Þjóðólfur - 29.04.1887, Blaðsíða 3

71
hefur rjettan framburð, þar sem hún
er samin af frakkneskum manni, er
hefur lagt einkarmikla stund á hljóð-
fræði, bæði í sínu eigin máli og öðrum
málum.
Reykjavík. 29. apríl 1887.
Eldsroði. í fyrri nótt undir kl. 3
varð vart við, að eldur væri í úthýsi
Kristjáns bóksala Þorgrímssonar. Þctta
var uin það leyti, sem sjómenn fara á
fætur til róðra, enda urðu þeir fyrstir
varir við eldinn. Var að vörmu spori
slökkviliðið komið á staðinn; var þá
reykjarmökkur mikill, en lítill eldur, er
hinir fyrstu komu að; en allt í - einu
sló út í ljósan loga um allau norður-
enda hússins, er eldurinn hafði læst
sig í steinolíu, er þar var geymd.
Engu að síður var það auðsætt eptir
V2 stund, að eldurinn yrði yíirbugaður,
Og var alslökkt á hjer um bil klukku-
stund. Eldurinn hafði að áliti þeirra,
er skoðuðu, auðsjáanlega komið upp
við hornið á afþiljaðri kompu, sem í
voru geymdar materíur af úseldum bók-
um (Helgapostillu, Jónasar liugvekjum
o. fl.) og rjett hjá steinolíuílátinu. Erá
húsinu var gengið læstu um kl. 9 kveld-
inu áður. En er að því var komið um
nóttina, var það ólæst en lykillaust, og
eldurinn þá auðsjáanlega í byrjun. Eng-
in eldstó er í húsinu, og mönnum enn
eigi kunnugt um, hvernig þarna hafi eld-
ur kviknað um miðja nótt. — Hinar
óseldu bókaleiíar voru í eldsvoðaábyrgð
fyrir 9000 kr.; en skaðinn áþeimmun
haía orðið tiltöiulega mjög lítill — eitt-
hvað lítið skemmzt af vatni,. eu sárlítið
af eldi, af því að svo snemma var að
komið.
Hefði ekki orðið vart við eldinn
svona fljótt, og ef vindur hefði staðið
óhentuglega, hefði getað hlotizt mikill
8kaði af þessu; þá hefði t. d. þingllús-
lnu með landsins dýrmætustu eign,
söfnuuuillj orðið hætt. Það er mikið
hirðuleysi að setja ekki járnhlera fyrir
gluggana á því að vestanverðu, og því
óaísakanlegra, sem þingið 1885 veitti
íe einmitt til þess.
Tíðarfar. Eyrstu viku sumarsins
Var aftaka-norðangarður með meira og
minna frosti (mest C að morgni
24. þ. m.). í fyrra kveld svíaði nokk-
uð til, og í gær og í dag gott veður. Að
norðan hefur frjetzt með manni, sem
hafði komið norðan úr Miðíirði suður í
Borgarfjörð, að þessi norðangarður hefði
byrjað fyrir norðan um síðustu vetrar-
helgina og að
liafís hafi verið kominn inn á Mið-
fjörð og Hrútafjörð. Má nærri geta,
livernig þær sveitir norðanlands og
vestan eru komnar, sem voru heylaus-
ar fyrir (sbr. 16. tölublað Þjóðólfs þ. á.).
Aflabrögð. í gær var hjer hlaðfiski
inn á grunni; reru j)ví sumir tvisvar,
en öfluðu miklu minna í seiuna skipti.
Hlutir almennt hjer í gær um 40. í
Hafnarfirði enn betra.
A pólitiskum fundi á ísafirði 5. f.
m., er þingmenn ísafjarðarsýslu höfðu
boðað til, var eindreginn vilji manna,
að halda áfram stjórnarskrármálinu á
næsta þingi, og skoraði fundurinn fast-
lega á þingmennina að gjöra það.
Pólitískt ársrit ætla þeir sýslu-
maður Skúli Thoroddsen og sjera Sig-
urður. Stefánsson, alþingismaður, að fara
að gefa út að vetri. Á það að verða
allt að 8 arkir að stærð og kosta ekki
yfir 1 kr.
Mannalát. 18. þ. m. dóá 79. árimerk-
iskonan Guðrún Guðbrandsdóttir, ekkja
dýralæknis Teits Finnbogasonar (dáins
1883). móðir konsúls Guðbrandar Finn-
bogasonar og frú Arndisar Fischer (stór-
kaupmanns) í Khöfn.
í morgun andaðist eptir árlanga legu Guðmund-
ur Magnússon fyrrum bóndi á Sólmundarhöfða á
Akranesi, vandaður og vel virtur.
Fyrirspurn um seðla bankans. Hvernigeiga
vesturfarar að fara með seðla landsbankans ?
Ef t. d, vesturfari stigi á skip á einhverri
höfn norðanlands og skipið kæmi ekki við á
annari höfn hjer á landi, heldur færi beina
leið til Englands eða Skotlands, og nú skyldi
pessi vesturfari fá um leið og liann stígur á
skip svo sem 4000 kr. í tómum seðlum fyrir
eitthvað, sem 'hann hefur selt, hvernig á hann
pá að fara að? Á hann að sigla með alla
hrúguna ? Eru seðlarnir þessum manni jafn-
gildir slegnnm peningum? Með öðrum orðurn,
fær hann þeim skipt mðti peningum á Eng-
landi eða öðrum stöðum erlendis ? Ef vestur-
farar geta það ekki, er auðsætt, að þeir semja
um hærra krónutal fyrir hvern hlut, sem borg-
aður er í seðlum en ella, og eru peir pá fallnir
úr ákvæðisverði.
♦ *
*
Svar. Það er nú i orði, að peir, sem fara
með Allanlínunni í snmar, verði teknir á höfn-
unum kring um landið, fluttir til Reykjavíkur
og fari svo þaðan til Ameriku, svo að þeim
verða engin vandræði úr seðlunum, enda tekur
sú lina, þótt, til Englands sje komið, seðlana
með ákvæðisverði og skiptir þeim gegn pen-
ingum ; lætur hún Slimon liafa seðlana, en
hann ílytur þá liingað út.— Uniboðsmaður An-
chorlinunnar mun og sjá um, að sú lína taki
seðlana með ákvæðisverði, meðan Slimon fær
eigi meira af seðlum, en hann hefur brúk fyr-
ir bjer á lamli. En fái hann meira, svo að
hann geti eigi skipt seðlum Ancliorlínunnar, þá
skiptir hún þeim samt sem áður, og teknr í
mesta lagi eigi meira fyrir skiptin, en nemur
þeim kostnaði, að senda seðlana hingað til
Rvíkur og fá hjer póstávísun til Englands, svo
að vesturförum þarf aldrei að verða vandræði
úr seðlunum.
Fyrir nokkru síðau ætlaði fertugur maður á
ey einni i Limafirðinum í Danmörku að kvong-
ast, en það kom þá upp úr kafinu, að hann
var ekki fermdur, svo að hann gat ekki kom-
izt i hjónaband þess vegna. Yarð hann því að
láta ferma sig, þótt gamall væri. Degar lianu
var á unga aldri höfðu foreldrar hans yfirgef-
ið hann, og sóknarnefndin hafði vistað hann
burt; síðan hafði hann flækzt frá einum tii
annars, en enginn hafði spurt um ferminguna.
Hátt burðargjald. í Khöfn var í vetur
sem leið afhentur á pósthúsið böggull, sem
átti að fara til útlanda og var 1,000,000 kr.
virði; undir hann þurfti að borga nál. 7 arkir
1 kr. frímerkja eða yfir 650 frím., sem kom-
ust náttúrlega ekki á brjefið, en voru límd á
umbúðapappir sem fylgiskjal með brjefinu.
Fljótasta ferð yfir Atlautsbalið, er, svo að
menn viti, för gufuskipsins „Etruria11, sem fór
i siðastl. febr. 2108 mílur, frá Fastnet tilSandy
Hook á 6 dögum 43/4 kl.stund.
Gamall hénnaður, sem hafði misst báða
fæturna i orustu, hafði mikinn höfuðverk og
spurði lækni, hvað hann rjeði sjer að gera
við höfuðverknum. „bjer megið til þegar í
stað að fá yður heitt fótabað", svaraði læknir-
inn.
Kaupendum I’jóðól fs í Árness- og Rangár-
vallasýslum hefur vist verið farið að leiðast
eptir 8. númerinu, þar sem flestir þeirra fengu
það ekki fyr en með 13. númeriuu, en svo stend-
ur á því, að maður einn austan úr Biskups-
tungum, sem vjer nafngreinum ef á liggur, tók
við 8. nr. Þjóðólfs í sýslur þessar og lofaði að
koma honum austur móti fullkominni borgun,
en hefur svikizt um þetta, og ofan i kaupið
týnt blöðunum, því að þau fundust löngu seinna
illa útleikin bjer í grendinni.