Þjóðólfur


Þjóðólfur - 21.09.1917, Qupperneq 1

Þjóðólfur - 21.09.1917, Qupperneq 1
LXIV. árg. Þjóðólfur k«mur venjulega út hvern föstudag. Argaugurinn kostar innanlands 4 kr. til næstu ársloka en 5 kr. crlendis. Atgreiðslu og iimheimtu annast pó*t- afgre’uslumaður Sigurður Guðmunds- sou en afgr. á Eyrarbakka annast verzlm. Jóhannes Kristjánsson og á Stokksoyri Guðm. Gruðtnundsson. Aug- Ifsingar í blaðið verða að vera komnar til Jóh. Kristjánssonar, verzlm. áþriðju- dagskvöld. Fræðslumálin. ---- Frh. . III. Æðri alþýðufræðsla. Væii sú leið gengin, að draga almennu fræ&sluna frá sérskólum uin og stofna gagnfræðaskóla í hverjum laudsfjórðungi, þá er afar áríðandi að gæta þess, að þessir skólar væru þannig úr garði gerð- ir, að þeir sem bozt gætu náð til* gangi sinum. Er þar einkum tvenns að gæta, annars þess, að viðgerningur landssjóða við skól- ána 'væii þanuig að þeir gætu haft uem fullkomnast kennaralið, og hins, að fyrirkomulag ait á rekstri skólarma sé þannig, að dvölin verði nemondum sem allra ódýrust. Var drepið á þetta i siðasta blaði og skulu þessi atriði nú nánar rædd. Pað er alment viðurkent, að launakjör embættismanna þau er nú gilda, séu með öllu orðin úrelt og óhæfileg, ekki aðeins nú, í hinni yfhstandandi dýrtíð, heldur yfirleitt. Er þetta og sízt að furða, þar sem laun flestra embættismanna eru ákveðiu 1889, og þau er síðar eru ákveðin, eru gerð með liliðsjón til eldri iauna. Til þessa hafa menn og fundið og þessvegna var milli- þinganefnd sett á st.ofn, en henni fórust störíin ekki betur úr heudi en svo, að fyrirlitningu vakti hjá hverju mannsbarni, sem nokkurt skyn bar á málið. En einkum er það þó kennarastéttín, sem hér ber skarðan hlut frá borði, þegav litið er til þess, kve feikna áríð- andi þæi stöður eru í mannfélag- inu. Heill hvaða skóla sem er, kemur undir kennaraliði hans, og það segir sig sjálft, að eigi kenm ararnit að vera góðir, þá verða þeir að hafa við svo góð kjör að búa, að þeir ekki aðeins geti lifað áhyggjulausu lifi, helduv geti líka fengið færi á að auðga og þroska anda sinu sem mest, svo þeir geti varðveitt óskortan áhuga sinn og andlegt fjör. Það er öldungis nauð' synlegt, ;tð áætla kennutum rífleg an utanfararstyik við og við, svo þeir goti fengið tækifæri til að Eyrarbakka 21. fylgjast með tímanum, þá fyrst er þess að vænta, að mentastraumar frá umheiminum geti borist hing að og hin uppvaxandi kynslóð notið góðs af þeim, en án slikra strauma doðnar alt og dofnar. Ekki mætti ætla kennurum gagntræðaskólanna minra en 3— 4 þús.. kr. árslaun og auk þess frían bústað og litla grasnyt til sveita. Skólastjóri yrði að njóta sömu hlunninda og hafa 4—5 þús. kr. í árslaun. Sé þessa ekki gætt er alveg óhugsandi að fá gagnfræðal skóla sem nokkuð er varið í og nokkru er upp á kostandi. Og vel ber þess að gæta, að þótt sum- um sýnist hér tekið nokkuð djúpt í árinni, þá er hér í íauninni ekki fiirið frarn á hærri laun, en ákveð- in voru í þessum tilgangi fyrir 10 —12 át um, það raikið hafa pen- ingar fallið í verði síðan, þótt ekki sé tekið tillit til yflrstandandi dýr tíðar. Og menn verða að læra að skilja, að þegar éinhver þjóð sveltir sína trúnaðarmenn, þá vinnur hön sjálfri sér hið mesta óhappaverk; í slíkan þjóðfélagslík. ama hleypur spilling og drep, og þess verður ekki langt að bíða að hann drafni í sundur. Væri vel að þjóðin íhugaði þetr.a mikilsverða mál og lóti ekki heimska og sið- spilta þingspekúlanta hlaupa með sig í gönur. Vafalaust væii hentast að gagni fræðaskólarnir væru í sveit, nema þar sem um svo stóran kaupstað væri að ræða, að honum ekki veitti af siíkum skóla út af fyrir sig. Og þá kemur til íhugunar atmað atriðið, hvernig rekstur gagnfiæðaskólanna ætti að vera til þess að öllum þorra almen.nings yrði kleyft að sækja þá og njóta góðs af þeim. . Sjálfsagt væri að velja gagn- fi aeðaskólunum þann stað, þar sem allir kostnaðarliðir við skóiahaldið yrðu sem minstir. í sambandi við skólann þyrfti að reka stórt bú og mjög ákjósanlegt væri, að jarðhita mætti nota til suðu og upphitunar. Með því móti myndi mega spara gífurlega stóra kostn- aðatliði, og víðast myndi liægt að fá þessu skilyrði fullnægt. Lands- sjóði væri vorkurmatlaust að leggja skólunum til í upphafi jörð og bú og byggingar með húsgögnum öll* um, en ætti að öðru leyti ekki að þurfa að háfa övmur þyngsli af rekstri skólans en þau að launa kennurunum. En hitt segir sig sjálft, að landssjóður ætti ekki heldur að hafa neinn beinan arð 'eða rentur af jórðinni oða rekstri búsins, því að aliur sá arður, að áiiegum starfskostnaði frádregnam, september 1917 ætti að ganga til þess að gera nemendum skólavístina sem ódýr< asta, þannig að skóbnn seldi nem- endunum fæði eingöngu með fram' leiðsluverðirtu sjálfu. Með þessu móti ætti mörmum, þótt fátækir væru, að vera mjög auðvelt að afla sér mentunar á skólunum, enda gpeti vel kornið til mála, að nemeudur eða sutnir þeirra, tækju einhvern þátt í starfrækslu búsins, og ynnu með því af sér a. m. k. nokkurn hluta fæðispeninganna. Það segir sig sjál<t, að skóli í sveit yrði að vera heimavistarskóli. Eti þá yrði að ganga svo vel frá heimavistunum, að dvölin yrði nemendunum sem vistlegust.. Marg ir hafa saknað heimavistarma í latínuskólanum gamla, og kann nokkuð að vera hæft í því, að skaði hafi verið beðinn í afnámi þeirra, en þó má ekki gleyma því, að í þeim heimav.istum var allur frágangur svo fátæklegur, lélegur og í alla staði óvistlegur, að sam boðnari var skepnum en mönnum. Birtist ágæt, lýsing á. þeim í „I.ög* rét'tu* fyrir nokkrum átum eftir Einar Hjörleifsson Kvaran, og mun sú lýsing hafa átt sór fullati stað meðan heimavistir voru til. Heintai vistir í opinberum skólum verða að vera þannig úr garði gerðar, að nemendurnir uni dvölinni vel, og að þær verði til þess að glæða skilning þeirra og smekk fyrir hollum og vistlegum aðbúnaði, og ala þá upp til að vera „gentle- men“. Fötfin á þessu er jafnbtýn, hvert sem svo leiðirnar liggja í lífinu og hver sem staðan verður. Stórt atiiði væri það í rekstri gagnfræðaskólanna, ef kvennaskól- um væri komið upp í sambandi við þá, þ.1 e. a. s. skólunt eða námsskeiðum, sem eingöngu feng- ist við sérmentun kvenna. Slík- um skólum þarf hvort, sem er mjög að fjölga, og óhugsandi ann- að en svo hljóti að fara, en ef þeir væru stofnaðir í sambandi við gagnfi æðaskólana, væri all sennilegt, að þeir gætu tek,ð að sér að selja nemendum fæði, og . væri það þýðittgarmikið atriði fyr- ir ódýran rekstur skólans, sem gæti verið mjög heppilegt fyrir alla aðila. Hitt atriðið virðist aftur þýðingarminna, þótt komið gæti til mála sumstaðar, að stofria bættdaskóla í sambandi við skóla- búið. Framleiðsluverðið myndi sennilega ekki breytast mikið fyn h það, enda óvíst, að þarfir slíks skóla gætu fallið saman við þarfir gagnfræðaskólanna. Með því að hafa gagnfræðaskóla í hverjum landsfjórðungi, ættu að myndast menningarmiðstöðvar í 2ír. 23 héruðunum /sjálfum, sent gætu verið þeim til ómetanlegra heilla. Skilyrðið er aðeirts þetta, að svo riflega væri við skólana gert á. alh an hátt, að þeir gætu náð tilgangi sínum; ef það ekki gæti tekist, væri vissulega betra að fresta málinu um óákveðinn tíma, en að byrja á einhverju ómyndarskólai haldi. Aðalkostnaðurinn við það fyrir- komulag, sem hér heflr v^erið bent á, verður kostnaðurinn í eitt skifti fyrir öll við að koma skólunum upp. En þegav byggingar eru komnar í það horf, sem þær eru nú, er þessi kostnaður hvergi nærri eins gifutlegur og virðist í fljótu bragði. Hér er um byggingar að ræða, sem lítilli sem engri fyrn- ingu eru undirorpnar; — ætti því vel að geta komið til mála, að taka láu til langs tíma til að koma þeint upp, og átlegur kostnaður yrði þá á Iitlu öðru en húsgögm um og skólabúnaði. Að því er til launanna kemur, er ekki um aðra hækkun að tæða en þá sem hlýt ur að verða hvott, sent er i nán- ustu framtíð, enda alls ekki ólík- legt, að kostnaður við sérskólana lóttist að nokktu, á rnóti þvi að gagnfræðaskólakostnaðurinn þyngd’ ist. loks er þess að gæta, að það er á allra vitorði, að ómögrn legt er að bæta ftæðsluna í landi inu og skólamálin yfirleitt, öðru vísi en ‘tð það kosti peninga, Hingað til hefir fræðslan í lahdinu verið í molum; barnaskólar, al- þýðuskólar, sérskólar og lærðir skólar, hafa hver verið eins og heild út af fyrir sig, í stað þess hvet um sig að vera liður í sama ketfi. Úr þessu- er knýjandi nauð’ syn að bæta, enda hefir þingið 1 ár skorað á stjórnina, að ihuga uákvæmlega skólahald og kennara laun, og búa. það mál undir þing. En hér er urn það mál að ræða, setn varðar allan almeuning svo mjög, að ekki má minna vera, en að menn láti til sín heyra um það; vonandi getur það orðið til þess, að málið vovði skoðað frá sem flestum hliðum. Rýr til sölu, 6 vetra gömui, miðs- vetrarbær, og fleiri í boði. Lágt verð. JON J0NASS0N, Stokkseyti. %

x

Þjóðólfur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðólfur
https://timarit.is/publication/72

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.