Þjóðólfur - 25.03.1865, Blaðsíða 2

— 80 —
reist iiæsll. snmar; en anstrár því liggr timbrskúr eíir ganng
til bæarhúsanna, eru á þeim húsum 2 standþil fram á hla¥),
og vita nálægt í útnorfer eins og norhrgafl timbrhússins; milli
þess og bæarhúsanria er eldhúsib, torfhlaíiií), norbanvert viíi
timbrganngin, en inní þau má og gánga af hlabinu, og svo
þaíian hvort heldr vill til timbrstofu e¥)r bahstofu. þeir Jó-
hannes gengu nú beint heim sjáfargótuna og numn stabar
þarna fyrir nor¥)an timbrhúsgaflinn og norbanuudir honnm,
en færþust heldr undan aí) fara úr skirinklæílum og setjast
inn, af því þeir vonuþu aþ mundi rofa eptir éliþ og þeim
verba fært aí> Ieggja af stab aptr. Jón Erloudsson kvabst þá
a¥> minsta kosti mundu sækja þeim brennivín til hressíngar;
snftri svo frá þeim, og fór eptir því ofani' geyrnsluhús, er var
nær sjónum. I þeirri svipan var loptsortiiin sem mestr og
elib sem dymmast. Og er þeir nú stóþu þarna, 3—4 þeirra
iiver út frá öílrum fast uppundir húsgaflinum, sumir hinua
þar frarnanvert vib, eu 2 — 3 abrir lítib eitt fjær, þá laust á
þrumueldi (eldíng eba reiíiarslag, sem líka er kallab), og sló
þeim þarna öllum til jarbar án þess þeir yrbi neins varir ábr,
svo þeir láu þar oins og libin lík allir 9, og3—4 í kös; vit-
nm ver aí> vísu eigi gjörla, hvort nokkur heimilismanna kom
þar ab fyrri, en þórbr Torfason frá Vigfúsarkoti raknabi fyrstr
úr rotinu, spratt þegar upp, og leit þá alla fölaga sína liggj-
andi svona eins og libna, en sá engan mann standandi þar
nærri, litast hann þá þegar um, ef hann mætti sjá formann-
inn Jóhannes Olsen, og sá hvar hann iá nokktib fjær liinum
og anstar, — enda man Jóhaimes þab síbast til sín, ab hann
var kominn austr fyrir nyrbra lnishornib og ætlabi ab gánga
þar austr fyrir iuní timbrgaungin sem fyr var getib; þreif
þá þórbr til Jóhannesar~eg tók bann í fáng ser, sem fls væri
og bar inní bæ og uppí rúm; hoflr þórbr sagt oss sjálfr, ab
hann hafl fundib ab hann var ofsterkr, er hanu raknabi vib
og sá vegsummerkirt.
Jóhannes iá fulla klukkustund í rotinu og raknabi eigi
vib fyr en um dagmál, því þetta har ab ttin kl. 8 ebr Gnd-
verblega á 9. tímanum; hanu var skemdr af brona eldíngar-
innar bæbi á vinstra auga og annari hendi, tveir mennirnir
þeir er sybst stóbn nndir hósgaflinum ebr næst snbvestr horni
þess, höfbu kastazt austr á mótsvib norbanstr horn hússins
ofan á únglíngspiltinn Jóhann Arnason frá Melstab, er stób
einmitt undir því húshorninu. láu þeir þar allir í kös og hinir
bábir Iostnir til daubs svo ab ekkert Hfsmark var meb hvor-
ngum, þab voru: Jón bóndi Jónsson á Iíaubará, og Stef-
án þorleifsson, vinriumabr frá Háreksstiibnm í Norbr-
árdal; voru þeir hábir skemdir af bruna og sárum, og þó
Stefán mikiu meir og iiakinn ab mestu, þar sem bæbi sklnn-
föt og öll klæbin voru nálega altætt utan af bouiim; en
er piltrinn Jóhann var dreginn undan þeim raknabi hann
brátt vib, og sakabi alls ekki, hafbi haun ekki fengib neinn
áverka né föt hans rifnab. Af þeim sem iifbu, hafbi mest
skemst Jón Einarsson vinnumabr Ólsens, hann var gjörsamlega
klæbflettr og nakinn um allan nebri hluta líkamans upp fyrir
mjabmirnar, og liggr en í sárum en er á batavegi; hina sakabi
alla nokkub, og þó lítib flesta, nema Yigfús hjá Hinrik í
þíngholti; skinnföt og klæbi hinna voru og skemd ineira og
ininna; framan á þórbi Jónssyui (er var fyr á Lambastöbnm)
hafbi tekib stykki bæbi úr skinnstakk og öllum nærklæbum,
vel á lófastærb, og inn á hert hörund, en þó var þab óbrerit
og heilt ab ölln. A skinnstakk Jóhanriesar fundust 3 rifur
ebr raufar; lengjurnar úr raufum þessum, höfbu þyriazt svo
ebr harbsnúizt saman eins og í tappa obr neglu, ab hún stób
í gegnnm peisn og nærföt framan á, svo hvorntveggja var
eins og neglt ebr saiimab saman og hvert fatib fast í annaö
þángab til um var losab.
Af framanverbum húsgaflinum tók 2 horb frá, og
2—3 kvartila stykki ór gaflbitanum mibjnm, húsib rifn-
abi og eptir mæninum, hurbir allar löimibust og geggjubust,
margt skemdist og laskabist fleira þar imian húss, ný skinn-
brók eirlitub, or hékk þar vib gaflinn, brann upp til agna og
allir gluggar á húsinn sundrubnst mélinu smærra. Svo var
og um gluggaria á hiiiuin þilgöflanum; í austara þilhúsinu
ebr því sem fjærst or timbrstofnnni var inabr staddr nibri og
féll sá þogar til jarbar í sama vetfángi og glugginn brotnabi.
Koimr tvær voru í eldhúsi — þab or næst timbrstofunni eins
og fyr var sagt — bólgnabi hendiu upp á annari en hin misti
kolsköriingimi úr hondi sér, en eigi varb henni neitt meint
vib ab öbru, og ekkert skemdist þar né gekk úr skorbum;
svo var og í öllum hinum bæarhúsnnum, og fólkib sem þar
var sakabi eigi.
A nrestu bæunnm varb því síbr neitt tjón némeint vib;
þar um bæina er sagt, ab þruinan ebr skrnggan hafl heyrzt
sern snöggr og hár hvellr líkt og fallbyssuskot væri, en eigi
lángr dryiijandi ab því skapi.
SAMTÖK Norðlínga vetrinn 1865 og áshoranir
þeirra til stjórnarinnar i Danmörlcu, út af
FJÁRKLÁÐANUM.
Eplir því sem ýmsir knnníngjar vorir á Norðr-
landi skrifnðu oss nú með vermönnum og pósti,
munu með næstu póstskipsferð, gánga röksamlegar
bænarskrár til konúngs eða ráðherrasþjórnarinnar
áhrærandi fjárldáiðasýkina hér sunnanlands og það
jafnvel úr öllum fjórum vestrsýslum Norðaustr-
amtsins, þ. e. Húúavatns, Skagafjarðar, Eyafjarðar,
og fdngeyarsýsla, ef vér skiijum rétt fréttaritara
vora um þetta efni. Að minsta kosti má álíta á-
reiðanlegt, að á fundnm þeim, er Iiéraðsmenn áttu
með sér í vetr um þetta rnál, hafi að vísu niðr-
staðan orðið hin sama um flestöll niðrlagsatriðin,
en þó eigi um öll, og skal hér síðar drepið á,
livað það var sem bar i milli. En niðrlagsatriði
Eyfirðínga og Húnvetnínga kvað fara öll í einu og
sömu átt, og með því oss er skrifað, að amtmaðr-
inn lierra Havstein muni hafa lagt aðalefni þeirra
niðrlagsatriðanna til undirstöðu fyrir meðmælum
sínum til stjórnar konúngsins, og vér höfum fengið
þau eðr nákvæmt ágrip af þeim skipulega framsett
í nokkrum bréfunum, þykir vel hlýða, að þjóðólfr
færi þau lesendum sínum, J>au eru þannig hljóðandi:
1. Að algjörð lógan á sýktu og grunuðu fé
megi á næsta hansti fram fara á Suðrlandi, móti
því að eigandi þess fái í skarðið aptr, þá þeir til-
hlýðilega eru búnir að hreinsa fjárhús sín, jafn-
margt fé og sömu tegundar frá 7—8 næstu heil-
brigðu sýslunuin.
2. Að tilsett verði »Commission» 3 manna,