Þjóðólfur - 10.12.1862, Blaðsíða 7

SÍI. Jönsson, efnilegan og ge^þekkan mann til sSlar og líkama,
a 23. aldrsári. Hafíii eg sent harm af staí) sutjr híngalb me'b
f ar minar bau'st-vörur, sem áttu aí> gánga upp í skuld til
Jonsáls kaupmanns herra M. Smiths. En strax sem hann
s ,! ^ 1 * * *PtaPann? °g eg hef<)i mist þar meb hift fyrnefnda,
anU mer’ me,í> teirri fyrstu fert) sem fell, þær natnb-
korn o® m ^ann frnyndaki sér ab eg $arfna%ist mest, nefnil.
fyrst fer'S V^' óngis lib0g skoraþi á þann mann, sem
mín L*St Uilf> *'* sv6'ta) aþ hann freríii þetta heim til
aí> lát ^ m0^ Sem *lan" Þ4 um leiþ skrifaíii trier til,
aí) aí> S°m ^rSt V*ta at l)essn hörmulega tjóni og til
** l“* "« Þ.» - ..pp .r
1» ..... .4 Juú ‘ þ''" •"nd'l"• '”ín<-
WUÍ. Samt sem át)r va ^ ^ ^ °PP
?jört>ir vií> mig þá „„ * * Sama h,ítt vi6met hans °S vl%-
ar, því í staþ þQSS » ' .hans ,10m< Þ0 meí) tvœr hendr tám-
orþ í þá átt ].- y hetmta at m<-r skuld sína eí)a tala eitt
asta til heim'ilisþlrf1 ''f"'1 m'r emi af t)at> nauiE>syn,e«-
gleþja konnna m,-n " nt,lnna’ °S ofan í alt þetta, til þess a&
ekilna%i gjr,f jn .ha e® iiæmi heitn, fhkk hann mör a?)
dæmafáa veg)yn j!0"".*1 SOm Var 4 rd' 48 sk- virlEii- Fyrirþetta
--.TÍÍ** T míns kon&úl kaup-
ekki let sitt t: . kinnar háttvirtu frúar hans, er
^fuglyndi, flnn'e I,gg^a sty^a þessnm hofóíngskap og
þeim mit<- m*g 1 ^sta máta skyldugan til aí) votta
œlE»ti umbunari'vT^'k^ ^>akklæti’ °S <>sha af alhuga aí> hirm
ie6a umbuna • " P °tm ^essar ve|gjörþir viþ mig eins ríku-
“, eins o® h*or
f té látnar og komu s>r' V°rU Veglega °6 mannuiE)1ega mer
Einnig er skylt aþ
þeim mönuum her - t °g VOtt' mltt inni,eSt l>akkl*ti úllnm
f þetta sinn gjört ' ie^kJavik °S a Seltjarnarnesi, sem hafa
góþvild í te og kr''1' far Um lata mer svo mikia aiuiE) °8
ar kör, er ekki m'U” dapratl h,lgi 2 kauPstaÍ!arbu-
alí> skilnaþj annar in ! Ilafngreina siSi gáfu mhr þaraþauki
, nnar 10 rd., en annar 4 rd.
* Reykjavik, hiun 2G. Nóvember 1862.
JU rnr Ktrsson frá Norðtúngu.
frá ejöf 3 veglyndra kaÆ',lf'’ 3S’ ^1^'’ Bte"'ir 8rein er Skfl'ir
t10 sh ei sem réttast UP'"!""la tU Rosml‘'alaneshrepps, og
hún kettr (aþ líkindum) veriÍ ’s V"rku"*r virfeast’ Þareí)
nm, ouda væri fátækrastiórn m’n 6PtÍr lansafregnnm ei°-
,ei?)retta þaþ ef hiín •i r i'11"' ' nefndum hrePP ætlandi at)
taí) ef„i*. ’E„ f s(;'' *’því henni er eiuua kunnugast um
nei‘t minst á kaupmann h" S b.essa ilafa 1 siiS^u tilliti
sem einuamest vealvnG- i „ ' f ®InbJorn ^lafsson á Keflavík,
Rostnhvalaneshreppi þá fl rS>"tmeí) gj,'ifum 6Ín»m «g hjálp
at> hann, af andvirþ] bí " ?g *"* Skflt a* geta Þoss hör:
Haf"a-og Rosmhvalanes-hr! /lnS’ ha"n byggja let ffrir
heflr gettþ riima 172r PPa a svonefndnm Garl&skaga 1860,
flagg; aþ hann f f '' °S aUk tilheyrandi skrifborí) og
100 rd., eptir aþ haf/V^ RosrnhvalanesiJrePPS fátækrasjóþi
Dafa ahur geflr) honnm 50 rd.
1) En K> heflr hir, |,.,|,v v
hreppi látib dgetib * SVeItaStJ<5rn 1 Rosn'hva
n„n . • r r P 0 v essara velgjorþa vit) hrepp
nema korngjafar P. C. Knudtzons- r - u v. , FP
, . * ns’ - K) þagþi hún ur
ar og talaíu ekkr um þær i t,ma og
sv° aíi eigi þyrfti at> leArttta skýrslnr annara mam
potta eptir á? Kitst.
Hör at> auki heflr hann, mörgum fremr, Ifl&sint fátæknm
ekkjum og þoirra munat)arlausu börrium, og jafnframt vertli
svo hjálparftís skiptavinum sínum, at) óhætt niun vera at> full-
yrl&a, at> varla muri nokkur verzluiiarmanna kríngum Faxaflóa
eiga jafnmikit) fe á skuldastötum hér í landi serri hann. Met>
því at> anglýsa þetta, vona eg at> eg hafl snortií) þær tilfinn-
ingar þakklátsemirmar, sem eg þykist sannfærtir um at> búi
{ margra brjóstum til þessa síns velgjörtjamanns, í liír) minsta
er þat) skylda roín, at) votta honum hörmet) opinberlega alúíi-
arfyllsta þakklæti rnitt fyrir þá hjálpfýsi og góþvild, er liaiin
hellr mör jafnau meí) Ijúfu getii látit) í te.
Ivarshúsum, l. Nóvbr. 1862.
f. Jónsson.
— Aflabrögð og tíðarfar. Seinni hluta f.
mán., og þar til hann brá til innan áttar, mátti
heita bezti afli hér um öll Suðrnes og Inn-nes, og
þó hvað hezt á Akranesi; aflinn var stútúngr og
væn ísa, en minna af þorski. Frá 28. f. m. til
8. þ. mán. hét ekki komið á sjó hér um nesin,
en á mánudaginn varréru margir og reyndistfiski-
laust. En af því ftskilega þykir liórfa suðrum Garð
og Leiru, eru nú Inn-nesíngar að búa sig þángað
í »túra«, sem þeir kalla. — Frá því um 20. f.
mán. heflr gengið einstaklega hagstæðr mari og
spakveðr, og mestallr snjór upp tekinn.
— Fjárkláðinn er enn við lvði hér og hvar,
eptir því sem fram erkomið við nýafgengnar skoð-
anir. Á Draghálsi fundust 5 kindr með alimikl-
um kláða innan um hinn fénaðinn, er lítið bar á
þá í stað; á 3 bæjum í Kjós, áMóum ogMógilsáá
Kjalarnesi, á 4 bæum í Mosfellssveit; til skamms tíma
hefir eigi þókt trygt í Breiðholti á Seltjarnarnesi,
né heldr í Utskálahverfinu suðr í Garði. Amtið
kvað liafa skipað að drepa þær kindr, er fyndist
með kláða við skoðanirnar en baða hitt, en eptir
er að vita, hvort þessu verðr fram fylgt belr en
að undanförnu.
Dugnm fós
Bragr: Panmark deil
pótt ver ei sem hetjur herjum
hraustar í fornöld,
Íóstrjörííu Ijórvi verjum
fram á æflkvöld;
hrírlir, stormar, öflin unnar,
æsta herlit) náttúrunnar,
reynist manni mótstríþandi
margopt ósigrandi.
trjörðunni.
igst Vang og Vænge“.
Nýskeb dæmi, oss þó ángrr,
af þeim sigrher,
vel fyririand’ í styrjöld strángri
stöiiduin, skyldan tör;
þóaþ, föllnm, þánka’ ei hrelli
þráum varla dapra elli;
stríþum meban úiigir ernm
og hugrakkir veruml
f>orsteinn Narfason.