Þjóðólfur - 23.08.1889, Qupperneq 3

155
stendur á stöku, þá meiri hlutinn ásamt
hlutaðeigandi varafulltrúum; og skal þá
kjósa aðra í staðinn. Að 3 árum liðn-
um ganga úr hinir, sem eptir eru, o. s.
frv. annar hluti amtsráðsins 3. hvert ár.
Um endurkosningar og undanfærslu
undan því, að taka við kosningu, og um
mótmæli gegn lögmæti kosninga gilda
fyrirmælin í 47. gr. tilsk. 4. mai 1872.
Að aflokinni kosningu sendir hver sýslu-
maður amtmanni endurrit af kosningar-
gjörðinni með næstu póstferð, er fellur
þar á eptir.
3. gr. Til þess fullnaðarályktun verði
gjörð á amtsráðsfundi útheimtist, að 2/g
amtsráðsmanna eða fulltrúa, auk forseta,
sjeu á fundi.
4. gr. Þeir, sem í amtsráði eru, skulu
hafa í fæðispeninga 3 kr. um hvern dag,
sem þeir vegna amtsráðsfundar verða að
vera frá heimili sinu, og að auki ferða-
kostnað eptir reikningi, sem amtmaður
ávísar, þegar búið er að rannsaka hann.
BS.B. gr. Landshöfðingi gjörir nákvæm-
ari ráðstafanir til þess, að lög þessi kom-
ist til framkvæmda, svo fljótt sem verða
má; hann gjörir einnig með ráði amt-
mannsins norðan og austan allar þær ráð-
stafanir, sem lúta að því, að skipta sjóð-
um, eignum og skyldum milli Norður-
amtsins og Austuramtsins.
6. gr. Þær lagaákvarðanir, sem koma
í bága við lög þessi, skulu úr lögum
numdar.
Reykjavík, 23. ágúst 1889.
Prestkosningin í Reykjavík fór fram
19. þ. m. Af 781, sem á kjörskrá stóðu,
mættu 417, sem atkv. greiddu, þar á með-
al 50 kvennmenn. Sjera Sigurður Stef-
ánsson í Vigur hlaut 376 atkv., sjera ís-
leifur Gíslason í Arnarbæli 34 og sjera
Þorvaldur Jónsson á ísafirði 7 atkv.
Cfufuskipið Clutlia kom hingað aðfara-
nótt hins 20. þ. m. vestan af ísafirði og
með því Þorvaldur læknir Jónsson o. fl.;
það fer hjeðan í dag til Englands með
um 300 hross. Með því fer Jón Vídalín.
Kaupfjelag ísfirðinga hefur mikla versl-
un í ár. 3 verslunarskip þess voru sama
daginn (14. þ. m.) á ísafirði og eitt þeirra
fermt fiski til Gfenua.
Fiskverð í verslunum við Faxaflóa al-
mennt 45 kr. skpd., hjá stöku manni 48
kr. skpd. og 42 kr. smáfiskur. — Á ísaf.
er saltfiskur stór 50 kr. og smáfiskur 48
kr. skpd. Smáfiskur var þar 40 kr., en
var færður þetta upp, er kaupfjelagsskip-
i in komu þangað, því að kaupmenn „munu
þykjast fá lítið af fiski“.
Aflahrögð ágæt á ísafirði á sild; mest
af fiskinum lagt inn blautt til kaupmanna
I á 6 a. pd. af þorski, en 4 a. pd. af ýsu.
— Á Ströndum orðið aflavart. — Af Aust-
i fjörðum skrifað 31. f. m.: „Uppburður af
; fiski hjer í fjörðunum núna og í Norðfirði
að heita má í allt vor, en síldar liefur enn
i eigi nema rjett orðið vart“.
Austanpóstur kom í gær; tíðarfar á-
1 gætt að frjetta úr Múlasýslum og Skapta-
fellssýslum. Úr Suður-Múlas. skrifað 31.
f. m.: „tíðarfar ágætt og varla komið dropi
úr lopti síðan í miðjum júní“.
Þjóðvinafjelagið. Alþingismenn lijeldu
| aðalfund þess í gær. Varaforseti Eiríkur
Briem, sem boðaði til fundarins og stýrði
honum í fjarveru forseta, skýrði frá fram-
kvæmdum fjelagsins um síðustu 2 ár. —
i Reikningar þess um árin 1887 og 1888
; voru lagðir fram og úrskurðaðir. Um önn-
ur fjelagsmálefni urðu svo sem engar um-
j ræður. Forseti fjelagsins var kosinn
Tryggvi Gunnarsson með 13 atkvæðum,
1 varaforseti Eiríkur Briem með 25 atkvæð-
um. í forstöðunefnd voru kosnir alþm.
sjera Benedikt Kristjánsson með 15 atkv.,
! landritari Jón Jensson með 14 atkv. og
140
vissu, og nú töluðu allir um, hve miklu hann hefði tap-
að á þvi. En menn vissu ekki, að hann ljet einnig í
laumi kaupa ógrynni af verðbrjefum fyrir hið lága verð,
svo að hann í staðinn fyrir að tapa, hafði grætt þann
dag nálega eina miljón punda sterling eða um 18 milj.
króna!
Þegar friðurinn komst loks á, voru öll ríki í Norð-
urálfunni í peningavandræðum, sem ekki var furða ept-
ir öll þessi ófriðarár, sem höfðu kostað ríkin og þjóð-
irnar ógrynni fjár, England t. d. 900 miljónir pd. sterl.
Ekki var tiltök að leggja á nýja skatta; til þess voru
þjóðirnar of-aðþrengdar. Það voru því ekki önnur úr-
ræði fyrir ríkin, en taka lán, og þá varþaðNatan, sem
bæði fjekk auðmenn á Englandi til að veita lánin og
lánaði sjálfur, og var yfir höfuð milligöngumaður milli
lánveitandanna og ríkjanna, sem lánin fengu. Á árun-
um 1818 til 1832 lánaði hann Prússlandi 212 miljónir
franka, Rússlandi 87 milj., Austurríki 52, Neapel 52,
Brasilíu 70 og Belgíu 50 eða alls 523 miljónir franka,
auk lána til Englands sjálfs. Auðvitað sá hann um sig
og græddi stórfje á þessum lánum. Þannig græddi hann
á einu þessu láni 150,000 pd. sterling, sém hann varði
til að kaupa skrautbyggingu eina, Gunnersbury-House.
Hin mikla lieppni og gróði Natans varð náttúrlega
til þess, að margir gjörðust lians öfundarmenn. Englands
137
Seinna komst jeg að því, að það mátti hafa þrefaldan
hagnað á þessari vöru: fyrst á efninu óunnu, þar næst
á lituninni og loks á tilbúningnum. Jeg fjokk verk-
smiðjueiganda einn, til þess að taka að sjer vefnaðinn,
en hitt œtlaði jeg að sjá um, og svo fór, sem jeg hafði
vonast eptir: á stuttum tíma voru þau 20,000 pd. sterl-
ing, sem jeg liafði með mjer að heiman, orðin 60,000 pd.
sterl. eða þrefölduð.
Hann fór nú að færa út kvíarnar og tók að kaupa
og selja ríkisskuldabrjef og önnur verðbrjef. Ilinir
gömlu og gráhærðu kaupmenn í kaupmannahöllinni, þar
sem þvílík sala fór fram, litu með fyrirlitningu á liinn
nýkomna kaupmannsson frá Frankfurt, en það leið ekki
á löngu, að hann ynni sjer álit og virðingu fyrir hina
miklu yfirburði, sem hann hafði um fram flesta aðra
menn i verslunar- og peningamálum. Hann hafði lieila
sveit af hraðboðum í þjónustu sinni; varði allmiklu fje
til að kaupa brjefdúfur, til þess að fá sem áreiðanlegast-
ar og nýjastar frjettir um allt það, sem gat liaft áhrif
á verð á verslunarvörum, verðbrjefum o. s frv., o. s. frv.
En aldrei gafst honum eins vel færi á að sýna, hversu
liann bar af öllum öðrum í verslunar- og fjárhyggind-
um, eins og eptir orustuna við Waterloo. ÞegarNapo-
leon hafði vikið úr völdum og Lúðvík 18. tók við eptir
hann, hjeldu allir, og þar á meðal Natan Rothschild, að