Þjóðólfur - 24.04.1858, Blaðsíða 2

1400 rdl., húsnæbisstyrkr 150 rd., sam-
tals................................ 1550rdl.
Til fremra kennara prestaskólans . . 700 —
— annars kennara prestaskólans . . 600 —
— rektors við lærSa skólann .... 1400 —
— yfirkennarans, laun .
húsnæhisstyrkr . .
— fyrsta kennara, laun
húsnæfeisstyrkr . .
— annars kennara .
— þrihja kennara
— fjóríía kennara
— saungkennarans .
— íþróttakennarans .
— dyravarbarins . .
. . 900 rd.
. . 150 - 1Q5Q —
. . 700 rd.
• • 100 ~ 800 —
.... 700 —
.... 600 —
. . . . 500 —
.... 150 —
.... 200 —
.... 200 —
b. Önnur útgjöld.
Húsleiga fyrir prestaskólann ....
— handa 10 prestaskólastúdentum
Til bókakaupa handa prestaskólanum .
— tímakennslu viíi sama skóla . . .
— ýmsra aukaútgjalda vií) sama skóla
— bókakaupa handa lær&a skólanum .
— ljósa og eldivibar vií) sama skóla .
— húsabóta og a&gjör&ar vib sama skóla
— tímakenslu viíi sama skóla . . .
200 -
300 —
100 —
100 —
150 —
500 —
650 —
600 —
400 —
Skólaölmusurnar (24 tals)................... 2400 —
Fyrir fjárgæzlu og reiknínga .... 100 —
Fyrir sérstaka umsjón (kennaranna?) . • 100 —
Til dómkirkjuprestsins (fyrír ab taka skúla-
sveinana til altaris)....................... 40 —
— læknisins, fyrir lækníngar víb skólann 30 —
— ýmsra aukaútgjalda . . . . . 400 —
Samtals = 14,520 rdl.
Útgjöldin stafl. C, samtals 4000 rd., eru hvorki
tilgreind né heldr verba þaí), því þau eru á æ 11 u &
til vi&Iaga; meginhluti þeirra mun nú gánga til
launa handa dýralæknunum, eptir því sem stipt-
amtma&r gjörí)i um uppástúngu í fyrra, og Alþíng
félst á.
Vi?) útgjöldin er þa& athugandi yfir höfuS a&
tala, aí) þau eni í þessum fjárhagslögum talin
18,102rd. 16sk. minni heldr en var í fjárhags-
lögunum næstl. ár, og rís sá mismunr mest af
því, 1. a& í fyrra var tali& til útgjalda 10,000 rd.
framlag til alþíngiskostna&arins 1857, en nú ekki
neitt, af því ekkert Alþíng er í ár; — 2. a& leiga
fyrir póstskipib var talin í fyrra 3307 rd., en nú
ekkert í því skyni, því þær 10,000 rd. er nú eiga
a& gánga til póstskipafer&a milli Danmerkr, Islands
og Færeyja, eru í fjárhagslögunum taldar til út-
gjalda úr hinum almenna ríkissjó&i; — 3.
í fjárhagslögunum f. á., voru til útgjalda: til þess
a& byggja upp nýja kirkju a& Prestsbakka á SíSu
(í sta& þeirrar er verií) hefir a& Kirkjubæjarklaustri)
1940 rd., til vi&gjör&ar á Vestmanneyjakirkju 1770
rd. 64 sk., og til endrbyggíngar sta&arhúsanna a&
Múla í A&alreykjadal 200 rd.; þetta eru samtals
3910 rd. 64 sk., og er í þessa árs fjárhagslögum
ekkert af því tagi til útgjalda; þar til eru í þess-
um lögum 600 rd. minna til útgjalda, til þess a&
gefa út hi& íslenzka lagasafn, heldr en var í fyrra,
og 1000 rd. minni byggíngakostna&r vi& lær&a skól-
ann, því þa& fé var lagt fram í fyrra til íþrótta-
hússins, er nú er bygt.
Þar sem laun og skrifstofuhaldsfé til verald-
legrar stéttar embættismanna er nú til fært 700 rd.
meira en var í íjárhagslögunum í fyrra, þá er þa&
eingaungu fólgi& í þeirri rífkun er 3 amtmönnunum
og landfógetanum var veitt til skrlfstofuhalds f. ár.
En auk þeirra launa er tilfærö eru í fjárhags-
lögunum, fá allir þeir embættismenn á fslandi og
a&rir þjónar, er taka föst laun úr konúngssjó&i, frá
6—8 rdl. af hverjum 100 í launauppbót
þ e 11 a ár, sakir dýrtí&arinnar.
(Að se»t),
það mun engan furða á þvf, þótt oss hafi brugðið i
brún, þegar vér lásum ( 5. ári Nordra, bls, 114, í svari
uppá bréf frá „S“ til ritstjóra Norðra, „að skólameistarinn
láti sig þad litlu skipla, þó að sumir af skólasveinunum
leiðist afvega til drykkjuskapar o. s. frv.“ ðleð þessum
orðum er skóiameistara vorum, sem frá því fyrsta hann
kom híngað, hefir i einu sem ðllu marg sýnt og sannað,
hversu óendanlega honum í öllttm efnuin, líkamlegum sem
andlcgum, cr ant um framfarir vorar og velliðan, ó-
svifnislega og illgjarnlega borið það á brýn, sem
vér allrr i ernu hljóði hljólum’ að lýsa yflr, og lýsum hér
með yfir, að sé hetber ósannindi; þvert á móti, skóla-
meistari vor hefir optsinnis varað oss við ofnautn áfengra
drykkja, og bannað oss, að koma á veitíngahús og þess-
konar staði; þeim, setn útaf liafa brugðið, hefir hann refs-
og jafnvel tekið hart á slíkum brotum.
Nokkru nedar á söniu blaðsíðu stendr, „að Kcykja-
vikr skólinn gjöri lærisveinana afvana öllum sveitabrag,
svo þeir nenni ekki að taka neitt handarvik, er til vinnu
heyrir“. þó að vér viljum taka góðum áminníngum, hvað-
an sem þær koma, þó getum vér ekki ueitað þvi, að vér
hefðim einna sfzt átt von á áminníngnm um nenníngar-
semi og atorkusemi frá ritstjóra Norðra; hann hefir
reyndar ckki verið samtíða neinum af oss hér f skólanum,
en skólavera lians liggr oss þó allnærri, svo að oss er nokk-
uð kunnugt um háttsemi hans hingadtil, og er það hjart-
ans sannfæríng vor, að hann gjóri bezt f, að þegja um
nenningarsemi og framtaksemi, það sem af er æfi hans.
Ritstjói Nordra hefir að likinduin opt fyrir inunni
sér málshátt þann: „allt cr þá þrent er“. Ilann hefir áðr i