Þjóðólfur - 14.06.1884, Blaðsíða 1

#
Kemr út d laugard.morgna.
Verð árg. (50 arka) 4 kr.
(erlendis 5 kr.). Borgist fyrir
15. júlí.
PJÖÐÓLFR.
Uppsögn (skrifl.) bundin við
áramót, ógild nema komi til
útg. fyrir I. október.
XXXYI. árg.
Reykjavík, laugardaginn 14. júní 1884.
M 28
XJtsölumenn og utanbæj arkaupendr
blaðsins leyfum vér oss aðminna á, að
borgun fyrir þennan árgang á að vera
send svo tímanlega, að hún sé koinin
til afgreiðslumanns blaðsins hr. Sig-
hvatar Bjarnasonar
fyrir 15. júlí.
Sökum inna miklu sekta, sem
á oss hvílir að borga í næsta mánuði,
auk annars kostnaðar, leyfum vér oss
vinsamlegast að mælast til, að menn
gjöri oss sem greiðust skil á andvirði
blaðsins. Útg. ,,þjóðólfs“.
Yfirlýsing.
í ÍO. blaði af ,,8tiðra" þ. á. standa brír
bréfkafiar fra Kaupmaruiahöfn, og ]>ar ©r
rneðal annars ritstjóra ,,Suðrac<, berra Gesti
Pálasyni, „trúað fyrir því, að hann hafi
‘stemninguna* meðal landa hér í iíöíh svo
‘afgert' fyrir sór í deilum laans við Jón
Ólafsson ritstjora þ.ióc)ó 1 f3, að bréfritarinn,
sannast að segja, aldrei hafi heyrt landa vera
eins samdoma um neitt‘‘. Eq vór undirskrif-
aðir „viljum sannast að segja" gjarnan vera
lausir við þennan aburð, og lýsum því yfir,
að þessi ummæli eru með öllu ástæðulaus og
ósönn að þvi, er oss stúdentum við kemr.
Annar bréfritari segir og, „að hann hafi
engann (o: her 1 Höfn) heyrt mæla Jóni
ritstjóra Ólafssyni nokkura bót“. Vór vilj-
um als eigi þrátta um, hvað bréfritarinn
hefir e kk i lieyrt, en látum oss nægja að
geta þess, að Gestr Pálsson mun ekki vera
öfundarverðr af þeirri bót, Sem vér höf-
um heyrt honum hér mælda. Að öðru
leyti látum vór þetta mál oss engu skifta.
Kaupmannahöfn, 24. maím. 1884
M. Halldórsson Friðriksson.
Valtýr Guðmundsson. Klemons Jónsson.
. Gísli Brynjolfsson. Pdlmi Pdlsson.
Sújiorðr Briem. Guðm. Magnússon.
Finnr Jónsson. Pdll Briem.
Sig. Thoroddsen. porleifr Jónsson.
Emol Schou. Jón Jakobsson.
Jon Stefánsson. porsteinn Brlingsson.
Jón porhelsson.
Bókmentir.
9
Alit þýzks merkisblaðs um Helga-postillu.
Um Helgapostillu er farið svofeldum orð-
um 1 þýzku blaði frægu, sem heitir Magazin
fhr die Htterattcr des in- und auslandes:
«ísland gerir inni nýju prédikunarbókfræði
kinnroða. í Beykjavík eru komnar út á
forlag Kr. Ó. þorgrímssonar prédikanir yflr
alla sunnu- og helgidaga í kyrkjuárinu eftir
Helga G. Thordersen. það eru fáar pré-
dikanir, sem komast til jafns við þessar.
:iað, sem gerir þær að snildarverki, er fagrt
og fullkomið ytra form, kraftr, djúpar og nýj-
ar hugsanir, heit tilfinning, sem kemr frá
hjartanu og talar til lijartans».
„Njóla“.
3. útg. Rvk. 1884.
Önnurútgáfan af «Njólu» hafði veriðprent-
uð 1 stóru upplagi (vér höfum heyrt um
2000), og er það góðr vottr um smekk og
skynsemi landa vorra, að þriðja útgáfan
skuli þegar vera orðin nauðsynleg, því
«Njóla» er jafnan fögur og háleit í hugsun,
þó hagmælskan sé ekki alstaðar að óskum.
þessi nýja útgáfa er fallega prentuð í hand-
hægu formi, en er lýtt af alt of mörgum
prentvillum. Fæst hjá útgefandanum Jóni
Árnasyni bókavérði.
Friðþjófs-saga Tegnérs.
þýðing séra Matth. Jochumssonar (2. útg.
Rvik 1884).
Séra Mattías hefir endrbætt alla þýðingu
sína, og eru t. d. þau kvæði nú þýdd alveg
um undir frumhættinum, sem áðr voru þýdd
undir öðrum háttum.
Yér erum að vísu þeirrar skoðunar, að sem
varlegast eigi að fara í að breyta kvæðum,
sem eru svo alþjóðleg orðin og á hvers
manns vörum eins og Friðþjófskvæðin; en
yfir höfuð eru flestallar breytingar séra
Mattíasar frá inni eldri þýðingu hans um-
bcetr; einstöku breytingar virðast oss miðr
þarfar. En vór efum ekki að «Friðþjófr»
verði cngu síðr vinsæll í sinni bættu mynd,
en hann áðr var. (Fæst hjá kostnaðarmanni
þessarar útgáfu Einari pórðarsyni, og hjá
bóksala Kr. 0. porgrímssyni).
För Tromholts tll tunglsins.
(þýdd af E. F. Rvik 188 þ.
Eg sit aleinn á skrifstofu minni og ætla að
fara að geta um «Tunglförina» hans Trom-
holts, en svo verðr mór á að slá upp þjóðvina-
félags-almanakinu fyrir 1885, og hitti niðr í
handraðann á þessari makalausu ruslakistu;
«árbók lslands»; þar sé ég og les með helgum
hrylliugi þann ógleyiqanlega merkisviðburð
í sögu landsins, að 1883 árum eftir holdgan
og hingaðburð drottins, þann 15. október
«tók vetrarsetu í Beykjavík Sophus Trom-
holt vísindamaðrn [!! I]. Svo veit ég þá nú
það líka, að Sophus Tromholt er «vísinda-
maðr». Beyndar hefir nú broddfólki hér
í Vík, eins og í öllum smábæjum, jafnan
verið gjarnt að dýrka hvern snáp, sem frá
útlöndum hefir komið, en nú er þá svo
komið, að ekki þarf ómentaðr veslings dansk-
slésvíkskr semínaristi1, sem enga hugmynd
hefir um lærdóm, annað en að koma hingað
upp, til þess að verða vísindamaðr2. það
er varla efi á að vér fáum heila farma af
seminaristum (þessari mest óþolandi kyn-
slóð als mannkyns) upp hér til landsins,
þegar þeir heyra, hve létt er að verða hér
að «vísindamanni».
En—eitt er nú semínaristinn, og annað er
þetta kver hans. það er engin frumsmíð,
heldr samtíningr úr annara ritgjörðum um
þetta efni (og af slíkum er ærið til). því
er það ekki að undra, þótt miklu meira vit
sé í bókinni, en í höfundinum.
Kverið er réttvel samið og skemtilegt og
fróðlegt fyrir þá, sem ekki vita áðr það,
sem í því stendr. Almenningr mun hafa
bceði skcmtun og fróðleik af að lesa það;
það ór rétt vel þýtt, og óskandi og vonandi,
að útgéfandinn (prentari B. M, Stefánsson)
sleppi skaðlaus af þýðingunni.
IJtrekstur riddarans.
Herra ritstjóri!
J>að hefir ekki verið svo háskalega að yður skrökv-
að um „útrekstur11 lierra kaupstjóra og riddara
Tryggva Gunnarssonar úr íslendingafjelagsstjórn.
Orð yðar þar um vóru rétthermd; liið eina, sem
að þeim hefði mátt finna, var, að þau væru van-
(ekki: mis-) hermd, þvi að það var ekki riddarinn
einn, sem vikið var úr tignarsessinum, heldur og
allir samtsjórnarmenn hans, en yður mun hafa þótt
hann miklu feitasta stykkið. Herra Tryggva
1) „Seminaria“ kallast skólar, er gjöra barna-
kennara úr ómentuðum mönnum, sem kallast svo
„semínaristar11 á eftir.
2) þeir, sem sjá hr. semínaristann á landsbólta-
safninu, þegar hann sitr þar og er að snapa sam-
an úr gömlum ferðabókum um ísland efni í ferða-
bók þá, sem hann ætlar víst að skrifa um þetta
land, sem hann als eigi hefir ferðazt um, kunna
að verða „impóneraðir11 af að sjá semínaristann af
og til fá í hönd latneskar og grískar bækr — en
hann skilr ckki orð í þeim!