Norðri - 16.12.1853, Qupperneq 1

1153.
N 0 R Ð R I.
10. Desembei*. 23.
(A í> s e n t).
Iiœknir herra Jósep Skaptason í Hnausum
hefur í 16. bl. Norhra gjört kjósendum sínum
grein fyrir því, afe þab liafi veriþ amtmanni herra
P. H a v s t e i n aþ kenna, ah hann mætti ekki sem
fulltrúi þeirra á alþinginu í sumar.
J>ac> eitt er í þessari grein læknisins, er hefur
leitt mig til aþ rita þessar fáu >línur, (er eg bib
Norhra ab veita múttöku), en þab er sú'hugmynd
lians, er öll greinin virÖist byggh á: „ah konungs-
brjefih, sem talar um stöSu hans sem læknis, megi
fremur álítast sem leyfi enn skipun til ab lækna.“
fessari hugmynd finn jeg mig knúíian til ab
mútmæla, bæhi í mínu nafni og allra þeirra, er
•veikjast kynnu í umdæmi hans, og mun jeg því,
ef svo ber undir, standa á rjettinum, ah þab sje
fullkomin skylda hans, a& vitja sjúkra í umdæmi
sínu, og lækna þá ah því honum er unnt. í>ah er
hvorttveggja, ab lærdúmsprúf hans veitti lionum a&
lögum leyfi til ah lækna, enda væri þab skríti-
legt, ef honum hefibu verib veittir 300 rbd., til þess
ab hann heffci leyfi (?) til afe gjöra nokkui) eba
ekki neitt eptir vild sinni. þ>ab er gömul regla:
hver hann hefur umbob, hann gæti þess; og þú
aþ stjúrnin hafi neitab herra Júsep Skaptasyni
um þaf), ab vera (þ. e. álitife ah hann sje ekki)
konunglegur embættismaþur í þeim skilningi, afi
hann sje laus vif gjöld til hins opinbera, þá verf-
ur því þú ekki neitafe, a& honum sje bofif) um,
og aS hann hafi tekizt á hendur, af lækna íHúna-
vat.nssýslu og parti af Skagafjarbarsýslu; og þú ab
þetta umdæmi heyri til þess fjúrh'ungs, er Egg-
ert læknir á Ákureyri átti ah veita læknishjálp,
þá vottar þaf atvik, ab hann fjekk eins mikil laun
og Eggert þá haffei, til þess áb takast þá skyldu
á hendur, af lækna í tjefu umdæmi, — af fjúrh-
ungurinn allur hefur verif) álitinn of stúrt umdæmi
fyrir einn læknir, eins og öllum er í augum uppi.
j>af er því bert, ab herra Júsep Skaptason mátti
ekki fremur enn hver annar, sem eitthvaf er um
bofif), yfirgefa þaf umdæmi, er honum var trúaf)
fyrir, án þess aÖ hann sæi því borgif mef) læknis-
hjálp. þetta virfist líka af hafa hvarflaf herra
Júsep fyrlr hugskotssjúnir, því hann segist hafa
fengifi Arna Júnsson og hjerafslækni Eggcrt
•Johnsen til af gegna störfum sínum um þing-
tímann, og hafa tilkynnt þaf Norf - Austuramt-
inu; en þaf er hvorttveggja, af) hann getur
þess ekki, af hann liafi tilkynnt J>af amtmann-
inum sjálfum, er var fjærverandi frá embætti
sínu, — livaf honum heffei þú verif hægt f Reykja-
vík — og enda má vel vera, af> amtmanninum
heffi ekki þútt heilbrigfi manna í Húnavatnssýslu
vél borgifi mef slíkri ráfstöfun, mef því Arni
hefur ekki leyfi til af lækna, og umdæmi hjer-
afslæknisins virfist vera fullstúrt, austan frá Langa-
nesi vestur af Hjerafsvötnum. Af vísu er þaf
borif fyrir, af amtmafurinn hafi ekki haft á múti
líkri ráfstefun árif 1851; en þú amtmafurinn heffi
þá ekki verif núgu eptirlitssamUr í tjefu tilliti,
þá virfist eflilegt, af athygli hans snjerist betur
af þessu efni í vor, þegar honum þútti öll líkindi
vera til, af kvefsútt mundi fara hjer um landif í
sumar,þar ef slík sútt gekk um í Danmörk á næstlifn-
um vetri, og hif vanalega tímabil á milli þess, sem
hún geysar hjer á lándi, var umlifif. Herra Jú-
sep kvefst ekki ætla af leggja neinn dúm á af-
gjörfir herra amtmannsins; en sá dúmur verfur
víst aufveldurhverjumþcim, er gætir þess, hverjum
þær voru í hag. Ætli amtmanninum hafi sjálfum
verif nokkur hagur í því, af herra Júsep sæti heima,
efa úhagur, af; hann færi til þings? Mundi ekki
ráfstöfun hans miklu fremur hafa verif byggf á
umhyggju fyrir lífi og heilsu þeirra manna, er af
nokkru leyti áttu hvorttveggja undir Júsep sem
læknir, og þannig, eins og afrar embættis afgjörf-
ir amtmanns Havsteins, lýsa rjettsýni og sam-
vizkusemi? Um þaf, hverjum ráfstöfun amt-
mannsins hafi verif í hag, vona jeg af hver og
einn geti dæmt; en þú veit sá giörst, er reynir,