Þjóðólfur - 23.12.1892, Blaðsíða 4

236
Hin unga húsfreyja kyeikti á lampanum
og bar með glaðlegu yfirbragði á borð
kveldverðinn, er að vísu var ekki rík-
mannlegur, en þó ljómandi snyrtilega frá
honum gengið. Allt bar vott um frið og
þægindi.
Hvað eptir annað hætti drengurinn að
leika sér og spurði:
„Mamma! hvenær kemur pabbiheim?“
„Pabbi þinn kemur bráðum heim, og
mundu þá eptir, hvað þú átt að segja við
hann. Karl.litli! manstu það enn þá?“
„Já“, svaraði barnið, „eg ætla að segja:
Gleðileg jól, elsku pabbi minn !u
„Það er rétt, en þey — þarna kemur
hann“.
í sama bili var hurðinni lokið upp. Hinn
ungi húsbóndi gekk inn í hina hlýju stofu,
og bauð „gott kveld“ með glöðum svip.
„Grott kveld, elsku pabbi! og gleðileg
jól!“ kallaði barnið og hljóp á móti föður
sínum.
„Gleðileg jól, litla hjartað mitt! guð
gefi þér mörg gleðileg jól“, mælti faðir
hans.
Móðirin, sem grét af fögnuði við þessa
sjón, kallaði á þá til snæðings og þau
þrjú neyttu svo jólamáltíðar sinnar, ánægð
og hamingjusöm. Að því búnu lauk móð-
irin upp dyrum á öðru herbergi og sjá —
þar inni ljómaði skreytt jólatré í allri
sinni fegurð. Karl litli gat ekki sperrt
augun nógu hátt — fyrsta jólatréð! — og
hann klappaði saman litlu lófunum af
fögnuði og hljóp ýmist til pabba síns eða
mömmu.
En þau bæði minntust hinnar næst-
liðnu jólanætur, og þau horfðu hvort á
annað með blíðri alvöru og djúpri, óum-
ræðilegri gleði. Kristján tók í hönd konu
sinnar fast og innilega og mælti:
„Látum okkur þakka drottni, sem hef-
ur snúið öllu til hins bezta“.
Hitt og þetta.
Sönnun á sinn liátt. Smiður nokkur, er hafði
smíðað stðran sal, fullyrti, að þðtt hann væri troð-
fullur af fðlki, myndi hann tæmast á 6 mínútum,
ef eldsvoði eða önnur hætta bæri að höndum, og
}iað leið heldur ekki á iöngu, að þetta rættist. Á
eptir opinherum fyrirlestri, er þar var haldinn,
lýsti ræðumaðurinn yflr því, að safna ætti sam-
skotum meðal áheyrendanna, og sjá, að 4 mínútum
liðnum var hinn troðfulli salur tæmdur.
Faðirinn: „Eg hef tekið eptir því, að hann
Karl okkar drekkur nú upp á siðkastið mikiu meira
en hann hefur heilsu til".
Móðirin: „Þú veizt, hvernig konan hans fer
með hann. Hann er að reyna að drekkja sorg
sinni“.
Faðirinn: „Svo! Það veitir honum vist erfitt.
Sorgin hans virðist hafa lært að synda“.
Tveir gamlir vinir, er höfðu kynnzt á náms-
árum sínum við háskðlann, hittust aptur að mörg-
um árum liðnum, og voru mjög glaðir yfir því, hve
lítið þeir hefðu hreytzt, síðan þeir sátu við
ölkollurnar forðum. „Tönn tímans hefur látið þig
alveg ðsnertan", segir annar þeirra. „Já, en
kambur tímans hefur ekki gert það“, gall einhver
við, sem nærstaddur var. Kollurinn á gamla mann-
inum var nefnil. nauða-sköllðttur.
Það eru tvenns konar menn, sem þú átt að
forðast að hafa umgengni við: vini óvina þinna og
ðvini vina þinna.
Mennirnir hata optast það, sem þeir hafa ekki
vit á.
Leiðrétting. í siðasta tölublaði eru eptirlaun
séra Daníels Halldðrssonar á Hðlmum skakkt talin.
Hann fékk nefnil. veitingu fyrir þessu brauði
(Hólmum) sumarið 1880, skömmu siðar en nýju
eptirlaunalögin náðu gildi, og hefur því ekki hærri
eptirlaun en 500 kr. (fyrir 50 prestskaparár), er
greiðast öll af brauðinu.
Prédikanir í dómkirkjunni um hátíðirnar.
Aðfangadagskveld: kand. Jðn Helgason.
Jóladag kl. 11: biskupinn.
— kl. l*/2: dómkirkjupr. (dönsk messa).
Annan jðladag: kand. Vilhjálmur Briem.
Gamlárskveld: kand. Sæmundur Eyjðlfsson.
Nýársdag: dðmkirkjupresturinn.
Heiðruðum kaupeudum „Þjóðólfs"
gefst til vitundar, að með byrjun næsta
árgangs hefst í blaðinu neðanruálssaga um
Magnús Benediktsson á Hólum í Eyjafirði
(son Sigríðar stórráðu) eptir séra J'onas
Jónasson, sem þegar er orðinn löndum
vorum góðkunnur af sögum sínum, og
vonum vér því, að þessari nýju sögu hans
verði jafnvel tekið sem hinum fyrri. Saga
þessi um Magnús er að miklu leyti byggð
á áreiðanlegum dómsskjölum, líkt og
„Kálfagerðisbræður11 eptir sama höfund.
Kirkjublaöiö II., 14.: Séra ís-
leifur Gislason (kvæði), H. H. — Inn á hvert ein-
asta heimili, S. B. — Jðlasöngur, M. J. — Unglinga-
prófin, D. G. — Á gamla’árskvöld (kvæði), Br. J.
— Héraðsfundahald, útg. — Prá héraðsfundum 1892
m. m.
Kbl. I. árg. uppprentaður, 7 arkir, 75 a., II. árg.,
15 arkir, 1 kr. 50 a. og III. árg. 1893, allt að 15
örkum, fæst hjá prestum og bóksölum og útgef.
Þðrh. Bjarnarsyni i Kvík.
Kristileg smárit, sem að tilhlutun biskups
verða gefin út að nýju næsta ár,fá kaupendur Kbl.,
sem ókeypis fylgiblað. 665
íslenzkar þjóösögur og æfintýri
með registri eru til sölu í
bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar.
Kosta 12 kr'onur. 666
í verzlun Sturlu Jónssonar fæst rúg-
mjöl, 2 tegundir af hveiti, bankabygg,
hrísgrjón, hálfbaunir, haframjöl, sagógrjón,
og semoulegrjón. 667
Út er komið:
Búnaöarritiö.
Sjötta ár.
Kostar 1 kr.
Pæst hjá öllum bóksölum á landinu.
Aðal-útsölumaður:
668 Sigurður Kristjánsson.
Nýprentað:
Strykiö.
Gamanleikur
eptir
Pál Jbnsson.
Kostar 10 aura.
Fæst hjá öllum bóksölum á landinu.
669 Sigurður Kristjánsson.
Prentnð er:
Sagan af
Natan Ketiissyni.
Kostar 60 aura.
Fæst í Reykjavík hjá
670 Sigurði Kristjánssyni.
Jólagjafir lientugar og xnjög ódýrar
fást í verzlun Sturlu Jbnssonar. 671
^=T=J=T=T=l=i=T='=T=l=T=l=T=i=T=i=l

■=l=yzL=T=l=T=k
J Steingrímur Johnsen
j| selur
( vín og vindla
ji frá Kjær & Sommerfeldt.
Hannyrðabókin — hentug jóiagjöf
er til sölu á skrifstofu Þjóðólfs.
673
K±aa»lifs-elixír
ekta, beint frá Valdemar Petersen í Frið-
rikshöfn fæst í verzlun s
674 Sturlu Jbnssonar.
Tt fiii rSLietta. skemmtilegasta barna-
bðk með skrautlegum myndum, fæst með niðursettu
verði á skrifstofu Þjððólfs. 675
Eigandl og ábyrgðarinaður:
Hanues Þorsteinssou, cand. theol.
Félagsprentsmiðjan.