Þjóðólfur - 10.04.1872, Page 6

sem að sjálfsögðu urðu laun hans 900 rd. eptir B
ár, og þegar hann hefði verið búinn að vera þar
6 ár, þá hefði hann sjálfsagt fengið 100 rd. eða
verið kominn á sömu lauu, eptir 6 ára embættis-
tíð, eins og aðrir eptir 15, auk þess sem hann,
eins og aðrir embættismenn, fá launaviðbót, eða
sem sumir kalla kornlagauppbót, dýrtíðarviðbót, o.
s. frv., og fær hann þannig eptir 6 ára þjónustu
400rd. meiri laun en aðrir, sem eru búnir að vera
20—24 ár í sama eða líku embætti. Getið þer nú
frætt oss, hverjar ástæðurnar geta verið til þess,
að þessum manni er gjört svona langtum hærra
undir höfði en öllum öðrum embættlsbræðrum
hans? Yér getum engar sennilegar gjörtoss í hugar-
lund. Vér heyrðum aldrei þess getið, hvorki þegar
sira II. H. var á Iíjalarnesi eða ( Görðum, að hann
sýndi neinn framúrskarandi dugnað, hvorki sem
fátækrastjóri né sem fyrirmynd annara ( búskapn-
um; þvert á móti getum vér eigi borið á móti, að
það hafi flogið fyrir eyru vor, að hann hafi verið
fremr ólagaðr fyrir hvorttveggja, og í engu bætt
hvorki Móana (lénsjörð prestsins á Kjalarnesi) né
Garða, hvort sem litið er til húsa eða jarðar, og
vér ætlnm víst að umbætr hans á þessum presta-
köllum geti eigi hafa orðið honum til mikilla me5-
mælinga, enda heflr sá orðrómr á legið, að hann
hafi sótt frá Görðum, einhverju bezta brauði
landsins bæði að tekjum og ýmsu öðru, einmitt
vegna þess að hann hafi eigi getað lifað þar.
(Niðrlag í næsta bl.)
— F æb i nga rdagr konungð rors KRISTJANS HINS IX,
— 8. dag þ. mán. var hír hátiþlegr haldinn á vanaiegan hátt,
meíi flnggum á hverri stöng, og ineb hátíþar-samsæti nokk-
nrra af embættismönnum vorum og stabarborgurum; þar höflu
verií) 15 samtals undir bortium ; mælt var þar fyrir vanaleg-
um minnnm, fyrir skál konugsins mælti hæarfdgetinn hr.
kanseiírií) Arni Thorsteinson; Islands hr. etaz-
rát) T h. J d n a s s o n ; D a n m e r k r, sira H a I 1 g r í m r
S v e i n s s o n ; stiptamtmanns II i 1 m a r F i n s e u s, hra
etazriíií. þar eptir var skáladrykkjau dákveþin, og var þá enn
talal) fytir ýmsra manna skálum.
í L æ rt) a-s k ó 1 a n u m hdfst hátílarhaldiþ á mibaptni,
meb dansleik; var bobib þangab flestnm kórlum og konum
embættismanna og kaupmanna; stiptsyflrvöldin, kennarar allir
og dansmeyar allar voru bobgestir, atrir karlar og knnnr
meb hluttöku í kostnati til rnóts vib lærisveinana, og var þar
saman kominu fjöldi fólks bæbi karla og kvenna. Ball-salrinn
(svefnloptib meira) var ailr tjaldabr liaglega og skrautlega {>eg-
ar fram á kveldib kom var tekib til skála-drykkjunnar, og
sungib kvæbi, rnargraddab, fyrir skál hverri: konungsins, Islands,
stiptsyflrvaldanna, Rektors og kennaranna. Samstundis og þeim
miniium var lokib, st« fram, lira biikupinn Dr. P. Pötursson
og mælti fyrir skál lærisveina skólans, bæbi fagrlega og skörulega.
I.itlu síbar var drukkin skál kvenuanna og fyrir því sungib
Ijóí-mlnnl, margraddab.
AUGLÝSINGAR.
— |>areð það þegar hefir sýnt sig, af tilraun-
um þeim sem þegar hafa gjörðar verið, að
Björgvin er góðr markaðr fyrir íslenzkar vör-
ur, eins og einnig vörur þær, sem héðan hafa
verið sendar til íslands, virðast hafa fallið íslend-
ingum vel í geð, þá er það mjög liklegt, að verzl-
unarband það, sem nú er hnýtt milli Islands og
Björgvinar, verði æ nánar og nánar tengt. Að
þessu munu ekki lítið styðja gufuskipsferðir þær,
sem hið íslenzka nHandelssamlag'i hér í Björgvin
hefir í hyggju að koma á gang milli Björgvinar
og íslands, og í kringum ísland.
J>ótt eg efist ekki um, að íslendingar verzli
svo mikið sem þeim er unt við «Handelssamlaget»,
gæti það þó verið einn eðr annar, sem kynni að
óska að komast í beinlínis verzlunarsamband við
Björgvin, eða sem sökum vegalengdar ekki getr
náð til þeirra staða þar sem «Samlaget» rekr
verzlan á íslandi, en sem gæti náð í gufuskipið
með vörur þegar það fer kringum landið, og
óskaði því að senda vörur sínar með gufuskipinu
liingað fyrir reikning sjálfs sín. Til slíkra manna
leyfi eg mér að snúa mér, og bjóða þeim að selja
fyrir þá vörur þeirra hér á staðnum, og kaupa
aptr fyrir þær aðrar vörur, ef þess yrði óskað.
Ef einhver einstakr maðr sendir vörur hingað og
felr mér þær á hendr, skal eg, gegn sanngjarnri
þóknun, selja þær á sem arðsamastan hátt fyrir
hann; og ef fleiri skyldi ganga ( félag og senda
hingað vörur, og mann með, til þess að sjá um
vörurnar, þá leyfi eg mér að bjóða mig fram til
þess að leiðbeina þeim manni og vera hans að-
stoðarmaðr hér á staðnum, einnig gegn sanngjarnri
þóknun.
Hvort hinar fyrirhuguðu gufuskipsferðir fyrir
oSamlagets" reikning geti staðizt, er komið undir
því, að íslendingar meti rétt þann hag, sem bræðr
þeirra ( Noregi fram bjóða þeim, og noti sem
bezt rúmið í gufuskipinu, með því að senda hing-
að sem mestar vörur. Að þessar gufuskipsferðir
megi þróast og fara í vöxt, þess óska eg, ekki
einungis sem meðlimr í <(HandeIsamlaget», heldr
einnig af því að mér er ant um hag og velvegn-
an bræðra minna á íslandi, og óska eg, að sam-
göngur milli þessara náskyldu landa, íslands og
Noregs, megi verða sem tiðastar, og bæði íslend-
lendingum og oss Norðmönnum í hag.
|>á, sem samkvæmt hinu ofanritaða kynni að
vilja senda vörur sínar á markaðinn í Björgvin og
fela mér þær á hendr, bið eg um að snúa sör til