Þjóðólfur - 12.09.1890, Blaðsíða 4

168
Skósmíðaverkstofa, Vesturgötu 4,
Eptir þessu
sýnishorni
ættu þeir, sem
panta vilja
stigvjel hjá
mjer, að taka §
mál af fætin- H
um utan yfir
1 sokk, með
mjóum brjefræmura eða mælibandi. Nákvæmlega
verður að taka lengdarmálið eptir því, sem sýnis-
hornið bendir til.
Bj'órn Kristjánsson. 446
Skrifstofa fyrir almenning.
10 Kirkjustræti 10
opin hvern rúmhelgan dag kl. 4—6 e. h. 447
Hús
lítið á góðum stað í bænum, helst með
úthýsi, óskast til kaups. Þeir, sem kynnu
að vilja selja húsið, eru heðnir að aihenda
á afgreiðslustofu Þjóðólfs boð sín i lokuðu
umslagi merktu: Hús. 448
Yottorö.
Þegar jeg á næstliðnum vetri þjáðist
af magaveiki, sem leiddi af slæmri melt-
ingu, þá var mjer ráðlagt af lækni að
reyna Kína-lífs-élexír herra Valdemars i
Petersens í Priðrikshöfn. Af bitter þess-
um, sem hr. konsúl J. V. Havsteen á
Oddeyri hefur útsölu á, brúkaði jeg svo
nokkrar íiöskur, og við það stöðvaðist
veikin og mjer fór smám saman batn-
andi.
Jeg get því af eigin reynslu mælt
með bitter þessum, sem ágætu meðali
til þess að styrkja meltinguna.
Oddeyri 16. janúar 1890.
Kr. Sigurðsson.
Kina-lífs-elíxirinn fæst ekta hjá:
Hr. E. Felixsyni. Reykjavík.
— Helga Jónssyni. Reykjavík.
— Helga Helgasyni. Reykjavík.
— Magnúsi Th. S. Blöndahl. Hafnarfirði.
— Jóni Jasonssyni, Borðeyri.
— J. Y. Havsteen. Oddeyri pr. Akureyri,
aðalútsölumanni á norður- og austurlandi.
Á þeim verslunarstöðum, þar sem eng-
in útsala er, eru þeir, sem vilja gerast út-
sölumenn, beðnir að snúa sjer til undir-
skrifaðs, sem býr til bitterinn.
Valdemar Petersen,
er býr til hinn eina ekta Kina-lífs-elixír.
Frederiksliavn.
449 Damnark.
Dökkbriín hryssa kom hjer í næstliðnum mán-
uði, og er mark á henni biti aptan bæði. Rjettur
eigandi getur vitjað hennar til undirskrifaðs.
Helli í Ölvesi 22. ágúst 1890.
450 Ólafur Jónsson.
Dr. H. Schaek starfandi læknir í Kaup-
mannahöfn ritar: Jeg hef rannsakað bitt-
er þann, er þeir Mansfeld-Búllner & Las-
sen búa til, Brama-lífs-elexír, og verð
að lýsa yfir því, að eptir samsetning hans,
er hann skilyrðisiaust bæði hollur og
bragðgóður, og þori jeg því að mæla með
honum að öllu leyti.
Kaupmannahöfn.
H. Schack.
Einkenni á vorum eina egta Brama-lífs-elexír
eru firmamerki vor á glasinu og 4 merkiskildinum
á miðanum sjest blátt ljðn, og gullhani og innsigli
vort MB & L í grænu lakki er á tappanum.
Mansfeld-Bidlner & Lassen,
sem einir búa til hinn verSlaunaða Brama-lífs-elexir.
Kaupmannahöfn.
Yinnustofa: Nerregade No. 6. 451
Jordens Opdagelseshistorie af Jules
Verne, fæst til kaups með góðu verði.
Ritstj. vísar á seljandann. 452
Eigandi og ábyrgðarmaður:
ÞORLEIFUR JÓNSSON, cand. phil.
Skrifstofa: 1 Bankastræti nr. 3.
Fjelagsprentsmiðjan. — Sigm. Guðmundsson.
130
standa skemmtigarðar upp í hlíðunum og brosa niður til
undirlendisins.
Þegar 500 árum fyrir tímatal vort tala sagnaritar-
aruir um Mónakó, sem þá var blómleg nýlenda. Á
miðöldunum var þetta litla höfðingjadæmi þrætuepli
drottnunargjarnra höfðingja, sem vildu ná því undir
sig. í lok síðstu aldar lá það undir hertogann í Mílanó,
en braust undan honum og gerðist lýðveldi. Loks 1815
varð það furstadæmið Monakó; það nær yfir borgina
Monakó, sem er upp á hæð einni, og fiskimannaþorp,
sem er þar fyrir neðan og heitir Monte Carlo (Karls-
fjal!). Þangað er það, sem aðkomumaðurinn stefnir,
því að þar er bæði baðstaður og spilabanki, sem fursta-
dæmið á að þakka alla f'rægð síua. Spilamusterið, sem
er sannkölluð höil, gnæfir við himin á hinum fegursta
stað, sem hægt er að hugsa sjer; alstaðar umhverfis
eru pálmaviðir, kaktustrje, lárberjatrje, myrtur og mór-
berjatrje, sem eins og keppast hvert við annað að gera
staðinn sem fegurstan og dýrðlegastan.
Eigi fá menn að koma inn í spilasalinn, fyr en
menn hafa verið teknir inn í útlendingafjelagið i Mónakó,
og er það gert á skrifstofu við dyrnar, menn fá þar
aðgöngumiða og fara síðan inn í þetta stórhýsi, sem er
skrautlegt, eins og fegursta konungshöll.
Þar inni eru alls um 20 stórir salir, forkunnar
131
fagrir og logagylltir; í hverjum sal er langt borð grænt
á miðju gólfi. Það eru spilaborðin. í öllum sölunum
byrjar „spilið“ kl. 12 á hádegi og stendur stanslaust
til kl. 11 á kveldin. Það fer fram undir umsjón 8
embættismanna við hvert borð. Þessir embættismenn,
sem launaðir eru af hlutafjelaginu, er á spilabankann,
eru allir undantekningarlaust „riddarar af heiðursfylk-
ingunni“. Einu sinni ætlaði frakkneskur liðsforingi
einn að rífa af þeim heiðursmerki þetta, meðan stóð á
spilinu; það þótti vekja svo mikið hneyksli, að þeir
hafa það ekki framar við spiiaborðin.
Litlu eptir hádegi er þegar komin mikil mannþyrp-
ing kring um öll þessi borð, þar sem “lukkuhjólið“ er
stöðugt á flugi. „Spilið“ fer fram með þögn; engin óp
heyrast, ekkert andvarp, ekkert liljóð, en gullhrúgunum
er sópað aptur og fram, eptir því sem hver vinnur-eða
tapar. Það eru voðalegar peningaupphæðir, sem menn
spila úr greipum sjer á minna en einni klukkustund.
Vjer sáum í dag einn mann spila 6 sinnum, um 4000
franka* í hvert skipti, og tapaði öll sex skiptin; það
voru 24000 frankar (17,280 kr.), sem liann tapaði á
svipstundu, og tveim kvöldum áður tapaði ameríkskur
bankamaður þar 480,000 frönkum.
*) 1 franki = 72 aurar.