Þjóðólfur - 17.05.1889, Blaðsíða 3

87
Sýningarmunir Edisons, hins fræga
uppgötvara, á Parísarsýningunni, sem nú
er byrjuð, eru sjáandi, og taka fram öllu
þvi, er sjest hefur af slíku tagi áður.
Hann hefur eigi minna en 8,000 fer-
hyrningsfeta ílatarrúm í aðalbyggingu
sýningarinnar fyrir muni sina og þar
sýnir hann allar uppgötvanir sínar, að
því er snertir málþræði, talþræði, raf-
magnsljós, hljóðrita o. s. frv. Þar verð-
ur meðal annars rafmagnslampi, fjörutiu
feta hár, með ekki minna enn 20,000
ljósum, sem uppljóma alla aðalbyggingu
sýningarinnar. (Electrical Review).
Reykjavík, 17. maí 1889.
Pústskipið Laura kom aptur að vest-
an 11. þ. m. og með því nokkrir farþeg-
ar; aðfaranótt hins 14. fór það hjeðan til
Khafnar, og með því sjera Hallgrímur
Sveinsson, ásamt frú sinni; fer hann til
biskupsvígslu, sem á fram að fara 30. þ.
m.; frú Schierbeck til Khafnar. Sjera
Brynjólfur Gunnarsson, fyrv. aðstoðar-
prestur að Útskálum, fór með þvi til
Vestmannaeyja; er hann settur þar að
þjóna brauðinu til bráðabirgða. Með
Lauru fór og Kristján Jónasarson, sem
kom með skipinu frá Bíldudal, ætlaði til
Manchester á Englandi.
Reykjavíkurhrauðiuu þjónar fyrst um
sinn prestaskólakennari, sjera Þórhallur
Bjarnarson með aðstoð uppgjatáprests
sjera Stefáns Thorarensens.
Fjárhald og umsjóii dómkirkjunnar.
Alþing hefur optar en einu sinni, þar á
meðal 1887, farið þess á leit, að samn-
inga væri leitað við hlutaðeigandi söfn-
uði um, að þeir taki að sjer umsjón og
fjárhald kirkna þeirra, er landssjóður á.
Að því er dómkirkjuna snertir, var þetta
mál borið undir söfnuðinn hjer í haust
og nefnd sett í það, sem rjeð frá því,
og á safnaðarfundi hjer í bænum 10. þ.
m. var neitað með öllum atkvæðum, sem
greidd voru, að söfnuðurinn tæki að sjer
fjárhald og umsjón dómkirkjunnar.
Meiðyrðamál Benedikts Gröndals gegn
alþm. Jóni Ólafssyni var dæmt í yfirdómi
13. þ. m. og hjeraðsdómurinn staðfestur
í öllum aðalatriðum (o: J. Ól. dæmdur í
400 króna sekt ásamt málskostnaði fyr-
ir undirrjetti, sbr. 1. tbl. Þjóðólfs þ. á.).
Tíðarfar hefur í mörg ár eigi verið
jafnblitt og gott um þennan tíma, sem
nú; jörð óðum að gróa, og gróður kom-
inn, víst eins mikill og um Jónsmessu í
fyrra, ef ekki meiri.
Um Sauðanes sóttu sjera Arnljótur Ó-
lafsson á Bægisá, sjera Benedikt Krist-
jánsson á Grenjaðarstað, sjera Guttorm-
ur Vigfússon á Stöð, sjera Halldór Björns-
son á Presthólum, cand. theol. Hannes
Þorsteinsson, sjera Jón Guttormsson í
Hjarðarholti, sjera Jón Halldórsson á
Skeggjastöðum, sjera Kristján Eldjárn
Þórarinsson á Tjörn og sjera Þorleifur
Jónsson á Skinnastað. Útvaldir voru af
landshöfðingja til kosningar, sjera Arn-
ljótur, sjera Benedikt og sjera Jón Gutt-
ormsson.
Mannslát. 25. f. m. dó uppgjafaprest-
ur Arni Böðvarsson á Isafirði.
Vestur-Skaptafellssýslu (Myrdal) 4./5.
. . . „Góður fiskafli í Austur-Mýrdalnum,
500 hlutir í Víkinni, 400 í Reynishverfi
og á þriðja hundrað við Dyrhólaey, en
eigi nema rúmt 100 við Jökulsá. Tíð-
arfar gott til landsins, siðan um páska;
mjög rigningasamt síðan sumarið byrj-
aði“.
Kvoiil'an v til ljár. Maður livíslar að æskuvini
„En sh kona, sem þjer hefur hlotnast; hún er hölt,
rangeygð og skökk“. Hinn svarar i fullum róm:
„Þú þarft ekki að hvisla, hún er lika heyrnarlaus11.
88
Hawkins: „í öllum guðanna bænum, ónýtið þjer
þessa giptingu, sjera Hyde“.
Sjera Hyde: „Það er of seint“.
Hawkins: „Þjer megið til að gera það. Það hef-
ur verið skammarlega leikið á mig. Þetta lijónaband
getur ekki verið gilt. Jeg drekki mjer . . . Jeg liengi
mig . . . Jeg skýt nfig. Nei, nei! Jeg skala geí'a yð-
ur 1000 dollara, ef þjer viljið ónýta giptinguna“.
Sjera Hyde: „Nei, ungi maður! Þorið þjer að
bjóða mjer, þjóni kirkjunnar, peninga til að drýgja glæp!
Vík frá mjer satan !“ (Kona prestsins laumast út ogvinnu-
konan á eptir).
Bridget hvíslar að prestinum: Komið þjer vitinu
fyrir hann, velæruverðugi herra“.
Sjera Hyde; „Heyrið nú, ungi maður. Jeg vil
ekki hnýsast í þetta leyndarmál. Hvernig sem því er
nú varið, eða hvað sem amar að þjer, þá far heirn í
friði og taktu þessa konu með þjer. Hún er eiginkona
þín fyrir guði og mönnirm. Gættu þess, að þetta lijóna-
hand er ekki ógilt. Ef þú hefur verið gabbaður, þá
skaltu snúa þjer til yfirvaldanna, og ef þú hefur á rjettu
að standa, geturðu fengið skilnað. En þangað til er hún
þín eiginkona. Farið nú! Jeg er þreyttur og ætla að
fara að hátta“.
Hawkins: „Nei, þetta gengur ekki! Bridget, heimt-
Hann lýkur upp, gengur út og kemur inn aptur
með Hawkins og kvennmann með slæðu fyrir andlitinu.
Hawkins, sem er ungur maður nítján ára gamall,
segir: „Hvernig líður yður velæruverðugi herra?“
Sjera Hyde: „Guði sje lof, mjög vel. Hvernig líð-
ur yður, og hvað er yður á höndum, að koma svona
seint til mín?“
Hawkins: „Þekkið þjer mig eða þennan kvenn-
mann ?“
Sjera Hyde: „Yður hef jeg aldrei sjeð, og þessi
ungi kvennmaður hefur svo þykka slæðu fyrir andlitinu,
að mjer er ómögulegt að þekkja hana“.
Hawkins tekur 50 dollara seðil (nál. 190 kr.) upp
úr vasa sínum, leggur hann á borðið og segir: „Viljið
þjer gipta okkur?“
Sjera Hyde þegir og hugsar.
Hawkins, sem tekur seðilinn og lætur 100 dollara
seðil í staðinn, bætir við: „Án þess, að spyrja okkur
að heiti, eða í hvaða stöðu við sjeum, og án þess að ..
Sjera Hyde: „Ungi maður, jeg er þjónn kirkj-
unnar . . .“
Hawkins: „Jeg ætlast til, að þessir peningar gangi
til fátækra í söfnuði yðar. Hjónavígsluna borga jeg,
þegar hún er búin, herra prestur".
Sjera Hyde: „Það er allt annað mál. Drottinn
L