Þjóðólfur - 18.09.1879, Blaðsíða 4

100
að settar séu fastar reglur, er liver félagsmaður frjáls-
lega og fúslega undirgengst, að j)eir brotlegu séu á-
minntir og aðvaraðir meðan nokkur von er um að peir
bæti ráð sitt, og ætti gjörðarbók að haldast yfir pað,
er gjörist á fundum félagsins; og í liana að innfærast
nöfn félagsmanna. Án fastrar, reglulegrar stjórnar er
ekki við öðru að búast en að þessi félög mundu bráð-
um sundrast, og höfum vér í. því efni ljóst dæmi fyrir
oss á bindindisfélögum jjeim sem stofnuð voru allvíða
hér á landi árið 1843, j>ví sökum áhugaleysis j)eirra,
er hefðu átt að standa fyrir þeim, dofnaði bráðum hinn
almenni áhugi á hinu góða málefni, og eptir fá ár féll
bindindi svo að segja i dauðadá.
Nú ættum vér Islendingar aptur að taka til óspilltra
mála og gæta j)ess að vér ekki aptur ströndum í sama
skeri. Með stöðugum áhuga og elju óg þolinmæði er
það ekki efanda, að vér munum vinna sigur á ofdrykkj-
unni, og þannig verða stökkt á burt, allri þeirri bölvun,
sem henni er samfara.
En nú kynnu eirihverjir, er láta sér vera mjög annt
um að auka sem mest tekjur landsins, að hugsa með
sér: hvaðan fáum vér ígyldi hins mikla vínfangastolls,
ef menn hætta að neyta áfengra drykkja. En geti
menn með því að drekka frá sér fé og fjör, vit og
framkvæmd, svarað þessum mikla tolli, þá má nærri
geta að þeir því heldur geta svarað ígyldi hans, með
með því að spara það fé, er þeir annars verja til vln-
drykkju, og verja kröptum sínum og tíma, betur en
þeir annars gjöra. Landstjórninni ætti og sízt að verða
vandræði úr því, að hér á landi yrði með öllu afnumin
nautn áfengra drykkja.
Margir munu segja að algjör afneitun áfengra
drykkja ekki sé bönnuð í guðsorði, og vitna til þess
sem skrifað stendur, að „vín á réttum tíma drukkið til
nægju sé fögnuður hjartans“, og að Kristur hafi við
brúðkaupið í Kana snúið vatni í vín, o. s. frv.; en skyldi
þetta eiga að vera til þess að fella bindindi fyrir nautn
þeirra drykkja, sem ótalmörgum verða til tjóns og ó-
hamingju? Nei, jiess er velgætanda að sú vínnautn, sem
leyfð er í guðsorði, á ekkert skylt við það óhóf, sem
tiðkast nú á dögum í miklu sterkari og skaðvænni
drykk, en þá er menn áður kunnu til að búa, og þar
næst fyrirdæmir guðsorð sér hvað það sem getur orðið
öðrum til ásteytingar. Gætið þess, segir Eáll postuli,
að yðar frjálsræði ekki verði hinum veiku ásteytingar-
efni, og ef sami postuli jafnvel kvaðst aldrei skyldu
kjöt eta, ef hann með þeirri nautn hneykslaði bróður
sinn, hví skyldi j)á nautn áfengs drykkjar, þó í hófi
sé, ekki verða synd, ef Vér þar með leiðum aðra til
ofdrykkju. Brynjnlfur Jónsson.
— Prestaskólinn. Embættispróf frá prestaskólanum
tóku 18.---23. f. m. þeir Einar Jónsson, með 1. eink., 45 tr.
Morten Hansen með 1. eink., 45 tr. Jóhann þorsteinsson
með 1. eink., 43 tr. Spurningar til hins skrifl. prófs:
í biblíuþýðing: Lúcas 22, 24—32.
1 trúfræði: að útlista hina gnostísku skoðun á persónu Krists,
og meta hana frá sjónarmiði kristilegrar opinberunar.
í siðfræði: að lýsa eðli og kostum sannrar vináttu, og gjöra
grein fyrir því með rökum, hvort kristindómurinn sé eptir
anda sínurn minna meðmæltur henni, en hin heiðna forn-
aldarspcki.
Kæðutexti: sálmurinn 23. allur.
— V e i t t b r a u ð 27. f. m. Fell í Sléttuhlíð kand. theol.
Einari Jónssyni; og Lundarhrekka í Bárðardal 29. f. m. sira
Jóni þorsteinssyni í Húsavík.
Prestvígsla. Sunnudaginn 31. f. m. vígður til Fells í
Sléttuhlíð cand. theol. Einar Jónsson.
Settur héraðslæknir í siglufjarðarumdæmi 28. júlí
cand. med. & chir. Helgi Guðmundsson, frá 1. þ. m.
í
Hristín Pálsdwttlr
(frá Hraunum í Fljótum).
(pegar lík hennar var flutt um borö í Díönu, sbr. 23. tbl. jjdls. p. á.)
Nú heim, í herrans nafni,
Frá hörðum næturstað! —
það dugar eigi að dvelja,
því Drottinn skipar það.
Stíg örugg hafs á öldu,
Guðs engill ræður för,
j>ú svífur sæl af bárum
Er sólin gyllir vör.
j>ú kvaddir hóp þíns hjarta,
Er heljar- nísti -mein,
Ó, góða, blíða brúður !
þá byrgði margur kvein:
Nú falla tár í Fljótum
j>ví fölnuð er sú rós,
Er H r a u n u m vegleg veitti
Sinn varma, krapt og ljós.
þú finnur hóp þíns hjarta
Á himnaríkis strönd,
Og læknir allra lýða
Svo ljúft þér réttir hönd.
Ó, góði, göfgi svanni,
þá grær þitt banasár —
Far heil til föðurhúsa,
’ Far heil um eilíf ár!
* Ó, stutta tíð til tára,
Ó, tæpa lífs vors skeið!
Sjá, ferjan er á floti,
Vér förum sömu leið. •—
Ó, maki, barn og bróðir,
þó byrgi sorg þinn munn,
I gegn um dauðann dynur
Guðs djúpa kærleiks unn.
Matth. Jochumsson.
& Q) $ k t $ fí 1^1®«
— Samkvæmt fyrirmælum í lögum 12. apríl 1878 og opnu
bréfl 4. jan. 1861 er hör með skorað á alla þá, er telja til
skuldar í dánarbúi Guðmundar Ilalldórssonar frá Seljabrekku-
naustum ( Eyrarhrepp, sem drukknaði í næstliðnum maímán-
uði, að koma fram með skuldakröfur sínar í dánarbúi þessu,
í hverju erflngjar hafa neitað að gangast við arfl og skuldum,
og sanna þær fyrir skiptaráðandanum hér í sýslu innan 6
mánaða frá síðasta degi þessarar innköllunar.
Skrifstofu ísafjarðarsýslu, ísafirði 13. ágúst 1879.
C. Fensmark.
— Fullkomið verkfærasafn handa Ijósmyndasmið ásamt með
öllum áhöldum og efnum til Ijósmyndunar fæst til kaups með
mjög lágu verði, og geta menn fengið lista yfir þau hjá verzl-
unarstjóra J. N. Thornséns á Vestmannaeyjum
— Hér með gjöri eg heyrum kunnugt, að eg hefi sezt að
hér í bænum í húsi Kristjáns bóksala þorgrímssonar, sem
bókbindari, og frambýð því vinnu mína og þénustu hverj-
um sem vill. Reykjavík 16. september 1879.
Ólafur Árnason.
— Fundist hefir hér á götu gullsjalnál (Brosche) og er
hún til sýnis á skrifstofu þjóðólfs.
— 17. þ. m. fannst á veginum frá Öskjuhlíð ofan að
Skólavörðunni HNAKKUK, og þar skamt frá undirdekk, poki
og gæruskinn. þessa getur eigandinn vitjað á skrifst. þdlfs.
Vm e<Sli og heilhrigði mannlegs líkama eptir heraðs-
lœhni Jónassen fæst til kaups hjá flestum bókasölumönnum
hér á landi fyrir 85 a.
Afgreiðslustofa þjóðólfs: í Gunnlaugsens liúsi. — Útgefandi og áLyrgðarmaður: Matthías Jochunisson.
Prentaður í prentsmiðju Einars pórðarsonar.