Þjóðólfur - 13.11.1891, Síða 3

219
mýrina, og árlega væri varið talsverðri
íýrirhöfn til þess að lialda þessu verki
við, þá væri þessi kostnaður þó svo sem
eius og ekki neitt, er hann er borinn
saman við hina stórkostlegu eptirtekju, —
varla miuna en 40 þús. liesta af heyi á
ári, því allt þetta mikla gras er í veði,
ef verkið er eigi unnið. Það lægi vitan-
lega beinast við, að ábúendur og oigend-
ur jarða þeirra, er Safamýri heyra til,
ynnu þetta verk; og ef þeir vildu leggja
fram sína krapta tii þess, væru miklar lík-
ur til, að sveitarfjelagið (Holtamannahr.),
sýslufjelagið og hið opinbera styrktu þetta
fyrirtæki að miklum muu. (Niðurl.).
Ofsaveður á norðan gerði á sunnu-
daginn var, og hefur það staðið síðan með
litlu frosti; lijer fannkomulaust, eu bylur
norður undan að sjá.
Grufubáturinn Faxi sökk lijer á höfn-
inni á þriðjudagsmorgurinn var. Hann lá
þar mannlaus, er ofsaveðrið kom á sunnu-
daginn; á mánudaginn sást, að hann var
farinn að fyllast af sjó; þrátt fyrir veðrið
hefði þá, að flestra áliti, mátt fara út í
hann og „pumpa“ sjóinn úr honum, ef
stórt skip hefði verið mannað út tii þess;
en það var ekki gert. Sigfús Eymunds-
son var lasinn, og gat því ekki sjeð um
það, en hinn aðaleigandinn, sem hjer er,
liugsaði heldur ekki um það. í fyrra dag
íóru að reka í land viðir úr Faxa, lypt-
ingin, öldustökkur, þilfarið o. fl. og þannig
útsjeð um liann.
Hann var ekki votryggður; er þetta
þvi tjón mikið íyrir eigendurna; auk þess
mjög svo óheppilegt, að þessi fyrsti gufu-
bátur við Faxaflóa skyldi fara svona
vegua þess, að þá er hættara við, að það
verði dráttur á, að annar gufubátur komi
til ferða hjer um flóann.
Öskufalls lieí'ur, að áreiðanlegra manna
sögn, nýlega orðið vart í austursýsiunum
og enda hjer í nærsveitunum (t. d. í Kjós);
eidur því uppi, líklega í Vatnajökli, og
væri æskilegt, að þeir, sem yrðu þess var-
ir, sendu Þjóðólfi skýrslur um það.
Bráðapest íarin að gera vart við sig
í Árnes- og Kangárvallasýslu, 10—12 kind-
ur dauðar á stöku bæ.
Brauð veitt: Kvíabekkur í Eyja-
fjarðarsýslu 3. þ. m. prestaskólakand. Emil
G. Guðmundssyni frá næstu íardögum.
Maður hvarf í eptirleit, sem gerð var
úr Rangárvallasýslu upp á afrjett. Hann
var frá Reyðarvatni. „Fjelagar hans leituðu
hans í hálfan annan dag, og nú er verið
að leita hans af sjö mönnum“, er oss
skrifað úr Rangarv.s. 6. þ. m.
AUGLÝSING AR
1 samfeldu máli með sm&letri kosta 2 a. (þakkaráv. 3 a
hvert orð 15 stafa frekast; með ööru letri eða setning
1 kr. fyrir þumlung dálks-lengdar. Borgun út í hönd.
Stutt ágrip af íslenskri mállýsingu
handa alþýðuskólum. Eptir Halldór Briem.
Kostar í bandi 90 aura. — Ætti að vera
kennd á öllum barnaskólum. — Aðalútsala
í bólcaverslun Sigurðar Kristjánssonar. 401
í Reykjavíkur Apóteki fæst:
Sherry fl. 1,50, Portvin hvítt fl. 2,00,
do. rautt fl. 1,65, Malaga fl. 2,00, Ma-
deira fl. 2,00, Rauðvín fl. 1,25, Pedro
Xemenes fi. 3,00, Whisky fl. 1,90, (10 fl.
í einu 18,00), Cognac fi. 1,25, Akvavit
fl. 1,00, Rínarvín fl. 2,00.
Vindlar: Brazil. Flower kassinn 7,50.
Donna Maria 6,50. Havana Uitschot
7,50. Nordenskjöld 5,50 La Zagala 5,50.
La Carolina 8,00. Renommó 4,00, 402
3^3"ýprentaður leiðarvísir til líi'sáliyrg-ðar fæst
nú ókeypis hjá ritstjórunum og hjá Dr. Jónassen,
sem einnig gefur allar nauðsynlegar upplýsingar
um lífsábyrgð. 403
172
ur neitt barn, heldur háskólakennarafrú, og það sæmir
ekki, að þú farir svona með lærisveina mannsins þins“.
„En livað viltu þá að jeg skuli gera?“ sagði hún.
„Hann er svo dæmalaust afkáralegur og þetta er eina
ráðið til að laga liann dálítið“.
Eptir nokkurn tíma fór jeg frá þeim aptur. En
það ieið ekki á löngu, að jeg heyrði, að allt fór öðru-
vísi, en flestir höfðu hugsað. Jeg veit varla, hvernig
jeg á að segja frá því“.
„Stúdentinn hefur líklega loks orðið leiður á stríð-
inu“, sagði „aðalsmarskálkurinn“.
„Hann hefur þó líklega ekki skorað manninn henn-
ar á hólm?“ spurði „oberstinn“.
„Nei, nei, það fór allt öðruvísi“, sagði lingamma
mín. „Nú skuluð þið fá að heyra, hvernig allt fór.
Nýgiptu hjónin voru mjög ánægð og hamingjusöm allan
veturinn og vorið. Máímánuður var svo blíður sem
mest mátti verða. í aldingörðunum, skógunum og á
engjunum þroskuðust jurtirnar og blómguðust. Róman
flýtti sjer á morgnana til háskólans að halda fyrirlestra
sina. Þegar hann kom heirn, gleipti hann í sig mið-
degismatinn, og flýtti sjer út í hjeraðið í kring um stað-
inn með stúdentunum til að safna jurtum.
Eitt kveld kom hann seint lieim; morguninn eptir
svaf hann lengur en vant var og vaknaði þá fyrst, er
169
ar 24 stundir, án þess að jeg gæfi lionum nokkurt svar.
Jeg talaði um þetta við son minn og tengdadóttur og
loksins Asjenku sjálfa.
En hvers gátum við vænst af henni, sem var svo
ung og í raun og veru hafði ekki hugmynd um neinn
skapaðan hlut? Hún gerði ekki annað en gráta og
biðja um samþykki okkar. Þriðja daginn sagði sonur
minn við mig: „Það er nú aunars ekki mikið að því
fyrir Asjenku, sem á engan að, að giptast honum; liann
hefur orð á sjer sem vísindamaður og hefur svo liá
laun, að liann getur með konu og börn sem best lifað
á launum sínum“.
Asjenka hafði lokað sig inni í herbergi sínu og
vildi hvorki eta nje drekka; hún vildi ekki lieyra neín-
ar ástæður á móti þessu.
„En hann er þó orðinn svo gamall, þú litli ein-
feldningur“, sagði jeg við hana, — „og þú ert bæði ung
og falleg. Hann er orðinn gráhærður . . .“
„Já, en jeg elska einmitt gráar hærur. Ó! lofið
þjer mjer að giptast honum; jeg elska hann svo heitt;
jeg hef elskað liann, síðan jeg var í öðrum bekk í stofn-
uninni“.
„Mikið barn ertu Asjenka! — Nú skal jeg segja
þjer nokkuð: Ungi, fallegi liðsmannaforinginn við her-
deildina lijerna biður þín — hann hefur beðið þín; hann