Þjóðólfur - 13.01.1893, Blaðsíða 4

Þjóðólfur - 13.01.1893, Blaðsíða 4
8 Öll verzlunarhús Salomons Dayidsens íi Akranesi: íbúðarhús, stórt búðarhús með sölnbúð, geymsluherbergjum, kjallara og kornlopti, salthús og stórt pakkhús með kjallara og lopti ásamt bryggju og stórri lóð, svo og hesthús, heyhlaða og tún fæst til kaups eða leigu. Menn geta samið við cand. polit. Sig- urð Briem í Reykjavík. » 7 □ajA mér hefur verið í óskilum síðan um réttir: svartur Bauður tvævetur, mark: stýft, biti, standfj. apt. h.j stýft, oddfj. apt. v.; á hornum: standfj. apt. bæði, Þar eð eigandi sauðar pessa hefur enn ekki spurzt uppi, verður bann að borga áfallinn kostnað. Ægissiðu í Holtum, 4. janúar 1893. 8 Jðn Ouðmundsson. Vottorð. í mörg ár hef eg þjáðzt af innvortis- sjúkdómum, slímbimnubólgu o. fl. Árang- urslaust peyniji eg margar pieðalategundir, þar til mér var ráðlagt að brúka hinn á- gæta bitter: „Kína-lífs-elixír“ hr. V. Pet- ersens, Fredrikshavn. Er mér sönn á- nægja að votta, að hann og engin önnur reynd meðul hefur ráðið mikla bót á sjúk- dómum míuum, þrátt fyrir það, að eg sökr um fátæktar gat ekki aflað mér haus nema einstöku sinnum og því ekki brúk- að hann svo reglulega sem skyldi. Þetta votta eg upp á æru og sam- vizku. Hvítanesi í Kjós 8. jan. 1893. 9 Sigríður Þorkelsdóttir. IJllg li.2snerambær, í góðri nyt, óskast til kaups. Ritstj. vísar á. Áuglýsing um seldau óskilafénað í Mosfellslircppi haustið 1892. Grár sauður, veturg., mark: gat h.; heilrifað v. Hvítkollótt ær, tvævetur, mark: tvírifað í stúf, gagnbitað h., sneitt og stig fr. v. ------— veturg., mark: (ólæsilegt á hægra eyra), sneiðrifað fr., gagnbitað v. Svartur lambhrútur, mark: hangandi fj. apt. h. —----------mark: lögg apt., bragð fr. h.; blaðstýft fr. v. Hvítur--------mark: sneitt apt., biti fr. h.; hálftaf apt. v. Svart geldingslamb, mark: sýlt, stig apt. h.; tví- stýft og fjöður apt. v. — -----mark: sneiðrifað fr., biti apt. h.; tvístýft apt. v. Hvítt gimbrarlamb, mark: 2 fjaðrir aptan v. Svart---------mark: sneitt fr. h. Hvítt---------mtp'lf: hamrað, fj. apt. h.; hálftaf apt., fj. fr. v. — -----mark: hamrað, fj. apt. h.; hálftaf apt., fj. fr. v. Hvítt gimbrarlamb, mark: sýlt, fjöður fr.,biti apt.h.; (kalið v.). — -----stúfrifað, biti fr. h.; stýft, lögg apt. v. Svart----------mark: sneitt fr., gagnbitað h.; hvatt, gagnbitað v. Hvítur lambhrútur, mark: tvírifað í sneitt flr. h.; gagnfjaðrað v. — ;—- mark: sýlt, fj. fr. h.; sneiðrifað apt., fj. fr. v. Svart gimbrarlamb, mark: sýlt, biti fr. h.; vagl- skorað fr. v. Mórautt geldingalamb, mark: beilhamrað h.; tví- stýft v. Hvítkollótt gimbrarlamb, mark: biti apt., gat h.; sneitt apt. v. Hvítt geldjngslamb, mark: biti apt., gat h.; sneitt apf. v, Svartbaugótt geldingslamb, mark: boðbíldur fr. h.; Btýft, gat v. Hvítt gimbrarlamb, marlc: sýlt, biti fr. h.; stýft, biti fr. v. — ----mark: hvatt h.; hvatt v. — geldingslamb, rnark: tvístýft fr., biti apt. h.; 4ufskprið (illa gert) y. Þeir, sem sanna fullan eignarrétt sinn að ofan- skrifuðum kindum, geta fengið andvirði peirra, að frádregnum kostnaði, til næstkomaudi fardaga 1893, bjá undirskrif'uðum hreppstjóra. Mosfellshreppi 27. desember 1892. Halldór Jónsson. 11 Eigandi og ábyrgBarmaíur: Hannes Horsteinsson, cand. thcol. Fólagsiirentsmiftjan. Eyjafjarðará á Hríshólma, og suður alla Núpufellshólma, og af suður í Hrísamóa. Var það orðinn svo langur sprettur, að sá brúni var orðinn lafmóður, enda var Magnúsi þá tekin að renna hin mesta og sárasta heipt- in. Lét hann lötra þar fram móana, og hugsaði nú um hrakyrði þau og brigzl, er Guðbrandur Björnsson hafði látið á honum dynja. Hann vissi það vel, að hann átti víða sökótt, og það svo, að honum var víðar hætt enn óhætt. Mátti svo heita, að hann hefði tekið að arfi orðróm og álit móður sinnar, ofan á það sem fyrir var áður, og mátti þó litlu við bæta. Að sönnu fann hann, að það var hreystimark og hetjuskapur að láta aldrei undan, bjóða öllu byrginn, en svo má langt fara að erfitt verði við að eiga, og svo fannst honum nú. Auk þess hafði hann Ient í ýmsu út af óþægum kvennamálnm, því að þótt hann væri vel kvæntur, þá leit hann allmjög utan hjá. En í þá daga voru harðar refsingar við slíku, einkum ef það kom opt fyrir; en svo var nú orðið í garðinn búið, að Magnús átti engrar vægðar von, ef nokkrar stórar málssóknir kæmu á hendur honum. Hugsaði hann mjög um þetta í vor- næturrökkrinu fram veginn, tók nokkrum sinnum upp vasapela sinn, og saup á, en það yildi ekki duga. Loks- ins keyrði hann þann brúna þungu höggi. Klárinn tók ógurlegt viðbragð, og hentist á harðastökki alla ieið utan fyrir Arnarstaði og heim í Hólahlað. Var þá hest- urinn orðinn lafmóður, og grá svitafroða löðraði um bógana. Magnús spretti af hestinum og lét reiðtygin inn í skemmu. Síðan tók hann beizljð fram af hestinum, og gekk aptur með honum um leið. Beygði hesturinn höf- uðið eptir honum, eins og hann vonaðist eptir að hann klappaði sér fyrir að hafa borið hann svo vel. En Magnús sló að eins í hann með beizlinu, og þaut klár- inn þá suður allt tún og suður á veg. „Það skal enn ekki fá hendur í hári mínu déskot- ans hyskið að tarna“, sagði Magnús og fór inn. n. Morguninn eptir var Magnús snemma á fótum. Hann gekk út og horfði til veðurs, og skimaði í allar áttir; síðan gekk hann suður til kirkju, og gekk nokkr- um sinnum í kringum kirkjuna, og stanzaði við einstöku leiði og horfði á þau. Á einu þessara leiða hafði hann seint næstliðinn vetur fundið stúlku eina sitjandi, grát- andi með hönd undir kinn. Það var á einmánuði síðla einn aptan; var bjart vel um kveldið og óð tungl í skýjum. Ætlaði hann þá að ganga suður að kirkju eða suður í kirkju, því að í kirkjunni geymdi hann ýmislegt

x

Þjóðólfur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.