Þjóðólfur - 10.04.1872, Qupperneq 3

- 83
— 22. þ. m. var a?> Oörílnm á Alptanesi haldinn fundr,
sem alþingism. Kjósar- og Gullbringusýslu, prdfastr sira frdr-
-arinn Böbvarsson haf?>i kvatt sveitastjdrnir sýslunnar á. Mættu
á fundi þessum ii menn (ir Kjösarhreppi, 2 úr Kjalames-
hrepp, 2 úr Mosfollsveit, 3 úr Aiptaneshrepp, 1 úr Hafna-
hrepp og 1 úr Mýrasý-iu. Til fundarstjúra var kosinn prú-
fastr sira þúrarinn Bóívarsson, og til skrifara sira j>orvaldr
Bjarnarson á Reynivóllum og sira jrorkell Bjaruason á Mos-
felli.
Var þab eindregib, álit allra fondarraanna, a?) nan?!syn-
legt væri, a?) gjnra einhverjar þær rá?)stafanir er tryggar væri,
bæ?)i til a?) útrýma klá!)asýki þeirri sem gjört hetlr vart vi?)
sig i vetr í Kjúsar- og Gullbringusýsln, Arnessýslu og Reykja-
'vík og sem um lei?) gæti afmá?) þarin kvi?)boga, er heil-
brigí) hkru?) bera fyrir kláíanum, en væri þú þannig laga?)-
ar, a?> þær gæti fengi?) samþykki og ahsto?) amtsins.
Komn svo til or?a eptirfylgjandi atriþi, er sairiþykt voru
optir nokkrar nmræ?)ur:
1. a!> bi?ja amti?), a?) dýralæknirinn ásamt tilkvöddnm
manni s« látinn nú þegar rannsaka heilbrig?isástarid
fjárius á hinn gruna?a svæ?i, og a? þeim sé geflí> full-
komi?) vald til brá?abyrg?a rá?stafanar sömuleiþis a?
önnur rannsúkri fari fram fyrir næstkomandi Júns-
messn.
•2., a? bibja amti?), a? skipa fyrir stranga heimapössun,
fyrst um sinn til Júnsmessn, á Blln grunuíu fé. —
jjessar rá?stafanir áleit fnndrinn nægiloga tryggjandi, en
skaut því til yflrvegnnar amtmannsins, hvort hann ekki vildi
ioita fyrir sér hjá amtmönnum Nor?r- og Vestramtanna, hvort
amtsbúar þeirra muridn vilja taka þátt í ni?rskur?i ef þörf
gjörist.
Til a?sto?ar vi? dýralækniriim benti fundrinn á búnd-
ann Brynjúif Einarsson á Me?alfellskoti hér sy?ra, en í Ar-
nossýsln á hreppstjúra Jún Árnason i þorláksböfn.
Gör?tim 23 Marz 1872.
fórarinn Böðvarsson.
Yér vitum eigi betr en að fundarstjórinn hr.
prófastr og alþingismaðr [>. B. Icgði sjálfr fundar-
samþykktir þessar fram fyrir stiptamtmann áðr
hann nú fór, og að hann hafi tekið þeim málum
vel við prófast, og lieitið aðstoð og tilhlutun yfir-
valdsins til þess að þeim mætli framgengt verða.
Tilslcipun 26. Febr. 1872 UM GJALD AF BRENNI-
YÍNI og ÖÐRUM ÁFENGUM DRYKKJUM.
Pau eru þá komin þessi lög, vér Islending-
ar erum þá búnir að fá þau; ekki stóð á því!
þau eru þá komin, — en komin eru þau í koll
o?s og yfir oss eins og «Dagr Drottins*, eins og
"þjófr á nóttu».
«Mikið má ef vel vill•> og margar hendr
vinna létt verk». [>að rætist hvorltveggja á lög-
um þcssum.
Samkynja lagafrumvarp, og sama efnis að
grundvallarreglunum eðr undirstöðunni til, var
lagt fyrir Alþingl 1865; það hét þá: «frumvarp til
laga um brennivíns verzlun og brennivíns veit-
ingar á íslandi». En allt var sama tóbakið, sami
viðsjálsgriprinn hvar sem á var litið og sama tál-
ið, liitt brennivínstollsfrumvarpið 1865 og þetta
sem núna kom 1871. Hér heima fyrir stóð í
fyrra (og stendr enn) allt við sama eins og var
1865; Alþingi var ekki komið lengra 1871 heldr-
en 1865; þá var það ráðgefanda þing og er enn
í dag. Eins er um fjárhagsráðin, þar stendr og
allt við sama eins og var 1865, að því leyti, að
fjárráð vor eru öll suðr í Kaupmannahöfn enn í
dag; vér, eðr þing vort, höfum eigi einskildings-
fjárráð nú heldr en fyrri; aptr erum vér verr
komnir í einni verulegri grein fjárforræðisins heldr
en vér vornm 1865, þótt eigi væri þar úr háum
söðli að detta, og það er þetta, að vér vorum
undir reglulegum fjárlögum á meðan fjárráð ís-
lands voru í höndum Ríkisþingsins, en nú síðan
Ríkisþíngið afsalaði sér, og lögbundnir ráðgjafar
ens lögbundna lwnungs yfir Danmörku tóku þar
við í fyrra, þá er fjárhagr og fjárforræði þessa
lands í helberu reiðileysi og fullu lagaleysi.
Hvaða ástæður voru þá til þess fyrir Alþingi
1871, að játa nú á 6ig og á landið 40—50,000 rd.
n ý j u m s k a 11 a - á 1 ö g u m árlega? Samkynja
nýum álögnrn, sama brennivínskattinnm, en þó
jafnvel fjórfalt meiri, heldren sá var, er Alþingi 1865
hratt af sér svo skörulega og drengilega, þver-
neitaði og afsagði, allt svo lengi að sjálfir vér
og þing vort fengim eigi og hefðim eigi fullt
fjárforræði í öllum fjármálum þessa lands? Nægðí
ekki um sinn, að lögbundinn ráðgjafi i 300 mílna
fjarlægð var búinn að draga undir sig fjárforræð-
ið yfir hinum eldri skatta- og fjártekjum íslands,
er þó stöðulögin, 2. Jan. 1871 als ekki heimila,
og yfir 50,000 rd. árgjaldinu úr Ríkissjóði? Mátti
þetta eigi uægja, þó að ekki væri rasað svona
að því að játa á sig 40—50,000 nýum skatta-
álögum að auk? skilyrðislaust að öllu um fjárfor-
ræðið, og var svo álitið vitaskuld, að sami ráðgjaf-
inn skyldi hafa altaðeinu háls og hönd yfir pess-
um auknu tehjum landsins, sem hinum eldri, og
svo yfir hverjum öðrum nýum álögum er síðar-
meir kynni «að þykja nanðsynlegar til að auka
með tekjur landsins, og æskilegt(l) væri að
kæmist á og rynni i sjóð landsinsUi.
I) Nefndarálit um skatt af brenuivírii, Alþtí?. 1371, II.
284. b!s.
pa? var þegar vi?rkent r stjurnarstöbnrrunivarpinn, sem
lagt var fyrir j>jú?fnn(jinn 1851, _ þó „? sfzt væri þar
vi?rkend nein sirs,tök lands- ,e?r þjú?rfttindi vor íelendinga,