Þjóðólfur - 16.09.1919, Blaðsíða 3

?JOÐ OLFUR
19
hefir fyrirliggjandi mikið úrval af neðantöldum vörum:
YefnaðarYÖruiii: alklæði, dömuklæði, sifjot, kasimer, fatatauum ýmiskonar, kjólatauum, alpakkatauum, tvistum
margskonar, ílúnelum hv. og misl., lasting, sv. og misl., léreft, blegjuð og fiðurheld, sængurdúkar, strigi, dreglar í
handklæði, handklæði, mollskinn fl. tegundir, slitfatatau ýmiskonar, moliskinns-buxur o. fl. tegundir, rúmteppi,
rekkjuvoðir, karlmanna, kvenna og barna peysur, sokkar karla. kvenna og barna, treflar, slifsa boiðar, teygjubönd,
slaufur, leggingar, bróderiugar, tvinnni, 6 cord sá albesti. UUargarn 6 litir.
Utaiiyfirfatnaðir, karla, drongja og unglinga, nýkomnir. Bíl- og reiðjakkar. Regukápur (wateiproof), karla, kvenna
drengja og teipna, einnig gumi kápur, stuttar og síðar. Hattar, húfur o. m. fl. Normal-nærfatnaðurinn alþekti.
Skilvindur, tauvindur, taurullur, saumavélar, prímusvélai’, olíuvólar, olíuofnar, olíulugtir, bensínlugtir, bensinlampar,
lampa og lugtarglös, Önglar No. 7 og 8, hóffjaðrir, skautar, hnífar allskonar, járnvörur margskonar. Harmonikur,
munnhörpur, glervörur allskonar, málningarvörur, þvottasáþa, handsápa margar tegundir,. sódi o. fl. o. fl.
Vindlar, Cigarettur, rulla B. B., plötutóbak, ritföng allskonar. Tituprjónar, svartir, saumavéla, saum, stopp og fjaðra
nálar og aiiskonar smávörur. Kerti, smá og stór. Pakkalitir í 13 liturn.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: Olíufötin góðkunnu. Kaffi, export, sykur og matvörur.
I
Almenningsorð hefir verslunin fengið fyrir lágt verð og vörugæði.
Virðingarfylst,
rarbakka og
Brukuð íslensk frímerki
kaupi eg eins og að undanförnu.
Guðm. Guðmundsson
bóksali Eyrarbakka.
og býður að gera félag við hann.
Það þiggur Björn. Eftir j?að kom
hafur til geita hans, og gerðist af
því svo mikil fjölgun, að Björn
varð vellauðugur og kallaður
Hafur Björn. „Það sáu ófreskir
menn, að landvættir allar fylgdu
honum til þinga, en bræðrum hans
til veiðar og fiski.“ Þeir feðgar
höfðu áður nurnið land í Álftaveri,
en flúið þaðan undan jarðeldi.
Peir eru hinir fyrstu, sem flúið
hafa undan Skaftáreldi, og urðu
hart úti. Það var því einkar fallegt
af landvættunum í Grindavík, að
taka. svona vel á móti þeim.
Og þá sýndu þessar landvættir
heldur en ekki rögg af sór, þegar
Haraldur Gormsson Danakonungur
ætlaði að fara herferð hingað, til
að hefna fyrir níðvísur, er íslend-
ingar höfðu gert um hann í
hefndar skyni fyrir ójöfnuð við
íalenska farmenn. Haraldur sendi
fyrst galdramann í hamförum til
að. njósna um landið, en hann
kunni lítt frá tíðindum að segja,
cJlfítýgi, ólar, svipur
fást í Heklu.
er hann kom aftur, því að hvar
sem hann ætlaði að leggjast að
iandinu, koínu landvættir móti
honum, svo að hann varð frá að
hverfa; reyndi hann þó bæði
sunnan ognorðan, austan og vestan,
en landvættir voru alstaðar jafn-
einbeittar í því að flæma þenna
danska sendil frá iandinu. Pað er
eins og eitthvað hafi lagst í
hömina á blessuðum landvæt.tun-
um. Plaraldi leist ekki á blikuna
og hætti við herfeiðina. Petta er
hin fyrsta frásögn um viðskifti
Danakonungs við íslendinga, og
er einkennilegt, hversu snemrna
beygist krókurinn til þess sem verða
vill,
(Frh.)
Hjónafiand.
Á höfuðdaginn, 29. ágúst, voru
gefin saman í hjónaband ungfiú
Karítas Ólafsdóttir, á Stóra-Hrauni
og Helgi Guðmundsson, Helgason-
ar prófasts frá Reykhoíti. Fór
hjónavígslan fram i Eyrarbakka-
kirkju.
Timlbursliip er nýlega komið
til Eyrarbakka. Yar ekki vanþörf
á því, þar eð hvorttvegeja hefir
verið nú lengi, að varla hefir
fengist spíta í laupsrim hór aust-
anfjalls og óhæfu verð á timbri,
sem keypt hefir verið í Reykjavík
þessi síðustu árin.
Notuð islensk frímerki
kaupir hæsta verði
Óskar Sæminidsson
Eystri Garðsauka,
Skrifið eftir verðskrá,
áður en þér seljið þau éðium.
Þakkarávarp.
Nú get eg ekki lengur látið hjá
líða að draga fram i dagsbirtuna
þá af velgerðarmöimum mínum, er
stórtækastir hafa verið á gjöfum
mér til handa núna síðstu árin,
því eins og eg hefi áður sagt, verða
þjóðirnar að vita þett-a, svo menn-
irnir þekkist af verkunum, en það
eru hin góðkunnu heiðurshjón,
stórbóndinn Porsteinn Björnsson í
Vetleifsholti og kona hans, Puríður
Porvaldsdóttir, er mest og best. hafa
látið sina örlætishönd útrétta vera
okkur til handa með öllu mögulegu
móti, og þó eg nefni sain dæmi
upp á höfðirigskap Þorsteins, þegar
hann í vor bauð mór heim að Skála-
rima og leiddi fram gæðingsefni af
fyrirtaks reiðhestakyni norðan úr
Húnaþingi, fieirihundruðkróna viiði
og gaf mér hann, þá er það ekki
meira en það, sem hann og kona
hans- hafa altaf vorið að gefa okkur
frá því fyrsta að Guð sendi þ: u
hingað á Suðurland. Eg veit að • g
got aldrei, og ekki á.neinn hátt
þakkað þessum ágætu heiðurshjón-
um, en Drottinn þekkir sína og biö
eg hann að launa þeim af ríkdómi
náðar sinnar, þegar þeim kemur best.
Fífilbreliku, J, júuí 1919,
Jónas Jónsson.