenníngu Ilomöopaþa. Ef vér heföim
viÖ hliöina á vatni þessu, er nú var nefnt, a n n a n
sjó jafnmikinn af hreinum vínanda, og vér
ílyttim einn dropa úr hinum fyrrasjónum yfr'í þenna,
og létim hann blandast svo vel sem yrÖi saman vlö
þessa 6000 Trillíónir dropa, þá mundi einn dropi
af þessari nýju blöndu þó samt lnnihalda lángtum
meira enn einn „Decillíón“-part af læknisdómsefni
því, er viö ætti; en, til þess aÖ komast aö því
takmarki, yröim vér aö taka enn þá einn einasta
dropa af þessari síöari blöndu og flytja hana yfir
í jafnmikiö samsafn af ómeinguöum vínanda. Furö-
anlegt er þaö, ef lesandinn getr í huganum fylgt
slíkri skiptíngu, og enn furöanlegra er þaö, ef hann
getr ímyndaö sér, aö í einum droga af slíkri
blöndu geti geymzt nokkur sá kraptr, er haft geti
læknandi áhrif á mannlegan líkama. Til þess aÖ
sjá, hversu óendanlegt læknismagn Homöopa-
þarnir láta felast í einu „grani“ af þerrra meööl-
um, þá skulum vér ímynda oss, aÖ heimrinn hafi
veriö til um 5000 ára, og aö allt af hafi lifaÖ í
honum sú fólkstala, sem sagt er aÖ þar sé, nefnil.
1000 millíónir manna. Heföi nú hver maÖr af
öllum þessum millíónum tekiö homöopaþanna smá-
skamt (þynntan „decillion“-sinnum), hverja secundu
dag og nótt þessi 5000 ár — þá verör spurníng-
in : hvaÖ miklu hefir þá veriö eytt af einu „grani“
af þessu meöali? MeÖ reikníngi finnum vér, aÖ í
5000 árum ern 157,680 millíónir sekúndur, og þá
yröi þaö einúngis 157 Trillíónpartar af einu grani,
sem þynt væri Decillionsinnum, er gjörvallt mann-
kyniö hefir brúkaÖ frá fyrstu upptökum heimsins. —
þaö er svo lítiö „grans“-korn, aö þó þaö væri allt
á einum staö, þá gæti mannlegt auga ekki eygt
þaö í stækkunargleri sem stækkaÖi millíónsinnum!
Til þess aÖ eitt einasta „gran“ af einhverju
meöali, sem inn er gefiö í homöopathiskum „De-
cillion“-pörtum, yröi gefiÖ upp, eöa eytt aö fullu
og öllu, þá hlyti heimrinn aö standa enn þá í meira
en „Sextillión“-sinnum 5000 ár“.
Dómar yfirdómsins.
I. í málinu: kaupmaÖr (R) P. Tærgesen í Reykja-
vík, gegn konúngssjóönum. (— Niörlag; sjá 10.
ár „I>j óÖólfs, Nr. 4—5)
„AÖ vísu er því svo variÖ, aö áfrýjandinn greiddi Thom-
sen hina áminstu 60 rdl. eptir samkomulagi því sem fyr er
getiÖ, og ekki heflr þaö veriÖ hrakiö, aÖ stiptamtmaörinn hafl
látiö uppi viö áfnjandann loforö þaö er fyr var getiö, en þar
eö slíkt loforö af hendi stiptamtmanns, enda þótt hann heföi
átt hlut aö samkomulaginu milli þeirra Thomsens í embætt-
isnafni, aldrei verör álitiÖ óöruvísi en meö því skilyröi, aö
þaö yrÖi aö vera komiö undir samþykki ráöherrans, og þar
eö þetta samþykki fekst ekki, nema hvaö ráöherrann veitti
áfrýjandanum 30 rdl. liuun í eptirgjaldinu, þá verÖr ekki á
þessu loforÖi bygÖ svknar ástæÖa, oggetr því ekki áfrýjand-