Þjóðólfur - 23.08.1889, Qupperneq 2

154
greiða meir en helming af hinum ákveðna
tolli þá þegar, með því að fá lögreglu-
stjóra í hendur öll umráð yfir vörum
þeim, sem frestað er að greiða toll af.
Vörur þessar eru. veð fyrir eptirstöðvum
tollsins, og skal kaupmaður geyma þær
í sinni ábyrgð á þann hátt, er lögreglu-
stjóri álítur fulltryggjandi og má kaup-
andi hvorki taka þær til afnota eða út-
sölu, nje farga þeim á annan hátt.
2. gr. Nú vill kaupmaður fá umráð
yfir vörum þeim, sem að veði eru,
og getur hann þá krafist, að lögreglu-
stjóri afhendi sjer þær til fullra umráða,
en jafnframt er hann skyldur til að greiða
að fullu eptirstöðvar tollsins. Ef lög-
reglustjóri þarf að takast ferð á hendur
til að taka við umráðum yfir vörum sam-
kvæmt 1. gr., eða til að afhenda vörur
þær, sem að veði eru, skal kaupmaður
greiða honum ferðakostnað eptir reikn-
ingi.
3. gr. Aldrei má líða meir en 3 mán-
uðir frá þvi, að vörur flytjast til versl-
unar, þangað til tollinum af þeim er að
fullu lokið.
4. gr. Ef kaupmaður verður uppvís
að því, að hafa tekið eitthvað af vörum
þeim, sem að veði eru, án leyfis lög-
reglustjóra, skal hann gjalda þar af þre-
faldan toll, og auk þess sæta allt að 100
kr. sekt, er renni í landssjóð. Svo skal
hann og hafa fyrirgjört rjetti sínum til
frests á tollgreiðslu framvegis.
5- gr.....................................
XXIII. Lög um meðgj'óf með óskilgetn-
um börnum o. fl.
1. gr. Heimilt er móður óskilgetins
barns, að krefjast þess, að föður þess
verði gjört að skyldu að greiða að minnsta
kosti helming þess kostnaðar, er af barns-
förunum leiddu fyrir hana, og ef þörf
gjörist, þröngvað til þess, svo sem heim-
ilað er í lögum til greiðslu á meðgjöf
með óskilgetnum börnum. Yfirvöldin til
taka upphæð þessarar fjárgreiðslu og
getur móðir barnsins heimt hana eptir
reglum þeim, sem segir í 3. gr.
2. gr. Nú deyr karlmaður og lætur ept-
ir sig barn óskilgetið yngra en 16 ára,
og skal þá greiða af fjármunum dánar-
búsins, sem aðra skuld, er fallin sje í
gjalddaga, barnsfúlgu þá, er hinn dáni
gjalda skyldi, svo framarlega sem beiðni
nm það kemur til skiptaráðanda áður en
skuldlýsingarfrestur (Proclama) er liðinn,
eða 6 mánuðir frá láti hans, hafi skuld-
lýsingarfrestur eigi boðaður verið. Ef
ekkja hins dána eða skilgetin börn hans
eru á lífi, þá skal eigi fje útleggja öðr-
| um óskilgetnum börnum hans en þeim,
er fædd voru fyrir hið síðasta hjónaband.
Þó skal þess jafnan gætt, að meðgjöf
j sú, er ætluð er óskilgetnu barni til fram-
! færslu, skal aldrei nema meiru fje en því
er barnið skyldi í arf taka, ef skilgetið
væri. Nú situr ekkja barnsföður i ó-
skiptu búi, og heldur hún þá áfram að
greiða meðgjöf þá, er barnsfaðirinn lúka
J skyldi, ef á lífi væri, en þó eigi meiri
upphæð nje um lengri tíma en amtmanni
j hæfa þykir eptir efnum hennar og með
| hliðsjón til fyrtjeðra fyrirmæla, og aldr-
ei lengur en þar til barnið er orðið 14
vetra, ef hún á skilgetin börn á lífi, ella
þar til barn er 16 vetra. Um barnsfúlgu,
er þannig er greidd af hendi í einu ept-
j ir lát föðursins, skal fara sem um fje ó-
| forráðamanna (ómyndugra), að verja má
I að eins hvers árs meðgjöf með barninu
til framfærslu jafnótt, sem hún kemur í
J gjalddaga. Falli barnsfúlgan niður að
j nokkru eða öllu, þá skal fje það er ó-
J eytt er, koma til skipta meðal erfingja.
3. gr. Nú greiðir barnsfaðir eigi fúlg-
una góðfúslega, og móðirin fær vottorð
um það frá sveitarstjórninni í dvalar-
sveit sinni, að hún sje eigi einfær um,
að annast framfærslu og uppeldi barns
sins, og er henni þá heimilt, ef hún á
j sveitfesti hjer á landi, að krefjast þess
sjálf eða fyrir milligöngu sveitarstjórn-
í arinnar, að meðgjöf föðursins verði greidd
! af vistarsveit hans, en þó eigi nema síð-
asta ársmeðgjöf hvert sinn, og skal með-
gjöfin eigi talin sveitarstyrkur veittur
móðurinni, heldur föðurnum. Nú hefur
vistarsveit föðursins greitt barnsfúlgu
hans og gjört síðan árangursJaust tilraun
til að ná fúlgunni hjá föðurnum á þann
hátt, er lög leyfa, og á hún þá rjett til
endurgjalds hjá framfærslusveit föðurs-
ins, enda sje hann sveitfastur hjer á landi.
Framfærslusveit föðursins hefur á síðan
allan hinn sama rjett, sem vistarsveit
hans áður hafði, til að ganga eptir hjá
föðurnum meðgjöf þeirri, er hún goldið
hefur fyrir hann, eða og að heimta, að
hann sje látinn afplána styrkinn. Ef
barnsfaðir á eigi framfærslurjett hjer á
landi, kemur í stað framfærslusveitarinn -
ar vistarsveit sú, er faðirinn átti 40 vik-
um fyrir fæðingu barnsins.
4. gr. Þann sama rjett, sem móðir að
óskilgetnu barni hefur eptir 3. gr. laga
þessara, hafa og þeir menn, er annast
framfærslu og uppeldi barnsins eptir móð-
urina látna, burtfarna eða af öðrum lík-
um orsökum; sama rjett hefur og sveit-
arstjórn, þá er barnið þiggur af sveit.
Nú deyr móðir óskilgetins barns, og
er þá rjett, að faðir barnsins fái það til
sín til framfærslu og uppeldis, ef hann
annaðhvort ættleiðir það, eða hann fær
til þess leyfi yfirvaldsins á þeim stað, er
barnið er.
5. gr. Hvenær sem sveitarstj órn sam-
kvæmt lögum þessum spyrst fyrir um
föður óskilgetins barns, á hún, ef þörf
gjörist, rjett á, að krefjast fulltingis sýslu-
manns eður bæjarfógeta til að leita upp
verustað hans.
XXIV. Lög um Ireyting á lögum um
sveitarstyrk og fúlgu.
1. gr. Nú vill maður flytja af landi
burt, en hefur vandamenn, sem eigi eru
sjálfbjarga og honum ber fram að færa
að lögum, og skal hann þá, áður en hann
byrjar ferð sina, ef sveitarstjórnin í fram-
færsluhreppi þeirra heimtar, skyldur að
setja viðunanlega trygging fyrir því, að
vandamenn hans, er eptir verða, verði
eigi sveitarfjelaginu til þyngsla, að
minnsta kosti um næstu 3 ár, nema veik-
j indi eða önnur ófyrirsjáanleg óhöpp valdi,
enda banni sýslumaður eða bæjarfógeti
utanförina, nema þessum skilyrðum sje
fullnægt.
2. gr. Með lögum þessum er 7. gr.
laga um sveitarstyrk og fúlgu úr gildi
numin.
XXV. Lög um breytingar nókkrar á
tilslcipun 4. maí 1872 um sveitarstjórn á
Islandi o. fl.
1. gr. Norður-Múlasýsla og Suður-Múla-
sýsla ásamt Norður-Þingeyjarsýslu , ef
sýslunefndin þar óskar þess, skulu vera
amt út af fyrir sig, og nefnast Austur-
amt með sjerstöku amtsráði. Einn skal
vera amtmaður í Norður- og Austurömt-
unum.
2. gr. í hverju hinnafjögra amtsráða
á landi hjer, skal, auk amtmanns, sem
forseta, vera 1 fulltrúi úr hverju sýslu-
fjelagi í amtinu, nema Vestmannaeyjum
og jafnmargir varafulltriiar. Fulltrúa
þessa skal sýslunefndin kjósa; skal hver
fulltrúi og varafulltrúi kosinn til 6 ára.
Kosningin fer þannig fram, að hver sýslu-
nefndarmaður, sem á fundi er, kýs fyrst
i aðalfulltrúa í amtsráðið og að þeirri kosn-
j ingu aflokinni 1 varafulltrúa í sama. Ef
tveir eða fleiri hafa fengið jafnmörg at-
kvæði við kosninguna, ræður hlutkesti.
Þegar hin 3 fyrstu ár eru liðin, gengur
úr amtsráði eptir hlutkesti helmingur
j hinna kosnu fulltrúa, eða ef tala þeirra