Þjóðólfur - 18.12.1896, Síða 4

236
Timbur og þakjárn
verður selt mjög ódýrt við Lefoliis verzl-
un á Eyrarbakka að vori komanda, 8ér-
staklega fyrir peninga. Á fyrsta timbur-
farmi er von kringum lok, eða ekki seinna
en 20. maí. Þakjárn kemur hér um bil á
sama tíma á kolaskipi frá Englandi, og
ábyrgist eg, að járnið verður ekki salt-
hrunnið.
Yiðskiptamenn verzlunarinnar, er hugsa
um stœrri timburkaup hjá mér, og sem
ennþá ekki hafa sent mér pantanir sínar,
eru vinsamlega beðnir að koma þeim til
mín fyrir 20. janúar 1897.
Eyrarbakka, 28. nóyember 1896.
P. Nielscn.
W aterproofkápur
fást í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Hús er til :iölu á hentugum stað
í bænum. Ritstj. vísar á.
Brúkuð íslenzk frímerki
borgar undirskrifaður hærra verði en nokk-
ur annar á Islandi.
Stokkseyri við Eyrarbakka 12. júní 1896.
Jön Jönasson
y erzlunarstj 6ri.
Hér með gefst almenningi til vitundar,
að eg tekst á hendur að prjóna alls konar
fatnað, sem prjónaður verður í véium, og
ábyrgist, að það verði óaðfinnanlega af
hendi leyst. Borgun fyrir prjón á hverju
einstöku fati tek eg 5 aurum minni en
gerzt hefur í öðrum prjónavélum hér í
sýslunni.
LýtingSBtöðum í Holtum 8. des. 1896.
Kristín Þórðardöttir.
hefur með ferð gufubátsins „Oddur" frá
Reykjavík til Eyrarbakka 14. júlí næstl.
1 pakki með færum, neftóbaki og munn-
tóbaki, merktur „H. J. Hafnaleir“. Ná-
kvæmar upplýsingar um, hvar pakki þessi
sé niðurkominn, verða vel borgaðar og ósk-
ast gefnar verzlunarstjóra P. Nielsen á
Eyrarbakka eða Jóni Norðmann í Reykja-
vik.
Brúkuð íslenzk frímerki
kaupir nndirskrifaður afar-háu verði.
Finnbogi G. Lárusson
utanbúðarmaður við verzl. nEdinborg“ 1 Rvik.
Hannyrðabókin
fæst á afgreiðslustofu E>jóðólfs.
Eg undirskrifuð hef þjáðst 14 ár sam-
fleytt af maga- og taugaveiklun, samfara
magnleysi, matarólyst og uppköstum. Eg
tók því að reyna Kína-Lífs-EIixír frá hr.
Valdemar Petersen í Frederikshavn, og er
eg hafði brúkað 7 flöskur fann eg á mér
mikinn bata, og er eg sannfærð um, að
eg má ekki vera án þessa ágæta lyfs, en
sakir fátæktar minnar get eg ekki full-
nægt þörfum mínum að þessu leyti. Sam-
kvæmt þeirri reynslu, sem eg hef fengið,
vil eg ráða sérhverjum, er þjáist af fyr-
greindum veikindum, að reyna þetta á-
gæta heilsulyf.
Húsagarði 6 Landi 26. febrúar 1896.
Ingiríður Jónsdóttir.
Kína-lífs-elixírinn fæst hjá flestum
kaupmönnum á íslandi.
Til þess að vera viss um, að fá hinn ekta
Kína-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir að
líta vel eptir því, að standi á flöskun-
um í grænu lakki, og eins eptir hinu skrá-
setta vörumerki á flöskumiðanum: Kínverji
með glas í hendi, og firmanafnið Valdemar
Petersen, Frederikshavn, Danmark.
Eigandi og ábyrgðarmaðnr:
Hannes ÞoriteinBSon, cand. theol.
Félagsprentsmiðjan.
102
held að þetta hjarta, sem einu sinni sló svo heitt, verði nú
bráðum snortið af kulda dauðans.
Guð annist þig, kæra systir.........
Systir mín hafði ekki verið sannspá. Þetta bréf
var skrifað 2 árum áður en hún dó, en eldri systir
hennar, sem bréfin voru skrifuð til, dó á undan henni.
Hún hafði erft aptur bréfin sín eptir systur sína látna.
Hér lýkur nú þessari litlu sögu. í einverunni og
þegar mér leiðist, fer eg opt að hugsa um lífsferil fóður-
systur minnar, hugsa um, hvað hún hefði getað gert
unnusta sinn sælan, hefðu þau mátt njótast, hvað hann
hefði þá orðið meiri og betri maður og hún mikil og
góð kona.
Bréfin hennar systur minnar hafa opt beint mér á
rétta stefnu í hugsunum mínum. Eg ætlaði að geyma
sögu þá, sem í þeim felst, sem helgan leyndardóm, en
nú vil eg lofa öllum drambsömum mæðrum að lesa hana,
og meyjum þeim, sem bera harm í hjarta yfir sviknum
ástum. Betur þær gætu allar tekið sömu lífsstefnu eins
og hún systir mín.
(Eptir n-j-*).
Úr „Buch der Lieder“.
Eptir Heine.
Ástarjátningin.
Rökkvaði óðum að aptni,
ákafar brunaði flóðið.
Sat jeg við ströndu og starði
á stormbáru fjörugan danz.
Og brjóst mitt svall eins og særinn,
og sætvakin, ákafleg heimþrá mig greip,
til þín, þú munbliða mynd,
er mér svífur hvervetna nær,
og hvervetna, hvervetna kallar til mín,
í stormþyti, stórsjóar ólgu,
og stunum míns eigin brjósts.
Með léttum reyr jeg reit á sandinn:
„Ranveig, jeg elska þig!“
Illar bylgjur óðar steyptust
yfir þá ijúfu játning,
og máðu’ hana aptur af.
Þú brothætti reyr, þú rokgjarni sandur,
þér rennandi öldur, jeg trúi’ yður ei.
Himininn sortnar og hjarta mitt tryllist
og helafli ríf jeg úr Noregsskógum
þá stærstu og sterkustu eik,