Þjóðólfur - 03.03.1911, Síða 3

ÞJÓÐÓLFUR.
35
Pantid sjálíir fataeíni yðar
beina leið frá verksmiðjunni. Stór sparnaður. Án þess að borga
burðargjald getur sérhver tengið móti eftirkröfu 4 mtr. 130 Ctm.
breitt svart, blátt, brúnt, grænt eða grátt ektalitað alu!lar-I4.E.ÆÐl
i fallegan, haldgóðan kjól- eða sparibúning fyrir einungis ÍO kr.
2,50 pr. Mtr. Eða 3’/4 Mtr. 135 Ctm. brcitt, svart, myrkblátt eða
gráleitt hamódins efni i sterk og falleg karlmannsföt fyrir aAeina
14 kr. 50 aur. Ef vörurnar eru eigi að óskum kaupanda verða
þær teknar aftur.
Aarhus Klædeveveri, Aarhus, Danmark.
Húsei
hvar sem þær eru i bænum, kaupi eg og borga þær að
nokkru með peningum strax; en á þeim mega helst ekki
hvila aðrar veðskuldir en veðdeildir.
Jóh. Jóhannesson.
Laugaveg 19.
©
1
labrn
,íj
i
t. d. borö, koinmóður, rúmstæöi, sófar. stólar. orgei,
skrifborö og veggmyndir, kaupi eg og borga þær sam-
stundis með peningum. Einnig allar brúkaðar
sögu- og Ijöðabækur.
Jóh. Jóhannesson,
Laugaveg 10.
m
eg þess, að hafi það framgang að bað
verði fyrirskipað um margra ára bil og
fáist trygging fyrir góðum baðmeðulum
og eftirlitið verði gott, þá takist að yfir-
buga kláðann fyrir fult og alt og þá er
sannarlega ekki unnið fyrir gíg.
26. Janúar 1911.
Eggert Lev 1.
VegamáliÖ i neðrt ðeiið.
Sig. Sigurðsson mælti fyrst með
frumvarpi sínu og Ól. Briems og Einars.
Síðan talaði J ó n í M ú 1 a nokkur orð á
móti því.
Pétur Jónsson var á móti frum-
varpinu. Taldi tillögu frá sveitunum eina
mælikvarðann fyrir nytsemi brautanna.
Ól. Briem var mótfallinn 1. gr., en
með 3. gr. Taldi núgildandi lög gera
þar ójöfnuð og nefndi Sauðárkrók sem
dæmi þess.
Eggert Pálsson bjóst ekki við, að
1. gr. næði fram að ganga óbréytt. Til-
hliðrun ætti að geta komið til. Þessi
flutningabraut væru ekki fyrir sýslurnar,
þær versia við Eyrarbakka, hún væri fyrir
Reykjavfk, væri eina ráðið til að ná í
verslun austan fjalls. Landssjóður ætti
að viðhalda brautinni austur að vega-
mótum við Ingólfsfjall, og Rangvellingar
aftur lausir við tillag til Flóavegarins.
Jón á Hvanná álítur, að héruðin
eigi að kosta viðhaldið. Ef þetta yrði
samþykt, kæmu fleiri brautir, svo sem
Fagradalsbrautín.
Pétur Jónsson vildi ekki raska
frumreglunum, er vegalögin byggjast á:
sameiginleg not — sameiginlegur kostn-
aður. Jafnvet Skaftfellingar ættu að leggja
hér fé til.
Jón Ólafsson: Fyrir 30 árum, er
brúarmál á Ölfusá og Þjórsá kom fyrst
fram á þingi, töldu sýslurnar þær nauð-
6ynlegar fyrir sig, til að ná sambandi við
Rvfk, og vildu kosta viðhaldið, og svo
er enn. Brautin er fyrir sýslurnar. Reyk-
víkingar hafa nóg uppland og geta fengið
nógket. Eðaer smjörflutningurinn til út-
landa að austan fyrir Rvík. Ef brautin
er ekki fyrir austmenn, þá látið hana
grasgróa — vitum hvort ekki kemur ann-
að hljóð 1 strokkinn. Mælti annars með
nefnd.
Bjarni Jónsson mælti með 3. og
4 gr-
Siðan töluðu Eggert Pálsson og Sig.
Sig., og var nefnd samþ. með öllum
greiddum atkv.
Maonskemdir „iDpiÉar".
Ingimund kallar sig kolapiltur sá,
er hefir gert það að atvinnu sinni,
að skrifa níð og last um einstaklinga
þessa bæar i blaðið »Ingólf«. Hnoð-
ar hann vaðli sínum saman undir yfir-
skyni hjákátlegrar »fyndni, en fyndni
tekst honum svo illa, að skynbærir menn
fá ósjálfrátt klígju af þessum lúalegu
skrífum; ræður það af líkum, því að
drengurinn er, sem kunnugt er, afarilla
pennafær.
Sök sér væri nú, ef sveinstauli þessi
tæki fyrir opinber cfni, úr pólitík eða
öðru, eða þær persónur, er þar verða sér
til smánar, og reyndi að gera atferli
þeirra hlægilegt. Sllkt þykir ekki óvið-'
eigandi annarstaðar hjá mönnum, er
kunna með að fara. En þvl er |nú ekki
að heilsa hér, enda mun hann alls ekki
hafa hugrekki til þess. Heldur ræðst
hann á einstæðinga, sem ekkert hafa til
saka unnið; veit, að þar er ekkert að
óttast, og engrar refsingar að vænta, þó
hann níði skikkanlegt fólk, sem aldrei
kemur opinberlega fram, en vinnur dyggi-
lega í kyrþey að sínum heimilishag. En
það er gömul saga, að ónytjungamir geta
ekki látið þá í friði, er vilja stunda sam-
viskusamlega sína köllun, innan síns verka-
hrings, í staðinn fyrir að rápa frá einii
til annars svo sem flysjunganna er siður.
Mun almenningur geta dæmt um, hvort
starfið er þarfara og virðingarverðara.
En ilt er það, að erfitt er að koma fram
ábyrgð á hendur snápum þessum, sem
þó verðskulda, að hýðast vendi laganna,
því að þeir standa bæði beinlínis og
óbeinlínis fyrir því, að vanvirðandi og
hnekkjandi slúðursögur breiðast út um
saklaust fólk.
Fyrirlitning heiðvirðra manna bera þeir
þó altaf úr býtum, og mun hún að mak-
legleikum fylgja þeim nú og framvegis.
K o n a .
Þingvísur 1911.
Mannþröng mikil var fyrir utan þing-
húsdyrnar þingsetningardaginn. Ari Jóns-
son alþm. varð þar viðskilja við þing-
mennina, og gekk illa að ná inngöngu.
Þá orti Einar Jochumsson þessa vísu:
»Lofið honum Ara inn,
elskanlegir vinir;
það er mesta þægðarskinn,
þingmaður sem hinir«.
Þegar vantraustsyfirlýsingin var á dag-
skrá. fanst þessi á gólfinu í neðri deild:
»Gott er að standa á gömlum merg,
gjaldþroti að hamla;
selt hef eg fyrir silfurberg
sálina — þeim gamia*.
Eftir atkvæðagreiðsluna þar fæddust
þessar:
»Þegar valdalystug Ijón
lögðu Björn að velli,
dragsúgsvera doktor Jón
drap 1 hárri ellic.
»Aldrei kveið eg ósigri,
oft þó seiða magnaði,
en að greiða atkvæði
er mér neyð og skaðræði*.
Síðan fæddist þessi, er ráðherraútnefn-
ingin kom til:
»Það er orðið opinbert
og ekki sagt í skensi,
að þeir hafi í gærdag gert
Gunnar að Excellence*.
Þessi frá útnefningunni. Þm. Bolv. er
er karl að vestan, Gísli að nafni:
»Fyrst að alt er farið í þrent
og flokkar um völdin þinga,
því er kongi þá ei bent
á þingmann Bolvfkinga«.
Hvað er að frétta?
Slysfarir. Aðfaranótt 22. þ. m.
urðu þeir úti á leið frá Blönduós Björn
Kristófersson bóndi í Hnausum og Björn
Sigurðsson bóndi á Litlu-Giljá. Blindhrfð
var. Hvortveggja merkir bændur.
Maiiualát- 10. f. m. lést í Winni-
peg séra Oddur V. Gíslason fyrv. prestur
í Grindavík. — 27. f. m. lést í Kaupm -
höfn Bjarni læknir Thorsteinsson, sonur
Steingríms rektors. Hann fékst mikið við
sálfræðislegar rannsóknir.
Lausn frá prestsskap hefir
sr. Benedikt Kristjánsson á Grenjaðarstað
fengið.
3Výr v «Tui-l>:Vt in-, er Matth. Þórð-
arson á, slitnaði upp á höfninni í Gerð-
um í morgun og rak upp á kletta og
brotnaði.
Málaiérli. Eins og lesendur Þjóð-
ólfs rekur minni til, áttu þeir í allsnörp-
um blaðadeilum Jóh. Jóhannesson og Jónas
kennari frá Hriflu, sem lank þannig, að
þeir höfðuðu mál hver á móti öðrum. Nú
hafa mál þeirra verið dæmd þannig, að
Tóhann hefir fengið 60 kr. sekt, en Tónas
100 kr. sekt og báðir málskostnað að auki.
Svo fór um sjóferð þá.
Hestur tll sölu strax, eða með
vorinu, rauður 7 vetra, 51V*” á hæð, alinn
í nokkra vetur, afbragðsvel viljugur, hefur
allan gang, en þó mest tölt og vekurð,
fljótur vel og án galla, að því undanteknu,
að hanD er hlaupstyggur. Kostar 275—
300 kr. Ritstj. vlsar á.
Skilviniuolía,
Ostahleypir,
Sýruvekjari,
Smjörlitur,
selst ódýrt.
Sturla dónsson.
Svartiir íburður
í olíuföt, fæst í verslun
Sturla Jónsson.
Um þingtímann verður Landsskjala-
safnið opið á mánudögum, miðviku-
dögum, föstudögum og laugardögum
kl. 12—2.
17. Febrúar löll.
Landsskjalasafn.
fyrir fullorðna og börn, vetrar-
jakkar og
Yfirfrakkar
af öllum stærðum, og selst
óvanalega ódýrt.
Sfurla Sónsson.
Ritstjóri og abyrgðarm.:
Pétur Zóphóníasson.
Prentsmiðjan Gutenberff.