Þjóðólfur - 06.10.1893, Síða 4

Nýtt
Stafrófskver eptir Eirík
Briem fæ9t hjá öllum bóksölum. Kost-
ar 25 aura.
Sigurður Kristjánsson.
Hin stærsta, bezta og ódýrasta
skógerða-vinnustofa hér á landi
er lijá
Hafni Sigurössyni
skósmið í Reykjavík.
Allt er afhent, bæði nýir skór og við-
gerð á skóm. 1—2 dögum eptir að pant-
anirnar koma á vinnustofuna. 401
Hár-elixir, sem eykur
hárvöxtinn og varðveitir lit hársins, fæst í
402 verzlun Sturlu Jónssonar.
Nokkra einlita, fallega hesta
kaupir Eyþór Eelixson til 18. oktbr. þ. á.
Frimærker
gamle og nye s,jmt Brevkort blive kiöbte
af Prengél, Frankfurt a M. Rossmarkt 18.
Jb “ÍÖlir fæst í verzlun
405 Sturlu Jónssonar.
Fundur í stúdentafélaginu verður
haldinn annað Jcveld kl. 9 á hótél Island.
Vottorð.
Þá er konan mín hafði nokkra hríð
þjáðzt af óreglulegri meltingu ásetti eg mér
að láta hana reyna „Kína-lífs-elixír“ lierra
Valdemars Petersen's í Frederilcshavn. Er
hún hafði eytt úr einni flösku tók matar-
lystin að aukast, og við brúkun annarar
og þriðju flöskunnar fór henni dagbatnandi
en jafnskjótt sem hún hætti að neyta þessa
ágæta læknislyfs, jukust veikindin aptur
og er eg því sannfærður úm, að hún má
eigi án þess vera nú fyrst um sinn.
Þetta get eg vottað með góðri samvizku,
og vil því ráða sérhverjum, sem þjáist af
samkynja veikindum, að reyna heilbrigðis-
bitter þennan.
Skipholti"! Ytrahrepp, í janúar 1893.
Jón Ingimundsson
hreppstjöri.
Kína-lífs-elixirinn fæst hjá flestum kaupmönnum
á íslandi.
Til þeas að vera vissir um, að fá hinn ekta
Kína-lífs-elixír eru kaupendur beðnir að líta vel
«r p
eptir því, að j, Btandi á flöskunum í grænu lakki
og eins eptir hinu skrásetta vörumerki á flösku-
miðanum: Kínverji með glas í hendi, og firma
nafnið Yaldemar Petersen, Frederikshavn, Danmark.
Ekta Singers saumavélar úr stáii
fást í
408 verzlun Sturlu Jónssonar.
Tuskur úr ull. Tuskur úr hvítu lérepti.
Hrosshár. Gamall kaðall. Gamall segl-
dúkur. Kopar. Eir. Látún. Zink. Blý.
Gamalt járn. Hvalskiði. Álptafjaðrir.
Álptarhamir. Kattarskinn. Folaldaskinn
og lambskinn eru keypt í
8 Aðalstræti 3.
Undirskrifuð saumar og sníður alskonar
karlmannafatnað eptir máli, mjög ódýrt.
Anna Þ. Pétursdðttir.
Kristjánshflsi. 410
Kirkjuréttur, 2. útg. aukin og endurbætt,
er til- sölu á skrifstofu Þjóðölfs. 411
Kaupendur Þjóðólfs í Ameríku
og annarsstaðar í útlöndum, er fá eitt ein-
tak blaðsins sent sérstaklega og hafa enn
ekki staðið skil á andvirði 44. og 45. ár-
gangs, eru hér með áminntir um, að greiða
skuld sína ekki síðar en með fyrstu póst-
skipsferð eptir nýár, því að öðrum kosti
verður engum þeirra sent blaðið frá næstk.
nýári 1894.
Eigandi og áhyrgðarmaíur:
Hannes Dorsteinsson, cand. thenl.
Félag sprentam iðj au
98
dáið, en nú er öllu óhætt, og hamingjubænir hinna fá-
tæku, góðu hjóna, hafa haft þægileg áhrif á mig. Eg
hygg einnig, að þessi kvalari, samvizkan, láti mig nú
vera í friði“.
Eptir því sem Heim sagði sjálfur frá, svaf hann
aldrei værar en þessa nótt, og vaknaði aldrei jafn á-
nægður sem morguninn eptir.
Marianna.
(Færeysk sag-a).
„Er það stuldur? Fyrst ginnti hann mig til þess
að fá vörur til láns, þegar veikindi voru á heimili mínu
og við vorum matarlaus og nærri þvi klæðlaus. Síðan
tók hann af mér þessa iitlu lóð, er eg átti, og þessa
einu kú fyrir minna en hálfvirði, af því að eg gat ekki
vegna veikindanna borgað skuldina, þegar hann skömmu
síðar krafðist hennar. Allt þetta gerði hann mér, enda
þótt eg segði, að eg vildi heldur svelta en borga.
99
Hann hafði áður sagt, að eg gæti borgað skuldina smám-
saman eptir hentugleikum“.
Þessu var Pétur að velta fyrir sér í huganum hvað
eptir annað, meðan hann stóð fyrir utan hjallinn kaup-
mannsins og hélt, að enginn tæki eptir sér. Þetta var
í rökkrinu. Hjallurinn var ekki aflæstur, og þar héngu
margir kindarkroppar. Einu sinni hafði hann, um leið
og hann gekk þar fram hjá, talið 60 kroppa millum
rimanna.
Skammt frá Pétri stóð sonur kaupmannsins og
og gægðist gegnum smugu. Hann hafði staðið þar hálfa
klukkustund í sömu sporum. Dóttir djáknans, Marianna,
var vön að ganga þama fram hjá um þetta leyti á
kveldin.
Pétur lypti hendinni upp að tréslánni, sem var
fyrir hjallhurðinni; hann þurfti að eins að ná henni
burt og skera svo með hnifnum, en höndin féll aptur
niður og hugsaði hann sig um stundarkorn; því næst
lauk hann upp og skar í mesta flýti ofan læri, sem
hékk næst hurðinni. Hann snæddi nú ásamt konu sinni
og Jens syni sínum kjötsúpu og kjöt um kveldið.
Daginn eptir var hirt hey hjá djáknanum og hjálp-
aði Jens til þess. Þann dag var hamingjan honum
hlynnt; liann gat svo lítið bar á talað við Mariönnu.
Hann átti raunar í miklu basli með að fá hana, því