Þjóðólfur - 16.07.1861, Blaðsíða 2

- 122 -
6 mannanefnd; dlitskjal hennar, er einkum fór frain
tafarlausum bráfeabyrg&arrábstölunum af hendi amt-
mannsins í Suiramtinu til þess ab komast eindregib
fyrir þaí) sem fyrst, hvar nú mundi mega dlíta
sjúkt og grunab fé, og til þess aí) lækna þab fé,
og aptra strángleg:i frá samgaungum og útbreibslu
á ný, var ítarlega rætt á kvöldfundinum, — var
framsögumabr nefndar Benidikt yfirdómari Sveins-
son, — og var álitskjalib síban samþykt, sem bæn-
arskrá til alþíngis.
þíngmabrinn úr Barbastrandarsýslu hreifbi þá
uppnstúngu um ab fundrinn tæki málefnib um hinn
lœrða skóla í Reykjavík til mebferbar. Eptir litlar
umræbur, hvar meb var vibrkent almenn naubsyn
á ab hreifa því máli og undirbúa til mebferbar á
Alþíngi, var 3 manna nefnd kosin ; var álitsskjal
hennar aptr rætt á kvöldfundinum, og þab síban
samþykt, sem bænarskrá til Alþíngis.
þá hreifbu og ýmsir fundarmenn naubsyninni
á, ab fundrinn ræddi ab nokkru stjórnarbótamálib
og létu ab vísu flestir þíngmanna, er vibstaddir voru,
í ljósi, ab þeir hefbi mebferbis bænarskrár til Alþíngis
um þab mál, en eigi ab síbr var þab afrábib í einu
hljóbi ab kjósa 3 manna nefnd. Var dlttsskjal
hennar borib upp og ítarlega rætt á kvöldfundin-
um, og samþykt síban í einu hljóbi sem bænarskrá
til Alþíngis.
Fundarmenn úr Skagafirbi afhentu fundarstjóra
ávarp frá hérabsfundi Skagafirbínga, 7. f. mán. á
hrærandi landlækni Dr. J. Hjaltalín og greinir
þ?er í „Berlínga-Tíbindum" um fjarklabann aub-
kendar meb „J. H.“ nebanundir. Fundrinn álykt-
abi, ab af því ávarpib var eigi orbab til fundarins
né honum sent1, þá yrbi þab eigi tekib til greina.
Ab síbustu var hreift skýlisbyggíngu á Þíng-
völlum til fundarbalds framvegis, og varb sú nibr-
staban eptir nokkrar umræbur, ab endrbæta hib svo
nefnda þíngvaliatjald (er Frakkar gáfu hér um ár-
ib) og kosta til þess af vöxtum þíngvallasjóbsins,
en þab mundi eigi nema meiru en 6 rd., en jafn-
framt var samþykt ab greiba presti 2 rd. fyrir
geymsluna.
* *
þab verbr eigi sagt, ab fundr þessi væri nú
yel sóktr og þvf síbr, ab hann væri a 1 m e n n t sóktr,
ef alsherjar-landsfundr skyldi heita, því engi hér-
absmanna kom á fundinn úr 13 kjördæmum: Borg-
arfirbi, Vestmannaeyjum, Rángárþíngi, hvorugri
Skaptafellssýslunni, hvorugri Múlasýslu, engi úr
1) Ávarpib var einakonar áskorun til „n i b r s k u r b a r-
Ábm.
Norbr-þíngeyjarsýslu, Stranda-, ísafjarbar-, Barba-
stranda-, Snæfellsnes- og Mj;rasýslu; ab vísu komu
þar þínginennirnir úr Barbastrandarsýslu og Norbr-
þ/ngeyjarsýsln á leib sinni til Alþíngis, en þíngmenn-
irnir úr Borgarfjarbar- og Vestr-Skaptafellssýslu sóktu
fundinn sunnan úr Reykjavík, og var sama ab segja
um þíngmann Skagfirbínga, þóab kosnir menn á hér-
absfundi sækti þaban þíngvallafundinn. Enn voru
á fundinum ásamt kosnum mönnum á hérabsfund-
um, alþíngismennirnir úr Subr- þíngeyjar-, Eyja-
fjarbar-, Húnavatns- og Arnessýslu, þab voru 10
þjóbkjörnir þíngmenn alls. þarabauki voru úr Ar-
nessýslu 21, flestir kosnir á hérabsfundi, úr Ilúna-
vatnssýslu 3, úr Skagafjarbarsýslu 4, úr Eyjafjarb-
arsýslu 1, úr þíngeyjarsýslu 3, flestallir kosnir á
hérabsfundum; en ókosnir voru: úr Gullbríngu- og
Kjósarsýslu 5, og Reykjavík 4.
þarsem nú þíngvallafundrinn var svona strjál-
sóktr, og hafbi þó eigi verib hafbr undanfarin 4 ár,
þá er þetta ný stabfestíng þess, sem vér ábr höfum
sagt um þessa fnndi í 8. ári þjóbólfs, bls. 110—
111. — í eins fjarska víblendu landi, fámennu og
strjálbygbu, eins og Island er, mun þab lengi verba
svo, ab menn finni eigi svo tilknýjandi naubsyn til
árlegra þíngvallafunda, eba geti vænzt svo eindreg-
ins árángrs af þeim, ab mönnum úr fjarlægari hér-
ubum þyki tilvinnandi ab sækja þá, allrasízt um
þenna tíma árs, er nálega ölluin gegnir hvab verst
ab vera heiman eba frá verzlunarstörfum, fáum dög-
um lengr. Annab mál er þab, ab einstaklegir og
sérstaklegir atburbir geta þeir ab hendi borib, ab
þeim þurfi ab mæta f tíma meb alsherjar samtök-
um og alþjóblegri yfirlýsíngu, líkt og var hér 1848,
og 1852 (eptir auglýsínguna 12. maí); þá var rétt
stund, og hvenær sem líkt ab ber, þá er og verbr
hin rétta stund til alsherjar yfirlýsíngar, og full og
brýn naubsyn til, og engi blettr fóstrjarbar vorrar
er eins kjörinn tii þessleibis funda, eins og hinn
forni og víbfrægi stabr, er febr vorirkjöru til Alþíngis;
en stab þann ber sízt ab vanhelga eba hafa svo
gott sem í fíflskaparmáluin meb þvf, ab fáir menn
úr næstu hérubum komi þar árlega saman,— varla
til annars en ab skrafa og skeggræba um þau mál-
in, er hérabsfundum stendr miklu nær ab ræba og
undirbúa undir Alþíng, en Alþíngi síban ab útkljá
og bera frani fyrir konúnginn.
Aptr álítum vér þaö glebilegt teikn tímans, og
miklu verulegra, ab vart hafa menn nokkuru sinni
átt meb sér héraöafundi jafnalment og jafnvel sókta
eins og á þessu vori; hérabafundir eru bæbi naub-
synlegir og þarfir, eigi ab eins til þess ab ræba og
m a n n a*.