Þjóðólfur - 26.01.1912, Blaðsíða 3

ÞJ OÐOLFUR.
ir
Ekknasjóður Reykjavíkur
hjelt aðalfund sinn snemma í þ. m. í
stjórn hans er nú Gunnar Gunnarsson
kaupmaður, Sighvatur Bjarnason banka-
stjóri, Asgeir Sigurðsson kaupmaður og
síra Jóhann Þorkelsson. Sjóðurinn er
nú orðinn um 17500 kr., og eru um 350
meðlimir í honum. Siðastliðið ár út-
hlutaði sjóðurínn styrk til rúmra 50
ekkna, og nam styrkurinn alls um 650
krónum.
Árstillag til sjóðsins er að eins 2 kr.
og ætti sjerhver kvæntur maður að vera
meðlimur hans, pví með pví móti trygg-
ir hann ekkju sinni alt af nokkurn árs-
styrk, þólítill sje. Þeir, ervilja ganga í
sjóðinn, eiga að snúa sjer til Gunnars
kaupm. Gunnarssonar, sem hefir verið
og er enn aðalmaður hans.
íslenskar sagnir.
Páttnr ‘ af Fjalla-Eyvindi og fje-
lögnm hans.
(Eftir Gísla Konráðsson. Lbs. 1259. 4ot.
7. Eyvindur hrekkur af
Hveravöllum.
Það verður ekki með vissu talið, hvar
Eyvindur og Halla hjeldust nú við fyrst
um sinn. En alltíðlega var það í útilegu
sinni, að Eyvindur bygði sjer hreysi
norður á Hveravöllum, þar forðum voru
Reykjavellir kallaðir, ekki alllangt frá
Kjalvegi. Er talið að Eyvindur væri þar
3 misseri áður grasafólk, er þá lá 1
Þjófadölum, eður þar Hvinverjadalir
hjetu, varð vart við Eyvind. Var þegar
maður sendur norður til Skagafjarðar og
sagt til þjófanna. Brugðu þá nokkrir
bændur við og fóru suður á Hveravelli,
fundu þeir hreysi Eyvindar, en brott var
hann stokkinn með konu sína; fannst
ekkert í hreysinu, nema Þórðarbæna-
skræður, að sagt er. — En þá er talið að
þau Eyvindur hefðust við um hríð á Arn-
arvatnsheiði og legðust á fje Borgfirðinga.
8. Upphaf Arnesar.
Maður hjet Arnes og var Pálsson,
kynjaður af Kjalarnesi. Hann var þegar
á ungum aldri hinn knálegasti maður og
manna fóthvatastur, svo að fáir hestar
mundu hann á hlaupum taka, þó fráir
væru. Foreldrar hans unnu honum og
sagt (er), að litt vönduðu þau um var-
mensku hans, því að allskjótt lá ofarlega
ójöfnuður hans; var hann og maður ó-
þýður, grimmur í skapi og mjög fjegjarn.
— Það var einhverju sinni þá Arnes var
á tvítugsaldri, að bónda nokkrum var
vant tveggja sauða, er hjeldu sigíKrýsu-
vikurfjöllum; kvaðst bóndi skyldi gefa
þeim annan sauðinn, er næði báðum.
Bjóst þá Arnes að leita sauðanna; átti
hann við þá langar eltingar sunnan af
fjöllum og náði þeim loks á Mosfells-
heiði; færði þá heim til sfn og slátraði
báðum. — Fór bóndi þá að finna Arnes
og krafðist borgunar fyrir annan sauðinn,
en Arnes synjaði þess þverlega, kallaði
sig vel kominn að þeim báðum; hefðu
þeir mistir verið bónda með öllu, er
hann hefði eigi haft þrek til eftir að
leita. Ljetst bóndi þá mundu kæra hann
um það seinna. — Eftir það fór Arnes
af Kjalarnesi og hafðist við ( Fljótshíð
| austur í kaupavinnu og varð þá ekki af
■ sauðamálinu og fjell það niður. — Nú
var ráð Arnesar mjög á reiki, og lítt
hafðist hann við á Kjalarnesi; og var í
ýmsum stöðum laus í yfirhilmingu. Grædd-
ist honum fje mikið, er hann varði mest
í peninga, — því að aldrei hirti hann um
með hverjum hætti hann aflaði þess.
9. Arnes grunaður um þjófnað.
Það var nú á einu hausti, að Arnes
var grunaður um þjófnað á mókollóttri á
geldri, var það upptekið svo ekki varð
hann skýr í því máli, en þó ekki full-
sekur svo tekinn yrði. Stökk hann þá af
Kjalarnesi og úr Mosfellssveit og dvald-
ist í ýmsum stöðum ausíanlands. Stund-
aði hann þá smlðar, því að hagur var
hann á trje og reri þess á milli til fiskj-
ar, oftast á Eyjafjallasandi; tók og að
sjer fjárgeymslu um hríð og tókst það
liðlega, er hann nenti við að fást. En
síðan var það hann hvarf og vissi enginn
hvað af honum varð.
10. Arnes eltur afReykvíkingum.
Um þessar mundir var bóndi nokkur
sælenskur er hafði á hendi gæslu þófara-
mylnunar í Hellisánum (Elliðaánum). Ein-
hverju sinni var það, að bóndi var árla
á ferli og gekk til mylnunar og sá einn
glugga hennar úr fallinn. Litast hann þá
um og sjer hvar maður liggur á gólfinu
Björnsdóttir, Guðrún Lárusdóttir, Bagn-
heiður Bjarnadóttir — frúr.
G-listi: Jóhannes Jósefsson trjesmiður,
Sveinn Björnsson, Pjetur Hjaltesteð,
Sam. Olafsson,
H-listi: Hannes Þorsteinsson skjala-
vörður, Pálmi Pálsson adjunkl, Gísli
Finnsson járnsmiður, Einar Helgason
garðyrkjum., Guðm. Guðmundss. Gr.g. 2.
I-listi: Guðm. Hannesson prófessor,
Guðjón Sigurðsson úrsm., Jón Brynj-
ólfsson kaupm., Ragnhildur Pjetursdóttir
frú, Jón Gunnarsson samábyrgðarstjóri.
J-listi: Sigurður Jónsson barnakennari,
Pjetur Hjaltesteð úrsmiður, Jón Brynj-
ólfsson kaupmaður.
K-listi: Porvarður Porvarðsson, Jó-
hann Jóhannesson kaupm., Jón Olafsson
skipstjóri.
L-listi Pjetur Hjaltested, Knud Zim-
sen, Sveinn Björ'nsson, Jóhann Jóhann-
esson, Sæmundur Bjarnhjeðinsson.
Islenskir íþróttamenn hafa
sótt um það til forstöðunefndar Olym-
pisku leikanna að mega taka þátt í
þeim sem Islendingar. Leikarnir verða
haldnir að sumri i Stokkhólmi. Ekki
líst Svíanum á það, að við getum talist
sjerstök þjóð, en hver þjóð kemur fram
við þessa leika í hóp sjer. Pó er ekki
fullnaðarúrskurður um þetta fallinn enn.
Uimlieiiiisstúkan. Framkvæmd-
arnefnd hennar samþykti í einu hljóði i
gærkvöldi, að skora á alla góðtemplara,
að ljá Dagsbrúnarlistanum fylgi sitt við
bæjarstjórnarkosningarnar.
Brj eí abu rðurinn 11111 bæinn.
í tilefni af smáfrjett um hann í síðasta
blaði hefir Póroddur Bjarnason póstberi
beðið þess getið, að brjefspjöld þau er
sett voru á pósthúsið 7. þ. m. hafi í hans
bæjarhluta verið komin til viðtakenda
næsta dag fyrir kl. 11 árd., að einu und-
anteknu, er Khnn haíi ekki orðið var
fyr en næsta dag, og samkvæmt öðrum
upplýsingum er þetta rjett, enda voru
önnur dæmi úr hinum bæjarhlutanum.
Annars biður P. Bj. þess getið, að biðja
fjelög um, að hafa greinilegar utaná-
skriftir og heimilisfang, og láta þau sól-
arhring áður, en fundur á að verða á
pósthúsið, teiur hann víst, ef svo verður,
að þau komi ávalt til skila í tæka tíð.
Hálka var mikil hjer á götunum á
Þrettándanum, var þá borið á göturnar,
þar á meðal á Frakkastíg og lengra inn
Laugaveg en vant er. Kunna margir
borgarstjóra þökk fyrir, og vona að
framhald verði á þvi, er þess er þörf.
Jólapósturinn. í tilefni af frjett-
65
„Talaðu", sagði hún stuttlega.
Hann sagði henni nú alla söguna.
Hún hlustaði undrandi, og þegar sög-
unni var lokið, sat hún í þungum
hugsunum.
Þessi ókunni mr. White var þá
bróðir Alberts. Andlit hans stóð
henni greinilega fyrir hugskotssjónum.
Það var undarlegt, að hann skyldi
láta sjer umhugað um hana og elsk-
huga hennar.
Hún var ung og óreynd, en alls
ekki laus við tortrygni. Hún þóttist
sjá, að Albert hefði ekki sagt allan
sannleikann. Fortíð bróður hans hlaut
að vera undarleg, þar sem gamli mað-
urinn vildi síst af öllu, að hann yrði
erfingi sinn og eftirmaður; vildi jafn-
vel heldur, að hún, óbreytta stúlkan,
yrði barónsfrú á Trottenborg.
Hún skildi, að það var mikið undir
því komið, að hún sigraði! Ö já, það
var ekki langt síðan hún varð vör við
vald það, sem hún gat náð yfir mönn-
unutn. En þessi gatnli stórbokki —
honum varð hún að sýna, að hún
unum um hann, höfum vjer verið frædd-
ir um, að póstberarnir verða að 'kosta
hann af árslaunum sínum — 1000 kr.—,
og von er að þeir vílji spara fjeð sem
mest, og þvi verði útburðurinn lakur,
Svo ætti þó ekki að vera, þar sem póst-
sjóður fær um 700 kr. fyrir jóla- og
nýárspóstinn hjer i bæ.
Leilsfj ela.g'iö er nú að æfa Ræn-
ingjana eftir Schiller. Árni Eiríksson
leikur þar aðal-hlutverkið, og munu
margir gleðjast af því, að sjá að hann
er ekki dauður í öllum æðum.
Söng’fjelagriö 17. júni ætlar að
halda söngskemtun í Hafnarfirði á sunnu-
daginn kl. 4.
Póstskammstafanir eru mjög
þægilegar fyrir þá, er mikið rita með
póstum, og tímasparnaður að þeim. Á
brjef er oft nauðsynlegt að setja þær
sökum samnefna á bæjum, og sveitar-
nöfn eru eigi eins góð, enda samnefni
þar og til (Borgarfirðir tveir o. s. frv.).
Vilji menn flýta fyrir sendingum sínum,
eða greiða þeim veg, er því best að
setja næstu póststöð um Vík o. s. frv.
Skammstafanir póststjórnarinnar eru
þessar:
Akranes = An.
Akureyri = A.
Blönduós = Bl.
Bolungarvík = Bol.
Borgarnes = Bn.
Bær Króksfirði = B.
Djúpivogur = Dv.
Egilstaðir = E.
Eskifjörður = Ef.
Eyrarbakki = Eb.
Fáskrúðsfjörður = Ff.
Grenjaðarstaður = G.
Hafnarfjörður = Hf.
Hjarðarholt = Hh.
Hólar Skaftaf. = H.
Hraungerði = Hrg.
Húsavík = Hv.
ísafjörður = ís.
Keflavík = Kv.
Oddi = O.
Ólafsvík = Ól.
Patreksfjörður = Pf.
Reykjavík = Rv.
Sauðárkrókur == Sk.
Siglufjörður = Si.
Staður = S.
Stykkishólmur = Sth.
Vestmannaeyjar = Ve.
Víðimýri = V.
Vopnafjörður = Vf.
Pingeyri = P.
Pórshöfn = Pór.
66
þyldi samanburð við hinar fegurstu
konur af hans stjett. Hún leit til Al-
berts, sem farinn var að tala ótt, en
ekki rökrjett að sama skapi.
„Hafði bróðir þinn drýgt nokkurn
glæp áður en hann fór til Ameríku?«
spurði hún alt í einu.
Honum varð hverft við. Hann
hafði viljað sneiða hjá þessu atriði, en
hún hafði sjeð, hvað vantaði í útskýr-
ingu hans.
Hann var í vandræðum nokkur
augnablik.
„Vertu ekki of forvitin", sagði hann
loksins. „Hann hefur áreiðanlega feng-
ið harðari dóm en hann átti skilið.
En við skulum ekki tala meira um
þetta".
„Nei, það er ekki nauðsynlegt",
sagði Matthildur; „jeg skil aðalatrið-
in. En hvenœr á jeg að heilsa upp
á frænda þinn og hvernig á það að
komast í framkvæmd?".
Eftir nokkra umhugsun svaraði
hann:
„Við verðum að bíða eftir hentugu
67
tækifæri, en þú ættir að vera tilbúin
hvenær sem væri. Þegar Hans kemur
aftur, ætla jeg að ráðfæra mig við
hann. Það er ef til vill nauðsynlegt,
að hann verði kominn áður en við
framkvæmum fyrirætlun okkar".
„Hvers vegna?" spurði hún.
„Hann þarf ef til vill að leggja
smiðshöggið á“.
„Auðvitað verður hann að gera það;
hvert okkar hefur sitt hlutverk, Ó,
Albert, mjer finst þetta alt svo lítil-
mannlegt".
Albert ýtti stólnum óþolinmæðis-
lega frá sjer. „Nú, — þegar þú skil-
ur það á þennan hátt —1“ hrópaði
hann ofsalega.
„Vertu rólegur, Albertl Þú hefur
rjett að mæla. Við verðum að stýra
skipi okkar gætilega. Jeg skal vinna
mitt verk eins vel og mjer er unt.
En þú verður einnig að vera skyldu-
rækinn. Þurfirðu að segja mjer eitt-
hvað fleira, verðurðu að skrifa mjer“.
Hún gat nú ekki stilt sig lengur;
fögur tár glitruðu í augum hennar.
68
Hann faðmaði hana að sjer og kysti
burt tárin.
„Matthildur, elskan mín, vertu hug-
hraust. Jeg skal berjast til þín, þótt
leið mín lagi gegn um helvítiseld 1“
Eitt auknablik hallaðist hún að
barmi hans og leyfði honum að kyssa
sig. Sfðan sleit hún sig lausa, og
huldi andlit sitt .með blæju, hlustaði
eitt augnablik við dyrnar og flýtti
sjer síðan út í forstofuna. Hún var
lýst með litlum lampa. Henni virtist
einhver gægjast á eftir sjer úr einu
horni forstofunnar, en hún var í svo
æstu skapi, að henni gat hafa mis-
sýnst.
Albert kom á eftir henni. Hann
hafði sjeð þetta greinilegar. Það var
áreiðanlega andlit veitingakonunnar.
„Helvítis kerlingin", tautaði hann, en
gaf þessu ekki frekari gaum, og var-
aðist að láta Matthildi vita, hvað
hann hafði sjeð.
Þegar Matthildur kom heim um
kvöldið, sá móðir hennar þegar, hve
trufluð hún var. En dóttirin svaraði