Þjóðólfur - 22.11.1907, Blaðsíða 4

204
Þ JÖÐOLFUR.
Nú er þeg’ar lokið hinni
miklu umbót og- breytingu á
]. p. T. jjryie’s verzlnu í Reykjavík,
sem unnið hefur verið að á síð-
astliðnu sumri, og var búðin
opnuð fyrir almenning 19. þ. m.
Eins og áður hefur verið aug-
lýst, verður verzlunin rekin
með miklu hagfelldara fyrir-
komulagi, en tíðkast annar-
staðar, vörumar valdar við
hvers manns hæfl og seldar
svo ódýrt, sem kostur er á.
jtytsamar
VanDaðar
Dðýrar
t. d. £iátú»s>llengflainpar stórir og fallegii’.
---Slamllampar með glæsilegum silkiskermum.
itál>Sanmav^larnar »Freja«
Landsins beztu Taurullur afarvandaðar o. fl., o. fl.
Af ofantöldum munum fæ eg töluvert með »Ceres« 1. des.
og »Vestu« 11. des., en af því eg er maður alþekktur að þvi,
að selja allra manna
ódýrast,
væi'i ráðlegast fyi'ir hvern einn, er vill tryggja sér reglulega
Góða Jólagjöf,
að koma og panta hana hjá mér.
Carl Lárusson
Bergstaðastræti (horninu á Spítalastig).
0
<5
0
Verz/un B. H. Bjarnason
hefur stærst og fjölbreyttast úrval af allskonar
járnvörum -- Smiðatilum og €lðhúsgögnum.
Nýlenduvörur — Niðursuðuvörur — Byggingarvörur — Leir- og gler-
vörur — Glysvarningur — Plett- og nikkelvörur — Tóbak — Vindlar.
"V ín og áfengi.
Lampar og lampaáköld — Burstar — Málaravörur o. m. fl.
Sjón er sögu rikai'i og reynslan ólygnust. Berið því verð og vöru-
gæði verzlunarinnar saman við verð og vörur annara kauprpanna hér
i bæ, og munuð þér þá sjálfir ganga úr skugga um, að bezt kaup
gerið þér i
verzl. ©3. cJC. cfijarnason.
r
margar teg., mörg hundruö
pör og allskonar
r.
Ætlð bezt kaup í Aðalstr. 10.
af beztu gerð, næstum nýr,
til sölu hjá
Carli Lárussyni.
Samkomuhíisið „SiIoam“
við Grundarstíg.
Vigsluguðsþjónusta 2</n kl. 5 síðd.
Allir velkomnir ókeypis.
Samúel O. Johnson.
Hans i Fitjakoti ( Kjalarneshreppi
vantar hest I v., rauðan með mjórri blesu
m. stig. fr. h. Hver sem finnur, er beðinn
að gera honum aðvart.
Danskur maður óskar að fá leigt her-
bergi með húsgögnum. Upplýsingar í
Gutenherg.
af allsk. vefnaðarvöru
nýkomið í verzl. Aust-
urstrœti 1.
H.íi'fetyli.lti fleiri teg. áreiðanlega
bezt og ódýrust í bænura.
Ásgeir G. Gunnlaugsson.
84
Mjög fríður og hávaxinn maður 1 skrautlegum nýtízkubúningi nam nú
staðar frammi fyrir okkur og rétti smiðnum hendina.
»Hvað er að tarna, Jack Harrison! Þetta er santiarlega eins og upprisa
frá dauðum«, mælti hann. »Hvaðan úr veröldinni ber þig að ?«
»Það gleður mig að sjá þig, Jackson«, mælti smiðurinn glaðlegur í bragði.
»Þú hefur ekki breytzt, þessi ár, sem liðin eru síðan við kynntumst. Ávallt
ungur og fríður«. \
»Eg þakka fyrir. Eg hætti, þá er enginn vildi framar fást við mig, og nú
kenni eg öðrum að beita hnefunum«.
»0g eg er járnsmiður í Susssex*.
»Eg hef svo opt verið að hugsa um það, hversu kynlegt það var, að þú
vildir aldrei taka eina umlerð við mig, en nú segi eg það hreint og beint, að
eg er mjög ánægður yfir því«.
»Eg þakka þér fyrir þau ummæli, Jackson! Eg mundi líklega reyndar
hafa lagt í þig, ef konan hefði leyft mér það. En hún hefur ávallt verið mér
góð kona, svo að eg vildi ekki gera henni móti skapi. Annars verður mér
einhvern veginn svo undarlega órótt í skapi innan um alla þessa herjans karla,
eg þekki hér engan, þeir eru allir saman komnir fram á sjónarsviðið, síðan
eg fór«.
»Þú gætir hæglega hlaðið þeim«, mælti Jackson og þuklaði á upphandleggi
vinar míns. »Það er ekkert í þá spunnið, og það væri gaman, að sjá þig
handfjalla einhvern þessara ungu pilta. Viltu ekki leyfa mér að vera milli-
göngumaður ?«
Við þessa tilhugsun leiptruðu augu Harrisons, en hann hristi höfuðið
og mælti:
»Það tjáir ekki að tala um það, Jackson I Eg hef bundið þetta óbrigðulum
fastmælum við konuna mína. Er þetta ekki Belcher, þessi laglegi maður þarna
í græna kjólnum ?«
»Jú, það er hann. Hefurðu aldrei séð hann? Hann er afbragð«.
»Já, eg hef heyrt* það. Hver er ungi maðurinn, sem situr við hliðina á
honum? Hann er heldur ekki óefnilegur að sjá«.
»Það er nýr maður vestan úr landi. Hann heitir Crab-Wilson«.
Harrison virti hann vandlega fyrir sér.
»Eg hef heyrt talað um hann«, segir hann. Eru ekki einhverjir farnir að
veðja um hann?«
»Jú, hr. Lothian Hume, maðurinn með langa andlitið, veðjar um hann
gegn manni hr. Charles Tregellis. Eg hygg, að veðjanin verði gerð heyrum
kunn í kveld. Jim Belcher hefur mikið álit á Crab-Wilson. Þarna er Tom,
85
bróðir Belchers, en yngri en hann. Hann bíður einnig eptir því, að veðj-
að verði um hann. Þeir segja, að hann sé snarari í hreyfingum en Jim,
en hann er ekki eins harðhentur. ... £g var einmitt að tala nm bróður þinn,
Jim«.
»Þeim pilti er alveg óbætt«, mælti Belcher, er hann vék sér að oss.
»Hann er ekki fullnuma enn, en þá er siggið á hnúunum á honum er orðið
nógu hart, getur hann jafnazt á við hvern sem er. Það eru jafnmargir hnef-
leikamenn í Bristol nú, eins og býflugur á býflugnabúi. Það koma tveir enn
hingað, Gully og Pearce, og munu kjúklingarnir í Lundúnum óska, að þeir
væru komnir vestur aptur.
»Hr. Lothian Hume hefur haldið Wilson fram móti manni Charles Tre-
gellis. En þarna kemur víst prinsinn«, bætti Jackson við, þegar hann sá,
að menn þyrptust saman við dyrnar
Eg sá Georg koma trítlandi inn með vingjarnlegu brosi um allt andlitið.
Móðurbróðir minn bauð hann velkominn, og kom þegar nokkrum gestunum í
kynni við hann.
»Það verða óspektir hér í kveld«, sagði Belcher við Jackson. »Berks
situr og drekkur brennivín úr ölkrús, og þér vitið, hvílíkur dóni hann er, þegar
hann er drukkinn. Þér verðið að koma í veg fyrir það, að hann drekki meira«.
Ymsir fleiri báðu Jackson um þetta sama, og hann gekk þá að borðinu,
sem Berks sat við, eldrauður í framan með sljófum, blóðhlaupnum augum.
»Þér verðið að halda yður í skefjum í kveld, Berks«, mælti Jackson.
»Prinsinn er hérna —«.
»Hann hef eg ekki séð enn«, sagði Berks hátt og fór niður af borðinu.
»Hvar er hanp ? Segið honum, að Joe Berks mundi verða hreykinn af því, að
fá að taka í hendina á honum«.
»Nei, Joe, þér gerið það ekki«, mælti Jackson og lagði höndina á brjóst
Berks, þá er hann reyndi að ryðjast gegnum manrtþyrpinguna. »Þér skuluð
vera þar sem þér eruð, að öðrum kosti fleygjum við yður út á götuna, og þar
getið þér gert allar þær óspektir, sem yður þóknast«.
»Nú, jæja þá, eg ætlaði ekki að gera nokkurn óskunda«, nöldraði Berks.
»Eg hef ávallt verið talinn fremur siðlegur«.
»Það hef eg einnig ávallt sagt, Berks, og nú verðurðu að sýna það. En
nú er maturinn til, og prinsinn og Sele lávarður eru gengnir inn. Tveir og
tveir saman, drengir, og gleymið ekki í hverjum félagsskap þér eruð«.
»Kveldverðurinn var borinn á borð í stóru herbergi með fánum og áletr-
unura meðfram veggjunum. Borðið var skeifumyndað og móðurbróðir minn
sat fyrir iniðju þverborðinu með prinsinn á hægri hlið og Sele lávarð á hina