Þjóðólfur - 25.07.1872, Blaðsíða 3

155 —
'eyfa sem hlot eiga aí> máli (t. d. okkar biskop), því þa&
®oertir hano oieir en mig; eri eg vil ekki at> þaí> srl prent-
aí> eha komi fyrir aimeooings aogo, því nóg er komib af
svo góbn.
Biblíofelaginn skrifabi eg tvisvar, og eptir brýnni áskor-
an, fyrst om Hvítasonnn 1867, óg túk þá dæmí úr pistlom
Og síbari hlnta Nýja Testam.; síbari 1869 om somarib, (prent-
ab, þó privat), og tók þá dæmin ór hinom þremor fyrstn
Gobspjiillnm. I hvorogt sinni nefndi eg Eirík á nafn, ne
Oaomast nokkurn Isletizkan mann, sem ekki kom m&r vib aS
sök, því málib varbar mig enn ekki merniirnir.
Nú svo ah árom skiptir Iiefl eg engin deili átt vib Ei-
rík Magnússori, og læt hann alveg hlntlaosan.
Vibskipti herra Hjaltalíns og síban ybar sjálfs vib þetta
tnál, hafa öll verib sómasamlig og þorfa engrar afsiikunar frá
nrinrii hendi.
Eg er meb alúb og virbingn
ybar
GuSbrandr Vigfússon.»
P. S. Gjörib svo vel ab preuta þetta í þjóbóltt.
G. V.
„Ilerra Jóni Gubmundssjni".
— Auk ieiðréttingar þeirrar sem komin er fram
i aðsendri grein hér á undan, í skýrslu Ministerial-
tíðindanna um embættiskjör ens tilvonanda amt-
manns vors, þá ber þess að minnast, að með
konungsúrskurðinum 29. f. mán., er stofnsett
«secretera- eðr afgreiðslu - skrifará- embœtti við
landshöfðingjadæmið, einnig frá 1. degi Aprílmán.
1873, með 800 rd. föstum iaunum árlega, er vaxi
um 100 rd. fyrir hverja 2 ára þjónustutíma þang-
að til launin eru búin að ná 1,200 rd. upphæð.
— Ný löggjöf — (kom nú með þessu póst-
skipi); TilsMpan um sveitastjórn á íslandi, dags.
Amalíuhöllu 4. d. Maímán. 1872, og skiptist lög-
gjöf þessi í 3 aðalkafla: A. Hreppanefndir (eðr
sveitasljórn á lægsta stigi) 2.—27. gr. B. Sýslu-
nefndir (eðr sveitastjórn á öðru stigi er skal ná
yfir gjörvalla hreppa sýslunnar) 28.—43. gr., og C.
Amtsráðið 44—61. gr.
— Látheldrimanna. — 10. dag næstl Júnímán-
abar andabist ab Gottormshaga í Holtum Málfrr'br Brynj-
úlfsdóttir (prests ab Kálfholti Gubruundssonar), kvinna sira
^eoedikts prests til Efri-IIolta þinga Eiríkssonar, og voro þao
syzkinabörn; hún var nú som næst 70 ára ab aldri, fædd ab
Rálfholti 18. Júlí 1802, „mæt kona og vel metin af öilom,
^stríkr maki, móbir og húsmóbir".— 13. dag þ. mán. dó hbr
i stabnom húsfrú BannveigÓlafsdóttir (dannebrogsm.
°8 þjóbhagasmibs Pétrssonar á Kalastabakoti og alsystir J>or-
varbar breppst. Ólafssonar) kvinna Brynjúlfs bókbindara Odds-
s°nar; hún var ab eins 37 ára ab aldri fædd í 11. viku sum-
ars 1835, gób kona, greind og korteis og hogljúfl hvers manns.
beim varb ab eins 2 barua aobib, ero þab piltar tveir efni-
legir. _ i7_ j, ^5 einnig hér í stabnum á sjúkrahús-
‘no, J a f e t gullsmibr Einarsson (stúdents og kaupmanns
hér í Reykjavík, Jónssonar prests Sigurbssonar á Eafnseyri
albróbir Ólafs prófasts á Stab á Ileykjanesi og sira Gobm.
í Arnarbæli); liann var tæpra 67 ára, fæddr ab Mýrarhúsnm 4.
Okt. 1805. Haun kvongabist 1835? þorbjörgn Niknlásdóttor
hér úr Reykjavík; varb þeim margra barna anbib, er öll hafa
mannast vel.
— 21. þ. mán. dó ab Skildinganesi sómakonan Jórnnn
Magnúsdóttír (Eyleifssonar í Engey) kvinna Pétrs bónda
Gobmnndssonar, ab eins 30 ára; þao höfbu gipt verib ab
eios í 7 ár, og orbib nokkuira barna aobib, er öll lifa í æsku.
-þ Aðfaranóttina 23. þ. mán. andaðist hér í staðn-
um húsfrú Guðrún Guðmundsdóttir Sívertsen ekkja
eptir Sigurð kaupmann Sívertsen og alsystir sál.
biskupsins Helga G. Thordersens; hún er fædd árið / 7^o\
4BOG eptir því sem aldr hennar er í dómkyrkju-
bókunum ritaðr, og var því nú 7^ára að aldri.
Hún giptist í Kaupmannahöfn, á 1$. aldrsári Sig-
urði kaupmauni Sivertsen, en hann dó 2. d. Febr.
1865, er hjónaband þeirra skorti 12 daga í 50 ár.
(sjá þjóðólf. XVIIF. ár 56. bls.). Húsfrú Guðrún
var merk kona, vel metin og vel mentuð á allt
og talin ein hin fríðasta kona og kurteysasta á
sinni tið.
— Eins og sjá má af skýrslnnni í síbasta blabi þjóbólfs,
myndabist undirskrifob nefnd í vor, til þess ab gangast fyrir
fríviljogom fjárframlögum til legats nokkors ebr sjóbs til
minnirigar nm þab, ab þan göfugn, háöldrubo höfbiugehjón,
Bjarni conferenzráb Thorsteiuson og húsfrú hans frú
þórunn Thorsteinson (borin Finsen), — hann er nú á
92. ári, en hún fast ab áttræbn komin, hefbi lifab full 50 ár
í hjónabaiidi og þarmeb Binn GULL-BRUÐKAUPSDAG, þeg-
ar f fyrra 20. dag Júlí 1871. Skyldi Ijársjóbr sá ebr Legat,
er þanuig næbist opp, bera þeirra nafn, beggja hjónanna,
nm aldr og æfl, en ársrentuuni þar af skyldi verja til ein-
hverra þElRRA OPINBERRA og ALþjÓÐLEGRA þARFA
hér innan lands, er þan heibrshjónin sjálf vildi á kjósa
og nákvæmar ákveba. þótt þetta sé enn eigi komib í kring,
mnu þab verba innan skamms, og má óholt byggja á, eins og
flestir þekkja, ab þetta verbi af þeim ákvebib eptir því Bím
bezt gegnir.
Nefndin gat þá í stab, 20. þ. mán., eigi sagt nákvæmar
til npphæbar gjafanna, en ab þær væri orbnar „nál. 600rd.“;
síban heflr hún feugib fulla vissn fyrir ab þær sé nú orbnar
nokkob y f i r 6 0 0 rd.
Nefndinnl fanst hyggilegast frá npphafl, ab gjöra ekki
nppskáar þessar tilraonir sínar til fjárframlagsins, fyren séb
væri fram á, ab þær gaiti nokkra áheyrn fengib hjá þeim, ab
eins fánm mönnum, er ávarpabir vorn skriflega hver, meb
fyrsta, en eigi vissa fengin fyrir þessu fyron framanverban
þenna mánub, og varb svo eigi snúib sér opinberlega til
Reykvíkinga fyren 13. dag þossa mán. um ab þeir, sem meb-
borgarar gnlibrúbkaops-hjónanna, tæki þátt f fjársamlagino,
eo þá var svo naunrt orbib um tímann, ab eigi varb nærri
öilum borgurum hér sýnt þetta bobsbréf vort.
Fyrir þessar sakir, og af þvr uokkrir lieibrsmcnn er þó
var ekkert ávarpib ritab, hafa geflb eig sjálfkrafa fram og
rábstafab heibarlego tillagi til uefndariunar hver þeirra, Jafn-
''j