Þjóðólfur - 29.01.1886, Blaðsíða 4

20
óeirðarmaður, don Carols, sem áður hefur kraf-
izt Spánar, hefur liaft miklar dylgjur um, að
liann muni nú eitthvað taka til bragðs til þess
að halda fram fornum kröfum sínum, en ólík-
legt þykir, að hann fái nokkurn framgang í
landinu.
Af austræna málinu er ekkert nýtt í frjett-
um; það hvorki gengur nje rekur, og er ýmist
látið í veðri vaka, hvernig fara muni.
Á FrakklancLi hafa farið fram nýjar kosn-
ingar á lýðvaldsstjóra (præsident). Konungs-
sinnar og aðrir óvinir lýðvaldsins á Frakklandi
ætluðu sjer að gera svo mikinn óskunda og ó-
spektir á kjörfundinum, að það yrði að hleypa
honum upp, og kosningin færi út, um þfifur.
Menn rifust og æptu, hver í kapp við annan,
og lá jafnvel við ryskingum og handalögmáli;
það stóð að lesa í öllum blöðum hjer nær því
samhljóða lýsing á fundinum, og var ófag-
urt að lesa, en ofiangt yrði að taka það hjer
allt með. Svo fór þó að leikslokum, að kosn-
ingin náði fram að ganga, mest fyrir einbeittni
fundarstjóra, og var Grevy gamli endurkosinn
með miklum atkvæðamun. Lýðvaldsstjórinn á
Frakklandi er kosinn fyrir 7 ár. Þykir það
mjög gott merki fyrir framhúð þjóðvaldsins
þar i landi, að sami maðurinn varð fyrir kjöri,
því að optlega þykja Frakkar helzti kviklyndir.
Konungssinnar og keisaravinir er því sjálfsagt
langt í burtu frá sínu takmarki. Þar hafa
og orðið ráðgjafaskipti sem opt kann að verða;
hefur Freycinet, alkunnur stjórnmálagarpur,
tekið að sjer að mynda nýtt ráðaneyti.
Á Englandi hefur það helzt borið til, sem
reyndar eru engin smáræðis tíðindi, að gamli
Gladstone hefur lýst því yfir, að hann ætlaði
sjer að bera fram írska málið til fullnaðarúr-
slita, og það þeirra, að lrar fengi innlenda sjálf-
stjórn, sjerstakt þing, sem hefði setu í Dyfiinni,
þ. e. að írar fengju það, sem þeir liafa nú um
síðustu árin harizt fyrir undir forstjórn oddvita
síns, Parnells. Keyndar hefur Gladstone ekki
skýrt fullkomlega, livernig hann liafi hugsað
sjer málinu fyrir komið; er þvi enn nokkur
vafi á, hvernig málinu verði tekið. Þess er
getanda, að Gladstone ætli sjer að hafa það
siðast lífsstarfið, að bæta úr öllum þeim margra
alda ójöfnuði, sem lrar hafa þolað Englending-
um, og sem hefur ekki leitt til annars en fulis
haturs og beiskrar gremju á báðar síður. Glad-
stone sjer það betur en nokkur annar, að slíkt
má ekki fram fara til lengdar lijer eptir, og að
eina ráðið er að gefa eptir. Að hinum mikla
öldungi takist að leiða þetta mikilvæga og erf-
iða mál til góðra lykta, þar til fylgja honum
allra beztu manna óskir.
Úr Danmörku eru það mestar frjettirnar, að
mánudaginn 11. þ. m. fjell hæstarjettardómur
í liinu svokallaða Holstebrúarmáli, sem áður
liefur verið um getið, og sem mest hefur verið
hjer um talað. Hæstiijettur staðfesti dóm setu-
dómaranna, þannig að ritstjóri Nielsen og óð-
alsbóndi Noes (sem „hjalpuðu“ lögreglustjóran-
um niður af ræðupallinum góða) og sömuleiðis
forseti þjóðþingsins Berg voru allir dæmdir til
6 mánaða fangelsis og vanalegs fangaviður-
væris. Bergi var það gefið að sök, að hann
hefði hvatt hina 2 til þessa verks, og væri þvi
jafnsekur sem þeir. Ekki batnar enn sambúð
og samvinna þjóðþings öðrum megin og lands-
þings og stjórnar hinum megin. Hvað sem
fyrir kemur, er gert að kappsmáli. Hjer er
hart í ári fyrir verkmenn; ganga þeir iðju-
lausir hópum saman. Til þess að bæta úr þessu,
vill ráðaneytið láta hyrja á ýmsum stórvirkjum,
t.a. m. víggyrðingu Khafnar (sem vinstrimönnum
er móti skapi), til þess að láta verkmenn fá vinnu.
Yinstri menn vilja þar á móti hreinlega gefa
; um 2 miljónir króna úr ríkissjóði til útbýting-
ar, en hægrimenn þverneita að gefa „ölmusur",
og þar við situr, en þeir sem ekkert. fá eru
verkmenn.
Af merkismönnum, sem dáið hafa má sjer-
staklaga geta dr. C. Bosenbergs, hins mikla
íslandsvinar, sem aldrei þreyttist á að fræða
landa sína um ísland og islenzkar bókmenntir,
hæði að fornu og nýju. Hann unni íslandi
eins og sínu eigin landi. Skömmu eptir lát
hans birtist vel skrifuð grein eptir liann um
Kristján Jónsson skálda. Hann var hægrimað-
ur í pólitík, en aldrei Ijet hann skoðanir sínar,
það vjer til vitum, koma fram íslandi í óhag.
Hann var einhver hinn ærlegasti maður í öllum
sinum skoðunum, og það svo, að hann ljet
svipta sig embætti, heldur en láta undan, fyrir
blaðagreinir móti þáverandi stjórn. — Um 20
íslendingar hjer sendu pálmaviðarkranz á kistu
hans sem þakklætisvott.
Danmörk og ísland heitir mjög þýðingar-
mikil grein, sem komið hefur í Morgunblaðinu
danska, um endurskoðun stjórnarskrárinnar. í
næsta blaði mun hún koma í Þjóðólfi.
AUGLÝSINGAR
1 samfeldu máli m. smáletri kosta 2 a. (þaltkaráv. 3a.)
hvert orð 15 stafa frekast; m. öðru letri eða setning
1 kr. fyrir þumlung dálks-lengdar. Borgun út f hönd.
Sannarleg góðveik munu umbun öðlast.
Þegar tvo hörn okkar voru komin á þann
aldur, að geta unnið fyrir sjer, þóknaðist góð-
um guði að leggja á þau þungbæran sjúkdóm
(o: innvortis meinsemdir), sem við foreldrar
þeirra reyndum að lina eptir megni með því,
að leita þeim læknishjálpar með miklum til-
kostnaði, en árangurslaust þar til, er þau kom-
ust með veikum mætti til Reykjavikur árið
1884 til J. Jónassens læknis, sem gerði allt sitt,
til að mýkja mein þeirra, enda tókst honum
það með guðshjálp. Meðan þau dvöldu í Rvík,
annaðist hann þau sem góður faðir börn sín,
og bar mikla umhyggju fyrir, að heimferð
þeirra yrJi svo kostnaðarlitil, sem unnt væri,
og aðbúnaður svo góður, sem verða mátti. Auk
þess tók hann svo að segja ekkert fyrir með-
alahjálp sína og annað, sem hann auðsýndi
þeim. — Fyrir alla þessa mikilsverðu hjálp hins
göfuga læknis vottum við honum samhuga okk-
ar alúðarfyllsta þakklæti, og biðjum af alhuga
almáttugan guð að launa honum það af rikdómi
sinnar dýrðar.
Önundarstöðum 7. jan. 1886.
Jón Ingimundarson. Þórdís Þorbjörnsdóttir.
Seldav óskilakindur
í Kjalarueslireppi liaustið 1885.
1. Hvit ær, mark: blaðstýft framan löggaptan
hægra; hamraðvinstra; óglöggt brennimark,
nema B.
2. Svart lamb, mark : stýft hægra.
3. Hvitur lambhrútur, mark: sneiðrifað framan
hægra; sýlt, stig framan vinstra.
4. Hvitur lambhrútur, mark: 2 stig framan
hægra; boðbíldur aptan vinstra.
Rjettir eigendur að ofanrituðum kindum mega
vitja andvirðis þeirra, að frádregnum kostnaði,
til undirskrifaðs fyrir næstkomandi fardaga,
Kjalarneshreppi 22. jan. 1886.
Þ. Runólfsson.
Trúr og dyggur vinnumaður getur fengið
vist í gamla bakaríinu lijá Bernhöft frá 14.
maí í vor.
Störfuiii söfiiunarsjóðsins í ltvík
er gegnt fyrsta mánudag í hverjum mánuði kl.
4—5 e. m. á herbergi sparisjóðsins í Reykjavík.
TJndirskrifaður selur nýkomnar kart'oflur
fyrir 8 kr. 50 aura liverja tunnu.
Reykjavík, 29. jan. 1886.
Sigurður Magniissou.
Til athugunar.
Vjer undirskrifaðir álitum það skyldu vora að biðja
almenning gjalda varhuga við hinum mörgu og vondu
eptirlíkingum á Brama-lifseliæir hra. Mansfeld-Búllner
& Lassens, sem fjöldi fjárhuga kaupmanna hefiráboð-
stólum; þykir oss því meiri ástœða til þessarar aðvör-
unar, sem margir af eþtirhermum -þessum gera sjer
allt far um að líkja eptir einkennismiðanum á egta
glösunum, en efnið í glösum þeirra er ekki Bratna-
lifs-elixir. Vjer höfum um langan tíma reynt Brama-
lifs-elixir, og reynzt hann vel, til þess að greiða fjjrir
meltingunni, og til þess að lækna margskonar maga-
veikindi, og getum því mælt meö honum sem sannar-
lega lieHsnsömum bitter. Oss þykir það uggsamt, aö
þessar óegta eptirlikingar eigi lof það skilið, sem
frumsemjendurnir veita þeim, úr því að þeir verða að
prýða þær með nafni og einkennismiða alþekktrar
vöru til þess að þær gangi út.
Harboöre ved Lemvig.
Jens Christian Knopper. Thomas Stausholm.
C. P. Sandsgaard. Laust Bruun.
Niels Chr. Jensen. Ove Henrik Bruun.
Kr. Smed Rönland. 1. S. Jensen.
Gregers Kirk. L. Dahlgaard. Kokkensberg.
N. C. Bruun. I. P. Emtlcjer. K. S. Kirlc.
Mads Sögaard. I. C. Paulsen. L. Lassen.
Laust Chr. Christensen. Chr. Sörensen
N. B. Nielsen. N. E. Nörby.
Ið eina óbrig-ðula ráð, til að verja tré fúa,
livort heldr tréð er undir beru lofti eða grafið
í jörð, er að strjúka á það
CARBOLINEUM;
því þá þolir tréð bæði þurt og vott,.
2 pd. Carbolineum nægja á 15 Q al. af tré.
Kostar 30 au. pd. (minna í stórkaupum) og
fæst í Reykjavík hjá
H. Tli. A. Thomsen.
Eigandi og áhyrgðarmaður:
Þorleifur Jónsson, cand. phil.
Skrifstofa: á Bakarastíg við hornið á Ingólf sstræti.
Prentari: Sigm. Guðmundsson.