Þjóðólfur - 19.06.1891, Blaðsíða 4

116
Kvennafræðarinn
er
kominn út í annað sinn.
Kostar í bandi:
2,00 2,65 3,00.
Fæst hjá öllum bóksölum á landinu.
225 Sigurður Kristjánssou.
Sögusafn Pjóöólfs
fyrsta hepti
kaupir
226 Sigurður Kristjánsson.
M u n i ð e p t i r
að hvergi fíist eins vantlaðir og ódýrir prestakragar
og líkföt sem hjá undirskrifaðri
Ragnh. Bjarnason.
227 Aðalstræti Nr. 7, Itoykjavík.
Til athugunar.
kjer undirskrifaðir álítum það skyldu
vora að biðja almenning gjalda varhuga |
við hinum mörgu og vondu eptirlíkingum
af Brama-Iífs-elixír hr. Mansfeld-Búllner
& Lassens, sem fjöldi fjárhuga kaupmanna
hefur á boðstólum; þykir oss því meiri
ástæða til þessarar aðvörunar, sem marg-
ir af eptirhermum þessum gera sjer allt
far um að likja eptir einkennismiðanum á
ekta glösunum, en efnið í glösum þeirra
er ekki Brama-lífs-élixír. Yjer liöfum um
langan tíma reynt Mansfeld-Búllner &
Lassens Brama-lífs-elixír, og reynst hann
vel, til þess að greiða fyrir meltingunni,
og til þess að lækna margs konar maga-
veikindi, og getum því mælt með lionum
sem sannarlega Iieilsusömum bitter. Oss
þykir það uggsamt, að þessar óekta ept-
irlíkingar eigi lof það skilið, sem frum-
semjendurnir veita þeim, úr þvi þeir verða
að prýða þær með nafni og einkennis-
miða alþekktrar vöru, til þess að þær
gangi út.
Harboöre ved Lemvig.
Jens Chr. Knopper. Tomas Stausholm.
C. P. Sandsgaard. Laust Bruun.
Mels Chr. Jensen. Ove Henrik Bruun.
Kr. Smed Rönland. I. S. Jcnsen.
Oregers Kirk. L. Dahlgaard.
Kokkensberg. N. C. Bruun.
I. P. Emtkjer. K. S. Kirlc.
Mads Sögaard. I. C. Paulsen. L. Lassen.
Laust Chr. Christensen. Chr. Sörensen.
228 N. B. Nielsen. N. E. Nörby.
Fataefni
fæst livergi betra og ódýrara en í
229 verslun Sturlu Jónssonar.
Jeg undirritaður heíi næst undanfarin 2
ár reynt „Kína-Iífs-elixir“ Valdemars Pet-
ersens, sein herra H. Jónsson og M. S.
Blöndahl kaupmenn hafa til sölu, og hefi
jeg alls enga magabittera fundið að vera
jafngóða, sem áminnstan Kína-bitter Yalde-
mars Petersens, og skal því af eigin reynslu
og sannfæringu ráða íslendingum til að
kaupa og brúka þennan bitter við öll-
um magaveikindum og slæmri meltingu
(dyspepsia), af liverri helst orsök sem þau
eru sprottin, þvi það er sannleiki, að „sæld
manna, ungra sem gamalla, er kornin und-
ir góðri meltingu11. En jeg, sem hef reynt
marga fleiri svokallaða magabittera(arcana),
tek þennan optnefnda bitter langt fram yfir
þá alla.
Sjónarhól 18. febr. 1891.
L. Pálsson,
praltt. læknir.
Kína-lífs-elexírinn fæst á öllum verslun-
arstöðum á íslandi. Nýir útsölumenn eru
teknir, ef menn snúa sjer beint til undir-
skrifaðs, er býr til bitterinn.
Yaldimar Petersen,
230 Frederikshavn, Danmörku.
Riftandi og í.l)yrgðarma5ur:
ÞORLEIFUR JÓNSSON, oand. phil.
Skrífstofa: í Bankastrœti nr. 3
Fjels gsprentsmiðjan.
90
köll landsins mundu eigi nægja til að borga allar þess
konar skuldir mínar“.
Posada del Cavallo.
Eptir J. Grant.
(Lauslega suúiö úr „Stories of oursu).
Jeg var á heimleið til Bretlands, og nýbúinn að
yfirgefa hersveit mína meðal Hálendinga, sem lágu þá
í herbúðum á Möltu. Jeg var heldur inni undir hjá
Jóni Hall, vini mínum og skólabróður, og fór því með
herskipi með 26 fallbyssum, sem hann var fyrir. Gekk
oss ferðin ágætlega, þangað til vjer hrepptum hvassviðri
mikið fram undan AlmuneQar, er við vorum að sigla
meðfram ströndum Spánar; bilaði skipið þar dálítið, svo
að við urðum að hleypa í höfn, til þess að fá bættan
skaðann.
Vjer vörpuðum akkerum við Malaga í ljómandi
veðri eitt kvöld; var víkin sem á gull sæi í kveldbjarm-
anum; þar fyrir ofan er hlykkjótt strandlínan, en bak
91
við markar fyrir brúnunum á Sierra Mija, er bera við
hinn skæra h’eiðhiminn Spánar, en fyrir ofan er fögur
og frjósöm sljetta, er Vega kallast.
Það var yndisfagurt að sjá á land af herskipinu;
Malaga hlasti þar við með öllum sínum skrauthýsum,
dómkirkjum, turnum og fannhvítum hvelfingum; allt var
baðað í gulum hlýlegum sólarbjarma, er kveldsólin varp
geislum sínum yfir flatann; forsælurnar voru farnar að
lengjast undir brekkunum, er prýddar voru víngörðum,
gullapöldrum, möndlatrjám, sitrðnuviði og smjörviði.
Spænska flaggið var undir eins dregið upp á vígisbrún-
inni á gamla kastalanum serkneska, Gibral-Furo, þegar
kveldskotinu var hleypt af hjá oss. Og þegar sólin var
sest að fjallabaki, kváðu við aptanbjöllurnar í hinum
gnæfandi stöplum dómkirkjunnar.
Jón Hall og jeg rjeðum þegar af að fara á land,
og leita okkur einbverra smáævintýra; tókum við því
fuglabyssur okkar, en skildum.sverð okkar eptir — jeg
tók að eins með mjer rýting, er jeg hafði — og ljetum
flytja okkur á land.
Við gengum innanum allan bæinn, og skoðuðum
alla lians suðrænu dýrð; fannst okkur mikið um Ala-
meda, skemmtiganginn fagra, sem er 80 feta breiður,
og eru gullapaldrar og oleandertrje plöntnð í röðum