Þjóðólfur - 14.06.1884, Blaðsíða 2

90
«
Gnnnarssyni (og meíísljórnarmönnum hans) var
vikið frá völdum fyrir mörg áður framin stjórnar-
glöp og lagabrot, og það var gert með töluverðum
ineira hluta, enda höfðum vjer er til mótflokksins
heyrðum, stöðugt stýrt meiri hluta atkvæða á und-
farandi fundum; þennan meira hluta hafði hann
aldrei hirt um, aldrei viljað verða við óskum hans,
heldur jafnan haft i frammi alls konar víiilengjur
og þvermóðsku, og kvað svo rammt að þvi, að
honum var gefið dynjandi mistrausts vottorð
á næst síðasta fundi mótmælalaust. j>annig
var það Tryggvi Gunnarsson og flokkur hans, sem
jafnan lá undir, og það enda þótt þessi riddaralegi
flokkur.fengi kvennfólk til þess að verða „borgandi
meðlimir11 fjelngsins, til þess að' greiða atkvæði
með sjer. Kvennfólk hefir nefnilega leyfi til þess
að gerast fjelagar jafnt sem karlar, en það hafði
Tryggvaliðum aldrei dottið í hug, að fá kvennfólk
sitt til þess að gerast fjelagar, og þannig auka tekj-
ur fjefagsins og verða þvi að liði, fyrr en Tryggvi
þurfti á atkvæðum að halda til þess að verja rang-
lætið úr sjer ; svona var nú umönnun þess flokks
fyrir fjelagsþörfum. En að kvennfólkið ljet notá
sig svo, kvað hafa komið til af þvi, að heimilis-kvenn-
þjóð riddarans taldi ekki eptir sjer sporin til þess
að tala við kollinn á þvf og prjedika um j)á hina
miklu hættu, er hinn góði (!!) málstaður var í.
þetta hefi jeg orðið að setja hjer til þess að gefa
mönnum dálitla hugmynd um bardagaaðferð ridd-
arans og hans þjóna, úr þvf að þessu máli hefir
verið hreyft á annað borð.
j>að, sem jeg hefi fleira að athuga við „leiðrjett-
ing“ hr. H. H. er, að það er alveg ósatt, að „hinn
flokkurinn“ hafi mælt „mjög á móti“ afsetningu
stjórnarinnar; hið sanna var, að hann gat ekkert
sagt, og fundarstjóri (Tr. G.) var f standandi vand-
ræðum, og hann ljet ekki ganga til atkvæða, sem þó
var skylda hans ; hann hafði nefnilega gert sjer það
að reglu bæði á þeim fundi og áður, að neita að
láta ganga til atkvæða, ef líklegt var, að atkvæði
gengi í mót honum og hans liðum. Vjer fengum
ekki af honum atkvæðagreiðslu, og svo er
hr. H. H. svo ósvffinn að hafa þetta sjer til varn-
ar, sem fundarstjóri ljet ógert, en var þó skyldur
til að gera. Veit H. H. ekki, hvað slík aðferð er
kölluð ? F.ða heldur hann, að sjer leyfist að segja
allt, hvort sem jrað er ósatt, hálfsatt, undið eða
skælt, án þess að það verði tekið f lurginn á hon-
um fyrir viðvikið ? Hafi hann ekki vitað það fyrr,
veit hann það nú. Svona er og um alla hans fram-
setningu á málaferlunum, þar er sama aðferðin,
fleygt burtu þvf, sem móðurbróðurnum gat til van-
sóma verið (t. a. m. að hann [Tr. G.] hefir ekki
sýnt lit á því enn, að halda þá sátt, sem hann gerði,
eða fullnægja þeim skilyrðum, er honum vóru þá
sett og hann skrifaði undir; og er slíkt ekki talið
sem heiðarlegast), eða á annan hátt brenglað og úr
liðum leikið, og ætla jeg ekki að eltast við ham-
skiptinginn meira í þetta sinn, en að eins biðja
menn að lesa skýringu hans og skilning á orðinu
„stjórn" og hlæja svo.
Jeg skal lykta þessar fáu lfnur með því, að lýsa
yfir þvf, að allt þetta mál er herra Tr. G. einum
að kenna, talhlýðni hans við nánustu frændur
sína og frænkur, vanþokkingu á almennum fund-
arsköpum, og algerðum skorti á hæfi-
legleikum til þess að stjórna
fundi, og út af „leiðrjetlingu“ systursonarins
vi! jeg minna riddarann, honum til aðvörunar, á
forna málsháttinn: „Ekki er hjeranum borgnara,
þótt hænsnið beri skjöld“.
Khöfn 2ii/6—1884. Finnur Jónsson.
Reykjavík 13. júnf 1884.
Landshöfðingjaembættið veitt 7. viaí
settum landshöfðingja, amtmanni Bergi
Thorberg.
Landritaraembættið veitt 7. maí
settum landritara, cand. juris Jöni Jenssyni.
Amtmannsembættið yfir norður- og
austurumdæminu veitt 7. maí settum amt-
manni, cand. juris Julíus Havsteen.
Lögum um afnám amtmannaem-
bættanna og landritaraembættisins,
sem og um skipun íjórðungsráða,
frá síðasta alþingi, synjað konunglegrar
staðfestingar.
Embættispróf frá læknaskólanum.
þorgrímr þórðarson ór Eeykjavík ð. júní
með 1. einkunn.
Póstskipið „Laura“ kom loks að
morgni 8. þ. m. Hafði það verið svo seint
í förum af því, að eim-vélin biljaði milli
Skotlands og Jfæreyja; gútu því eigi haft
hálfa ferð, og vart fram komizt er á móti
blés. þeir gátu kákað við hana á sjónum
og svo aftr í Færeyjum og loksins hér, með-
an skipið stóð við; en það var engin að-
gerð, og ekki við öðru að búast, en að alt
gangi seint og seigt þar til skipið kemst út
aftr.—«Laura» fór héðan austr að morgni
11. þ. m.
—Með póstskípinu komu ýmsir kaupmenn
upp (Fr. Fischer, Aug. Thomsen, Smith
konsúll, Jóel Sigurðsson, þorl. Jónsson;
Zöylner, og ekki að gleyma gullriddaranum),
þrír stúdentar (Hannes Thorsteinson, Jón
þorkelsson, þorl. Jónson, þrír enskir ferða-
menn; einnig v egagjörðamaðr nor-
rænn, sem landsh. hefir látið stjórnarsend-
ilinn Tr. G. útVega, samkvæmt því, sem tvö
síðustu þing höfðú ráðið, þótt fyrst fengist
framkvæmt nú; á hann að segja fyrir um
vegagjörð hjer á landi, helzt einhverstaðar
þar, sem viðskiftamenn Gránufélags eiga yfir
að sækja.
—Síðar í sumar ör von á tveim lax-
fróðum mönnuhi, ér annar danski fiski-
fræðingrinn alkunni Arthur Feddersen, en
hinn sænskr maðr.
—Stórþj ófnaðrinn í Rosmhvalanes-!
hreppi. Amtið hafði brugðið við á dögun-
um, er «í>jóðólfr» var út kominn, og boðið
sýslumanni að hefja rannsókn í þessum mál-
um. Ekki mun sýslumaðr samt vera byrjaðr
á því enn.
Samkv. landsrcikningnnni fyrir
1882, sern nú er fullger, liefir afgangr-
inn eftir dr.ið’ orðið 118,593kr. 36au.,
í stað þess að fjárlögin höfðu áætlað að eins
49 þús. kr. afgang eftir bceði árin 1882 og
1883. — Veldr þessu mest inn mikli gróði á
útflutningsgjaldinu, og hefir hér í einu og
öllu sannast spá vor á þinginu 1881. (Meira
síðar).
— Með /postskipiim fóru austr um 60
manns héðan til fiskiveiða á Austfjörðum ;
ámóta margir Færeyingar voru og með í
sömu erindum.
— Ailaiaust syðra, en vel vart hér
innra.
— Dáinn erlendis (á geðveikra-spítala)
Gunnl. Blöndal sýlumaðr.
—- Frá Ameríku kom hingað fiski-
skiita (schooner)» Goncord«, Capt.John Daygo
frá Gloucester, Mass., U. S.; hafði farið frá
(had left) Gloucester 12. maí; kom til Bvíkr
(arrived here) 8. júní. — A öðrum tveim er
von enn, ætla að veiða heilagfiski og ekki
annað.
— Daglega von á ensku lysti-gufuskipi
iFothem», er fara átti frá Skotlandi norðan-
verðu 9. þ. m. Fór héðan aftr út eftir
skamma (viku ?) dvöl.
— Verzlunlnnl er ilt eitt af að frétta.
Ull 8 d. (60 a.) í hæsta lagi í Fmglandi.
Fiskr í hraklega lágu verði. Ekki útlit
fyrir, að neitt verði úr Spánarsamningnum,
sakir þrályndis stjórnarinnar við ríkisþingið;
en alt um það mun gullriddarinn vonandi
finna innri girnd hjá sjer á þingi 1885 að
senda stjórninni enn eitt þakkarávarp fyrir
ráðdeild hennar og fraxnkvæmdirí þessu máli.
Frá útlöndum
er enn sem fyrri mjög fátt, er að
nokkru sé vert í fréttir að setja.
Frakkar hafa nú unnið þann sigr i
Tonkín, að þeir höfðu náð öllu landinu
á sitt vald. Kínverjar höfðu áðr lát-
ið digrmannlega um afskifti sin af
því máli og höfðu þegar her í landinu
móti Frökkum. En er þeir sáu, hvað
setti, dróg úr þeim kjarkinn, og sömdu
þeir í f. m. frið við Frakka. Lofuðu
þeir (Kínv.) að draga alt sitt lið burt
úr Topkfn (og voru þeir búnir að því
eða um það bil í mal-lok), lofuðu enn
fremr að viðrkenna samninga þá, er
gjörðir yrðu milli Anam-ríkis og Frakka.
Einnig lofuðu Kfnverjar, að verzlun milli
Frakka og Tonkfns-manna á aðra hlið
og íbúa Kfnversku héraðanna Junnan,
Quangsi og Quangton (sern liggja við
Tonkin) á hina, skyldi frjáls og qhindr-
uð. Að þessu þykir svo mikil hagsvon
fyrir Frakka.að þeir hafi rnátt vel við una