Þjóðólfur - 16.02.1894, Page 3

83
enda mun hún að miklu leyti rituð fyrir
áeggjan þeirra. Við íljótau yfirlestur höf-
um vér komizt að raun um, að séra M.
er enn ungur og fjörugur í anda. Það
eru alls engin ellimörk á rithætti hans.
Meðferð efnisins er einkar skemmtileg og
allvíða mjög skáldleg, eins og ætla má, ef til
vill um of sumstaðar, að því leyti, að höf.
virðist klæða landa sína þar vestra í
fremur glæsilegan hátíðabúning rneð gull-
hlað um enni, spennandi megingjarðar
framfaranna og frelsisins um lendar þeirra.
Vér efumst ekki um, að séra M. hafi skýrt
svo frá hag landa sinua vestanhafs og
lífi þeirra, eins og honurn kom það fyrir
sjónir, og það er auðséð, að haun vill
gjarnan rita lilutdrægnislaust um það, en
þess ber að gæta, að hann hefur séð fólkið
í sparifötunum, á gleðisamkomum og mál-
fundum, og það er þessi ytri, bjartari hlið,
sem eingöngu er lýst í bókinni. Lýsingin
á (kostum) Kanada eptir ensku bændurna
(bls. 116—128) á miður vel við, og hefði
sá kafli gjarnan mátt rýrna sæti fyrir öðru
merkara, þar eð hann virðist allmjög öfga-
blandinn. Hinsvegar er lýsingin á Cliicago-
sýningunni snilldarleg, þótt stutt sé. Dáist
höf. mjög að þeim furðuverkum, er þar
gat að líta, og sýnir hann lesendunum,
eins og í spegli, hina dýrðlegu, stórkost-
legu fegurð sýningarinnar, enda tekst séra
M. hverjum manni betur að lileypa lífi og
anda í það sem hann ritar um. En öllum
agentaprédikunum hefði hann átt að sleppa
í þessari bók. Þær skemma hana til
muna.
Hagur manna í Kanada og víðar í
Ameríku hefur verið allbágur uæstliðið ár.
Atvinnuleysi mjög mikið, verzluu afarill
og uppskerubrestur. Jatnvel Winnipeg
hlöðin íslenzku draga ekki dulur á, að á-
stand almennings sé hið ískyggilegasta.
Það er því ekki líklegt, að miklir vestur-
flutningar verði héðau af landi þetta ár,
ef menn annars eru með réttu ráði og
ekki örvita af þessum óstjórnlega Ame-
ríkuhug, sem vonandi fer dálítið að hjaðna
úr þessu. Einn agentinn (Sveinn Bryu-
jólfsson) var samt lagður af stað hingað
frá Winnipeg í nýjan leiðangur, þá er síð-
ast fréttist og mun hauu fyrst ætla sér
að „vísitera“ Austfirði.
Fyrlrlestur um sveitalífið og Iteykja
vikurlífið hélt húsfrú Bríet Bjarnhéðins-
dóttir hér í bænum 11. þ- m. Áheyrend-
ur hátt á 3. hundrað. Var fyrirlestur þessi
allvel fluttur og fjörugur og orðavalið víða
allsmellið. Að því er meðferð efnisins
anertir mun sumuiu hafa þótt litið meira
á lýti eu kosti Beykjavíkurlífsins, en apt-
ur á móti í lýsingu sveitalif'sins dregið
fram það, er betur særadi, eu yfir höfuð
verður þó ekki annað sagt, en að lýsingar
höf. hafi farið nokkurn veginn nærri sanni,
það sem þær náðu, því að það er auðsætt,
að svona lagaðir fyrirlestrar hljóta ávallt
að vera takmarkaðir, þar eð efni þetta er
svo umfangsmikið, að um það mætti rita
stóra bók og yrði þó trauðla tæmt. Með
því að fyrirlestur þessi verður eflaust
prentaður sérstaklega, verður hér ekki
tekið neitt ágrip af lionum, enda yrði það
hvorki heilt rié hálft í stuttri blaðagrein.
Búnaðarfélag suðuramtsins hélt fyrri
ársfund sinn 10. þ. m. Forseti (H. Kr. Fr.)
skýrði frá efnahag félagsins. Inneign þess
við árslok 28.050 kr. Félagsmenn um
290. Forseti gat þess, að amtsráð vestur-
amtsins og amtsráð norður- og austuramts-
ins hefðu hafnað tilboði búnaðarfélagsins í
fyrra, um að gera það að búnaðarfélagi
fyrir allt landið, en fundurinn samþykkti,
að þessu máli skyldi haldið vakandi, og
að stjórnin tilkynnti amtsráðunum nyrðra
og vestra, að þeim stæði enn opið að sæta
þessum tilboðum félagsins. Samþykkt var
að veita félagsstjórninni heimild til að verja
af félagssjóði 1500 kr. til búfræðiuga þetta
ár, þar á meðal 200 kr. handa Grímsues-
ingum til að launa búfræðingi, veitt með
sérstöku tilliti til framkvæmda þeirra og
dugnaðar í jarðabótum. Styrkbeiðni frá
Vigfúsi bónda Þórarinssyni á Ytri Sólheim-
um í Mýrdal til að veita Hólmsá yfir
Sólheimasand var synjað. Tvær ritgerðir
um húsabyggingar höfðu borizt félaginu í
verðlaunaskyni, önnur eptir Björn alþm.
Bjarnarson í Reykjakoti, og hin eptir
Sigurð bónda Guðmundsson í Vetleifsholts-
helli í Holtum. Var samþykkt að láta
ritgerðir þessar bíða dóms til næsta nýárs
1895, svo að fleirum gæfist kostur á að
keppa um verðlauniu (100 kr.) til þess tíma.
Dáin 9. þ. m. að Kópavogi ekkjan
Margrét Ouðlaugsdóttir (bónda á Heiga-
felli í Mosfellssveit Ólafssonar), föðursystir
séra Þórðar Óiafssonar á Gerðhömrum í
Dýrafirði, 75 ára að aldri.. Hún missti
mann sinn, Árua Arnórsson í Skildinga-
nesi, 1846 (í mislingum). Synir þeirra eru
Árni bóndi í Kópavogi og Guðlaugur bóndi
á Helgafelli. Margrét sál. var merk kona,
að vitni þeirra, er hana þekktu. Jarðar-
för. heunar fer fram á morgun.
Fyrirspurnir og svör.
1. Er löglegt (eða leyfilegt) að hafa gjaldþrota
mann fyrir hreppstjðra. aem ekkert geldur til al-
menningsþarfa, og má slíkur maður vera sátta-
nefndarmaður, eliegar i nokkurri opinborri stöðu?
Ef þetta er ólöglegt, hver ber þá ábyrgðina? Eða
er skylt að taka slíkan mann til greina sem hrepp-
stjóra og sáttanefndarmann ?
Svar: Dað virðist í alla staði óviðurkvæmilegt,
að gjaldþrota maður, sem ekkert geldur til sveitar-
þarfa, sé hreppetjóri, og munu hreppsbúar geta
mótmælt því eða krafizt, að hann segi af sér hrepp-
stjórninni, en hius vegar virðist ekkert á móti því,
að hann sé sáttanefndarmaður, með því að það
starf er allt annars eðlis en hreppstjórastarfið. Að
gera nokkra beina lagalega ábyrgð gildandi gegn
manni þessum eða öðrum getur ekki verið um að
tala í þessu falli.
2. Eru ekki allir foreldrar og niðjar, giptir sem
ógiptir, frjálsir að hafa samtíund, ef þeir eiga bú
saman?
Svar: Jú, sbr. 10. gr. í lögum um lausafjár-
tíund 12. júlí 1887.
3. Eru eigendur félagsbús skyldir að greiða nokk-
ur opinber gjöld af' því, fremur en einn maður væri
eigandi þess?
Svar: Nei.
Nr. 8 Gothersgades Materialhandel Nr. 8
í Khöfn, stofuuð 1865, selur í stórkaupum
og smákaupum allar niaterial- og kolonial-
og delikatesse-vörur, ágætlega vandaðar og
fyrir vægt verð.
M. L. Meyer & Möller.
Kauprnannahöfn K.
✓
«5»
bragðbetra
annað kaffi.
ægte Normal-Kaffe
(Fabrikkeu
(,,Nörrejylland“)
sem er miklu ódýrra.
og hollar.i en nokkuð
Ein skólaskýrsla frá Bessastöðum
(1841—42) og tvær skélaskýrslur frá
Reykjavikurskóla (1847—48 og 1850—51)
verða keyptar háu verði á skrifstofu
Þjóðólfs.
• Ekta anilínlitir

fást hvergi eins góðir og ódýrir eins og
•r* í verzlun & SJ
P aS Sturlu Jónssonar
a Aðalstræti Nr. 14.

Kirkjuréttur, 2. útg. aukin og endurbætt,
er til sölu á skrifstofu Djóðólfs.