Þjóðólfur - 06.06.1899, Side 3

07
Jón og Sigríður bræðrabörn. — Eiríkur lærði
undir skóla hjá Asmundi prófasti Jónssyni í Odda,
var útskrifaður úr Bessastaðaskóla 1846, slðasta
árið, sem skóli var þar haldinn, sigldi þá til há-
skólans og tók þar s. á. aðgöngupróf (examen
artium) og árið eptir 2. lærdómspróf. Mun eink-
um hafa lagt stund á málfræði, en tók aldrei
neitt embættispróf. Hann var langa hríð allt til
dauðadags, styrkþegi (stipendiarius) Arna Magn-
ússonar sjóðsins og tók afskriptir af mörgum
bréfum og handritum í safni hans. Af ritstörf-
nm hans er kunnast: Islenzk dönsk orðabók
{»01dnordisk Ordbog«) er prentuð var í Kaup-
mannahöfn 1863. Sfðan 1874 var hann umsjón-
armaður (varaprófastur) á Garði (Regensen) og
gegndi störfum aðalumsjónarmannsins (Garðpróf-
astsins) í fjarveru hans hans. Hann var kvæntur
danslcri konu. —Eiríkur var velgáfaður maður og
fróður um margt, ritaði mjög góða íslenzku, nokk-
uð forna. Var hann mörg ár Skírnisritari, og
hefur það tímarit eigi síðar verið betur ritið.
Þótt hann dveidi lailgvistum í Danmörku og
lengur en flestir aðrir Islendingar, er þar hafa
verið á síðari tímum, gleymdi hann eigi ættjörðu
sinni, og var jafnan mjög íslenzkur í anda og ó-
venjulega frjálslyndur í skoðunum. Þá er sá, er
þetta ritar var staddur í Höfn haustið 1896 og
heimsótti Eirík prófast, minnist hann þess, með
hve miklum áhuga og innilegri velvild þessi
gamli, farlama maður minntist ættjarðar sinnar
og hversu óbifanlega trú hann hafði á framtlð
hennar. Bað hann að skila kærri kveðju sinni
heim til landsins síns, er hann hefði svo langan
aldur eigi augum litið, og mundi aldrei fram-
ar auðnast að sjá. Var ræða hans að öllu leyti
hin eptirtektaverðasta og engin uppgerð í orðum
hans. Er þessa hér getið til að sýna, að
land vort á þar góðum og tryggum syni á bak
að sjá, þótt hann gerði elcki svo mikinn hávaða
af sér í lífinu. Hann var og raungóður og tryggur
vin vina sinna. Munu margir íslenzkir stúdentar er
kynntust honum nokkru nánar eigi viJja hnekkja
þeim dómi. Var hann og jafnan vel hmum ungu
löndum sínum í Höfn, þótt sumir þökkuðu það
sjálfsagt miður en skyldi. Mun hann á síðustu
árum eptir að elli og vanheilsa sótti á hann, hafa
verið fremur einmana, enda flestir kunningjar
hans og æskuvinir þá komnir undir græna torfu.
Hann var jarðaður f Vestur-kirkjugarði 6.
f. m.; nálega allir íslenzkir námsmenn í Höfn, eldri
og yngri, fylgdu honum til grafar, auk margra
annara. Ungur prestur, Frandsen að nafni, sem
búið hafði á Garði, hélt líkræðuna eptir ósk
hins látna; íslenzkir stúdentar mættu með fálka-
fánann bláa og sungu við gröfina nokkur vers
af sálminum »Allt eins ogblómstrið eina«.
í stað Eiríks er af báskólaráðinu settur vara-
umsjónarmaður cand. mag. Sigfús Blöndal.
Afbakaðar þingmálafundarfréttir.
Það er ekki í fyrsta sinn, sem »ísafold« flyt-
ur rangar fregnir af þingmálafundum hér f Húna-
þingi 1. og 5. april þ. á., þar sem hún segir frá
þingmálafundi Húnvetninga 11. marz síðastliðinn,
— enda minnist eg þess varla að hafa séð eða
heyrt stórkostlegar hallað réttu máli, en hún ger-
ir þá.
Eg ætla að leyfa mér að leiðrétta það helzta,
sem rangfært er hjá blaðinu; eg hefði gert það
fyr, hefði eg séð »ísaf.« nógu snemma til þess.
í báðum blöðunum er tekið fram, að allir sýslu-
nefndarmennirnir 13 hafi greitt atkvæði með fund-
arályktuninni í stjórnarskrármálinu (d: Valtýsk-
unni), nema 1—2, auk oddvita. Þetta eru furdu-
lega djörf ósannindi. Auk oddvitans greiddu þess-
ir 4 sýslunefndarmenn atkvæði á móti fundará-
lyktuninni: Staðarhrepps: Stefán hreppstjóri 01-
afsson, Fremri-Torfustaðahrepps: Hjörtur hrepp-
stjóri Líndal, Þorkelshólshr: Sigurður óðalsbóndi
Jónsson og Sveinsstaðahr.: Bjarni prestur Pálsson.
En þessir tveir sýslunefndarmenn voru ekki við-
staddir við atkvgr.: Kirkjuhvammshr., Sigurður
bóndi í Kirkjuhvammi og Vindhælishr. Bjöm
prestur Blöndal. Eru þá 7 Valtýsmenn eptir, rétt-
ur helmingur sýslunefndarinnar. Hlutaðeigendur
geta sjálfir sagt til, ef eg ranghermi þetta.
Einnig er það tilhæfulaus uppspuni að »skop-
azt« hafi verið að' ræðu sýslumannsins, þvf að
henni var einmitt gerður mikill rómur, en satt er
það, að einn drukkinn náungi úr »Valtýsflokki«,
var þá sem optar, er mótvaltýsmenn töluðu, að
að skella 1 góminn og stæla hnefana. Fregnriti
»ísaf.« gæti kannske nefnt henni þann mann? —
Fleira er skakkt og skælt í frásögninni um um-
ræðurnar á fundinum. En ekki nenni eg að elta
það allt. Geta mætti þó þess, að sumir álfta það
róggrey að gefa opinberlega í skyn um sýslumann,
sem eins og aðrir embættismenn flestir, á em-
bætti sitt undir stjórninni, að hann sé flokksyw-
ingi andstæðinga hennar, ekki sízt þegar það er
ósatt. Gísli sýslumaður talaði algerlega »neutralt«
á fundinum, gaf upplýsingar beinar og blátt áfram.
En auðvitað er hann enginn landráðalubbi, og
þolir sjálfsagt allar ákúrur fyrir það. Ósatt er og
um bóndann, sem »gripinn hafi verið« »til þess
að verða ekki þrettán«. En nú man eg það, að
„Valtýingur" einn teymdi Guðmund nokkurn í
Kollugerði gegnum dyrnar, og taldi með sfnum
flokki, en eg hef komizt að því síðan, að sá mað
ur hefur ekki verið kjósandi í margt ár. Dregst
hann því frá þessum 27. Tuddaleg tilgátaer það,
að sumum hafi þótt girnilegt að „elta gyllta borð-
ann sýslumannsins". En vel sómir hún sér í
„ísafold", fyrst hún kom fram hvort sem var. Eg
ætla að láta hér við lenda, mætti þó athuga margt
fleira. En „Isaf.“ ætti að flytja áreiðanlegri frétt-
ir hér eptir, en hingað til. Eg álít nefnil., að
reikningar hennar við almenningsálitið megi
ekkert vaxa héðanaf —gjaldamegin. En reyndar
er mér sama, hvernig hann er, eða mun verða.
Spákonufelli 29. maí 1899.
Arni Arnason.
Herra ritstjóri!
Viljið þér gera svo vel að lána eptirfarandi
línum rúm í blaði yðar á morgun.
30. f. m. birtist í »íslandi« auglýsing, þar sem
stúkunni „Verðandi" voru boðnar óhrekjanlegar
og ómótmælanlegar sannanir fyrir því, að Björn
ritstjóri Jónsson, sem er félagi í stúkunni, væri
margfaldlega sekur um skuldbindingarbrot gegn
templarreglunni og þau af versta tagi.
Það hefur að öllum líkindum verið til að reyna
að koma f veg fyrir, að málið yrði tekið til nán-
ari rannsóknar í stúkunni, sem Björn hefur feng-
ið vottorðið, sem birtist í »ísafold« 3. þ. m., þar
sem tveir af embættismönnum stúkunnar lýsa yfir
því, að hann sé að þeirra vitund flekklaus bind-
indismaður.
Nafn æzta templars stendur undir yfirlýsing-
unni, og gætu menn af þvf ætlað, að þar með væri
útrætt um þetta mál frá hans hálfu. En svo er
ekki; hann ætlar ekki að láta sér nægja þennan
kattarþvott karls, en hefur skrifað mér og beðið
um þær upplýsingar, sem fram eru boðnar í
auglýsingunni í »Islandi« og þær hefur hann feng-
ið. Hann getur því ekki verið eins fullviss um
sýknu Björns nú, eins og hann var 3. þ. m.
Verði skýrslu þeirri, sem eg hef látið æzta
templar í té, stungið undir stól, ætla eg að
að birta hana á prenti.
5. júní 1899.
Þorst. Gíslason.
Fimmtiuára afmœligrundvallarlaganna
dönsku var haldið hátíðlegt hér í bænum í gær,
með því að sumstaðar voru veifur dregnar á stöng,
en í Iðnaðarmannahúsinu haldin veizla mikil á |
kostnað Jóns Vídalíns konsúls, er bauð þangað
yfirforingjum af Heimdalli og af enska herskipinu
Galatea, auk æztu embættismanna bæjarins. Boðs-
gestir 45 að tölu. Þetta er í fyrsta skipti, sem „stáss"
hefur verið gert hér í bænum af grundvallarlög-
unum dönsku. Þau eru sjálfsagt svo ákaflega
þýðingarmikil fyrir oss, að full ástæða sé til að
„flagga" fyrir þeim m. m. Höfuðstaðnum er ávallt
að fara fram. Næst verður sjálfsagt farið að
»flagga» fyrir stöðulögunum.
■■/ / / / V / / / / / /■/■/■/ / ~/á
VERZLUN
Friðriks Jónssonar,
4 VALLARSTRÆTI 4
hefur mikið úrval af
Sjölum — Kjólatau-
um, — Svuntutauum, — Sirzum — Tvist-
tauum — Flanelettum — Léreptum — Gar-
dínutauum—Silkitauum,—Millumpilsatauum—
Fatatauum—Vaxdúkum —Línolíudúkum —
Nærfatnaði fyrir karlmenn og kvennmenn —
Handklæðum — Borðdúkadreglum, — „Möbel
betræk" — Rúmábreiðum — Lífstykkjum
— Silkiböndum — Svömpum — Greiðum—
Hnöppum — Waterproofkápum,-—Skófatnaði
fyrir karlmenn og kvennmenn og börn —
Göngustöfum — Líntaui — Slaufum — Pen-
ingabuddum — Sápum — Regnhlífum
o. m. fl.
ALLAR þessar vörur eru seldar
með óvanalega lágu verði einungis gegnpen-
ingum út í hönd.
>Komdu nú að kveðast á».
um kjólatau og vöru þá,
sem EDINBORG er flutt burt frá.
Finnst ei betra jörðu A.
A hverjum bekk í hverri kró
þeir hafa þar af öllu nóg.
Þeir selja damask, döðiur, vatt
og dömurnar segja að léreptin séu skelfing
góð og það kvað vera satT.
Tölum ekki um tvinnann þar,
traustari' aldrei spunninn var,
spegla’ er gjöra fjandann sjálfan fríðan,
svo flauels-kápu margur vildi skríða’anN
Notum tíma’ og nýja tóbakið,
nálakodda, kex og picklesið.
Kryddávexti, köku- og blómsturskálar
Cocoa og óbrjótandi nálaR.
Reykjarpípur remmast aldrei þar
roða slær á krystalsskálarnar.
Tepottar, sem tæmast ei
ta.ktu þér þar slipsi meY.
(Framh. síðar. Verður þar sagt frá Baðlyfinu
bezta handa Dalamönnum. Ballskónum til vetrar-
ins. Pearssápunni heimsftægu. Leirvarningi,
sem stenst allar vinnukonur. Stölunum, sem
gera þreytta menn að nýjum mönnum).
Hér eptir veiti eg als ekki viðtöku þeim
dagblöðum, sem mér kunna að verða send án þess
eg hafi pantað þau.
Petta tilkynnist hér með.
Miðseli 27. maí 1899.
Magnús Vigfússon.