Þjóðólfur - 08.07.1898, Blaðsíða 3

127
Heimspekispróf við hásltólann hafa tekið
þessirlandar: Eggert Claesen,EiríkurKérulf,og Jón
Þorláksson, allirmeð dgætiseinkunn. Árni PálsSon, Ás-
geir Torfason, Bernharð Laxdal, Gísli Skúlason,
Halldór Gunnlaugsson, Jóhannes Jóhannesson og
Elinborg Jacobsen öll með einkuninni ddvel,
•og Sigfiís Sveinsson með einkuninni laklega.
Dr. ÞorvaldurThoroddsen hefur verið
Ljörinn heiðursfélagi konunglega landfræðifélagS-
ins í Lundúnum.
Matvara er nú óðum að lækka í verði ytra,
og komin hér um bil í sama verð sem fyrir
hækkunina. Má ætla að Isl kaupmenn verði nú
jafnfljótir að setja verðið niður, eins og þeir
voru að hækka það.
Um fréttaþráðinn til íslands hefur það
heyrzt, að enska stjórnin hafi nú algerlega neit-
að að leggja fram nokkurt fé til hans. Hafði
fyrirspurn um þetta verið borín upp í parlament-
inu, og stjórnin þá skýrt frá því, að hún stuðlaði
eigi að fréttaþráðarlagningu til annara landa,
nema hún sæi sér einhvern hagnað við það, ef
ófrið bæri að höndum, og auk þess styrkti hún
alls ekki erlend fréttaþráðarfélög til slíkra fyrir-
tækja. Samkvæmt þessum fregnum, séu þær á-
reiðanlegar, þurfum vér llklega ekki að vænta
þess, að fréttaþráður verði lagður hingað að
sinni.
Eins og vænta mátti er »Nýja Öldin» eitthvað
að bögglast við að klóra yfir vitleysuna um Joe
Leiter. Áður hafði hún sagt fullum fetum, að
Leiter hefðigrætt 4V2 miljón dollara á hveitikaup-
um sínum, en nú hefur sú frásögn lagazt svo hjá
henni, að maðurinn var í peningaþröng um
stund, varð að selja talsvert af hveiti með skaða
sínum, en er ekki enn orðinn gjaldþrota, getur
hvorttveggja verið, að hannverði þaðeðaverði það
ekki(I) Mikil er speki „Nýju Aldarinnar". Séu þessar
2 frásagnir hennar skeyttar saman, verður það
svona: „Leiter hefur grœtt 4V2 miljón dollara á
ollu brallinu, — en er samt ekki orðinn gjald-
þrota". En sú „lógik". Vandræðalegra yfirklór
en þetta er varla unnt að hugsa sér. Sannleik-
urinn er sá, að faðir Leiters er stórauðugur mað-
ur, og hann hefur boðizt til að borga öllum skuld-
heimtumönnum sonar síns, en Leiter yngri er
jafnt sprunginn á fjárgróðafyrirtæki sínu, þóttfað-
ir hans ef til vill borgi brúsann. Ritstj. „N. A.“
ætti að kappkosta, að vera sem allra réttorðastur,
þegar hann er að skrifa »Skírni« f blaðið sitt,
því að „Skírnir" má ekki flytja bull.
Reykjavík, 8. júlí.
Strandferðabáturinn „Hólar" kom hingað
norðan og austan um Jand á ákveðnum degi 5.
þ. m. Með honum kom séra Þorsteinn Bene-
diktsson í Bjarnanesi, húsfrú Sigurbjörg Bogadótt-
ir frá Eyjólfsstöðum á Völlum og fáeinir aðrir
farþegar.
Gufuskipið »Gwent« fór héðan til Skotlands í
fyrri nótt með 590 hesta, er Jón Vídalín hafði
látið kaupa í Árness- og Rangárvallasýslum.
Með því fór einnig séra Lars Oftedal áleiðis til
Noregs.
Nú er grindin í stýrimannaskólanum reist.
Stendur hann allskammt norður frá Landakoti,
og verður þaðan vfðsýni allmikið, því, að bygg-
inguna ber hátt. Hefur Markús skólastjóri Bjarna-
son selt spildu af túni sínu undir skólann.
Nú er einnig langt komið að reisa grindina
í barnaskólahúsinu nýja. Verður það stórhýsi mik-
ið og bænum til prýði, en dýrt verður það bæj-
arbúum, því að ætlað er, að eigi muni það minna
kosta fullbúið en 100,000 krónur og er það lag-
legur skildingur. Þá er skuldir bæjárins eru
orðnar 30—40 kr. á hvert nef bæjarmanna, þá
virðist það sæmilega mikil súpa, enda mun sum-
um þykja seyðið af henni býsna rammt, þá er
fram í sækir. En þá er um stórfyrirtæki er að
ræða í bæjarins þarfir, verða menn að sætta sig
við þunga skatta. Að eins þess geta menn kraf-
izt, að fyrirtæki þessi séu skynsamlega stofnuð,
og fé bæjarmanna eigi varið ráðlauslega.
Jurtapottar af ýmsumstærðum fást í
verzlun. Sturlu Jónssonar.
Rónir Og órónir sjóvetling-ar lceypt-
ir hæsta verði í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Fyrir 2 krénur
geta nýir kapentiur fengið ÞJÓÐÓLF
nú frá júlíbyrjun til ársloka.
Skrautprentað 50 ára minning-
arblað Þj óðólfs með myndum fylgir
í kaupbæti. Verður prentað í haust.
Hænsnabygg' fæst í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Fataefni og tilbúinn fatnaður fæst
beztur og ódýrastur í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Laukur, Syltetau, Sardínur, Kjöt
Ananas, nýkomið í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Stígvél fyrir karla og konur, klossar
og sjóstígvél fást í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Hollenzkt reyktóbak (2stjörnur) ásamt
ýmsum öðrum tegundum af tóbaki er nýlega
komið í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Hattar, húfur,
Regnhlífar og m. fl. nýkomið í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Ostur, allskonar tegundir, nýkominn í
verzlun Sturlu Jónssonar.
Brjóstsykur, ótal tegundir, hvergi jafn
ódýr og í verzlun Sturlu Jónssonar.'
Leiðarvísir tii lífsábyrgðar
fæst ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr. med.
J. Jónasen, sem einnig gefur þeim sem vilja
tryggja líf sitt, allar nauðsynlegar upplýsingar.
88
hélt ívan í hestana. Það var kafhlaup fram undan, og ívan
ýtti hestunum aptur á bak snögglega, svo að Fédor, sem var-
aði sig ekki á því, þreif í taumana með blótsyrði. Hann var
alls ekki ofsafullur maður að eðlisfari, en hann hafði nærri ver-
ið dottinn úr sæti sínu, og vissi, að Alexía, sem stóð á þrep-
skildinum horfði á hann. Hann hefði fyrirgefið öllum hesta-
sveinum nema þessum eina.
„Hundurinn þinn“, kallaði hann, og í rómnum lýsti sér
hin mikla gremja, er safnazt hafði fyrir hjá honum síðustu vik-
urnar. „Hafið þetta fyrir vanrækslu yðar", mælti hann, um
leið og hann þreif langa svipu, er lá við hlið hans, og léthana
ríða um höfuð ívans. Höggið var svo mikið, að blóðið bun-
aði bæði úr enni Ivans og úr vanganum á honum, Áður en
Fédór fékk tómstund til, að reiða til höggs í annað sinn, hafði
ívan náð handfesti á svipuólinni og stóð þarna kyr, öskugrár í
framan með ægilegu augnaráði og hörkusvip, og auðsjáanlega
reiðubúinn til að stökkva upp í sleðann. Alexía, sem sá hver
hætta hér var á ferðum, hljóp skyndilega á milli, og kom í veg
fyrir, að frekari vandræði spynnust af og það mátti heldur ekki
seinna vera. Hún vítti Fédor einslega fyrir óstillingu hans, og
hann var auðmjúkur og iðrandi. Hann furðaði sig fullt eins
mikið á þessu bráðræðisverki sínu, eins og hún. Hann gat
alls ekki skilið í því, hvernig hann hefði getað misst svona al-
Rerlega stjórn á sjálfum sér. Það hafði aldrei komið fyrir hann
áður. Til þess að sýna, hve fastráðinn hann væri í því, að láta
e’gi optar þannig fara virtist honum, að hann yrði að jafna
þetta við ívan með því að gefa honum tvær rúblur. „Þær munu
verða græðiplástur á sár yðar“, sagði hann við ívan í gamni,
um leið og hann rétti honum peningana. En ívan lagði hend-
urnar á bak aptur og gekk burtu steinþegjandi, en Fédor stóð
85
frá barnæsku, hafði orðið til þess að hefla stærstu ójöfnurnar af
þessum bóndadreng, og þoka honum nær þeim flokki manna,
er Fédor taldi sig til, og þessum ættgöfga unga manni virtist
það einskonar óleyfileg tröðkun einkaréttinda sinna, en hanngat
samt sem áður ekki neitað því, að þessu væri þannig varið.
Svo var það einn góðan veðurdag, að efasemdir Fédors
urðu að fullri vissu. Hann hafði verið úti að ríða sér til skemmt-
unar ásamt unnustu sinni og ívan fylgdist með þeim. Alexía
hafði samkvæmt venju sinni reynt nokkrum sinnum, að fá Ivan
til að taka þátt í samtalinu, en hann var önugri í skapi en ella,
og jók á þann hátt raunir sínar, sakir þess, að því styttri í
spuna, sem hann var, því meiri skemmtun veitti hann hinni
ungu og glaðlyndu stúlku. Hún virtist beinlínis hafa ásett sér,
að hrista úr honum ólundina með gáska og stríðni. Hann hafði
sannarlega eigi verið í sérlega góðu skapi nú upp á síðkastið,
en hún hafði sjalf verið svo hrifin af sinni eigin hamingju, að
hún hafði eigi veitt því mikla eptirtekt. En þennan dag hafði
hún í fyrsta skipti séð Ijós merki þess, að Ivan var öðruvísi, en
hann átti að sér, og hún gekk fastlega á hann, að segja, hvern-
ig á því stæði, hvort hann hefði tannpínu? Nei. — Hvort hann
hefði þá fengið kuldabólgu? Onei, veturinn var enn ekki geng-
inn i garð.
„Hann er, ef til vill, ástfanginn", greip Fédor skyndilega
fram í, og horfði beint framan í ívan um leið.
„Það er ágættl" sagði Alexía hátt og hló. „Mér hefur
aldrei dottið það í hug fyrri. Hver er það, litli ívan minn góði?
Marysía eða Sósía? Komdu, þú mátt ekki vera svona ósköp ó-
mannblendinn sakir þess. Eg lofa að tala þínu máli^við pabba.
En þú ert ef til vill ekki enn öldungis ráðinn í, hvora þú átt
heldur að taka — þær eru báðar fallegar, eins og þú veizt, en