Þjóðólfur - 29.01.1892, Blaðsíða 4

20
Með hinni álitlegu peningaupphæð, er félagið
hefur yfir að ráða, ætti }>að framvegis að geta kom-
izt að enn betri kaupum á vörum yfirhöfuð, en það
.hefur fengið hingað til.
Bréfkaflar.
Xorðurmúlasýslu (Pellum) 29. nóv. 1891: „Síð-
asta sumar var fremur þurkasamt, en með jafn-
dægrunum gekk til dæmafárra rigninga, sér í lagi
i Snður-Múlasýslu og syðstu hreppum Norður-Múla-
sýslu. Pyrstu dagana af október hljóp aurskriða
á tún og engi á Víðivöllum fremri í Fljótsdal og
gerði mjög tilfinnanlegan skaða, þvi að engjar eru
þar litlar og tún sömuleiðis. Aðfaranótt liins 9.
þ. m. gjörði snarpan byl, og fennti þá fé hér og
hvar, mest á 3 bæjum i Eiðaþinghá. Sagt er að
tveir menn á Efri-Jökuldal séu búnir að skjóta
mörg hreindýr (allt að 40?)“.
Þingeyjarsýslu (Höfðahverfi) 2. jan,: „Vetur-
inn fremur harður. í dag versta stórhríð. Heilsu-
far hér við fjörðinn bærilegt. Á Húsavík er tauga-
veiki, að sagt er, og liggur Ásgeir læknir Blöndal
þungt haldinn. Væri óskandi, að liann fengi fljótt
góða heilsu aptur, því að aðsókn að honum er mikil,
enda mun bann cinhver hinn duglegasti læknir bér
um slóðir. Mælt er, að Eyfirðingar ætli sér að
panta skip i vetur með matvöru, hvað sem úr því
verður“.
Snæfellsnessýslu (Olafsvík) 12. jan.: „Ákveð-
ið er, að við stofnum hér sparisjóð sem taka á til
starfa 1. marz þ. á. Ábyrgðarupphæðin er ein-
ungis 1000 krónur, en frábrugðin öðrum slíkum
stofnunum i því, að Vs af ábyrgðarfénu er lagður
fram strax og sjóðurinn tekur til starfa, svo að
hann geti þá byrjað jafnt á útlánum og að taka
við geymslufé. Sjóður þessi er einungis stofnaður
af meðlimum „Menningarfélagsins“.
Fiskia/li var í góðu lagi i sumar, en haustver-
tíðin brást að miklu leyti. Tíðarfar mjög stirt;
fram undir jól sifelldir umhleypingar, en síðan opt
norðanveður með fannkomu og miklu frosti“.
Dalasýslu 17. jan,: „Héðan er ekkert fréttnæmt
nema nú undanfarna viku hefur sifellt verið mold-
hríð. Verzlunarfélag Dalasýslu hélt, nýlega fund
sinn. Dað or i nokkurri (um 8000 kr.) Bkuld við
Zöllner, sem kemur af hinu afarlága verði á sauð-
fé i haust. Pélaginu verður haldið áfram, en þó
eigi af Suðurdalamönnum, nema með því móti, að
skipið komi inn á Hvammsfjörð. Margir vondaufir
um, að Thor kaupm. Jensen komi hér aptur, og er
sagt, að það muni eigi bryggja kaupmennina í
Stykkishólini, enda ná þeir þá aptur verzlunar-
mönnum þeim sunnan Hvammsfjarðar, er þeir hafa
misst til Thor“.
AUGLÝSINGAR
1 samfeldu máli meö smáletri kosta 2 a. (pakkaráv. 3 a.)
hvert orð 15 stafa frekast; meö ööru letri eöa setning
1 kr. fyrir þumlung dálks-lengdar. Borgun út 1 hönd.
Hvar fæst beztur skófatnaður?
Hjá Rafni Sigurcfssyni,
sem líka liefur birgðir af hinum alþekkta
vatnsstígyélaáburði. 21
Stutt ágrip af íslenzkri mállýsingu
handa alþýðuskólum. Eptir Halldór Briem.
Koslar í bandi 90 aura. — Ætti að vera
kennd á öllura barnaskólum. — Aðaiútsala
í boimverzlun Sigurðar Kristjánssonar. 22
Ekta anilínlitir td
trr
fást byergi eins góðir og ódýrir eins og <“F P
''M í verzlun P
s cð Sturlu Jónssonar £2 K
6ð Aðalstræti Nr. 14.
44 a
w i-í
UI)n«JH«« 23 •
í haust var mér dregið hvítt gimhrarlamb með
mínu marki: blaðstýft fr. h., standfjöður apt., tvö
stig apt. vinstra. Þetta lamb á eg ekki, og bið
þvi eigandann að gefa sig fram og semja við mig
um markið, borga hirðinguna á lambinu og þessa
auglýsingu.
Árbæjarhjáleigu 4. jan. 1892.
24 Jón ltunólfsson.
Fundur í stúdentafélaginu annað kveld
kl. 8V2. __________________________________25
Nærsveitamenn eru bcðnir að
vitja Þjóðólfs á afgreiðslustofu hans
(Yeltusundi nr. 3).
Eigandi og ábyrgðarmaöur:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
Félagsprentsmiðjan.
18
til allrar óhamingju hafði hann gjört það, karitetrið, og
svo gjörði hann hið sama, sem allir feður mundn hafa
gjört, þegar svona stóð á. Hann varð reiður og bann-
aði þeim harðlega að sjást optar, en það var mjög ó-
hyggilegt, því að nú varð þeim fyrst fullkomlega ljóst,
að þau gætu ekki hvort án annars Iifað.
Svo grét hún allan liðlangan daginn og lét á sér
heyra, að hún myndi eflaust dej(ja, en móðir hennar
huggaði hana.
„Vertu róleg, María mín", mælti hún; „þessi sótt
er ekki til dauða. Ofurlítið skot og ástaharmur hlýtur að
verða hlutskipti sérhverrar ungrar stúlku. Þetta er
hættulaus barnaveiki, alveg eins og mislingar og tann-
pína“.
„Eg sé hann Friðrik minn aldrei framar“.
„Láttu haun herða sig að ljúka við embættispróf
sitt; þá getið þið trúlofast reglulega, þegar hann er orð-
inn kandídat“.
„Þá verð eg fyrir löngu komin ofan í jörðina“.
„Hvílík fjarstæða! Þetta sagði eg einnig, þá er
fyrsta trúlofunin mín fór út um þúfur“.
„Mamma! hefur þú opt verið trúlofuð ?“
„Ójá! það held eg, þrisvar sinnum, barnið mitt,
áður en eg átti hann föður þinn, sem þó var ófríðastur
sýnum af öllum unnustum mínum“.
19
María andvarpaði. Hún hugsaði með sjálfri sér, að
þetta mundi hún aldrei gjöra.
Dagiun eptir laumaðist hún með bréf á pósthúsið,
og í bréfinu bað hún unnusta sinn að leggja miða inn
i trjástofninn, sem var holur, og þá mundi hann fá svar
frá sér.
Þetta gjörði hann einnig og holi trjástofninn varð
þannig bréfaskrína elskendauna.
Þessi bréf voru ekki löng en lipurlega stíluð og
full af ástaþrá og svardögum um óbifanlega, eilífa
tryggð o. s. frv.
María hafði gjört gamla þjónustustúlku foreldra
sinna að trúnaðarmanni sínum, og stakk hún bréfum
hennar í trjástofninn, er hún snemnla á morgnana fór
að sækja brauð í bakarabúðina, og þá tók hún um leið
bréf Friðriks og afhenti Maríu það, er jafnan las þessa
kærkomuu miða með lotningarfyllstu alvöru, eins og
beztu prédikun. Við og við voru bréf þessi jafnvel í
Ijóðum, og þá fannst Maríu, sem hún hefði aldrei fyr
lesið nokkurn skáldskap jafnfagran og háfleygan sem
þennan.
En svo var það einhverju sinni, að ekkert bréf frá
Friðrik var í trjástofninum, og bréf hennar hafði held-
ur ekki verið tekið. Svo liðu tveir, þrír, átta dagar,
og enn lá bréf Maríu óhreyft.