Þjóðólfur - 31.07.1908, Side 2

132
ÞJÓÐÓLFUR.
Látum oss í dag íhuga þessa bendingu
hér á sjónum, og það mun verða oss til
liðs, gera oss verðugri hennar en vér áður
vorum, eins og átti sér stað með postulana.
Bending á sævi, það er að segja það sem
só bending táknaði þá, á dögum þessara
fiskimanna, — að eins gleðimerki sameigin-
legrar gleði og sameiginlegs starfs —, hefur
nú orðið almennt teikn á meðal sjófarenda, er
þeir allir þekkja, hverrar þjóðar sem þeir
eru, og hvaða tungu sem þeir mæla.
Kristnir menn eiga sér svipað mál, mál
sem allir þeir skilja, er saman sigla á sævi
lífsins og stefna að höfn eilífðarinnar. Hér
er lfka um alheimsmál að ræða. Þetta sér-
kennilega merki kristilegrar köllunar, það
er einnig mál, er þeir skilja, sem staddir
eru á „hinu skipinu", ef að eins hinn sami
drottinn er bak við merkið, og veitir sam-
eiginlega blessun. „Nafnakall sálnanna"
gætum við réttilega kallað það; það er mál
kærleikans og verður að kærleiksverkum hjá
öllum þeim, er viðurkenna Jesú Krist sem
frelsara sinn. Það er einnig alheimsmál,
sem endurhljómar hæst, þegar félagar vorir
á „hinu skipinu" eru gerðir hluttakendur
þess, það er að segja þeir, sem tilheyra
sömu köllun, landi eða t ú. — Það er þessi
bending á sævi, sem vér skulum íhuga
í dag.
Vér erum að tala um bendingu til bræðr-
anna á djúpinu mikla, þar sem þeir breytast
í bræður f Kristi fyrir kærleiksverk af áhrif-
um frelsarans. Ekki á þetta einungis við
einstaklinginn, heldur heildina — allt mann-
kynið, því það er mark og mið kristninnar
alstaðar. Að eins á sjálfan sig getur maður
ekki treyst. Samt er það svo annars vegar,
að vér stöndum allir saman eins og greinar
eða kvistir af sömu rót. Þó verður sá, er
vill æfa þetta, að gæta sérstaklega þessarar
bendingar — bendingarinnar frá himni drott-
ins til þeirra, er enn byggja jörð vora. — f
því er öll kristileg vizka fólgin, að fylgja á
öllum vegum lífsins, ekki einungis orðum
drottins, heldur einnig bendingum hans.
Og hver sá sem stendur í stöðugu og nánu
sambandi við frelsarann, lærir að fylgja bæði
orðum hans og bendingum.
Það er líka kristileg bending frá fjarlægð,
kristileg bending yfir hinn víðáttumikla sæ,
þögult, en þó hátttalandi mál, er þeir skilja,
sem hafa lært það. Þeim sem ekki skilja
það, er það öldungis þýðingarlaust. Það
er mál hins kristilega „sakramentis", þögult
en þó hátt talandi mál kærleikans, meðal-
gangan fyrir þeirra skuld, sem næstir oss
standa; og sæll er sá maður, sem skilur
þetta og æfir það daglega. En drottinn
verður að vera í verki með honum, og áhrif
hans verða að sjást á verkum hans; hann
verður að finna til Jesú Krists miskunsömu
nálægðar. Sá sem þekkir þetta og veit,
getur ekki haldið því að eins handa sjálfum
sér, hann verður að breiða það út, og gera
aðra hluttakandi f því. Margar slíkar
bendingar koma úr ýmsum áttum, þeg-
ar sjómennirnir eru í hinum einmana-
legu híbýlum sfnum, eða þegar þeir
vaka á þiljum uppi. Margar slíkar bend-
ingar eiga sér stað um bjartar, stjörnulýstar
nætur undir himinhvelfingu drottins hér á
norðurhveli jarðar vorrar. Þannig komast
menn til viðurkenningar um kærleika og
meðalgöngu, og um hina miklu hjálp, sem
drottinn sjálfur hefur á valdi sínu; vér sjá-
um og viðurkennum í þessu ekki einungis
forsjón, heldur einnig sáluhjáp. Sannast
alls þess sem satt er, er það að drottinn
einn getur hjálpað, enda þótt jörð vor
styrki til þess, að veita oss blessun. Hvers-
vegna er það þá, að það er svo lítið til af
sannarlegri blessun, en svo mikið af skorti
meðal vor mannanna? Sannarlega vegna
þess, að svo lítið er til meðal vor af þeirri
trú, sem gætir vor úl á djúpið, trúnni á
guðs heilaga orði, og ennfremur vegna þess,
að svo lítið er til meðal vor mannanna af
þeim kærleika, sem bæði skilur bending-
arnar og gefur sig fram til að rétta hjálpar-
hönd. Og víst er það, að aldtei hafa skýr-
ari bendingar verið gefnar vorri þjóð, en
einmitt nú. Komið og hjálpið! Allar hend-
ur til bjargar. Sameinum allir krapta vora
drottni vorum og skapara til vegsemdar.
Það er áreiðanlega á sjónum, sem maður
getur lært þetta traust, ef maður getur lært
það nokkursstaðar: mál og eðli sannrar
meðalgöngu eins frelsara; hvergi getur verið
einlægara og jafnframt sterkara band ein-
ingarinnar, en á sjónum, því þar — ef nokk-
ursstaðar — er einn upp á annan kominn,
eða slíka bending og slfka hjálp frá einu til
annars, ekki einungis meðan á gleði og
meðlæti stendur, heldur einnig þegar þrautir
bera að höndum. Já, það er stórkostlegt,
eitt meðal þess stórkostlegasta í heimi
þessum, að horfa á dásemdarverk drottins
hér úti á rúmsævi — hér lengst — norður
í hafi með fáeinum mönnum í kringum sig,
sem maður getur fullkomlega treyst. — Ef-
laust er það samt stórkostlegast alls, að
vita, að vér erum öll sameinuð f einum
drottni, í þeim yfirlætislausa kærleika og
í því þögula máli, er gerir bendingarnar
svo skiljanlegar, og f því kærleiksverki, sem
er unnið í fyllstu merkingu, þegar sagt er:
„Allar hendur til bjargar!"
Reykjavík 15. júní 1908.
Arnór Árnason.
Eptirmæli.
Hinn 1. dag septembermánaðar 1907 and-
aðist að Ytri-Skógum í Kolbeinsstaðahreppi
Þórður Sigurðsson, er þar hafði búið
lengi. Hann var fæddur um sumarmál 1837
á Saurum í Helgafellssveit, og voru foreldrar
hans Sigurður bóndi Gíslason á Saurum,
Tómassonar, og kona hans Elín Þórðar-
dóttir frá Hjarðarfelli Jónssonar Jónssonar
frá Hömrum í Eyrarsveit, Kolbeinssonar frá
Hundadal í Dalasýslu.
Þá er Þórður heitinn var i? ára gamall
fluttist hann frá foreldrum sínum suður í
Kolbeinsstaðahrepp, og dvaldi þar síðan
alla æfi. Pyrst var hann 2 ár á Kolbeins-
stöðum, því næst vistaðist hann að Syðstu-
Görðum til Jóns bónda Ögmundssonar, og
var vinnumaður hans til ársins 1867, er hann
var þrítugur að aldri. Þá um vorið flutti
hann að Moldbrekku og reisti þar bú, en
um haustið giptist hann Olöfu Bjarnadóttur
frá Haga í Hraunhreppi Sigurðssonar frá
Árnakoti í Borgarhreppi. Móðir Olafar var
Sigríður Hansdóttir, myndarkona, er andað-
ist hjá dóttur sinni fyrir 5 árum, háöldruð.
Árið 1868 flutti Þórður að Stóra-Hrauni,
þaðan að Kaldárbakka 1871, og loks að
Ytri-Skógum 1875, og var þar til dauðadags.
— Á þeim árum, er hann dvaldi á Kaldár-
bakka, tók hann hnémein mikið og illkynj-
að, og lá í því 3 missiri, kreppti þá fótinn
um knéð, svo hann var jafnan haltur síðan.
Með konu sinni eignaðist Þórður 6 börn,
og eru nú ein 2 þeirra á lífi : Sigurður bóndi
í Ytri-Skógum og Elín ógipt, hjá bróður
sínum. Vorið 1903 missti hann konu sfna,
en 2 árum síðar lét hann af búskap, og var
eptir það hjá syni sínum, er tók við jörðinni
eptir hann. Þórður heitinn var ávalt fá
tækur maður, en þó fremur veitandi en
þiggjandi. Þess var eigi heldur að vænta,
að hann safnaði fé, því erfiðleikarnir voru
margir, er hann átti við að stríða. Hann
byrjaði búskap félaus, átti heilsulitla konu,
var sjálfur fatlaður, eins og fyr getur, og
auk þess lengi þjáður af brjóstveiki. En
hann var kjarkmaður mikill og fjörmaður,
góðlyndur og síglaður, og var glaðværð
hans sprottin af óbifanlegu trausti hans á
guðlegri forsjón. Hann hafði dágóða greind,
sér í lagi óvenjulega gott minni; var hann
því allfróður um margt, þótt hann hefði
engrar menntunar notið í æskunni. Við ná-
granna sína var hann góðviljaður, og vel
metinn í sveit sinni. í hreppsnefnd sat
hann nokkur ár, og þótti koma vel fram
þar sem annarstaðar.
Vinir hans allir og kunningjar sakna hans
sem sómamanns. (S.e.o.).
Bng'inn sjúkling*ur
má vanrækja að reyna Kína-lífs-elixírinn frá Waldemar Petersen, Fred-
erikshavn, Kjöbenhavn, sem er útbreiddur og viðurkendur um allan
heim, og allir heilbrigðir, sem vilja varðveita bezta skilyrðið fyrir að lifa
glöðu og ánægjusömu lífi, nefnilega góða heilsu, eiga daglega að neyta
þessa heimsfræga, heilsusamlega bitters.
Kina-líjs-elixirinn er búinn til að eins úr þeim jurtum, sem mest eru
styrkjandi og heilsusamlegastar fyrir hinn mannlega likama, samkvæmt
reynslu og viðurkenningu læknisfræðinnar hingað til. Hann er því frá-
bært meltingarlyf, er kemur maganum í reglu og hreinsar og endurnýjar
blóðið. Þessvegna hafa menn séð þau furðuverk, að gigtveikt fólk hefur
orðið sprækt og stálhraust, taugasjúkt fólk rólegt, þunglynt fólk glatt og
ánægt og veiklulega útlítandi fólk fengið hraustlegan og nýjan litarhátt
með því að neyta daglega Kína-Iífs-elixírsins.
Að Kína-lifs-elixirinn hafi alstaðar rutt sér til rúms sem hið ágæt-
asta heilsubótarlyf gegn alls konar kvillum, sést einnig af hinum mörgu
verðlaunum og minnispeningum, sem hann hefur fengið á flestum hinum
stærstu heimssýningum, en ennþá betri sönnun fyrir ágæti elixirsins eru
þó þær þúsundir þakklætisbréfa, er stöðugt berast bruggara Kína-lifs-elix-
írsins frá fólki, er við notkun elixírsins hefur losnað við sjúkdóma, svo
sem gigt, lungnapipubólgu, jungfrúgulu, magakvef, móðursgki, steinsótt, tauga-
veiklun, svefnlegsi, hjartslátt o. m. fl. Neytið þessvegna allir, bæði heil-
brigðir og sjúkir, hins ágæta heilsbótar- og meltingarlyfs, Kína-lífs-elix-
írsins. Einkum hér
á íslandi
með hinum sifelldu veðrabreytingum ætti ekkert heimili án hans að vera.
Kina-lífs-elixírinn fæst alstaðar á íslandi, en varið gður á lélegum og
gagnslausum eptirstælingum, og gætið nákvæmlega að þvi, að á einkenn-
ismiðanum sé stimplað hið lögverndaða vörumerki: Kínverji með glas i
hendinni og firmanafnið Waldemar Petersen Frederikshavn, Kjöbenhavn;
einnig íangamarkið vjj,p‘ í grænu lakki á flöskustútnum.
Læknis-yflrlýsing.
Samkvæmt meðmælum annara hef eg látið sjúklinga mina neyta
Kína-lífs-elixírs þess, er Waldemar Petersen býr til, og hef jeg á ýmsan
hátt orðið var við heilsusamleg áhrif þessa bitters. Eptir að eg hef átt
kost á að kynna mér efnasamsetningu elixírsins, get eg lýst því yfir, að
jurtaefni þau, sem í hann eru notuð, eru tvimælalaust gagnleg fyrir heilsuna.
Caracas, Venezuela.
I. C. Luciani Dr. med.
Andþrengsli.
Eg undirritaður, sem nokkur ár hef þjáðst af andþrengslum, hef við
notkun Kína-lífs-elixírsins fengið töluverða bót, og get eg þessvegna mælt
með elixír þessum handa hverjum þeim, er þjáist af samskonar veiki.
Fjeder skósmiðameistari
Lökken.
Jungfrúrgula.
Tíu ár samfleytt þjáðist eg af viðvarandi jungfrúrgulu, er gerði mig
öldungis heilsulausa, þrált fyrir öll læknislyf, er eg reyndi. Samkvæmt
ráði læknis míns fór eg að reyna Kína-lífs-elixír, og er við notkun hans
orðin albata.
Sofie Gnldmand.
Randers.
Lífsýki.
Eg undirritaður, sem við ofkælingu hef opt fengið megna lifsýki,
hef eptir ráðum annara farið að nota hinn heimsfræga Kína-lifs-elixir og
af öllu þvi, sem eg hef reynt, er elixír þessi hið eina lyf, er hefur getað
komið maga minum i samt lag aptur.
Genf 15. mai 1907.
G. Lin verkfræðingur.
Magakvef.
Eg undirritaður, sem hef þjáðst mörg ár af uppsölu og magaveiki
og leitað læknishjálpar árangurslaust, er við notkun Kína-lífs-elixírsins
orðinn alhraustur.
Lemvig 6. desember 1906.
Emil Vestergaard umboðssali.
Máttleysi.
Eg undirritaður, sem mörg ár hef þjáðst af máttleysi og veiklun, svo
að eg hef ekki getað gengið, er víð notkun Kína-lífs-elixírsins orðinn svo
hress, að eg ekki að eins get gengið, heldur einnig farið á hjólum.
D. P. Birch úrsmiður.
Eigandi og ábyrgðarm.:
H a nnes Þo r st e i n sso n.
Prcntsmiðjan Gutenberg.