Norðri - 31.05.1854, Blaðsíða 3
39
Tyrkja keisari varíi a?) taka lán, 2,200,000 pund sterl.
hja auíunannmum, barún Rotschild, og heflr víst or?)Æ a?)
setja meír enn kú, e?)a hross, e?)a X hndr. í jöríiu £ veí>
fyrir láninu.
Frakkar nríhi og a'b leita láns, 250 mill. fráuka, en
þúttnst jafnframt sjá fram á, ar) ekki mundi áuísætt a?> fá
lán þetta, þegar a£) kalla væri, ef til vildi, herskátt yflr alla
Norburálfuua, auk hins, sem þa?) væri ekki ráíilegt, aí) auka
skattana et)a hinar almennu álögur, þv£ síhur, sem margir af
alþýíiu ættu vií) erflþan kost a% búa, vegna hallæris £ land-
inu, heldur ættu menn aí) vægja til sem mest yrfú £ þeim,
takmarka öll útgjöld ríkisins eins og mögulegt væri, og
fresta mef áformafar opinberar húsa byggfngar. Fjárstjúrn-
ar ráfgjaflnu stakk þvf upp á, af leita lánsins innau rfkis,
mef þv£ af láta hvern rita sig fyrir þv£, er haun vildi lána.
Var þetta þegar samþykkt af rfkisráfinu, og er sagt, af
mef þessu múti hafl safnazt 523 milifúnir fránka (?); þvf
sumir ritufu sig fyrir 25, afrir 30 og enda 50 millfúnum.
Bretar þurftu og af fá láu. og leizt þeim sama og
Frökkum, af ekki væri ráflegt af leita á pem'nga markaf-
ina. J>af var þess vegna sett nifur nefnd manna, ogvarf
hún samdúma fjárstjúrnar ráfgjafanum, af auka til helf-
fnga tekjuskatt þeirra, er meira heffu til launa efa £ tekjur
sfnar, enn 100 pund sterl., og jafnframt gjört greifendum
af skyldu, af iúka öllum skattinum innan % árs, þar sem
ætff mætti gjöra ráf fyrir, af öllum greifslum væri ekki
jokif fyr enn 6 til 9 mánufum sffar, enn gjalddagi þeirra
væri. ÖIl þessi lán eru úfrif num af kenna, ef a hinum mikla
útbúnafi, sem hlutafeigendur nú þurfa af hafa £ því tilliti.
Sagt er, a?) Austurrfki hafl viljaíi fá 200 millíóna lán
(?) og ítalfa 35 milltúna.
Víía hafa orílií) miklir brunar þetta ár, einkum £ Nýju
Júrvík, hvar hús, verksmiþjur og skip hafa brunniíi, svo
skaíiinn er sagþur a/ nema millfúnum dollars. J>egar Rúss-
ar, 30. núvbr f. á. brenndu upp herskipaflota Tyrkja viþ
Sfnúpe, kveíktu þeir og f borginni, svo a% brunnu 2,500
húsa. Eldur kom og upp f kolanámum á Euglandi, svo aí)
nokkur hundruþ manna týndu lífl. Hafskipa tapar hafa og
orílií) víþa, og margt manna þannig farizt. Kúlera hefir og
enn veriþ bísna mannskæí), bæ/i á Vestindía eyjum Dana,
eins í Parísarborg f vetur, frá því f núvember og fram um
Nýár, og sýktust þar 900, en 397 dóu. Einnig var hún f
Leeds á Englandi og vfþar, og getií) er til hún muni ekki
vera útdauþ í Danmörku, heldur fara aptur á flakk, þeg-
ar hlýnar í ve/rinu, því héldur, sem menn venju framar
túku eptir þvf f Parísarborg í vetur, a¥> hún æstist, þá veþr-
iþ hitnaíii, en rjenaþi aptur þá kúlnaþi.
I Neapel í Italíu voru í vetur miklir jarískjálftar. 11.
og 12. fébrújjr, einkum f Kaiabríu; hrunduþáhús, og 2000
manns liou bana.
Arií) 1853 höftu komiþ frá íslandi 6,500 tunnur
lýsis (en 1852 5,900 tunnur); frá Grænlandi 8000,
Finnmörku og Noregi 2,800, Færeyjum 1000 og
Spizbergen 1,100 tunnur. Verí) á dökkn lýsi var frá
27% til 28% rdl. tunnan meí) trjenu; en af Ijúsu lýsi
og tæru 28*/2 til 30 rdl. hver tunna. Saltfiskur kom frá
íslandi: 9,100-Skpp., (en 1852, 6,200 Skpp.). VerM)
var frá 17—23 rdl,, og fyrir hnakkakýidan 21—28 rdl.
hvert Skpp. Af höríium fiski komu 1,800 Skpp, VerT)
á honum: 24—2G rdl. Skpp., en á hörþum flski frá Fær-
eyjum 34— 40 rdl. Síld frá Noregi: vorsíid 8—9
rdl., haustsíld 14—15 rdl., kaupmannssíld 12 — 17
rdl., minni síl d 10—15rdl., ný síld 18—20 rdl., hver
tunna meí> trjenu. Selskinn frá Grænlandi kostubufrá
32—40 sk., en hin stærstu 69 sk. hvert. Mórau?) eí)a
dökk tóuskinn: þau beztu 16—17 rdl., og iakari 12 rdl.
64 sk.; hvft skinn seldust ekki, en lökustu fyrir 1 rdl. 4 sk.
— 1 rdl. T6 sk. Hreinsaþur æþardúnfrá Grænlandi
frá 4 rdl. 48 sk. til 4rdl. 64 sk. hvert pund. Hrein-
dýra feldir á 2 rdl. 64sk. — 4rdl. 24 sk. Af hvítri
ull kom frá Islandi til Kaupmannahafnar aíi eins
2,700 skp., hitt var flutt beinlínis til Englands. Verþiþ í
Kaupmannahöfn var á beztu hvítriull: 110—125 rdl.
hvert skp.; á mislitri u 11: 102—105 rdh skp. Saltaí)
kjöt frá Is 1. 1,500 tunnur, hvcr me?) 14 Ip. af kjöti, ,á
21—23 rdl. Túlg frá ísl: 2,700 skp. á 83 rdl. 32sk.—
166 rdl. 64sk. Peisurfrá Færeyjum á 92 sk.—1 rdl. 11
sk. Stuttsokkar þaban á 40—40% sk. parií). Tjara
frá Finnlandi, auk tolls, á 5—Grdl. tunnan. Salt frá
Liverpól hreinsaí): 1 rdl. 32 sk.—2 rdl. 8 ek. hver tunna,
ogseinna hækkaíii þa'b mjög í veríii, í smákaupum. Milta-
járn frá Svíþjú?): 14—16 rdl. skp.;-frá Noregi: 22—
24rdl. skp. meí) tolli. Hálf hreinsab járn frá Eng-
landi 8% rdl. skp.
Innlendar frjettir
SíBari hlnta mánabar þessa hefir vehráttan
é
verih stilltari og blíhari, enn áírnr, og furbanlegur
gráhur kominn.
Eins og ábur er getih, urhu um næstl. mán-
afca mót dæmafáir fjárskaíar í hinni milku land-
norhan stórhrífe; hraktist þá fje vífesvegar í vötn,
gil eba ófærur, eha fennti, sumstahar 20—50 frá
bæ, ogfrá einumbæ90, ogíMöbrudalá fjÖlluml20.
Skipaferbir
Briggskipib „Freya“ kom híngab, frá Björg-
vin í Noregi, 19. þ. m., og affermdi hún hjer
450 tunnur korns af 2,100 tunn., er hún hafbi inn-
byrbis og faraáttu til annara hafna Örumog Wúlffs,
og 50 tunn. salts. Ivornþetta var keypt í Björgvin,
en upphaflega flutt þángab frá Ódessa, sem er
stærsti verzlunarstabur Rússa vib Svartahafib, meb
70,000 innbúum og 370 kornforbabúrum; mun þab
sjaldgæft, ab korn hafi komib þaban og híngab.
Briggskipib „William“ sigldi hjeban aptur á
Ieib til Kaupmannahafnar 26. þ. m.; hafbi þab
affermt hjer, mebal annars: 580 tnr. af korni
168 tnr. af grjónum, 40 tnr. af baunum, 50 tnr,
rúgmjöls. 10 tnr. byggs, 10 tnr. hafra, 6 tnr.
kola, 6 tnr. tjöru, 20 tylptir borba, 200 spírur;
•