Þjóðólfur - 16.04.1894, Page 2

70
og þar á meðal nafn vors fræga samlanda
Leifs Eiríkssonar. Bygging þessi er rétt
andspænis Iðnaðarbyggingunni hinum meg-
in vatnsins. Á milli þeirra fyrir enda
vatnsins eru tvær byggingar, og á milli
þeirra má sjá önclvegisbygginguna eða
Stjórnarbyggingu sýningarinnar. Bygg-
ingar þessar eru Rafmagnsbyggingin og
Námabyggingin. Námabyggingin er í „í-
tölskum renaissance" stýl og fremur óbrotin
en þó smekkleg, engir turnar en að eins
lágar burstir og bogar yfir dyrum og
gluggum. Rafrmagnsbyggingin er þar á
móti mjög skrautieg með 10 háum fer-
strendum turnum með gylltum hvelfingum
efst, og korinþiskum stólparöðum fram
með hliðunum; á henni eru stórir glugg-
ar, svo á kvöldum, þegar hún er í ljóma af
rafmagnsljósum innan frá er hún mjög
fögur að sjá af eynni.
Fyrir norðan Illinois- og Fiskiveiða-
byggingarnar er stórt svæði, sem á er
fjöldi smærri bygginga. Þær eru byggðar
af ýmsum þjóðum og ríkjum Bandaríkj-
anna. Stýllinn, sem þær eru byggðar í, er
eins margbreyttur og byggingarnar eru
margar, og er einkennilegur fyrir það land,
sem byggingin er frá.
Eggert Ólafur Briem
sýslumaður, r. af dbr.
er andaðist 11. (ekki 12.) f. m. (sbr. 13.
tbl. Þjóðólfs) var fæddur á Kjarna í Eyja-
firði 15. okt. 1811. Foreldrar hans voru:
Gunnlaugur Guðbrandsson Briem kamme-
ráð, sýslumaður í Eyjafirði, er síðar bjó á
Grund (f 1834) og Yalgerður (f 1872) -syst-
ir Páls Arnesens rektors og þeirra syst-
kyna -Árnadóttir prests í Holti undir Eyja-
fjöllum Sigurðssonar prófasts sama staðar
Jónssonar. Móðir frú Yalgerðar var Krist-
ín Jakobsdóttir stúdents á Búðum vestra
Eiríkssonar systir Jóns sýslumanns á Espi-
hóli, föður Jóns sýslumanns Espólíns. Faðir
Gunnlaugs Briems var Guðbrandur prestur
á Brjámslæk, er fórst sviplega í Rauðs-
dalsskörðum 5. marz 1779 Sigurðsson
prests á Brjámslæk (f 1767) Þórðarsonar,
og er sá karlleggur réttast rakinn til III-
huga Guðmundssonar merkisprests í Múla
á síðara hluta 16. aldar. Móðir Gunnlaugs
Briems og síðari kona séra Guðbrands var
Sigríður (f 1835) Jónsdóttir prests á Gils-
bakka (f 1771) Jónssonar prests samastað-
arEyjóIfssonar prests á Lundi Jónssonar,
en móðir séra Guðbrands var Sigríður
Gunnlaugsdóttir frá Svefneyjum og síðar
á Látrum Ólafssonar föðursystir Eggerts
varalögmanns Ólafssonar, og bar Eggert
Briem sýslumaður nafn hans.
1831 var Eggert Briem útskrifaður
úr Bessastaðaskóla samtímis Konráði Gísla-
syni; er einn þeirra, er þá útskrifuðust:
séra Jón Brynjólfsson nú uppgjafaprestur
á Hala í Holtum enn á lífi og elztur nú-
lifandi stúdent úr Bessastaðaskóla. Eptir
skólaveru sína var Eggert um hríð skrif-
ari hjá föður sínum, og að honum látnum
var hann um tíma settur fyrir Eyjafjarð-
arsýslu 1834, en sigldi til háskólans ári
síðar og tók þar aðgöngupróf (examen
artium) með 2. einkunn, en annað lær-
dómspróf 1836 og hlaut hann þá ásamt
Jörgen P. Havsteen (síðar amtmanni) ágœt-
iseinkunn í því prófi og þótti laglega gert
af 2 íslendingum sama árið, enda einkunn-
in allsjaldgæf. Voru þeir stúdentar, er
hana fengu nefndir „innkallaðir", sakir
þess, að þeir að afloknu prófi voru kvadd-
ir á fund háskólakennaranna, er hrósuðu
þeim fyrir ástundun og dugnað við námið.
— 1841 tók Eggert próf í lögfræði með
2. einkunn, var því næst á skrifstofu Hoppes
stiptamtmanns um tíma, var settur fyrir
Rangárvallasýslu 1843 og fyrir ísafjarðar-
sýslu 1844 og fékk veitingu fyrir henni
árið eptir. Bjó hann þar á Melgraseyrj.
1848 var honum veitt Eyjafjarðarsýsla
og fór þá að búa á Espihóli. 1858 fekk
hann Rangárvallasýslu en fór þangað ekki
og fékk Skagafjarðarsýslu 1861, og þjón-
aði henni unz hann lét af embætti 1884
eptir 40 ára embættisþjónustu. Hann þjón-
aði Húnavatnssýslu sem settur 1876 og
fékk s. á veitingu fyrir henni en fékk
árið eptir leyfi til að vera kyrr í Skaga-
firði. Bjó hann þar fyrst á Hjaltastöðura
en síðar á Reynistað, unz hann fluttist til
Reykjavíkur, er hann fékk lausn. Hann
var sæmdur riddarakrossi dannebrogsorð-
unnar 1880. Á þjóðfundinum 1851 sat
hann sem þjóðkjörinn þingmaður fyrir Ey-
firðinga og hlaut þá sæmd að vera valinn
sem 3. maður (ásamt Jóni Sigurðssyni og
Jóni Guðmundssyni) til að bera fram ósk-
ir fundarins fyrir konung, en hann var
kyrsettur heima.
Eggert sýslumaður var hæfileikamaður
mikill, gáfumaður og vel að sér ger.
Hann var t. d. ágætlega vel að sér í reikn-
ingslist, og hefir sú gáfa gengið einkenni-
lega í arf til flestra eða allra sona hans.
Hann var mjög vinsælt yfirvald, sakir
mannúðar sinnar, lipurleika og réttsýni.
Hann var frumkvöðull þess, að Skagfirð-
ingar lögðu á sig 2 aura skatt af hverju
lausafjárhundraði til að brúa ár þar í
sýslunni, og hefur það borið mikinn ávöxt,
eins og raun hefur á orðið. Yfirhöfuð var
Eggert sýslumaður mesti sæmdarmaður,
sem hann átti kyn til. Af 7 börnum
Gunnlaugs kammeráðs, er nú að eins einn
sonur á lífi: hinn æruverði prestaöldungur
Jóhann Kristján Briem prófastur í Hruna,
nú rúmlega hálfáttræður.
Með konu sinni Ingibjörgu Eiríksdóttur
(sýslumanns Sverrissonar), er andaðist 1890
átti Eggert sýslumaður 19 börn og lifa
11 þeirra: 8 synir og 3 dætur, en 2 dæt-
ur dóu uppkomnar, Kristín kona Y. Clae-
sen verzlunarstjóra á Sauðárkrók og Val-
gerður. Það má með sanni segja, að
Eggert sýslumaður hafi haft sjaldgæft
barnalán, því að það mun fágætt, að jafn-
mörg börn hafi jafnvel lánazt. Syniruir
eru: Eiríkur prestaskólakennari, Guun-
laugur verzlunarstjóri í Hafnarfirði, Ólafur
stúdent, umboðsmaður á Álfgeirsvöllum,
Halldór kennari á Möðruvöllum, Páll sýslu-
maðurRangvellinga, Sigurður cand. polit.,
Eggert cand. jur. málafærslumaður og Vil-
hjálmur, er vígðist prestur til Goðdala í
gær. Dæturnar eru: Elín forstöðukona
kvennaskólans á Ytriey, Jóhanna kona
séra Einars Pálssonar á Hálsi í Fnjóska-
dal og Sigríður ógipt
M a n n a 1 á t.
Hinn 21. f. m. andaðist Jakób Bösin-
karsson óðalsbóndi í Ögri. Hann var fædd-
ur í Æðey 23. júní 1854 og voru foreldr-
ar hans: Rósinkar bóndi í Æðey (t 1891)
Árnason bónda samastaðar Jónssonar sýslu-
manns á Reykjanesi við ísafjörð Arnórs-
sonar og Ragnhildur Jakobsdóttir, sem
enn er á lífi. Jakob sál. kvæntist 1878
Þuríði Ólafsdóttur, ekkju Hafliða bónda
Halldórssonar í Ögri bróður Gunnars í
í Skálavík og liflr hún mann sinn. Þeim
varð þriggja barna auðið. Jakob sál. var
var einhver mesti duguaðarbóndi á Vest-
fjörðum, hýsti prýðilega ábúðarjörð síua,
er lengi mun bera þess menjar, og var
yfir höfuð fyrirmynd bænda þar vestra og
þótt víðar væri leitað. Hann gegndi lengi
oddvitastörfum í Ögurhreppi og fórst það
ágætlega úr hendi.
Um næstl. mánaðamót andaðist í Stykk-
ishólmi ekkjufrú Anna Magdalena Thorla-
dus (fædd Steenbach), ekkja Árna kaup-
manns Thorlaciusar, háöldruð merkis-
kona.