Þjóðólfur - 28.02.1902, Blaðsíða 4

36
UNDIRSKRIFAÐUR
yflrréttarmálafærslinnadur er til
viðtals uin málsóknir, fasteignasölu, lög-
fræðislegar leiðbeiniugar o. s. frv.
kl. 10-11 f. h. ogkl. 5 7 e h.
28. febr. 1902.
Einar Benediktsson.
Þakkarávarp.
Við undirskrifuð hjón vottum hér með
okkar innilegasta hjartans þakklæti öllum
þeim, sem greiddu götu okkar, og gáfu okk-
ur síðastliðið haust, þegar við urðum fyrir
þeim skaða, að missa bjargargripinn okkar
snemmbæra kú, og skulu hér nefnd heið-
urshjónin Sigmundur Olafsson og Steinunn
Bjarnardóttir, SigurðurSigmundsson ogKrist-
jana Bjarnadóttir hér á bæ, og JónJónsson
og Guðbjörg Þorkelsdóttir á Skiphyl, og
heiðursmennirnir Sigurður Jósepsson í Ein-
holtum, Jón Guðmundsson, Eyjólfur Eyjólfs-
son og Guðmundur Davíðsson allir á Ökr-
um. Þessum öllum biðjum við góðan guð
að launa og blessa öll þeirra fyrirtæki, þess
óskum af innstu hjartans rótum.
Litla Kálfalæk xó. febr. 1902.
J. Kr. Sigurðsson.
Borghildur Benjaminsdóttir.
Islenzkir sagnaþættir
I.
Sérprentun úr Þjóðólfi i8()8—iqor,
136 bls, eru nú fullbúnir og kosta heptir
1 kr. 50 au. fyrir kaupendur Þjóðólfs, en
2 kr. fyrir þá, sem ekki eru kanpendur
blaðsins. Þeir sem útvega 5 nyja kaup-
endur að Þjóðólfi og standa skil á borg-
un frá þeim í gjalddaga, fá, auk venju-
legra sölulauna, eitt hepti af sagnaþáttun-
um ókeypis, en þeir sem útrega 10 nýja
kaupendur, fá 2 eintök ókeypis. Þetta
tilboð stendur fyrst um sinn til 31. des.
1903.
Rvík 20. febr. 1902.
Hannes Þorsteinsson.
„Þakklæti fyrir góðgerð gjalt,
guði og mönnum líka“.
Með innilegri þakklátsemi viljum við hjón-
in minnast þeirrar höfðinglegu rausnar, sem
hinn góðfrægi og höfðinglundaði búhöldur
Einar sýslunefndarmaður Jónsson á Gárð-
húsum í Grindavík auðsýndi okkur á næst-
liðnu hausti, þar sem hann gaf okkur klyfj-
ar á hest, af dýrindis vöru og 5 kr. í pen-
ingum að auki. Sömuleiðis þess, að 3 syn-
ir hans: Einar, Júlíus og Dagbjartur gáfu
okkur klyfjar á annan hest, í félagi við 2
bændur þar í byggðarlagi, nfl. Símon í Vall-
arhúsum og Jón í Rafnshúsum. Fyrir þær
höfðinglegu gjafir, sem þessir eðallunduðu
menn gáfu okkur, í hinum erfiðu kringum-
stæðum okkar, er meðfram orsökuðust af
skarlatsóttinni, er gekk hjá okkur ( 8—9 vik-
ur, um aðalbjargfangatímann á liðnu sumri,
— viljum við biðja algóðan guð af hjarta,
að endurgjalda þeim og öðrum, sem þá
réttu okkur hjálparhönd, á þann hátt og á
þeim tíma, sem hans alvísa ráð sér hverj-
um og einum þeirra bezt haga hans náðar-
laun.
Sámsstöðum í Fljótshlíð 20. febr. 1902.
Ivar Þórðarson. Jóhanna Jóhannesardóttir.
Klæðaverksmiðja
í Danmörku.
óskar að fá duglegan umboðsmann á
íslandi til að taka á móti ull til vefn-
aðar. — Beztu vörur, fljót skil. — Menn
sendi blaði þessu skriflegar upplýsing-
ar, með merki: „klæðaverksmiðja", um
meðmæli og kröfur um þóknun fyrir
að taka þetta starf að sér.
T rypograph inn
er hið bezta og handhægasta
áhald til að taka mörg endurrit af sama
skjali. Fæst í tveim stærðum, kvarto
og folio í bókaverzlun
SIGFÚSAR EYMUNDSSÖNAR.
Þar fást einnig:
Vasapennar úr gulli
(Pelican pennar); bezta tegund vasa-
pennaaðdómi þeirra.sem hafa notað þá.
Gullblek, rautt blek, óaf-
máanlegt merkiblek til að
merkja lín, og m e r k i b 1 e k til að
merkja kassa. xMikið af
RITFÖNGUM. HÖFUDBÆKUR,
KASSABÆKUR og KLADDAR,
og niurgt flcirji.
ur Allt mjög ödýrt eptir gæðum.
Þakkarávarp,
Þá er eg í vetur varð fyrir því stórslysi,
að fara úr liði á mjöðminni, var eg svo
heppin að njóta hjálpar hins ágæta læknis
hr. Sigurðar Magnússonar, er kippti aptur í
liðinn meða ðstoð hr. Chr. Schierbecks lækn-
is, sem einnig er kunnur sem bezti læknir
og mannvinur. Síðan stundaði Sigurður
læknir mig á 9. viku með þeirri framúrskar-
andi alúð, umhyggjusemi og lltillæti, er sjald-
gæft mun vera, og gaf mér að lokum alla
læknishjálp sína og miklu fyrirhöfn. Þetta
kærleiksverk auðsýnt mér I minni fátækt
bið eg algóðan guð að Iauna honum. Sjálf
get eg ekki annað en þakkað af hrærðu hjarta
þessum ágæta lækni, sem að mínu áliti, og
eg hygg allra, sem hafa kynnzt honum, er
jafnmikið ljúfmenni og mannkostamaður,
eins og hann er góður og nákvæmur læknir.
Einnig þakka eg öllum öðrum, er mér hafa
reynst vel I veikindum mínum.
Reykjavík 20. febr. 1902.
Margrét Einarsdóttir, Klapparstlg 22.
t verzlunlnnl
EDINBORG
í Reykjavik
fæst með bezta verði flest allt, er að
útgerð lýtur, svo sem
Línur,
Onglar,
Kaðlar allskonar.
Segldúkur margskonar,
Olíuföt o. fl. o. fl.
Einnig nægar birgðir af góðri og
billegri matvöru.
Ásgeir Sigurðsson,
Vottorð.
Eptir að eg í mörg ár hafði þjáðst
af magaveiki og árangurslaust leitað
margra lækna til að fá bót á því meini,
hugkvæmdistmér fyrir rúmu ári að reyna
hinn heimsfræga Kína-lífs-elixír frá
Valdemar Petersen í Friðrikshöfn. Og
þaðvareins og við manninn mælt. Þegar
eg hafði tekið inn úr 4 glösum, fór mér
að batna til muna. Með því að neyta
þessa ágæta heilsulyfs að staðaldri, hef
eg verið fær til allrar vinnu, en það
finn eg, að eg má ekki án þess vera,
að nota þennan kostabitter, sem hefur
gefið mér aptur heilsuna.
Kasthvammi í Þingeyjarsýslu.
Sigtryggur Kristjánsson.
KÍNA-LIFS-ELIXÍRINN fæsthjá flestum
kaupmönnum á fslandi, án nokkurrar toll-
hækkunar, svo að verðið er öldungis sama
sem fyr, 1 kr. 50 a. flaskan.
Til þess að vera vissir um, að fá hinn
ekta Kína-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir
v P
að líta vel eptirþví, að —p~~ standi á flösk-
unutn I grænu lakki, og eins eptir hinu skrá-
setta vörumerki áflöskumiðanum: Kínverji
með gias í hendi, og firmanafnið Walde-
mar Petersen.
Nýprentuð eru :
SKÓLALJÓÐ
Kvæðasafn handa unglingum
til að lesa og nerna.
Valið hefur og búið til prentunar:
Þórhallur Bjarnarson.
Kostar í bandi kr. 1,00. Aðal-útsala
í bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar.
Fæst einnig hjá öðrum bóksölum í
Reykjavík.
Eigandi og ábyrgðarmaður:
Hannes Þorsteinsson, cand. theol.
Glasgow-prentsmiðjan.
18
mönnunum. Gamla þjóðarhatrið funaði upp og Svíþjóð var sagt stríð
á hendur.
Nú breyttist allt í einu veður í lopti. Leirdælir höfðu neytt allrar
orku til þess að komast hjá herþjónustu, höfðu síðan neyðst til þess að
láta undan og voru loks af vananum farnir að sætta sig við herþjónust-
una, svo sem hvert annað óhjákvæmilegt böl—en nú vaknaði föðurlands-
ástin hjá þeim. Menn minntust afreka Raumsdæla úr Kalmarstríðinu;
þeir voru nábúar Leirdæla, hraustu bændurnir, sem unnið höfðu sér ódauð-
legan orðstír í ófriðnum við Skota. Ætli það hefði verið nokkur sómi
fyrir Leirdæli, þó þeir hefðu getað fengið því framgengt, að þeir mættu
sitja heima í skjóli fjalla sinna á meðan að landar þeirra legðu líf sitt í
sölurnar fyrir konunginn og fósturjörðina.
í Leirdal höfðu menn litlar fregnir af ófriðnum. Menn vissu, að her-
inn sunnanfjalls, er var 8000 manns, varði landamærin á milli Friðriks-
staðar og Elverum og að stórfylki það, er Leirdælir voru í, myndaði þar
vinstri fylkingararminn. Loks kom fregn um það, að stórfylki þetta hefði
ráðizt á skotvígin við Leir 19. maí 1808 og því næst hefðu Leirdælir
undir forustu Júrgensens höfuðmanns tveim dögum síðar ráðizt á sænska
útvarðasveit við Jerpset, 4 mílur fyrir sunnan Kongsvinger, og gereytt
henni, svo að nafn hersveitarinnar væri á allra vörum og hún hefði ver-
ið látin koma fram fyrir hershöfðingjann, Kristján Agúst prins, til þess
að hann gæti sjálfur þakkað hermönnunum fyrir hina hreystilegu fram-
göngu þeirra og það fylgdi með sögunni, að hann hefði leyft þeim sjálf-
um að kjósa sér eitthvað að launum, en annars vissu menn ekkert ítar-
legar um það; sumir gátu þess til, að Leirdælir mundu aptur öðlast hin
gömlu einkaréttindi sín til lausnar frá herþjónustu, en menn vildu ógjarna
trúa því, því að slík laun virtust flestum vera fremur til smánar en heiðurs.
Eptir þetta kom fregn um, að friður væri saminn milli ríkjanna og
gætu menn því búizt við heimkomu hermannanna innan skamms. En jafn-
framt því gaus einnig upp annar kvittur, sem kom öllu prestakallinu í
uppnám. Þessi lausafregn barst upp frá Sognfirði og Vors upp í Aur-
<lal og þaðan út um sveitina. Enginn vissi samt með vissu með hverj-
19
um hún hafði borizt, og heimildarmann nefndu menn ýmist þennan eða
hinn, en í höfuðatriðinu kom öllum saman, að Andrés frá Velli hefði ver-
ið náðaður með konungsúrskurði.
Loksins rættist þessi orðrómur, því að hreppstjórinn fékk skriflega
tilkynningu um þetta frá stjórninni. Það var uppi totur og fit á mönn-
um um allan dalinn, því að allir vildu sýna bæði hermönnunum og fang-
anum einhverja sæmd og hafði aldrei verið jafn-mikið um að vera þar í
dalnum síðan útboðið sæla.
Það var afráðið að halda mikla veizlu við heimkomu hermannanna.
Andrési átti líka að veita hátíðlega móttöku, en að því er snerti þau
Ingiríði, var enn þá meira í bruggi. Jörðin Gröte var þá til sölu ; var það
góð jörð og fylgdi henni bæði skógarbeit og laxveiði. 011 sóknin tók
sig saman um að kaupa hana og gefa Andrési og Ingiríði til uppbótar
fyrir það tjón, sem þau hefðu beðið, og þær raunir, sem þau hefðu rat-
að í, vegna allrar sveitarinnar.
Ingiríður yngdist upp aptur við alla þessa övæntu gæfu; en heiður
sveitarinnar og hamingja Ingiríðar rann svo að segja saman í eitt og
breiddi ljós og yl yfir þennan afskekkta og einmana dal, svo að jafnvel
allt sumarskrúð hans, blómlegu, grænu akrarnir, breiða áin síniðandi og
skógivöxnu hlíðarnar virtist hálfu fegurra, en það átti að sér. Þar á
ofan bættist, að það vildi einmitt svo til, að sama daginn var bæði von
á Andrési og hermönnunum, Andrési vestan um Vors, en hermönnunum
austan yfir Valdres og Fillefjöll.
Svo var ráð fyrir gert, að Aúrdals- og Haugasókn ætti að taka á
móti Andrési, en hann átti að koma sjóveg og lenda við Leirdalseyri,
en Tönjum- og Borgundamenn nttu að ganga á móti hermönnunum. Síð-
an skyldi svo til hagað, að allir mættust við aðalkirkjuna í Tönjum kl.
2, og átti þá að halda þar þakkarguðsþjónustu, en að því búnu skyldi
allur hópurinn halda í fylkingu með fánum og hljóðfæraslætti til stóra
hátíðatjaldsins, þar sem margar raðir af borðum voru búnar til máltíðar.
Eptir máltíðina áttu nokkrir menn úr hátíðarnefndinni að fara með Ingi-
ríði og Andrési til Gröte og selja þeim jörðina í hendur að gjöf frá sveit-