Þjóðólfur - 22.03.1890, Blaðsíða 3

55
hag hafa menn haft af því. Nú er í ráði
að panta timburskip upp í sumar, því að
viður er nú bæði illur, dýr og nær ófáan-
legur hjá kaupmönnum. Nokkrir hlupu
úr fjelaginu næstliðið ár, ljetu kaupmenn
segja sjer, að það væri eins gott að vera
hjá sjer eins og fjelaginu, þeir skyldu liafa
sama verðlag á báða vegu. En svo
virðist, seni lítið haíi orðið úr loforðunum,
því að svo er nú komið, að flestir þeirra
eru nú komnir inn í fjelagið aptur. Jeg
álít, að kaupfjelög þessi sjeu nauðsynleg
mjög sem stendur, en auðvitað er, að þau
þurfa að breytast nokkuð að fyrirkomulagi,
ef þau eiga að standast til lengdar“.
Kvennaskólinn áYtri-Ey. Samþykkt
var nýlega á sýslufundi Skagfirðinga að
flytja kvennaskólann á Ytri-Ey að Sauð-
árkrók, ef Húnvetningar gæfu samþykki
sitt til þess og hægt væri að koma skóla-
húsinu á Ytri-Ey út fyrir hæfllegt verð.
20 stúlkur hafa nú þegar sótt um að vera
á skólanpm næsta vetur.
Skuld landssjóðs við ríkissjóð hefur
árið sem leið minnkað um 70—80 þús. kr.
og sjest á því, hversu hrakspár hr. Eiríks
Magnússonar, M. A., reynast falskar þeg-
ar á santa ári, sem hann hefur komið með
þær.
AUGLÝSINGAR
í samfeldu máli meö smáletri kosta 2 a. (þakkaráv. 3 a.)
hvert orð 15 stafa frekast: með öðru letri eða setning,
1 kr. fyrir þumlung dálks lengdar. Borgun út i hönd.
Arinbj. Sveinbjarnarson:
Bókbandsverkstofa.
g 2 LAUGAVEG 2.
l^T Skósmíðaverkstæði
Og
leðurverslun
Björns Kristjánssonar
157 er í VESTURGÖTU nr. 4.
Brúkuð íslensk frímerki
kaupi jeg fyrir hátt verð. Borgun fyrir
móttekin frímerki sendist þegar með pósti.
Carl Mönster.
Kjobenhavn. 159
Frímerki!
Jeg óska að kaupa alls konar brúkuð
íslensk frímerki og brjefspjöld, gömul og
ný, hvort sem er mikið eða lítið í einu.
Skildingafrímerki öll og bin verðmestu
aurafrímerki eru keypt fyrir mjög bátt
verð.
Menn noti nú tækifærið og sendi mjer
bið ofannefnda. Borgun út í bönd.
Marius Knudsen.
Aalborg, Danmark. 158
íslensk frímerki ogrónir sjóvetling-
ar eru keyptir í verslun Sturlu Jónssonar. 160
Hin alþekkta
skósmíða-
vinnustofa
mín í Yeltusundi nr. 3 er opin frá kl.
6—7 á morgnana til kl. 9—10 á kveldin.
Allt fljótt og vel af hendi leyst.
Rafn Sigurðsson. i63
Vinfirmaet
Georg Bestle,
Gottlieb Bonnesens Efterfelger,
Kjobenliavn,
er fra den 1. Januar 1890 forandret til
Georg Bestle,
sem eneste Indehaver af Firmaet. 164
Hinn fyrirhugaði
kvöldskóli
menntunarfjelags verslunarmanna
í Iteykjavík
byrjar 1. okt. næstk. Kennslugreinir
verða fyrst um sinn: íslenska, danska,
enska, reikningur og bókfœrsla, verslun-
arsaga og landafrœði (þekking á uppruna
og eðii vörutegunda o. s. frv.) ágrip af
íslenskri verslunar- og siglingalöggjöf, efna-
frœði og eðlisfrœði.
Kennslutíminn er rfá 1. okt. til 31. mars,
40
aruar, og annar þeirra ætti ágætan hund til að leita uppi
bungari. Annar þessara manna skaust á bak við trje, þegar
hann sá mig, og gægðist þaðan síhlæjandi, en hinn stóð
mjög feiminn þar rjett hjá. Peir höfðu sjálfsagt aldrei sjeð
hvítan mann fyr. Jeg bauð þeim mat og tóbak og bað
þá að ná hundinum og slást í förina með mjer. Peir
vildu það, einkum sá, sem var á bak við trjeð; hann
hjet Jokkai. En á þeirri ferð sviku mig þó allir og
struku burt, nema þessi Jokkai. Jeg varð því að snúa
aptur og fjekk hann til að bera farangur minn heim
að Herbertdal; á þeirri leið tók jeg eptir því, að hann
var öðrum svertingjum fremri um flesta hluti, svo að
jeg fjekk þegar mikið álit á honurn, euda varð hann
upp frá því stöðugur fylgdarmaður minn. Skömmu eptir
þetta tókst jeg ferð á hendur, til að sjá dans svertingj-
anua, sem áður hcfur verið lýst. Danshátíðin átti fram
að fara í dal einum uppi á milli fjallanna. Þar voru
margir svertingjar saman komnir. Um kveldið sögðu
mínir menn við mig, að þeir væru hræddir um, að hinir
ókunnu svertingjaflokkar kynnu að ráðast á sig um
nóttina og báðu mig fyrir hvern mun, að skjóta úr
skammbissunni, og gjörði jeg það. Jafnskjótt sem hinir
heyrðu það, komu þeir, auðsjáanlega mjög liræddir, til
minna manna og töluðu við þá. Þeir sögðu mjer svo,
að svertingjarnir vildu finna mig. Jeg gekk þá þangað,
37
hatt á höfði einan fata. í öðru sinni sá jeg annan
karlmann meðal svertingjanna, sem var í kvennlífstykki
gamaldags, sem var upp undir herðarblöðum á honum;
óskiljanlegt var, hvar hann liafði fengið það. Aðal-
skemmtun þeirra er dans. Hanú er alls-ólíkur vorum
dansi, en svo vel skemmta þeir sjer við hann, að þeir
endast til að dansa nótt eptir nótt, svo mánuðum skiptir.
Á öðrum enda aflangrar flatar situr sá maður, sem
stjórnar dansinum; hann slær taktinn með því, að slá
saman tveim trjesverðum. Við hlið hans stendur kona;
hún hoppar og hreyfir útglennta fingurna upp og niður
eptir taktinum. Það þykir mesti sómi, að fá þetta hlut-
verk, því að þennan eina þátt fá konur að taka í dans-
inum. Hinar konurnar eru í hvirfing kring um takt-
slagann. Þær skella í sífellu á lærið allar í takt.
Dansflokkurinn berst eptir sljettunum um stjörnubjartar
nætur. í honum eru tólf til sextán ungir menn; þeir
hreyfa sig ljettilega og fyllilega eptir hljóðfallinu, og
raula þeir eins konar söng. Álengdar að heyra, er það
engu líkara en rokkhljóði; því að ekki eru Ástralíu-
svertingjarnir söngmenn miklir; þó syngja þeir eigi all-
sjaldan, hæði á kveldin, þegar þeir eru sestir að, og á
daginn, þegar þeir eru einir á ferð í skógunum; þeir
slá þá sarnan tveim spýtum eða bumerang og nolla-nolla,
meðan þeir syngja; sjaldan syngur nema einn i einu;