Þjóðólfur - 17.07.1903, Blaðsíða 3

an rjómabúin væru tekin til starfa, og lík'
ur fyrir, að þau efldust mjög í framtiðinni.
Önnur skipun d biskuþsembœttinu. Lárus
Bjarnason og Magnús Andrésson flytja frv.
um, að biskupsembættið skuli sameinað
forstöðumannsembættinu við prestaskólann,
þegar núverandi biskup lætur af embætti,
og skuli þá ákveða með konunglegri til-
skipun, hver störf biskupinn skuli hafa á
hendi. Árslaun þessa sameináða embætt-
is skulu vera 5000 kr. og auk þess skrif-
stofufé handa biskupnum 500 kr. á ári.
Ofrihm d sel. Samhljóða frv. því, er
flutt var á þingi 1901. Flm.: þingmenn
Árnesinga.
Samþykkt er í báðum deildum þingsá-
lyktunartillaga um, að stjórnin hlutist til
um, að útvegaður verði og sendur hingað
svo fljótt sem verða má sérstakur falibyssu-
bátur til strandgæzlu á Faxaflóa.
Samgöngur í Árnessýslu.
Með þessari fyrirsögn er grein í Fjall-
konunni 24. tbl. þ. á. eptir séra Stefán
Stephensen í Austurey. Af því hann í
nefndri grein gerir Sogsbrúarmálið að aðal-
umtalsefni, vil eg leyfa mér að fara um
hana nokkrum orðum og sýna frara á
sannleikann í því máli, sem höfundurinn
virðist að miklu leyti hafa sneitt hjá,
Höf. byrjar aðallega á því að tala um
Geysisveginn, og telja mönnum trú um,
að hann sé aðalkaupstaðarleið meiri hluta
Grímsness og Biskupstungna; en það er
ekki rétt, að minnsta kosti ekki, að því er
Grímsnesið snertir, — hinu er eg minna
kunnugur, — því fyrst og fremst er spurs-
mál um, hvort það er meiri hluti þeirra
Grlmsnesinga, sem verzla í Reykjavík, sem
fara þá leið, að þeim meðtöldum, sem
gera sér stóran krók til að spara sér sund,
peningaútlát, bið eptir ferjumanni og
fleiri óþægindi og erviðleika, sem ferju-
flutningur hefur f för með sér, og í öðru lagi
kemur hann, eins og allir vita, ekki að
notum fyrir þá sem verzla á Eyrarbakka
og Stokkseyri, sem eru æði margir, og
eins og kunnngt er, fer þar viðskíptamagn-
ið sívaxa'ndi, og ber margt til þess, bæði
verzlunarsamkeppnin, sern gerir það að
verkum, að nú á seinni árum hafa menn
getað fengið þar allt eins góð kaup og í
Reykjavík, og jafnvel betri á ýmsu, svo
sero timbri o. fl. Og svo eru kaupfélögin
ekkert lítill hluti í viðskiptamagninu eða
flutninga- og ferðamagninu til og frá
Eyrarbakka og Stokkseyri, þar sem fjöldi
af bændum úr þessum sveitum báðum,
Grímsnesi og Biskupstungum, panta megn-
ið af nauðsynjum sínum, og telja það eitt
af aðalhlunnindunum við pöntunarfélögin
austan fjalls, að flestir geta farið allt að 2
ferðir niður á Eyrarbakka og Stokkseyri,
meðan ein er farin suður; auk þess sem
betur hagar til með haga fyrír hesta á
þeirri leið. Ogennmundi viðskiptamagn-
ið á Stokkseyri og Eyrarbakka aukast að
stórum mun, ef brú kæmi á Sogið og
menn þyrftu ekki að sundleggja til og frá
1 hverri ferð, og þó maður spái engu um
framtíðina, geri aðeins ráð fyrir því, sem
er, þá munu allir kunnugir, sem unna
sannleikanum í þessu máli, viðurkenna
að verzlanirnar á Stokkseyri, sem ekki
voru áður, og pöntunarfélögin á Stokks-
eyri og Eyrarbakka, vega margfaltá móti
blómlegu verzluninni, sem höf. segir að
hafi verið nýrisin upp í Þorlákshöfn, þeg-
ar fyrst var farið fram á að brúa Sogið.
Höf. segir, að Tungnamenn hafi lýst því
yfir, að brú á Sogið væri þeim gagnslaus,
fengist ekki jafnframt upphleyptur vagn-
vegur upp Grímsnes, og getur það vel
verið, að einhver Tungnamaður hafi talað
á þá leið, en hitt mun hægt að sanna, að
á sfðasta sýslunefndarfundi Árnesinga, er
115
Sogsbrúarmáiið kom til umræðu, lýsti
sýslunefndarmaður Biskupstungna, sem er
mjög rnerkur maður, því yfir á fundinum,
í áheyrn höfundarins, að brú á Sogið kæmi
Biskupstungnahreppi að miklum notum.
Mér finnst því rangt í þessu tilfelli, að
taka prívat umsögn einstakra manna gild-
ari, og færa þær 1 letur í opinberu blaði,
en yfirlýsingu fulltrúans á opinberum stað
og í embættisspofum. Höf. segir einnig,
að það sé aðeins suðurhluti Grímsness,
sem brú á Sogið geti komið að veruleg-
um notum, og að æði margir á því svæði
ekki mundu nota hana til aðdráttar, þar
eð hún yrði mikið úr leið, þegar sótt er
til Eyrarbakka eða Stokkseyrar. Þetta er
sú ijarstæða,-sem engu tali tekur, því allir
viðurkenna að brúarstæðið hjá Alviðru sé
á hentugasta stað, sem hægt er að hugsa,
fyrir allflesta, sem yfir Sogið fara, hvort
heldur farið er til Reykjavíkur, Eyrarb.
eða Stokkseyrar, því það er einmitt hjá
fjölfarnasta ferjustaðnum til allra nærliggj-
andi kauptúna og verstaða.
Höf. segir, að Hvltá sé opt á ís að vetr-
arlagi, en ekki býst eg við, að þeir verði
margir, sem næstir henni búa og bezt
þekkja hana, sem votta það með honum,
því það er ekki nema í einstöku tilfellum,
heldur er hún á flestum stöðum optast ó-
fær fyrir hesta að vetrarlagi, ýmist af
vatnavöxtum, skörum, ísskriði eða hrönn-
um, sem safnast í kringum hana, svo að
ekki er hægt að komast að henni með
hesta.
Höf. segir einnig, að efri hluti Grímsness
hafi viljað sameina flutningaþörf tveggja
væntanlegra rjómabúa í Grímsnesi með
því að biðja um álmu af póstveginum
nál. Hraungerði 'upp að Hvítá nál. Arn-
arbælisferjustað, koma þar dragferju á
ána, og að öll sveitin lagaði eptir þörfum
og megni veginn upp sveitina frá drag-
ferjunni. Um þetta hef eg nú reyndar
ekki heyrt nema eina rödd hljóða úr
þeirri átt, en hvað um það, þetta hefði
vel getað samrýmzt, ef ekki vantaði þau
skilyrði, sem gætu gert þetta mögulegt,
en nú er sá galli á, að nálægt Arnarbæl-
isferjustað er víst ekki hægt að ha Írag-
ferju sökum grynnro^ { ánni, sem opt er
svo gnir.T, þar á blettum, að tómir ferju-
Dátar ganga ekki á henni, og vegurinn frá
Arnarbælisferjustað upp sveitina er tómir
mýraflákar og til þess að þar gætii geng-
ið um vagnar, þyrfti upphleyptan veg með
ofaníburði, sem hvergi er til á því svæði.
Því verð eg að álíta það réttara, hyggi-
legra og hagkvæmara fyrir þarfir og kröf-
ur framtíðarinnar, að bíta sig nú svo fast
í brúna, eins og höf. kemst að orði, að
hún gangi á undan öllu bráðabyrðarkáki,
í samgöngubótum til Grímsness og Bisk-
upstungna, því að það mundi verða var-
anleg undirstaða til sannra samgöngubóta,
og undirstaða, sem eptirmenn vorir gætu
verið þekktir fyrir að byggja ofan á.
Höf. virðist færa að sýslunefndinni fyrir
brjóstgæði í okkar Grímsnesinga garð, en
það er svo fyrir að þakka, að við Árnes-
ingar 1 heild sinni höfum þar mörgum
góðum drengjum á að skipa, sem ekki
vilja láta Ktilfjörlega eigin hagsmunasemi
sitja í fyrirrúmi fyrir nauðsynlegum fram-
farafyrirtækjum meðbræðra sinna, hvar
svo sem þeir búa, innan þess takmarks,
sem þeirra verkahringur nær til.
Að endingu vil eg geta þess, að eg er
höfundinum mjög þakklátur fyrir, að hann
í enda greinar sinnar kemst þ'ó til réttrar
viðurkenningar, þar sem hann, eptir að
hann hefur gert Sogsbrúarmálið að aðal-
umtalsefni, segir meðal annars: „Því eng-
in mun neita því, að málið er afarþýð-
ingarmikið í heild sinni, og óhætt að telja
það lífsskilyrði fjölmennustu sýslu lands-
ins, sem einnig mun hafa í sér fólgin
fleiri og betri skilyrði til stórkostlegra
framfara en nokkurt annað hérað". Um
þetta get eg verið höfundinum að vissu
leyti samdóma, en alls ekki, að það sé
lítið tjón fyrir héraðið, að Sogsbrúarmálið
nái ekki til framkvæmda.
Klausturhólum 1. júlí 1903.
Magnús Jónsson.
Embættispróf i lögfræði
við háskólann háfá tekið Eggert
C1 aesen með I. einkunn og Jón Svein-
björnsson með II. einkunn.
Embættispróf i læknisfræði
hefur Magnús Sæbjörnsson tekið
með II. einkuón.
Embættisprófhefur og Þorkell Þor-
kelsson tekið með I. einkunn. Höfuð-
námsgrein eðlisfræði.
„Bothnia“
fór héðan 12. þ. m. Með henni fóru
Kr. Ó. Þorgrímsson kaupm., Árni Einars-
son verzlunarmaður, Björn Jónsson Isa-
foldárritstjóri (til lækninga að sögn), ekkju-
frú L. Fjnnbogason með tvær dætur sínar,
stórkaupmennirnir Braun frá Hamborg og
H. J. Bryde, frk. Engel Jensen, stud. med.
Guðm. Pétursson o. fl.
„Skólholt“
kom að vestan 14. þ. m. Með henni
komu ýrnsir farþegar, þar á meðalúr Ól-
afsvík Halldór Steinsson læknir, Bjarni
Þorkelsson skipasmiður alfluttur hingað og
Einar Markússon verzlunarstj., ennfremur
BjÖrn Ólafsson augnlæknir, MortenHansen
skólastj., PéturM. Bjarnason frá Isafirði o. fl.
„Pervie“
skip frá Thorefélaginu kom frá útlönd-
um 14. þ. m. Með því kom Sigfús Ein-
arsson stud. jur., Jakob Möller stúdent.
»Pervie« fór í fyrra kveld til Vestfjarða.
Mannalát.
Hér í bænum andaðist í fyrra dag
Sigtryggur Sigurðsson lyfsala-assi-
stent, hniginn að aldri, ættaður úr Eyja-
firði. Hann var vel að sér í sinni mennt
og hafði mjög lengi verið hér í lyfjabúð-
inni, og þaðan mörgum kunnur fyrir still-
ingu, lipurð og samvizkusemi. Sonur hans
Sigurður stundar nám við háskólann.
Látin er og hér í bænum ungfrú Þór-
dís Þorleifsdóttir, uppeldisdóttir frú
Guðlaugar Jensdóttur, stúlka ábeztn
og hin efnile<ro-u< Hún dó I2 þ_ m >
cn degi síðar Vilhelm Ólason (verzl-
unarmanns á Isafirði Ásmundssonar), kom-
inn í 2. bekklærða skólans og efnispiltur.
Dáin er á Miðteig á Akranesi 2. þ. m.
húsfrúMargrétJónsdóttir (frá Hraun-
um Ólafssonar), bróðurdóttir Björns Ól-
sens á Þingeyrum, hálfníræð að aldri (f.
22. júlí 1818), fyr gipt Teiti Magnússyni
Bergmann, en síðar Hallgrími Jónssyni
dbrm. í Miðteig (Guðrúnarkoti), sem enn
lifir. Af fyrra hjónabandi hennar lifir 1
dóttir, Guðrún kona fyrv. kaupm. Snæ-
bjarnar Þorvaldssonar í Rvík og af síðara
hjónabandi sömuleiðis ein dóttir: frú Hall-
dóra kona Jóns prófasts Sveinssonar á
Akranesi. Margrét heit. var myndarkona
sem hún átti kyn til, og mjög vel þokkuð.
Ný kosningakæra
hefur verið send til þingsins úr Suður-
Múlasýslu, auðvitað fyrir tilstilli sýslumanns,
sem mun hafa þótt hart að falla fyrir
Guttormi. Kæra þessi kvað aðallega byggð
á þvf, að kjörskrárnar hafi verið í ólagi, og
einhverjir því kosið Guttorm, er teknir
hafi verið ólöglega á kjörskrá. En þetta
getur ekki haggað gildi kosningarinnar,
því að kjörskrám verður ekki breytt,
eptir að þær eru gengnar í gildi, nema
með dómi, og það er algild og sjálfsögð
regla við kosningar, að fylgt sé kjörskrán-
um brotalaust, án tillits til þeirra galla,
er á þeim kunna að vera, eptir hinn lög-
boðna undirbúning. Það er svo sem auð-
vitað, að þingið muni ekki taka svona
lagaða kæru til greina, en eptir þingsköp-
unum var kosin nefnd í sameinuðu þingi
í fyrra dag, til að athuga þessá kæru. I
þá nefnd voru kosnir, auk beggja forseta
deildanna, sem eru sjálfkjörnir: Júlíus
Havsteen, Guðl. Guðmundsson og Hann-
es Hafstein.
„Laura“
kom í gærkveldi með fjölda útlendra
ferðamanna, Hjálpræðishersofursta dansk-
an, Richards að nafni og Landvarnar-
hjálpræðið, Jón Jensson yfirdómara. Er
mælt, að hann hafi fengið fremur þurleg-
ar viðtökur hjá ráðgjafanum, og ekki orð-
ið för sinni feginn, mundi því gjarnan
óska, að hann hefði hvergi farið, þótt
annað verði að líkindum uppi látið gagn-
vart almenningi, því að sendiförin mun
aldrei hafa verið í öðru skyni gerð, en
að vekja meiri eptirtekt á Landvarnarból-
unni, án nokkurrar vonar um nokkurn á-
rangur.
Viðskilnaður isafoldarrit-
stjórans við blað sitt um næstl. helgi,
varð með þeim ósköpum, að Lárus Bjarna-
son sýslumaður stefndi honum sarna kveld-
ið og blaðið kotn út (kveldið áður en
Björn sigldi) fyrir frekleg meiðyrði og að-
dróttanir í hinu nafnkunna verðlagsskrár-
máli, sem nú hefur staðið eínna efst á
dagskrá Isafoldar síðan það hófst, sem
éinn aðalþáttufínn í öfsóknarsargi þéss
blaðs gégn sýslumánní. Og framhalds-
stéfhu frá Lóftisi fyrir ofðbragðsitt í sama
tölubl. Isafoldar 11. þ. m., fékk Bjöfn,
eptir að hann var kominn á »reisuna«.
Skildi hann því fremur leiðinlega við
sgarðana í Gföf«, því að enginn minnsti
vafl er á, að hann fær mjög háaf sektir
■fyrir munnsöfnuð sinn, eins og optar hef-
ur komið fyrir.
Tilboð
frá Frihöfninni í Kaupmannahöfn.
Sjúkravín, áreiðanlega hrtm drúfu-
vín, 1 kr. flaskan, kirsuberjavín 70
aura, sólberjaromm 70 aura, hitidberja-
og jardarberjalíkj'ór 85 aura, Cacao
líkj'ór 125 aura, sœnskt banco 75 aura,
Roborrans bitter 60 aurá, Angostura
bitter 85 aura flaskan. — Flöskvtr og
aðrar umbúðir fást ókeyp:lS ef k^-’ ta(.
eru 24 fl0sk.ro- '6endi:t kauýaJaað
kosínaðarlausu með túilálagi 25 au. fl.
og af bitter 75 au. fl.
Chr. Funder.
K O M I Ð
ullarsendingum ykkar til Egils Eyjólfs-
sonar fyrir hverja póstskipsferð og vitjið
svo tauanna eptir c. 2 mánuði, líka geta ,
menn fengið tauin um leið og sendingin
er afhent. Ætíð nægar birgðir af
taunm fyrirliggjandi.
Afgreiðslan á Laugavegi 24.
Virðingarfyllst. I
E. Eyjólfsson. ,
WMWMWMMWM I
Eg tel það skyldu mína að senda
yður eptirfarandi vottorð:
Eg hef mörg ár þjáðst af innvortis
sjúkleika, matarólyst, taugatitringi og
annari veiklun. Hafði eg árangurslaust
fengið nokkrum sinnum meðul hjá ýms-
um læknum. Nú síðustu árin hef eg
neytt Kína-lífs-elixírs frá herra Walde-
mar Petersen, Fredrikshavn, og ávallt
fundið á mér bata við það, en sökum
fátæktar minnar hef eg ekki haft efni
á að hafa hann stöðugt, en finn það
samt sem áður, að eg get ekki án el-
ixírsins verið. Þetta get eg vottað með
góðri samvizku.
Króki í febrúar 1902.
Guðbjörg Guðbrandsdóttir.
KÍNA-LIFS-ELIXÍRINN fæsthjá flestum
kaupmönnum á íslandi, án nokkurrar toll-
hækkunar, svo að verðið er öldúngis sama
sem fyr, 1 kr. 50 a. flaskan.
Til þess að vera vissir um, að fá hinn
ekta Kína-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir
v.p.
að líta vel eptir því, að —pA standi á flösk-
unum 1 grænu lakki, og eins eptir hinu skrá-
setta vörumerki áflöskumiðanunv. Kínverji
með glas 1 hendi, og firmanafnið Walde-
I mar Petersen.